Vers uit de raket

Noot: als je enkel het zakelijk verslag van de matchen wil lezen, kan je best direct naar ondergaan: verslag van de dag.

Zoals velen al vermoeden kan er een en ander worden geregeld met de wedstrijdtafel om het  vooruitzicht op de eeuwige clubroem en vooral de doos met 4 tennisballen te vergroten.

Na al die jaren werd mij gevraagd om daarvoor toch eens een tegenprestatie te leveren. Hier zit ik nu in de vochtige kelder onder het oude clubhuis, genaamd het schrijverslokaal, waar ik dus enkel uit mag als de tekst er is. Dit lokaal is weinig bekend om het al bij al beperkte schrijversenthousiasme in de club niet verder te fnuiken.

In deze tijden waarbij elk mis-begrepen woord of tekst tot vreselijke dingen kan leiden, kreeg ik gelukkig een uitgebreide briefing over wat wel (en vooral niet!)  in de tekst kon:

• Niks schrijven over leden uit  Wijgmaal want  die zijn we liever kwijt
• Geen grappen over minderheden onder onze leden op basis van afkomst , geslacht, leeftijd, uiterlijk, tenzij ze beter tennissen dan u ( dat valt dus al reuze mee) 
• Geen kritiek op de voorzitter bvb omdat hij geen mondmasker draagt of de wintertennis niet volledig terugbetaalt. (tenzij je je schepen wil verbranden)

Zo weten volgende schrijvers waar zich aan te houden ! En hiermee verlos ik de tafel toch maar van die vervelende briefings

Nu de bekende schrijfster Delphine L. niet werd weerhouden, blijven er trouwens voornamelijk 13 jarige Griekse meisjes minnende, chronisch overgewicht meeslepende Oezbeekse heftruckchauffeurs van middelbare leeftijd over om de Vers te schrijven. Waar zijn de jongeren, vrouwen, gender fluids en hoogbejaarden gebleven ? Gelukkig  is Patrick VdR terug van de partij, die zich zeker in enkele van voorgaande groepen terugvindt. Waar is de tijd dat je meer uitkeek naar zijn gestencilde (sten wie ?) Vers in in het clubhuis dan naar je volgende dubbel surprise partner ? Wanneer komt dat verzamelde werk uit trouwens?

Hilde houdt ondertussen de vrouwelijke “schrijverseer” hoog en Bart vertelde me dat hij erg ver wil gaan ( tot een jaar lang ontbijt op bed !) om Elke te overtuigen om een Vers te schrijven. Uitkijken dus of die Vers er komt en tegen welke prijs.

ondergaan: verslag van de dag.

Vandaag heeft weer 50% van de deelnemers het recht van de sterkste moeten ondergaan ! Bram V zegt dat dat logisch is, maar waar zijn die dan altijd naartoe ? Ik zou iedereen aanmoedigen om ook aan hen eens aandacht te besteden.Dus zie je iemand verscholen in zijn tenniszak, breng een woordje van troost, bvb “er is toch ook nog padel?”

Er werden vandaag 30 matchen gespeeld, daarom had ik besloten om me te focussen en enkel naar de vrouwen te kijken. Iets wat ik al jaren graag doe, maar eigenlijk niet mag van thuis (maar nu is het voor het gazetteke schat)

Eddy D (die naar ik hoorde wel werd weerhouden om een Vers te schrijven ) vertrouwde me trouwens toe dat de Sporza redactie daarom de ideale plek is voor een journalist: als je geen score aan de vrouwen mag geven(*), kan je nog altijd de score van de vrouwen doorgeven !  

En toegegeven, ik ben zwaar onder de indruk van die vrouwen

Ik zag Dominique en Katrien gehakt maken van hun mannelijke tegenstrevers. Het is nadien nog spannend geworden, maar uiteindelijk zijn Frank en Tom toch kopje ondergegaan. Ook Bie en An wilden blijkbaar zo snel mogelijk terug op het terras zitten en lieten Linde en Hannelore weinig kansen.

Ook FairPlay voeren de dames hoog in het vaandel, Sofie E vraagt haar ouders om voor tegenstrevers Kris N en Valerie te supporteren, die dan ook de match wonnen. Katleen H laat Nele D alle kanten van het veld zien, om na het punt te vragen of ze even wil rusten. Wat was dat trouwens voor een match, na meer dan 2 uur op het plein hadden ze nog altijd balwisselingen die bleven duren, precies twee niet te slopen tennismuren onder een bakkende zon. Ondertussen was er al een Rode Kruis tent aangevoerd om de eerste zorgen toe te dienen aan de uitgedroogde of door zonneslag getroffen toeschouwers. Er was de spelers ook gevraagd om de tennistassen op de grond te zetten zodat de supporters op het bankje konden rusten. 

Het is wel verontrustend hoe weinig inbreng nog van de man wordt verwacht. Lieve G. maakt zich kwaad op tegenstander Patrick VdR, “ik ben in de war omdat ge beweegt”, nu heeft Patrick vele kwaliteiten maar een grote beweeglijkheid lijkt daar toch niet echt bij te zijn, ondertussen waren ze ook de tel kwijt wat Lieve G. en Ann W. dan maar onder elkaar oplosten, de mannen stonden erbij. 

Het viel me vandaag ook op wat een familie gebeurtenis zo’n zondagse tennisdag is: bomma’s haalden breiwerk boven, kinderen zeurden om de GSM (en liefst als de mama met 5-4 en 40-30 achterstaat),  broers, zussen, neven en nichten stonden langs de kant.  Sven, misschien toch eens nadenken om om 16 uur koffie en gebak aan te bieden. Ik hoorde een opa vragen naar pannenkoeken, “of moet ge dan u eigen pan meebrengen zoals die mannen in diene bokaal ?”

(*) Wisten jullie trouwens dat de WTP punten voor de mannen door een vrouwenteam worden gegeven? Criteria zijn buik(6 pack of niet), borst (kieke-, of behaard) en lid (is persoon in kwestie al enkele jaren bij de club of nog maar pas)

