Vers uit de raket

Het is de laatste tijd al seks wat de klok slaat op Wezemaal. Dominique en haar paal, Bart en zijn Freudiaanse hersenspinsels waar menig onvoorbereid lezer zich in verslikte. En warempel: ik kom op een onschuldige zondagmiddag aan in het zonovergoten Hellegat tijdens de match tussen Tom VDE en Walter M. waar het scorebord 4-1 in het voordeel van Tom staat, en het eerste dat ik hoor is Tom VDE die zegt: “Walter, ge gaat een banaan te weinig hebben”. “Dat zegt mijn vrouw ook altijd”, hoor ik Kris B. gniffelen, waarop Walter grommelt “dat moet ge tegen mij niet zeggen” en hij meteen remonteert tot 6-6. Na twee onnodige foutjes van Walter in de tiebreak 7/6 (7-5), 6-3 voor Tom VDE. Die laatste is het soort speler waar je elk punt 7 keer moet maken. Een mogelijke strategie zou kunnen zijn om alles rustig terug te kloppen tot Tom de fout maakt. Een fysieke uitputtingsslag dus. Alleen, Tom VDE is ook nog eens het soort speler dat voor zijn match al een marathon heeft gelopen, 60 baantjes heeft gezwommen, naar de zee en terug is gefietst, en passant nog de kelder van de buurvrouw heeft gewit en dan nog steeds zo fris als een pasgeboren kuiken op het plein komt. Een onbegonnen zaak dus.

Op hetzelfde ogenblik was Patrick op het terrein ernaast tegen de technisch zeer begaafde Stef L. bezig. Hoewel Stef de perfecte slagen uit zijn hoed toverde, kwam het winnersinstinct van Patrick bovendrijven. Patrick slicete de ballen zo scherp dat die gewoon in de gravel verdwenen om er nooit meer uit te komen. 6-1, 6-2 voor onze voorzitter.

Door deze twee topaffiches konden wij helaas niet zien wat er zich op terrein 5 afspeelde. Gelukkig was dat ook niet nodig, want wij konden de match ook perfect louter op het gehoor volgen. Sandra T. versloeg Liesbeth C. in een spannende driesetter 6-2, 2-6, 6-3. Sandra is in the winning mood de laatste tijd.

Ook al in een driesetter versloeg linksepoot Wim D. intussen Emmanuel D. met 6-1, 1-6, 6-2. Lefties do it better, zeggen ze. Ja, als je er over nadenkt. Er zijn wel wat linkse rakkers op onze club en ze doen het uitstekend. Een diepgravende studie dringt zich op, maar dat is voor een volgende vers.

Op terrein 11 startte intussen een match om duimen en vingers af te likken. Een vos tegen een wolf. Matteo V. tegen Jeroen De W. Het technisch vernuft van Matteo was een streling voor het oog. De rust en klasse van Jeroen al even impressionant. De ontgoocheling van Matteo was begrijpelijk na een 6-2, 3-6, 6-2 nederlaag, maar deze jongen heeft nog heel wat in zijn mars, dat is duidelijk.

Alsof dit alles nog niet genoeg was, stond er een nog jongere wolf te trappelen op het aanpalende veld. Zowel Arne V. als Wolf DW hadden elk al 2 matchen achter de kiezen vandaag maar dienden noodgedwongen nog een match tegen elkaar af te werken. Tijdens de eerste twee sets lieten ze elkaar alle hoeken van het veld zien: 2-6, 6-3. Een derde set moest uitsluitsel bieden. De vermoeidheid sloeg toe bij Arne die op een wip een 5-0 achterstand opliep. Mentaal sterk knokte hij zich echter terug in de match tot 5-4 tot wanhoop van de jonge Wolf die echter heel slim even rust probeerde te zoeken om vervolgens met 6-4 te zegevieren. Knappe match van beide youngsters!