Frederik V

Het afgelopen anderhalf jaar kwam er steeds meer kritiek op de media. Ze zou niet kritisch genoeg zijn en braaf de overheid en de machthebbers volgen. Daarom besliste de Vers uit de raket redactie om hun team te versterken met drie kritische onderzoeksjournalisten. En zo werden Frederik, Dieter en ikzelf aan het team toegevoegd. We infiltreerden in het tennismilieu om zo met deskundigheid en inside information u optimaal te informeren. Jammer genoeg kregen we niet de noodzakelijk extra middelen om ons netwerk van informanten te financieren. De gevestigde machten proberen ons nu al te muilkorven.
We zijn alweer aan dag 3 van het 30e clubkampioenschap. Vandaag is een dag waar de focus noodgedwongen ligt op de enkelwedstrijden. Slechts één van de negentien geplande wedstrijden is een dubbelwedstrijd. Blijkbaar zijn heel wat deelnemers niet beschikbaar op zaterdag en konden Rob en Rudi dus maar 1 dubbelwedstrijd plannen. Wel jammer want zo wordt de planning voor de komende dagen erg druk. Alle respect voor Rob en Rudi die er jaar na jaar voor zorgen dat de planning rond raakt. Ben je onverwacht toch beschikbaar geef hen dan zeker deze beschikbaarheid door.
Bij aankomst op de club om kwart na negen stonden er al verrassend veel auto’s op de parking maar was er amper iemand op de club aanwezig. Wellicht hebben heel wat sportievelingen zich gisterenavond zorgen gemaakt over het laatste klimaatrapport en hebben ze daarom onmiddellijk beslist dat ze vanaf nu gaan carpoolen. Er stonden ook nog heel wat fietsen op de parking vanochtend. Waarschijnlijk vonden de eigenaars van deze fietsen dat er al genoeg vallende sterren waren en dat er geen vallende tennissterren moesten bijkomen.
Joren W. en Laurens D mochten zaterdagochtend om 9.30 u. de spits afbijten. Het zijn blijkbaar vroege vogels want om kwart na negen stonden ze al op het terrein voor de opwarming. De oei en aai kreten tijdens de opwarming evolueerden naar een allez en een zachte vloek. Het net was soms iets hoger dan verwacht en het terrein iets kleiner dan gehoopt. Gelukkig kwamen er na verloop van tijd wat supporters die hen konden helpen om de stand bij te houden. Het duel tussen deze twee linkshandigen werd in het voordeel van Joren beslecht.
Een uurtje later starten vier veteranenmatchen. Het moment om even in de archieven van het clubkampioenschap te duiken. Guy B veroverde in het verleden 4 bronzen medailles. Met Bram DB en Gert E stonden vanochtend twee toppers uit de veteranen kompetitiereeks tegenover elkaar. Op het allereerste clubkampioenschap in 1992 won de toen 15 jarige Gert de gouden medaille in de jeugdcategorie en de toen eveneens 15 jarige Bram won de bronzen medaille. Zeven jaar later kon Bram zijn revanche nemen en won hij de heren kompetitiereeks tegen Gert. Bram behaalde de afgelopen 29 jaar zomaar even 19 medailles op het clubkampioenschap. Vandaag kon Gert revanche nemen voor zijn verloren finale in 1999. Deze keer moest hij niet dringend naar de voetbal en haalde hij het in een hoogstaande driesetter. De herkansingstabel in de veteranen kompetitiereeks heeft er met Bram meteen een klepper bij.
Guy B en Johan J namen het tegen elkaar op in de super veteranen reeks. De bescheiden remonte van Johan in set twee kwam te laat en zo konden ze op tijd aan hun aperitief beginnen
Het stevige opslagwerk van Dieter V leek het aanvankelijk te moeten afleggen tegen het loopvermogen en de stabiliteit van Jan A. Bij een 1-0 achterstand in de sets en 5-4 in de spelletjes was het letterlijk en figuurlijk vijf voor twaalf voor Dieter. Dieter greep de laatste strohalm en haalde set 2 met 7-5 binnen. Nu was Jan mentaal en fysiek gekraakt en ging hij ten onder met een droge 6-0 in set 3.
David VdS had geen medelijden met Dirk V en toonde zo dat zijn tennislessen renderen.
Luc B en Styn G speelden op het middaguur een gelijk opgaande partij waarin Styn het laken toch naar zich toe kon trekken.
Davy VK begon als favoriet tegen Arno V en maakte zijn favorietenrol helemaal waar. Met zijn stevig aanvalsspel dreef hij Arno tot wanhoop. In set 2 leek Arno even een antwoord te vinden maar Davy bracht nagenoeg alle ballen terug. Resultaat een eervolle nederlaag voor Arno die meer weerwerk bood dan de uitslag laat uitschijnen. Davy is wat mij betreft zeker een kanshebber op een podiumplaats in de heren recreatie reeks.
Catherine B en Anne speelden een wedstrijd met veel lange rally’s en heel wat complimenten over en weer voor hun tegenstander. Na een driesetter van twee en een half uur kon Catherine het laken naar zich toetrekken.
Joeri V en Wim DW maakten er zoals verwacht een mooie wedstrijd van met veel strijd en inzet, wisselende kansen en heel wat knappe punten. Joeri slaagde er in set 1 in om een 2-5 achterstand om te buigen in een 7-5 setwinst. Set twee moest Joeri laten schieten en in set 3 leek hij bij een 5-4 voorsprong op weg naar de overwinning. Wim kon het tij keren en won uiteindelijk set 3 met 7-5 dankzij een prachtige lob. Deze wedstrijd was het kijkstuk van deze wedstrijddag.
Met deze winnende lob toonde Wim zich een waardig leerling van de Brit Frank Hadow. Frank Hadow ging de geschiedenisboeken in als de tennisser met de kortste carrière. In 1878 was hij toevallig op vakantie in de buurt van Londen toen het tennistornooi van Wimbledon plaatvond. Hij had nagenoeg geen tenniservaring maar wilde toch wat sporten tijdens zijn vakantie. De verrassing was dan ook groot dat hij zonder setverlies de finale bereikte en deze ook won. Zonder het te beseffen was hij de uitvinder van de lob. De lob was het geheime wapen dat hem de overwinning opleverde. Nadien nam hij nooit nog deel aan een tennistornooi. U zal denken, OK een lob is soms nuttig maar alleen dankzij je lobtechniek een tornooi winnen dat is wel heel straf. Wel in 1878 was het tennisnet geen 95 centimeter hoog maar speelde men met een net van tussen de 1,52 meter hoog aan de buitenzijde en 1,21 meter hoog in het midden. Omdat een passeerbal nagenoeg onmogelijk was, kon je een tegenspeler die naar het net oprukte alleen verslaan door hem te lobben. Na dit tornooi werd het tennisreglement aangepast en werd de hoogte van het net op de nu nog steeds geldende 95 centimeter gebracht.
Frank V en Ief DS toonden ten overvloede aan hoe veel kwaliteit er in de veteranenkompetitie reeks zit en hoe dicht alle spelers tegen elkaar zitten. Frank en Ief beheersen het volledige slagengamma en Ief toverde zelfs een geslaagde tweener uit zijn racket maar Frank bleek niet te kloppen. Al moet gezegd zijn dat Frank hulp vanuit de hemel kreeg toen hij tegen de zon in moest opslaan en er net op dat moment een wolk voor de zon schoof.
Met de wedstrijd tussen Rudi V en Edwin T staat er deze namiddag een echte klassieker op het programma. Zij hebben beide thuis al allebei 15 clubkampioenschapmedailles in hun prijzenkast liggen. In de onderlinge medaillestand staat Rudi met 5 gouden medailles net iets hoger dan Edwin. Edwin zette met zijn overwinning tegen Rudi alvast een eerste stap naar een 16e medaille. Edwin en Rudi bewezen vandaag dat ze nog lang niet versleten zijn en dat ze de volgende jaren hun prijzenkast nog verder kunnen aanvullen.
Met Paul S en Walter M stond er nog een duel tussen veel gelauwerde kampioenen op het programma. Walter verzamelde sinds 2003 zomaar even 30 podiumplaatsen. Op eigen houtje vergaarde Paul er 4 maar hij gaf zijn tennisgenen met veel succes door en zo verzamelde de familie in totaal 55 podiumplaatsen. Vandaag was Walter een maatje te groot voor Paul. Is Walter op weg naar podium nummer 31? Zeker ook de moeite waard is de striptease die Walter en Paul na hun wedstrijd gaven. Ga zeker eens kijken naar de foto’s op de website van het clubkampioenschap.
Met Linde DW en Britt W stonden twee ex kampioenen uit de jeugdreeksen tegenover elkaar. Linde haalde het van Britt al geeft de score onvoldoende aan hoe sterk weerwerk Britt gaf tegen het ijzersterke baselinespel van linde.
Ingrid T en Lieve G gaven Sandy R en Evelyne D partij. Ingrid en Lieve stoten verder door in de basistabel en Sandy en Evelyne kunnen zich via de herkansingstabel herpakken.
Geert S en Pieter DW zijn twee gelijkaardige type spelers met een vergelijkbaar spel en een gelijk niveau. Dat moest dus wel een 3-setter worden en zo geschiedde. Pieter haalde het ondanks de 0-6 in set 2 toch nog van Geert.
Tim H liet Francois DJ op een bepaald moment met een geslaagde lob gevolgd door een bal kort achter het net alle hoeken van de court zien. Toch haalde Francois het in twee sets.
Wouter H was medogenloos voor Tijs S en smeerde hem een double bagel aan. Als het een troost mag zijn voor Tijs, het overkwam ook Natallja Zvereva tegen Steffi Graf in de finale van Roland Garros.
Tim H en Tijs S zijn zo de eerste spelers die een verliezersbonnetje mogen ontvangen op deze 30e editie van het clubkampioenschap. Met de verliesbonnetjes kan je op zaterdag 28 augustus tijdens het slotfeest een eerste van vele drankjes bestellen.
Het duel tussen Dirk B en David V beloofde een spectaculaire slotwedstrijd te worden tussen twee topveteranen. David overpowerde Dirk die frisheid miste na een hele dag padellessen. Zo zie je maar dat je zelfs op een clubkampioenschap alleen de top kan bereiken wanneer je goed kan pieken en doseren.
Dag 3 van het clubkampioenschap zit er op … nog 14 dagen te gaan.

Bert DB

2de dag van het clubkampioenschap: vrijdag de 13de … voor bijgelovige mensen is vrijdag de dertiende een angstige dag. Een dag waar ooit eens een tweeëntwintigletterlingowoord voor verzonnen is: paraskevidekatriafobie. 

De oudste plaag die naar dit onheil verwijst is de 10de plaag in Egypte. Laat ons hopen dat na het spetterende openingsgala de 30ste editie van het clubkampioenschap van plagen beschermd blijft. Al kunnen we stellen dat de invasie van muggen wel als plaag kan tellen en deze plaag de openingsceremonie als dusdanig gedwarsboomd heeft. Ik heb nog nooit zoveel mensen in de lucht zien meppen, zowel op als naast het veld. Als Sven nu een handeltje zou drijven in muggenmelk dan was het alleszins al een winstgevend begin geweest.

Laat ons beginnen met een rectificatie van eerdere berichtgeving. De Voelie is wel degelijk al gekwetst, waardoor hij enkel kan enkelen en niet kan dubbelen. ( de logica ontgaat me even, maar wie ben ik om hem tegen te spreken )

20 matchen staan vandaag op het programma. Het viel me op dat er weer heel wat nieuwe namen in de tabellen staan. De eerste match was een dubbel gemengd: Johan en Peggy tegen Wannes ( welgeteld 40 jaar jonger dan Johan ) en Anne. Johan en Peggy hadden het geluk meermaals aan hun zijde met netballetjes die net over het net heen tuimelden. Maar het mag gezegd worden: het was alleszins een ludieke match: een uitnodiging voor salsa of bachata tussendoor, ware dialogen tijdens de spelletjes, standen kwijt, opslagwissels tijdens eenzelfde spelletje. Desondanks wou Johan het publiek toch waar voor zijn geld geven. Met een bal recht de straat in, verschalkte hij Wannes en werd het 6-2/6-4.

Op centercourt domineerden 2 superveteranen Danny en Herman waarbij de “allé’s” ver te horen waren. Het sluwe spel van beide heren werd een uitputtingslag met verdamping van zoveel zweet dat na de match serieus moest bijgetankt worden. Danny rulede.

Nog één van de verklaringen als ongeluksdag is dat Jesus dan werd gekruisigd. Laat ons zeggen dat Yarne, in de reeks heren recreatie, door zichzelf gekruisigd werd. Nochtans zijn de echte winnaars de verliezers die nooit opgeven. Om te onthouden Yarne! Jasper bespeelde het mentale spel en haalde de overwinning binnen.

In de dubbel surprise 2 verloren Paul en Eddy tegen Katrien en Arne. Eddy nam van bij aanvang de positie van underdog in en uitte dat de oppositie te sterk was. Paul opperde echter dat de lijnen van het veld verkeerd lagen. Ik heb die match heel wat kippenpluimen voorbij zien, maar vooral horen, vliegen. Patrick, misschien is het een idee om het hellegat te veranderen in het kiekenkot. Al bleken de kiekens hier vooral mannelijk te zijn.

In de reeks superveteranen mocht nieuwbakken bompa Piet het opnemen tegen Marc. Ik denk echter dat de 2 weken oude Tuur hem al wat slapeloze nachten bezorgd had want Marc stak de overwinning glorieus in zijn broekzak.

Bij de dames recreatie won Anne van Vanessa waarbij lange rally’s te bewonderen waren. De zon speelde wat parten en Anne haalde de buit binnen.

In de reeks heren recreatie wou Jens zonder publiek spelen en trok hij stilletjes naar de achterste velden waar hij in 3 sets de overwinning binnen haalde tegen Bart.

Op terrein 6 speelde superveteraan Rik tegen Eddy. Rik won de 1ste set met 6-3 waarbij Eddy zich liet ontvallen dat zijn tegenstander te goed was. Desondanks won hij de 2de set met 6-2 maar moest hij in de 3de set opgeven door een kwetsuur. De eerste gewonden beginnen al te vallen. De vrijdagen kunnen ook een kwade naam gekregen hebben doordat op die dag door de Romeinen doodvonnissen werden voltrokken. Laat ons hopen dat het hier enkel bij gekwetsten blijft !

Kaatje speelde tegen Catherine op centercourt in de reeks dames recreatie. In de opwarming leken de vrouwen elkaar waard te zijn. Catherine kraaide victorie met een 6-2, 6-1 stand.

In de heren kompetitie heeft Jo alles uit de kast gehaald om wat extra spelletjes binnen te halen. Een mail met verplaatsing van de match , een voorstel om 2 u vroeger te komen om te trakteren op Bernardkes , … Laat ons het kort houden : Jo, jouw ideeën waren geen probaat middel om een winst binnen te halen, maar de prijs voor creativiteit verdien je voor mijn part wel.

En nog een match superveteranen diende zich aan ( ik denk dat ze deze matchen strategisch vroeg gepland hebben om al deze mannen nog fris en monter , zonder alcoholintoxicaties of kwetsures te kunnen laten spelen ) Voelie, die aantrad met steunkousen ( omwille van een blessure opgelopen bij strandpetanque of was het nu bierheffen)en tegen Gert won met fraai tennis . Hij zette 6-1, 6-2 op de scorepaaltjes .

In de reeks dubbel dames 2 mocht de Voelie zijn madam aantreden met haar eigen zus tegen Petra en Inge . Het zusjesduo deed een positionswitch waarbij Ann ineens op rechts moest staan en Ingrid op links waardoor de dames een mentale weerbots kregen. Ook hier dringt zich een diepgaande studie op. Doen lefties het effectief better than the rest, what’s the effect of a position switch? De match was alleszins spannend tot het einde . Onder het trotse oog van Ward, won zijn madam en nieuwkomer Inge het met haar ploegmaat Petra in een STB met 10-7.

De kortste match van de dag werd gespeeld in de reeks veteranen recreatie. In tegenstelling tot vorig jaar liet Tim hier geen druppel zweet ( had hij een zwarte T-shirt aan, waarbij hij na de match zei dat hij zijn T-shirt van vorig jaar helemaal onderaan in zijn kast had gestoken. Wat geschreven taal kan teweeg brengen…) en dwong hij na een 1ste set met een 6-0 winst zijn tegenstander tot opgave.

In de dubbel surprise werd een match van meer dan 2 uur gespeeld. Dirk en Sofie speelden lucratief tennis en troefden Styn en Charlotte af met 7-5, 7-6.

Tom en Rutger speelden bij de heren kompetitie mooie rally’s met stevig tennis waarbij Rutger de wedstrijd met 6-4, 6-2 inpalmde.

Jeroen heeft ondertussen het monopolie op de centercourt. Vandaag mocht hij hier in de reeks heren kompetitie aantreden tegen Anthony. Voortreffelijk tennis was hier te bekijken waarbij Jeroen zegevierde.

En dan nog een match in dezelfde reeks: Tom tegen Louis. Ik zag daar lange rally’s waarbij beide heren elkaar alle hoeken van het veld lieten zien. Superbe back-hands van Louis maar Tom veroverde de winnaarstitel.

De match dubbel veteranen tussen Tom en Tom tegen Luc en Dirk becommentarieerde Tom VDP met een geweldig resumé :” het was plezant”. 6-1, 6-3

Sofie speelde tegen Bie in de dames recreatie waarbij er veel heen en weer gespeeld werd maar waar Bie aan het langste rallytouw trok. Handbalster Sofie moest de duimen leggen met een 6-2, 6-1 nederlaag.

Op centercourt had Hans wat last van de lichten van de padelvelden en hierdoor verloor hij met zijn maat Anja de 1ste set met 6-0 tegen Tessa en Leen. De 2de set acclimatiseerden zijn ogen zich en wonnen ze met 6-3. Het tij was gekeerd en de loterij kon beginnen. In de STB speelden ze gaaf tennis en een 10-5 stand stond op het bord.

Na al het gepalaver over vrijdag de 13de is het helder dat zaterdag de veertiende een betere dag is, want dan is het weekend. Toen ik paraskevidekatriafobie voor het eerst las, angst voor vrijdag de dertiende, kreeg ik spontaan last van hippopotomonstrosesquippedaliofobie, een nogal indrukwekkend woord dat – sarcastisch vanwege zijn eigen lengte – ‘angst voor lange woorden’ betekent. Als je het woord vloeiend kunt uitspreken, zo stelde Dossey, ben je genezen van de angst voor vrijdag de dertiende. Voor mij is het ondertussen zaterdag geworden en tijd om mijn bed in te kruipen!

Om af te sluiten nog een noot van de redactie: moesten jullie je afvragen ,bij het raadplegen van jouw wedstrijdstand op de website, hoe het komt dat er 7-6 staat, nadat je je in het zweet gewerkt hebt in een super-tie break. Dit heeft puur te maken met het systeem waarbij er (nog) geen tie-breakstanden kunnen ingegeven worden.

Hasta la vista!

Hilde W.

Gegroet, tennissers!

Speeldag 1 zit erop. Wij kregen dit jaar de taak de allereerste Vers te schrijven, een niet te benijden opdracht want echt veel valt er immers niet te melden op zo een eerste dag, of het zou moeten zijn dat Walter M. nog min of meer nuchter is en K. Voelie nog niet is geblesseerd.

Dus, die eerste dag. Na de uitgebreide openingsceremonie die werd verzorgd door met pluimen getooide halfnaakte Braziliaanse dames en ingeoliede Senegalese vuurspuwende heren hees voorzitter Patrick V. de Wezemaalse vlag en keelde “It giet oan”! (hoe, u was er niet bij? Jammer!).

We dachten dat de spits zou worden afgebeten door vier gekende veteranen, maar dat had nog iets meer voeten in de aarde, omdat Andre M. was vergeten te moeten spelen vandaag en inderhaast telefonisch moest worden opgeroepen. Hij had het geluk gekoppeld te zijn aan de in deze reeks best jeugdige David VdL, en zo wonnen Andre en David uiteindelijk vrij vlot van Harry L. en Patrick Vdr.

We zagen François DJ in een gele short het onderspit delven tegen Tijs S. en iets later ook François’ levenspartner Cath B. met Ruben P. (in opvallende Rocky II-sweatpants) de boot ingaan tegen Vanessa S. en Peter VH. Yo Adrian, I did it (not)! We zagen ook Toon VA, de man die de lange compressiekousen al droeg lang voor dat in de mode was, met Ronny P. de maat nemen van Rob G. en Dieter Vg. Op center court won Jeroen DW met een soort van seek-and-destroytennis en partner Joren Vdm van het totaaltennis van Jarich W. en Rutger V. Een wedstrijd die dreigde de planning in de war te gaan schoppen was die tussen Johan DR en Luc A. Na de eerste verloren set mompelde Johan al over het proberen halen van enkele eerreddende spelletjes, maar daarna won hij simpelweg de volgende twee sets met 6-3 en 6-2. We hoorden van een correspondent aan de zijlijn dat Johan een handeltje in portwijnen drijft, wat misschien niet ter zake doet maar immer goed om weten is.

Ondertussen hadden we plaatsgenomen aan De Tafel, waar we na een stoomcursus inschrijvingsgeld ontvangen (door Walter) en uitslagen ingeven (door Hilde) nu al een volleerd tornooileider zijn. Walter bezorgde ons overigens nog een hoop andere interessante informatie over mannelijke dan wel vrouwelijke tennissers, doch had lessen getrokken uit het recente Eddy Demarez-incident en smeekte ons er absoluut niets over te publiceren. Wat we dan ook niet gaan doen, of toch nog niet in deze eerste Vers.