Nicolas ‘Willy’ G. en Ken L. lieten intussen staaltjes van hogere tenniskunst zien. Ken spreidde prachtige volleys tentoon, maar moest tegen magistrale Nicolas het onderspit delven. 6-1, 6-3.

Isabelle U. en Kathleen H. speelden een knappe wedstrijd met lange rally’s waarin Isabelle uiteindelijk de duimen moest leggen met 6-2, 6-0, waarop de Voelie Academy zich meteen spontaan aanbood om via een gratis beurtenkaart de slice-skills te spicen.

In de wandelgangen vernamen we trouwens dat de CEO van de Voelie Academy zich zelf voor de Winterlessen heeft ingeschreven, om op die manier ons trainerskorps toch in te wijden in de slice-ologie.

Op het gezellig drukke maar niettemin Coronavrije terras lieten wij intussen nog meer interessante wetenswaardigheden optekenen. Zo stelde Walter M. dat het er bij tennissen op aan komt om “op tijd te vertrekken”. Omwille van die uitzonderlijke gave – het moet gezegd: je ziet Walter amper bewegen op het veld en toch komt hij overal op tijd bij de bal aan – noemt men hem naar eigen zeggen ook soms de “Martin van den Aldi”.

Na al dat moois op deze voorlaatste zondag van de zomer, lijkt het ons gepast om toch nog even stil te staan bij de dingen, dit keer niet met het vrouwonvriendelijke “Onze Federer” maar met een genderneutrale geloofsbelijdenis.

Samen:

Wij geloven in Tennis Wezemaal, de almachtige club in de Spikstraat,

Schepper van hemel op aarde.

En in Patrick, onze snelvoetige Voorzitter

die altijd te vinden is voor een witte van Hoegaerden,

club gesticht door onze recent ontvallen oervader Fred en zijn Lily;

waar de leden elkaar vinden tussen Pontius en Pint,

geblesseerd, gewonnen of verloren;

allen neergedaald in het Hellegat,

waar ze in de tweede helft van augustus allemaal verrijzen;

om elke avond op te varen richting hemels nat,

en zit aan de rechterhand van Rob, zijn almachtige Denise;

waar Sven zal komen laven de hongerigen en de dorstigen.

Wij geloven in Tennis Wezemaal;

de club met de meeste interclub-titels van het land,

de gemeenschap van de dubbel-surprise;

de vergiffenis van de zoete zonden na de zoveelse kater;

de verrijzenis van het lichaam na alweer een dekselse tenniselleboog;

het eeuwig leven.

Amen.

Op naar de slotweek van ons clubtornooi : vanaf nu draait het om de knikkers en de eeuwige roem. Toedels.

Tom Vanraes

Wat hebben we geleerd?

1. Dominique houdt van palen en is volgens Kris een kenner.
2. Ik moet nog veel leren over Freud om weer bij te zijn!
3. Het aantal “mankepoten” en het aantal forfaits stijgt.
4. Het was vandaag een slechte tijd voor serveerders .
5. Er worden veel voetfouten gemaakt, die hier niet bestraft worden.

Eén van de mannen in vorm (Joeri VDM) ging op zijn elan door en zette de technisch begaafde Koen M opzij. Teveel winnen heeft ook wel zijn keerzijde wanneer je in 2 reeksen zit. Hij besloot dan ook ff te geven voor in zijn zwaarste reeks.

Op T11 ( lang voor de regenbui het terrein verzopen had) speelden Bart Lemmens en Philippe Dalcq een aangename partij waarbij Bart lang stand hield, maar zijn foutenlast toch iets hoger lag. Op het ernaast liggende veld 10 werd er bij de start in het Oost-Vlaams met Philippe gecommuniceerd. Later deed hij dat vooral met zichzelf hoewel dit niet nodig was voor Jens C. om de buit gemakkelijk binnen te halen tegen Dirk Vdb.