We zagen het aanvankelijk somber in voor Ken L’E, die het in de eerste ronde van de Heren Kompetitie meteen tegen Gert ‘boem-boem’ M. moest opnemen. Maar Ken deed het erg goed en wist de ballen zelfs steviger te geselen dan Gert, met een puike overwinning in drie sets tot gevolg. 

Elke speeldag eindigt met een ware thriller, en deze keer was dat de wedstrijd waarin de dames Charlotte VA en Hilde L. uiteindelijk de rol van slachtoffer speelden en de heren Tom B. en Wouter H. die van beul. Waar de twee mannen de eerste set vrij makkelijk wonnen met 6-2, trokken de twee dames zowaar set twee naar zich toe en liepen ze bovendien 5-0 uit in de supertiebreak. Wouter en vooral Tom begonnen sterk op de depressieve ezel Iejoor uit Winnie de Poeh te lijken, tot hun mannelijke trots toch nog de bovenhand kreeg en ze met 13-11 de match in hun voordeel besloten.

De organisatie verzocht ons inderdaad nog in de Vers te vermelden dat dit jaar bij de dubbels geen derde set wordt gespeeld maar dat deze wordt vervangen door een supertiebreak, en dat de Dixi-toiletcabines kunnen worden gebruikt voor zowel boodschap nr. 1 als boodschap nr. 2!

Aan iedereen, veel succes in wat nog komt, en blijf gezond,

Ief DS

De 29ste editie van het clubkampioenschap zullen we niet snel vergeten. In volle voorbereiding van het tornooi hebben we moeten afscheid nemen van Fred Vervoort, de stichter en bezieler van onze geliefde tennisclub. Samen met Toine Van Proeyen was hij in de beginjaren de voortrekker van het clubkampioenschap. Toine kon spijtig genoeg voor de eerste keer in 29 jaar niet deelnemen.

Dit jaar dus een clubtornooi in een afgeslankte versie: wel enkelreeksen, maar geen ‘surprise’ dubbels. Iedereen was begripvol voor de genomen beslissing.

We noteerden dit jaar 166 inschrijvingen voor de enkelreeksen, 34 meer dan vorig jaar. Er werden 378 wedstrijden gespeeld.

De organisatie van ons uniek tornooi (met verliezerstabel), vergt elk jaar heel wat inzet van heel wat mensen. Daarom beginnen we graag met een dankwoord.

Om alles in goed banen te leiden, staat het wedstrijdcomité, samen met het IT-team, paraat. Je leest hun namen onderaan op de website van het clubkampioenschap (https://www.ckwezemaal.be). Een extra dankjewel aan mijn maat Rob, die elke voormiddag present was om de 378 wedstrijden te plannen.

Heel wat leden zijn ingegaan op de vraag om één of meerdere keren te helpen aan de tafel en zij hebben dat met veel toewijding en een kordate aanpak gedaan. Bedankt Pieter-Jan Ghesquiere, Stef Leemans, Mieke Claes, Jan Verlaenen, Harry Laureys, Kris Nijs, Chantal Tassenoy, André Triangle, Peter Van Hest, Hilde Walder, Liesbeth Massant. Bedankt Esther voor het maken van de foto’s.

Een grote meerwaarde voor ons clubkampioenschap is de dagelijkse Vers uit de Raket. Kris Beyen heeft ook dit jaar een gevarieerde redactieploeg samengesteld en zij hebben ons elke dag opnieuw verrast met heel leuke Versen. Bedankt Kurt Beynen, Kris Beyen, Eddy De Backere, Ief De Smedt, Dominique Gilles, Bart Lemmens, Elke Valgaeren, Tom Van Raes, Kris Voets, Patrick Vervoort, An Walder, Hilde Walder en Patrick Vanderieck.

Bedankt aan het sympathieke team van Sven, dat in deze moeilijke coronatijden een vlekkeloze service wist aan te bieden.

Dankjewel aan alle deelnemers voor jullie fair play en het opvolgen van de geldende coronaregels.

En dan nu de medaillewinnaars:

Dames Kompetitie

1. Kaat Verbinnen
2. Dominique Gilles
3. Nikki Gaublomme

Dames Recreatie

1. Erica Balligand
2. Liesbeth Christiaens
3. Elke Valgaeren

Heren Kompetitie

1. Thomas Van Bever
2. Nicolas Gordts
3. Jeroen De Wolf

Heren Recreatie

1. Wolf De Wachter
2. Arne Verschueren
3. Arnoud Stas

Super Veteranen

1. Edwin Tops
2. Walter Merens
3. Gert Minnen

Veteranen Kompetitie

1. Kurt Beynen
2. Patrick Vervoort
3. Hans Wildiers

Veteranen Recreatie

1. Hans Nuyts
2. Tim Sterkens
3. Kurt Somers

Onze WTP-ranking blijft de enige betrouwbare indicator voor individuele tenniskwaliteit. De spelers van het clubkampioenschap checken dan ook na elke wedstrijd of ze gestegen of gedaald zijn. Je hoeft immers niet te winnen om te stijgen. Niet te hard verliezen tegen iemand die merkelijk beter is, volstaat.  De grootste vooruitgang werd dit jaar behaald door Hans Nuyts (heren) en Nele Desendere (dames). Proficiat.

Tijs Delabastita won in de herkansingstabel van Heren Recretie meer spelletjes dan Emmanuel Devolder, maar verloor toch de partij (6-4 1-6 7-5).

Tine Wildiers viel dit jaar het meest nipt naast het podium. Ze verloor de kleine finale met 7-5 4-6 6-3. Julie Vandermeeren en Sarah Marck speelden het meeste spelletjes (35) in 1 wedstrijd. Het grootste leefijdsverschil (40 jaar) werd genoteerd in de wedstrijd tussen Kris Beyen en Wolf De Wachter. Wolf was overigens de jongste deelnemer dit jaar. Heman Seldeslachts daarentegen, die ook dit jaar weer knap speelde, heeft de tweede wereldoorlog nog meegemaakt. Maar allicht niet erg bewust (° 1943).

Proficiat aan de medaillewinnaars en aan alle andere deelnemers.

Terug naar de orde van de dag. Een sterke finaledag. Met mooie matchen.

Maar ook met slecht nieuws. Centre court is voorlopig onbespeelbaar. Het moet heraangelegd worden om de putten te dichten die Kurt Beynen daar maakte. Wat kan die man hard slaan. Te hard voor onze voorzitter Patrick. Die zich dapper verweerde en enkele mooie punten maakte. Maar toch niet op kon tegen de reeks brute, maar trefzekere precisiebombardementen van Kurt.

Onze zelden missende CK-computer beloofde de talrijke toeschouwers voor de Heren Kompetitie-finale een spannende wedstrijd tussen Thomas en Nicolas, ook twee hard-hitters. Hij gaf Thomas 52 procent kans om de wedstrijd te winnen. Die startte met een wat hoge foutenlast, maar herpakte zich snel. De eerste (inderdaad spannende) set werd mooi gewonnen door Nicolas. De tweede trok Thomas dominant naar zich toe. Waarna Nicolas in de derde (fysiek) wat leek te kraken. Thomas opnieuw kampioen bij de heren.

Terug naar de voormiddag. Die begon met een verdiende overwinning van Kurt in een fel bevochten wedstrijd tegen Michaël. En Kurt straalde alweer. Wat de zon er gelukkig ook deed doorkomen.

Hans en Tim leken geen van beiden erg gelukkig met hun wedstrijd, maar Hans heeft die wel gewonnen. Wat natuurlijk veel goed maakt.

Kris moest de duimen leggen tegen aanstormend talent Arnoud. Onthoud zijn naam.

Wolf had Arne bijna te pakken toen die laatste moest opgeven.

Jeroen en Elke kregen de overwinning cadeau van respectievelijk Matteo en Sophia.

Ook een erg mooie wedstrijd van Hans tegen Bram. Die laatste liet iets te vaak na om het punt af te maken als hij Hans geduldig in een hoekje had gedwongen. En we weten nu ook waar de kale plek op Hans zijn hoofd vandaan komt. Let u volgend jaar maar eens op zijn opslagen. Eventueel opkomend haar wordt daar bij elke opslag vakkundig afgewreven.

De dames maakten er lange matchen van. Kaat mepte er op los tegen Dominique, en trok uiteindelijk aan het langste eind. Wat haar opnieuw op het hoogste schavotje deed belanden. Nikki rekende in een even lange wedstrijd af met Tine.

Voorzitter Patrick bracht in deze Vers uit de Raket eerder hulde aan zijn vader, Fred. De président-fondateur van de Wezemaalse tennisclub. Een bijzondere man, die ik graag zag. Maar misschien weet niet iedereen waarmee Patrick zijn vers afsloot. Het was de tekst (groot woord) van “Kalasjnikov”.  

Tijdens een gesprek in het laat – toen de club nog aan de andere, minder legale, kant van de Spikweg lag – ging het over de film “Underground” van Goran Bregovic. We vertrouwden Fred toe dat we zijn films waardeerden. Maar een grondige pesthekel hadden aan het zigeneurgejengel dat hij componeerde. En in het bijzonder aan het non-sensicale “Kalasjnikov” (https://www.youtube.com/watch?v=NYeLG0wG–k) uit die film. Een hoop half-rijmende woorden (vraag Uros even om het te vertalen) op linkserige Roma-strijdmuziek “by the numbers”. Die eer brachten aan de meest betreurenswaardige uitvinding van het laatste millennium: de AK-47.

In die tijd was het clubhuis ofwel stil, ofwel stond de radio op. Maar blijkbaar was er ook een cd-speler. Waar de volgende dag 1 cd’tje naast lag: de soundtrack van Underground.

Sindsdien liet Fred Kalajsnikov elke nacht zo luid mogelijk uit de boxen schallen. En wel op het moment dat hij vond dat we maar beter naar huis konden gaan. Echt fan van Bregovic werd hij toen bleek dat we dat ook echt deden.

Later werd het loeihard gespeeld als één van de vele interclubploegen een ontmoeting won, waardoor Bregovic stinkend rijk is geworden. Of zou geworden zijn, als Fred Sabam zou betaald hebben.

Om het bij de muziek te houden. Barman Sven is een vakman. Maar waar hij echt in straalt, is de muziekkeuze. Ik schrijf deze Vers met The War on Drugs op de achtergrond. En op het terras onder mij geen Lacoste-polo’s, wel een T-shirt met de cover van Bleach, de eerste plaat van Nirvana. De vorige barmannen en -vrouwen kenden hun vak ook. Maar kozen er jammer genoeg voor om de muziek te laten bepalen door een obscure firma met een “no worries 24/7 boring tennis-muzak”-garantie. Zelfs Piet N., die twintig jaar eerder non-stop puike plaatjes kon opzetten toen ik nog in De Plaza op de oude markt in Leuven woonde. Sonic Youth en Dinosaur Jr. zal je allicht ook wel eens horen op Stade Leuven of De Vloer, maar niet na elkaar. Op Lovanium zitten die met zekerheid niet in hun geleasde, amechtige mp3-computertje. Maar daar kunnen ze natuurlijk wel goed BBQ’en.

Op de valreep (het kan volgend jaar ook dienen), een extra toelichting bij het reglement (vooral voor Els R. en Caroline DM): aan welke kant je moet gaan staan bij het serveren is geen rocket science. Uit het reglement: “When serving in a standard game, the server shall stand behind alternate halves of the court, starting from the right half of the court in every game.” Je begint een spel dus rechts, serveert daarna links, dan terug rechts, … Men zou kunnen denken dat Els R. en Caroline DM moeite hebben met het verschil tussen links en rechts. Zoals mijn echtgenote. Als ik rijd, zegt zij hoe ik moet rijden. Omdat ik geografisch gehandicapt ben. Zonder GPS vind ik vanuit het Hellegat de weg naar huis niet meer (een paar honderd meter verder). Bram V. is zo vriendelijk om dan altijd even mee te fietsen tot ik er bijna ben. Waarvoor dank. Maar goed: de echtgenote. Die zegt na elke afslag: “Sorry, ik bedoelde de andere rechts”. “Links dus”. “Whatever, dat is een kwestie van conventie. Pietje Precies. Doe nu maar gewoon wat ik bedoel. Autist.”. Maar dat was dus niet zo bij Els en Caroline. Die kennen het verschil tussen links en rechts. Maar niet de regels. “Sorry. Ik sta aan de verkeerde kant. Het is 40 / 15, dus ik moet links gaan staan”. “Oei, het is denk ik 15 / 30. Ik moet rechts serveren”. “Ik denk dat het nu 30/30 is, want ik serveerde net aan de rechterkant”. Als je niet meer weet aan welke kant je de vorige opslag sloeg, heb je natuurlijk een probleem. Maar geen onoverkomelijk probleem. De eerste opslag is altijd rechts. Als het gelijk is, is het ook altijd rechts. Als er slechts 1 “punt” verschil is (0-15, 15-30, 30-40 of omgekeerd), is het links. Als er twee punten verschil zijn, is het rechts. Als er drie punten verschil zijn,  is het links. En wie een tie-break zou moeten spelen in de dames-reeks, mag er iemand van de tafel bij halen. En Piet N. mag dat uiteraard ook. Als u tot 7 speelt (en dus niet tot 5, 8  of 11 ?), zijn we overigens al erg tevreden. Zelfs met een tie-break tot 10 (enkel voor de dubbelreeksen, die er dit jaar niet waren, en dan enkel als vervanging van een derde set), zouden we kunnen leven.

Opvallend: verloren zonen en dochters keren elk jaar opnieuw terug naar Wezemaal tijdens het clubkampioenschap. Ofwel komen ze langs tijdens het clubkampioenschap, ofwel volgen ze via het wereld wijde web.

Volgend jaar doen we het voor de dertigste keer. Met dubbelreeksen en al. Wie intussen heimwee heeft, kan bij een knisperend haardvuur altijd terecht op https://versuitderaket.ckwezemaal.be. Dit jaar geen “redacteur van het jaar”, want teveel schrijvers kregen het maximum van de punten van de jury. Nogmaals een welgemeende dank aan hoofdredacteur Kris, die er ook dit jaar in slaagde om het beste uit zijn ploeg naar boven te halen.

Het gaat ons goed. Rest in peace, Fred.

Rudi Verbinnen en Bart Lemmens.

Beste verslezers,

vandaag is het de dag van de halve finales.. de dag dat de sterksten (of in deze fase van het clubkampioenschap de minst breekbaren) zich naar de finales mogen begeven.. Zoizo mag iedereen morgen nog eens weerkeren al is het om na verlies in de halve toch nog te kunnen strijden voor een podiumplaats.. Dit jaar echter geen kussen van Patrick of Chantal, zoizo wel een plaats vooruit in het WTC klassement..

Schrijf eens een vers, werd me gevraagd.. ik heb geen schrijverstalent.. mopjes vertellen.. doe ik liever.. misschien moeten we de vers maar eens beginnen met een mopje? (als david nu naast mij zat werd ik direct tegengehouden..;) Kennen jullie het mopje al van de 2 tennisballen?

Er zaten eens 2 tennisballen in een boom.. plots komen er 2 eitjes voorbijgevlogen .. ‘Hé ‘ roepen de tennisballen ‘hebben jullie zin in een dubbeltje?’ ‘Gaat niet’ zeggen de eitjes.. ‘ wij zijn op weg naar de kapper’ (tja, diegenen die mij kennen weten dat ik nu waarschijnlijk de enige ben die in een deuk lig 🙂 )

Maar goed over naar de orde van de dag: De halve finale dag start met een stevige match tussen Kris en Wolf , waar Kris (die met zijn leeftijd de gemiddelde leeftijd van de finales in deze reeks weet op te krikken) stevig weerwerk weet te bieden aan de bijna foutloze rally’s van Wolf .. en zo trekt deze laatste meestal aan het langste einde .. 6/2, 6/3.. al vind ik deze stand toch wat droger dan de match was.. Het veld ernaast gaat vrouwlief Dominique de strijd aan met Nikki en weet deze dan ook redelijk snel te overwinnen.. 6/1, 6/1

De andere halve finale van de heren recreatie wordt gestreden onder 2 jonge gasten, Arne en Arnaud, waar we iets agressievere tennis zien maar jammer genoeg ook maar met 1 winnaar: Arne

Ondertussen zijn de matchen buiten van start gegaan: In de superveteranen halve finale Edwin tegen Gert staat Walter zijn potentiele tegenstanders al te scouten, het maakt hem niet uit wie wint, als de match maar lang duurt! Bij de SV zijn er blijkbaar ook aparte regels.. vooreerst moest ik inkom betalen, ballen mogen 2 keer botsen en hulplijnen mogen ingeroepen worden om de stand mee te onthouden.. In ieder geval, de uitputtingsslag waar Walter op hoopte die kwam er niet, na een 6/1, 6/2 overwinning stapte Edwin nog goed geconserveerd van het terrein en kruipt zo mooi op tijd zijn bedje in om Walter morgen te kunnen verslaan.

Ons eigenste Kaatje tralalaatje bleef op center court weer haar rustige zelve en ondanks het mooie weerwerk van Tine krijgen we morgen weer de finale Kaat-Dominique voorgeschoteld (moet deze best al om 9u gepland worden zodanig dat die toch tegen 18u kan gedaan zijn?)

De langste match van de avond was Bram tegen Patrick.. De eerste set ging nochtans redelijk snel naar Bram , maar na een voorsprong in set 2 met 2-1 begon het te regenen.. ons voorzitterke kreeg water en begon helemaal te groeien.. slice tegen slice, van links naar rechts en van rechts naar links , Chantal bracht regelmatig nieuwe t shirts aan en zo moest uiteindelijk Bram er dan toch aan geloven..

Matteo tegen Nicolas en plots kwam er een hele meute jonge meisjes aandraven.. het testosteron van beide mannen ging duidelijk omhoog en ze lieten dan ook allebei ijzersterke tennis zien.. knappe rally’s maar ook hier kan er jammer genoeg maar 1 winnaar zijn en dit jaar was dat nog Nicolas.. Even een kleine teleurstelling bij Matteo maar laat ons zeggen: winnaars zijn niet de mensen die nooit falen , maar de mensen die nooit opgeven!