Een lange partij met degelijk en braaf academisch tennis kregen we te zien tussen Els Renders en Caroline De Meester. Jaren geleden kreeg ik eens te horen dat je pas aangenaam tennis speelt wanneer je de bal naar mekaar speelt ipv mekaar te plagen met ballen naar de uithoeken. Deze dames waren echt lief voor elkaar. Soms wou Els zelfs verder spelen als ze het punt reeds gemaakt had. Ze won zeer nipt…. zoals het hoort!

Een plotse hevige regenbui!…. en iedereen binnen!

Grety Van Peel , met angst om op een jonge tegenspeelster te vallen, maakt korte metten met Dorien.

Daarnaast kregen we Rudi De Becker en Eddy Heylen aan het werk met wervelend tennis. Ze stegen boven zichzelf uit met mokerslagen en zeer weinig fouten. Men vertelde het voort… en er kwamen supporters kijken hoe Rudi de set won. Dit kon niet blijven duren! De 2de set ging wat minder heftig en de derde was spannend, maar zowel de opslagen als de returns waren hun punch kwijt. Beiden hadden teveel krachten verbruikt en Eddy won de partij waarin de spanning tot de laatste minuut erin bleef.

Bui weg; terreinen droog en we spelen weer buiten.

Op T8 kregen we nog maar eens een lange partij tussen Emanuel Devolder en Tijs Delabastita. Alles diep, vrij hard, milimeters naast of op de lijnen en met wisselende kansen. Tijs kreeg steun van vriendin Erica, die Valérie P in snelheid nam en hierdoor kon komen supporteren. Hij liep uit tot 4/1 in de derde set, maar verloor toch nog de 3de set met 7/5

Op T10 stonden inmiddels al meer dan 2u30 Jan Verschueren (een beetje mankend ) en Geert Verbiest hun laatste krachten op te gebruiken (het racket viel meermaals uit de hand), maar het was toch dat racket dat voor Geert de verlossing in 3 sets bracht.

Het miezerige weer lokte niet veel toeschouwers meer, maar Wim DeWachter en Ief Desmet begonnen eerst wat aarzelend, maar nadien vinniger te spelen. Wim noemde zichzelf wel een Jeanette, maar won met meer lef de wedstrijd.

Spijtig dat de topper tussen Gert Martens en Frank Vd zo laat was… en uw schrijver het te fris kreeg om Gert te zien winnen…..

Uw vers-schrijver wenst jullie een goede nacht en beter weer!

Eddy de Backere

!