Bij de dames Elke tegen Liesbeth zagen we veel gelijkopgaande rally’s , hier gaat echter Liesbeth met de finaleplaats lopen..

In de match van Kurt B tegen Hans W wist Kurt het eerste uur Hans goed onder druk te zetten.. strategie want langer dan 1,5 uur op een tennisterrein is nefast want dan gaat de conditie peilsnel achteruit.. gevolg eerste set 6/0 en na een 4/0 voorspong in de tweede set begon de motor wat te vertragen, Hans wist even terug te komen maar uiteindelijk wist Kurt er toch nog voldoende kracht uit te persen..

Ondertussen zijn de laatste 3 wedstrijden van de dag gestart en krijg ik het eerlijk gezegd wat koud dus ik denk niet dat ik het nog trek tot het einde..

de 2 halve finales in de veteranen recreatie starten naast elkaar.. in de ene nemen 2 ex-volleybalploegmaten het tegen elkaar op.. Tim destijds de grootste van de ploeg tegen Michael, de kleinste van de ploeg.. mooie tennis en lange rally’s in de eerste set, Michael moet zelfs na ieder spel toegeven dat tennis ook serieus vermoeiend kan zijn ,na de 1ste set is het pijpke echter uit , onze bompa zou zeggen :Michael lijkt wel een bh aan de waslijn, het beste is eruit.. (sorry Michael, maar vrouwen weten heel goed wanneer mannen buitenspel staan) Ik denk dat ik wat slaapdronken word.. sewes word ik nog uit de familie gezet..

Enfin, ondertussen is natuurlijk ook Kurt tegen Hans aan het zwoegen, Hans die blijkbaar al eerder in de week te kennen had gegeven dat het allemaal nogal vlot ging in de recreatiereeks en al aan het berekenen was geweest hoeveel spelletjes hij juist kon verliezen om zodanig te stijgen zodat hij volgend jaar mee mocht strijden in de competitiereeks.. Toen ik vertrok was de eerste set wel binnen voor Hans , al had hij toch 3 spelletjes moeten prijsgeven aan Kurt.. bij het schrijven van deze vers om 10 na middernacht staat het resultaat nog niet op de site.. hopelijk heeft dit niet te veel implicaties voor Hans zijn ranking..

Om te eindigen nog de match Thomas-Jeroen: ook hier tennis van het hoogste wezemaalniveau! Thomas mag naar de finale, Jeroen mag strijden voor de 3de plaats!

En zo zit mijn vers erop.. laat mij misschien nog toe af te sluiten met een laatste tennismopje?
Een pastoor en een non zijn een partijtje tennis aan het spelen, de non slaagt de bal zo hard dat hij de pastoor raakt, hij valt op de grond en vloekt van de pijn ‘OOH lieve hemel’ roept de non, meneer pastoor laat mij u helpen’ , de pastoor heeft zijn handen krampachtig in zijn kruis gevouwen en zegt ‘neen laat maar’ ‘Toe’ zegt de non, laat mij u toch helpen, god zal mij straffen als ik u laat creperen van de pijn’ .. ‘Goed dan’ zegt de pastoor.. De non haalt aarzelend de handen van de pastoor weg tussen zijn kruis , opent de broek en begint voorzichtig zijn kruis te masseren ‘En, gaat het al wat beter mijnheer pastoor’ ‘Euh ja , zegt de pastoor verlegen, maar ik denk dat mijn duim nog steeds gebroken is’

Amen en Slaapwel!

Succes aan al de finalisten morgen!
An W

Wat hebben we de voorbije dagen geleerd? 

• Alle spelers die zonder verliesmatch de basistabel van een recreatiereeks overleefden, mochten hun geluk gaan beproeven in de bijhorende kompetitie reeks.  Slechts 1 speelster overleefde dat avontuur.  Proficiat Erica B!  De anderen vlogen onverbiddelijk terug naar de recreatie.  Toch een eervolle vermelding voor Arnoud S, die Hermes verraste met een verschroeiende start en onmiddellijk 0-2 voorsprong nam..  Helaas voor hem werd daarna het opslagkanon in actie gebracht.  Vanaf nu kan niets Arnoud nog van de wijs brengen in de recreatiereeks.  Hij zal die waarschijnlijk dus winnen.  Bedankt Hermes!
• De Hagelandse Academie levert goed werk. Kijk maar eens naar de eindtabel van de HR reeks. 5 van de 8 kwartfinalisten waren tieners. In de halve finales zelfs 3 op 4!
• Het verhaal van “The boy who cried wolf” (of was het “The boy wolf who cried”?) blijft duren.  Chapeau voor onze jongste deelnemer hoor.  Dat wordt de komende jaren een kanshebber om de HK reeks te winnen.  Vandaag pakte hij in de HR reeks de scalp van Nico, morgen waarschijnlijk die van ondergetekende.
• We zien Bie bijna elke dag dubbelen, steeds met andere partners.  Is ze misschien haar eigen Dubbel Surprise reeks aan het spelen? 
• Het tijdstip waarop de voorzitter zijn matchen speelt blijft een groot mysterie.  Ik heb de voorbije weken al drie keer geprobeerd een match van hem te zien, maar ofwel is ze al gespeeld op het aangekondigde uur, ofwel ben ik te vroeg…  Ook vandaag stond hij geprogrammeerd in VK 18:30 en in HK om 18:45.  Hebben ze hem gekloond?  Hopelijk hebben ze zijn kloon ook een GSM gegeven, want Patrick telefonisch bereiken is soms bijna even moeilijk als een game winnen tegen hem. 
• Mijn sparring partner Frank “The Tank” Vandaele loopt al 2 weken kreupel, maar slaagt er toch telkens nog in het laatste restje energie uit zijn lijf te persen.  De EHBO kist is er al aan te pas moeten komen, toen hij 1 van zijn typische vintage “linkshandige dubbel geschroefde backhand slices” inzette te dicht tegen den draad, en daarbij zijn arm sneed aan een uitstekend ijzerdraadje.  Vandaag speelde hij nog een laatste match tegen Jeroen “adje voor de sfeer” De Wolf, die hem uit zijn lijden verloste. Sparren zal er de komende weken waarschijnlijk niet inzitten, dus wens ik hem via deze weg alvast een spoedig herstel toe, hopelijk met een dagelijkse Balinese massage binnenkort. 
• De buiten terreinen zien enorm af.  Eerst zorgde de regen ervoor dat een groot deel van de gravel wegspoelde, daarna blies de stormwind de rest weg.  Vooral eergisteren werden menige windhoos gesignaleerd op terrein 10!  Nu komen dus overal de kiezels van de onderlaag tevoorschijn. Als de erosie zo blijft doorgaan, komt er binnenkort misschien een prehistorische nederzetting tevoorschijn aan ’t Hellegat…  Indien dat zou gebeuren, gelieve snel wat gravel van de kant erover te vegen, en zeker niet naar het ministerie van cultuur te bellen of ze leggen misschien ons kampioenschap stil om dit verder te onderzoeken…

Maar genoeg gezeverd.  Wat gebeurde er vandaag op onze geteisterde terreinen? 

• Mieke en Dominique mochten de spits afbijten.  Dominique heeft in 2 weken nog maar 2 korte matchen mogen spelen, en kruipt thuis de muren/palen op, terwijl haar mannelijke huisgenoten al “double digits” aantal matchen op de teller hebben staan.  Ze was zo hongerig naar de bal, dat ze Mieke een “double bagel” aansmeerde.  Beste comité, uit naam van vele mannen met hetzelfde probleem thuis, gelieve volgend jaar een extra reeks te voorzien (bv. VV – Vrouwen Veteranen, SVV – Super Vrouwen Veteranen, …).  Of Bie, nodig hen eens uit voor 1 van uw Dubbel Surprise matchkes aub!
• In de vooravond won Edwin zijn kwartfinale tegen Eddy. Ik kwam te laat aan om Edwin in actie te zien, maar kon zijn geweldig aanstekelijke lach wel de rest van de avond horen bulderen over de ganse club!
• Ik mocht getuige zijn van de toss bij een damesmatch. Wij mannen spreken tijdens zo’n toss meestal over “berg of dal” en “boven of onder”. De vrouwen kiezen blijkbaar tussen “kort of lang”. Jullie mogen 2x raden wat de dame in kwestie koos. Ongetwijfeld vindt Bart hiervoor ooit in het tennisboekje van Freud een verklaring.
• Walter en Wim waren mooi assorti. Voor de liefhebbers: beiden hadden een appelblauw zeegroen shirt aan, zwarte shorts en kousen, en blauwe tennisschoenen. De match was dan ook zeer close. Ze kantelde na set 1 toen Walter plots zijn truitje uittrok, en Wim hoopvol vroeg “Gade stoppen?” maar het antwoord luidde “Neen, gij?”. Walter trok daarop een Agalev-groen shirt aan, en won uiteindelijk een lange tweede set.
• Erica en Nele begonnen op terrein 11 aan hun opwarming en sloegen bij de eerste balwisseling al een splinternieuwe bal in het bos naast het veld… Er waren helaas geen kinderen in de buurt om door het dichte struikgewas op zoek te gaan. Tijdens de match hielden beide dames de bal mooi binnen het veld. Erica iets meer, ze won dan ook.
• Tine tegen Nathalie was een strijd tussen twee stijlen. Tine startte sterk, maar Nathalie speelde de ene mooie lob na de andere, waardoor de eerste set nog heel spannend werd.
• Patrick V en Tom VDE speelden zoals verwacht een uitputtingsslag. De toeschouwers kregen waar voor hun geld, met o.a. een record slagenwissel van minstens 81 keer heen en weer (waarna ik de tel kwijtraakte, en zij de score niet zeker meer wisten. Dat komt ervan, als je zo lang over 1 puntje speelt. Wij mannen kunnen geen 2 dingen tegelijk, en zeker niet als het zo lang moet duren). Meestal trok Patrick aan het langste eind, maar het spel was veel closer dan de score deed vermoeden. Wanneer Patrick zijn tweede match van de avond zou spelen tegen Thomas kon ik alweer niet achterhalen, dus daar gaan we niet op wachten.
• Linde zette veel druk tegen Niki, maar die traint regelmatig met Charis en Charon, en weet daar dus wel raad mee. Mooi tennis van beide jongedames!
• Helaas kon ik niet blijven voor de late shift, en miste dus een aantal topmatchen van onze beste competitiespelers. Mijn excuses daarvoor. Ik moest echter gaan supporteren voor VK Wakkerzeel (de beste Veteranen voetbalploeg van onze streek, zoals ik vorige week al schreef) tegen Korbeek-Sport, de ploeg waar ik de jeugdreeksen doorliep en daarna in de eerste ploeg pinten leerde drinken. Top-voetbal na een dagje top-tennis dus!

Tot slot, zou ik graag het team van schrijvers van het vers van dit jaar bedanken.  Het was een eer en een genoegen met jullie samen te werken.  “Anciens” Ief DS, Eddy DB, Hilde W, Patrick VDR, Tom V, Kurt B, Dominique G en Kris V, bedankt voor jullie jaarlijkse bijdragen.  Ze hebben ons allemaal weer in die typische CK sfeer gebracht, ondanks de moeilijke omstandigheden.  Toch wil ik vooral “debutanten” Bart L, Elke V, Patrick V en An W extra bedanken.  Fantastisch dat jullie de lege plaatsen in de kalender wilden opvullen met 4 mooie verzen.  Hopelijk volgen nog enkele andere verborgen talenten jullie moedige voorbeeld volgend jaar zodat ik met een gerust hart de fakkel kan doorgeven!

Kris B.

Ondertussen zitten we overal in de eindtabel en valt het clubkampioenschap in zijn definitieve plooi. Tijd om nog even stil te staan bij het overlijden van mijn papa en erevoorzitter Fred, want laten we wel wezen, zonder Fred zou er geen clubkampioenschap geweest zijn. De filosofie van het clubkampioenschap 30 jaar geleden vindt zijn oorsprong in de samenwerking tussen Toine en Fred. Ze vonden elkaar in wat ze wilden bereiken met de club en het kampioenschap. Ik wil bij deze dan ook Toine bedanken voor wat hij gerealiseerd heeft maar vooral voor de jarenlange vriendschap met Fred en al die onvergetelijke momenten. Om de geest van de beginjaren nog eens tot leven te brengen wil ik graag nog een passage hernemen uit een van de verzen uit de eerste jaargang. Het is meteen ook een ode aan alle vrijwilligers die zich inzetten voor de club en het clubkampioenschap.

HULDE aan al de deelnemers en de vele steunpilaren van WTC

“Niemand spreke anders voor zichzelf dan door zijn werk”, en dat geldt NIET alleen voor Toine.  We hebben ervaren op welke paraatheid van vrijwilligers we op willekeurige tijdstippen al zijn kunnen terugval­len.  Zo evident is dat allemaal niet, en tóch zijn er dagelijks verschillenden die zich inzetten tot het welslagen van ons clubtor­nooi.  Eens te meer zien we dat kalmte enorm veel tot stand brengt, haast ongemerkt doet elk zijn werk, en dat geeft nu juist de sfeer weer van onze club: alles op zijn tijd, niets geforceerd, niemand dwingen, het komt allemaal wel vanzelf, dat groeit zo. De kameraad­schappe­lijke sfeer is hier enorm!  Het aantal bereidwilligen dat tussen de regenbuien door de terreinen helpt draineren is talloos.  Sommigen presenteren zich om de permanentie te verzekeren aan de inschrijving, anderen presenteren zich zomaar om hun tennisvriend in te spelen, in afwachting van de tegenstrever, die wat oponthoud heeft.  Gezien de late tijd­stippen waarop sommigen matchen helaas moeten doorgaan, be­staat er een solidair gevoel van niet alleen te zijn, altijd al was er publiek.  Moest men in de keuken bvb. in onverschil­ligheid onze brochettekes bakken, of onze mosseltjes koken, of noem maar op – wat al lekkers heeft men niet geprepareerd – het zou ons nog bitter smaken bovendien, en het zou onze honger maar half stillen.  Het klinkt ongelooflijk, maar ’t is waar en nog wel HIER in Wezemaal! Het moet in ons hoofd niet opkomen om te zeggen: “Ik ga morgen naar de tennis”, maar: “Ik ga morgen NIET naar de tennis”.  Want dat laatste zou dan een uitzondering betekenen als het overslaan van een maaltijd of van een dutje.  Tijd hebben betekent immers tijd willen heb­ben.  Het allerbeste wat een tennisser voor d’ander kan doen blijft toch nog altijd wat hij voor die andere speler IS.  We voelen hier de echte kameraadschap, we maken deel uit van éénzelfde groep, en we bestormen dezelfde top, die we, wie weet, samen bereiken, allemaal worden we nog (club)kampioenen.  Al hebben we soms wat pech veroorzaakt door hemel­water, of, voor sommigen misschien door minder gelukkige loting, weet dat tegenspoed de diamant is waarmee de hemel zijn juwelen slijpt!  Elke match heeft men tot hiertoe durven aanvechten, zonder enig haatgevoel voor de rivaal, of zonder bang te zijn voor een mogelijke nederlaag, want iedereen die meedoet WEET dat het een fijne en aange­name beleving is.  De glimlach van elk kost minder dan elektriciteit, maar geeft ons evenveel licht (hoewel de pleinverlichting er best mag wezen, zolang de friteuse niet opstaat uiteraard …). We appreciëren erg de soepelheid van de deelnemers, en ook hun stiptheid, ook Nel­son’s geluk was nl. hieraan te danken, dat hij de klok altijd ’n kwartiertje vóór was!  We danken u allemaal om uw enthoesi­aste deelna­me, doe zo voort.

Ondertussen werden er ook al heel wat kwartfinales afgewerkt vandaag. Proficiat met jullie halve finale plaats Walter, Wim, Arnoud, Liesbet, Gert, Kaat, Hans, Kurt, Arne, Kurt, Michael, Bram en Kris !!!

En als afsluiter:

Cigani! Juris!!! 1-Boom, boom, boom, boom, boom…………….. kutz, kutz ehy jaBoom, boom, boom, boom, boomKana hi naj kutz, kutz ehy jaDevla, …………………Devla, ………………..Devla, mi dzav te mange an(do) for?Jek bar? kalashnikovKalashnikovKalashnikovKalashnikov, kalashnikovEeeeeeh… Boom, boom, boom, boom, boom…………………………………………. Dalakovac, Markovac, Mala Krsna, Lajkovac, Caje, suje, ajde, hopaaaaa

Patrick

Gisteren kregen we de eerste vers van Elke geserveerd. Ondanks het vele groen dat er rond lag was het smaakvol artikel. Het privéleven van Bart en haarzelf wekte toch wel wat interesse. Mij waren die verstommende momenten tijdens haar passage alleszins nog niet opgevallen, dus toch effen Bart gecontacteerd en geen paniek Elke, hij komt nog genoeg aan trekken toe.
Wat betreft je opvoedingsadvies, ik heb hier ook al volwassenen gezien die in aanmerking komen voor een gratis beurt , al noemen we dit misschien toch maar beter een sessie.

Eergisteren een leuke quote gehoord van Wim DW die Ief droog naar huis speelde… Tja als ik goed gespeeld zou hebben had den Ief toch nog wat spellekes minder gewonnen 🙂
Ik weet niet of het voor het lachen was want hij had zijn mondmasker aan. Ief trouwens ook dus ik weet ook niet of die zijn tanden bloot lachte of ze stuk beet van razernij ?

De matchen van vandaag dan maar…
Wim veegde Wouter in “no time” van het veld . Het kwam niet los zei Wouter maar volgens Wim kwam het doordat hij zo ’n imposante verschijning is met torenhoog sexappeal . De waarheid ligt zelfs niet in het midden.
Geert Verbiest begon het tornooi goed met telkens een overwinning in 3 sets maar nu begint de motor wel te sputteren. Kansloos ten onder tegen Jens.
Linde DW nam het op tegen de iets forser gebouwde Amber. Beiden hadden wat last van pijntjes maar Linde haalde het in 3 sets. Dikke pluim voor het jonge veulen.
Matteo haalde het met 7/6 7/6 van Ruben, maar toch wel een sterke uitslag voor Ruben vond ik.
Nele , van den Beyne blijft ook doorrazen en klopte Goedele. Laatstgenoemde kon de nederlaag blijkbaar moeilijk verwerken en vertrok, naar verluidt, met een lang bakkes huiswaarts. In dit geval vervalt dus het recht op een verliezersbonneke. Met de regels van “fair play” wordt er in Wezemaal niet gelachen.
Mieke won voor mijn part, verrassend in 2 sets van Sarah M.
Hermes, beter gekend als Herminator, begon als een wervelwind tegen Frank Vandaele, who else ? 5/1 voor en dan begon de motor al wat te sputteren. Die set haalde hij nog binnen met 6/3 maar dan kwam “Francis” gravel in het eten gooien. De wind wakkerde aan waardoor Hermie voorstelde om in de hal verder te spelen. Frank is natuurlijk ook niet van gisteren dus die sloeg het aanbod wijselijk af. Hij gaf enkele malen de indruk om te moeten stoppen wegens helse pijn aan de lies, of toch iets wat daar in de buurt ligt, maar speelde echter dapper verder alsof er niets aan de hand was. De natuurelementen waren hem en zijn spel goedgezind en Hermie zag de bui die vannacht over het land trok al hangen. Waar Frank die miraculeuze krachten voor herstel vandaan haalt is alsnog een raadsel. Misschien is het een goed idee om vanaf nu ook reizen aan te bieden naar Lourdes ipv Bali .

Vandaag kwam ik zelf ook nog eens aan spelen toe, op terrein 7. In ’t begin van het tornooi kon je nog faken dat je er nog in zat, maar ondertussen weet heel ’t Hellegat dat de 7 en de 8 enkel beschikbaar zijn voor de losers die er al uit gekegeld zijn of de watjes die niet durfden mee te spelen, om welke reden dan ook. Ik heb al meerdere versies mogen aanhoren. De beste kwam van mijn buurman Johan L. die niet had ingeschreven omdat hij de zaterdag van de finales toch niet zou kunnen spelen. Zo ver denk ik al jaren niet meer vooruit.
Onze match trok toch wat kijklustigen. Dit kwam vooral omdat je in die hoek goed uit de wind zat , maar ze kregen waar voor hun geld. Jammer genoeg kwam ons duel abrupt aan zijn einde . Mijn maatje Deevid kwam zwaar ten val door een struikeling over het sleepnet en belandde in de omheining. Gekreun alom, schouder uit de kom, neus en tandvlees kapot. Delphine zag er zelfs beter uit na haar kamp tegen Katie. Gelukkig konden we rekenen op medische bijstand van Manu die de arm terug in de juiste positie kreeg.
Frank , de fluitspecialist was er ook als de kippen bij maar die diende gelukkig niet in actie te komen. Vrouwtje Isabel werd stante pede opgebeld en beloofde ons om haar ventje ne keer goed te soigneren. Veel moeten we ons daar niet bij voorstellen . Als ze hem proper in bed gekregen heeft zal het wel goed geweest zijn.
Er viel trouwens nog een gewonde te bespeuren. Toon, die zich niet had ingeschreven uit voorzorg voor een of andere blessure, kwam aandraven met een gehavende vinger.
Bord uit de kast genomen, laten vallen, snel willen opvangen, bord in scherven kapot tegen het aanrecht en snee van 3 cm in de vinger. Mannen en koken, het gaat zelden goed…
En zo duiken we de nacht in…

Voelie

“Schat, wil jij volgende week eens een Vers uit de Raket schrijven? Ze hebben volk te kort en jij kan toch goed schrijven.” Het is dat ik niet veel gewoon ben, want met zo één klein complimentje over mijn schrijverstalent heeft mijn teerbeminde echtgenoot mij kunnen overhalen. “Hoe moet ik daaraan beginnen?” Vroeg ik. “Lees nog eens de vorige Verzen”, zei hij. Ik moest er niet veel lezen om te beseffen dat hij mij erin geluisd heeft. Mijn schrijverstalent beperkt zich tot verslagen, persberichten, artikels met opvoedingsadvies (wie last heeft met zijn al dan niet tennissende kroost, mag mij altijd aanspreken), memoranda…. Maar die proza die mijn collega-vers-uit-de-raket-schrijvers uit hun pen toveren, daar zal ik toch nog even voor moeten oefenen. Bananen, palen, Freud, sliceballen, de fysieke paraatheid van de spelers… geen enkel onderwerp gaan ze uit de weg. Ook 20 matchen op één avond bekijken en daar dan (soms) nog iets zinnigs over vertellen, doen (sommigen) vlotjes.

Ik heb nog even geprobeerd bij de wedstrijdleiding om het format voor één dag aan te passen. Als professionele woordvoerder kan ik het namelijk goed kort en bondig uitleggen voor een camera of microfoon, maar gezien de lage inschrijvingsgelden door het afschaffen van de dubbelcompetitie, was het budget op om VTM in te huren. Zelfs ROB kon er niet meer af. Het is nochtans armoe troef in de sportverslaggeving sinds corona, dus dat zou de kijkcijfers hebben kunnen opkrikken. Een waardig alternatief voor Roland Garros of Wimbledon. Djokovic had voor de zomer al een poging gedaan om iets op poten te zetten, maar hij was beter eerst advies komen vragen aan ons onvolprezen wedstrijdcomité over het corona-proof organiseren van tennisevents. In Wezemaal loopt alles gesmeerd en zijn er nog geen coronaslachtoffers gevallen. Na het dubbeltornooi, kan hij de anderhalvemeterterrastafels voor een zacht prijsje huren. Sven zal ze eerst ontsmetten.

Voor we naar het tennis overschakelen wil ik graag aan iedereen vragen om te stoppen met het vreemde gedrag op het terras. Sinds mijn teerbeminde echtgenoot een Vers uit de Raket schreef, verstommen de gesprekken als ik langskom en kijken mensen snel een andere kant uit. Naar verluidt barst daarna de discussie los of de man in kwestie een Freudobsessie dan wel een seksobsessie heeft. Er zijn zelfs kwatongen die beweren dat hij thuis niet aan zijn trekken zou komen. Ik zou die discussie hier kunnen uitklaren, maar ik ga dat niet doen. Want, dixit BL, “de Vers is wel niet de plek voor persoonlijke afrekeningen”.

Over naar de matchen. We zitten al in de tweede week en de eindsprint is duidelijk ingezet met veel inzet van de spelers en weinig droge 6/0 cijfers. De eerste match die ik zag was die tussen Nathalie en Nele: een leuke, gelijk opgaande match waarbij Nele aan het langste eind trok. Een paar velden verder had Nico drie sets nodig tegen Jasper.

Op terrein 5 en 6 gaven de superveteranen ondertussen het beste van zichzelf. Rudi bewees dat hij niet alleen goed kan plannen, maar ook goed kan tennissen en ook Eddy trok aan het langste eind. Voor Paul en Ronny zit het er op. Zij mogen terug op de kleinkinderen gaan passen.

Lang heb ik in de vooravond niet kunnen kijken, want ik moest zelf spelen. Tegen Linde DW dan nog. Een match die bewijst dat zelfs als je zwaar verliest, je toch nog content kan zijn met de match. Af en toe eens een mooi punt kunnen maken tegen zo’n jong tennistalent maakte me blij. Er komt een tijd – in de niet zo verre toekomst – dat zelfs de beste speelster al een goede dag moet hebben om haar te verslaan.

Aan de grote glimlach op Kurt S. zijn gezicht te zien bij elk gelukt dropballetje, was dat ongeveer hetzelfde gevoel dat hij had in zijn match tegen Joeri. Hij werd naar huis gespeeld met een droge 6/0, 6/1.

De kleine broer van Linde speelde eerder op de avond tegen voorzitter Patrick. Wolf mag – net als mezelf – tevreden zijn over zijn verloren match. Voor wie morgen liever naar het VTM-journaal kijkt in plaats van naar het tennis: ik pleit daar voor een maximumfactuur in het onderwijs. Maar dat is een vergissing: dan heeft Wim DW nog meer geld over om extra tennislessen voor zijn kinderen te betalen en dan heeft de rest van de spelers geen kans meer in het clubtornooi.

David V. heeft bijna zijn raket opgegeten in een match op het scherp van de snee tegen de Frank VD die heel zijn trukendoos boven haalde. Een punt tegen Frank is nooit gewonnen tot de bal in het net of buiten vliegt. Frank trok aan het langste eind in een fysieke uitputtingsslag.

Ik heb daarna een half uur verspeeld aan wat ik dacht de topmatch van de avond te zijn: Thomas VB tegen de jonge Vosswinkel. Maar dat bleek een match uit het tornooi van Stade Leuven te zijn, waar het ondertussen te hard regende om nog te kunnen tennissen. In Wezemaal bleef het nog wat droog, maar lang bleef dat niet duren.

In de tennishal kwam Erica B. na een aarzelende start toch op dreef. Erica promoveerde uit de recreatiereeks en maakte het Britt lastig met haar knappe voetenwerk. Maar Britt verstaat de kunst om de meest moeilijke ballen toch nog binnen te houden. Ze behaalde daarmee in drie sets de overwinning.

In de laatste match die ik zag, nam Xander wraak voor een twee jaar eerder verloren match tegen Wouter. Hondje Tess zorgde dit keer voor de mentale rust op de bank en in het hoofd van Xander. Misschien kan Wouter volgende keer zijn kat meebrengen.

Elke Valgaeren