Gegroet, tennisvrienden.
Van ons moet u vandaag geen vuilbekkerij verwachten. We hebben gisteren en eergisteren reeds meer dan voldoende mogen vernemen over enerzijds de palenobsessie van Dominique G. en anderzijds de algemene seksobsessie van Bart L., niet? Bovendien, voor een dezer staat ons ook nog het vers van Voelie te wachten.
Tennis dus. Er stonden vandaag weer heel wat krijgers van vele veldslagen op het wedstrijdschema, dit in weerwil van de onbeschikbaarheid dit jaar van hun favoriete speelterrein, de toog.
Bij aankomst zagen we meteen veteranen Jo V. en Walter M. het elkaar moeilijk maken. Bij 4-4 nam Walter na een spannend game een voorsprong, waarna de veer bij Jo gebroken leek en hij steeds meer schrik leek te krijgen van zijn eigen schaduw, met een 6-4 en 6-2 tot gevolg. De grijns van Walter was breed, hij wilde nog wat zout in de wonde strooien door in bloot bovenlijf het terrein te gaan vegen maar zag daar, na een hoofdschuddende opmerking van David V. die op het terrein ernaast ging beginnen, toch maar vanaf. Op terrein 11 had Nathalie Ch. ondertussen met enige moeite Barbara D. geklopt. We waren blij achteraf Barbara gezond en wel op het terras aan te treffen, want haar door de warmte rood aangelopen gezicht – we zagen geen verschil met het rode klepje dat een setwinst aangeeft – deed het ergste vermoeden!
Op terrein 10 nam Rudi B. de maat van Tim H., die met rugnummer 66 speelde (?). Wijzelf kennen alleen het nummer 666 (als dat van the Beast), maar Domi G. of Bart L. zullen er vast wel een betekenis aan kunnen geven.
We lieten Denise ons een bordje lekkere chili con carne voorschotelen en genoten tijdens het verorberen daarvan van een potje puik damestennis met Amber W. vs Kaat V. De typische, wat gelepelde Kaat-forehand herkennen we uit de duizend, en ook Amber beet er zich de tanden op stuk, weliswaar na stevig weerwerk en een saldo van 7-5 en 6-4.
De snelste overwinning van het clubtornooi stond ondertussen op naam van Eddy Ph., die bij een 1-1 stand tegenstander Luc DW geblesseerd zag opgeven. Rond 20 u startten Tim DR en Frederik W. hun recreatiewedstrijd, doch meer daarover straks.
Op terrein 9 stonden twee krijgers met gelijkaardige namen maar ongelijksoortige speltypes tegenover elkaar: Kurt B. en Kris B. Underdog Kris paste meteen zijn game plan aan door tegen zijn gewoonte in zelf te beginnen met serveren, maar veel bracht dat niet op. Wij moesten denken aan die fameuze quote van Mike Tyson: “everyone has a plan until they get punched in the mouth”. In het geval van Iron Mike viel dat heel erg letterlijk te nemen, in het geval van Kurt B. bleef het figuurlijk, daar hij de ballen vooral in die hoek ramde waar Kris níet was. Kris spartelde verdienstelijk tegen, toch was 6-1 en 6-0 het verdict.
We verplaatsten onze aandacht naar terrein 5 waar twee van de meest vervelende spelers – omdat je er nooit van kan winnen – van de WTC, tegenover elkaar stonden: Frank Vd en Bram DB. Echter, tot onze verbazing zagen we op terrein 6 nog altijd Tim DR en Frederik W. rondlopen. Tim won uiteindelijk na drie uur tennis en 6-7, 6-3 en 6-3. We polsten achteraf even naar de gemoedstoestand van Frederik, die er echter best gelukkig uitzag. Gevochten en verloren, Frederik, maar mooi verloren!
We hadden graag de apotheose van Frank vs Bram meegemaakt maar moesten natuurlijk nog een vers schrijven, en moesten zaterdagmorgen ook nog uitslapen. We vernamen nog net voor afsluiten, om kwart over twaalf, van onze correspondent ter plaatse dat Frank in het zand heeft moeten bijten na een heroïsch gevecht in drie sets, inclusief enkele krampen. Een dikke proficiat aan Bram voor het kraken van deze heel harde noot.
Rest ons alleen nog Hans N. te vermelden, die vandaag niet één overwinning, maar meteen twee overwinningen liet optekenen. Respectievelijk Paulo V. en Marc L. werden opgepeuzeld, met dezelfde score, 6-0 en 6-1. Respect, Hans.
Tot morgen, tot zaterdag!

Ief DS

Beste lezeressen en lezers,

Na de overdaad aan seks in het vers van gisteren, gaan wij vandaag de iets “softere” toer op.  Om meer vrouwelijke interesse op te wekken voor het clubkampioenschap, en omdat ik als vrouw zelf ook wel houd van een mooie paal: we gaan het hebben over de enkelspelpaal. 

Professor Lemmens had het er gisteren al even over in zijn vers.  Die palen worden stiefmoederlijk behandeld.  Het reglement van Tennis Vlaanderen, gebaseerd op de Internationale Tennis Federatie (ITF)  is nochtans duidelijk, in artikel 1 “Het speelveld”:

Wanneer voor enkelspelen een dubbelspelnet wordt gebruikt, dient het net op een hoogte van 1,07 m (3 ½ voet) langs weerszijden te worden ondersteund door twee enkelspelpaaltjes, waarvan het centrum zich 0,914 m (3 voet) buiten het enkelspelveld bevindt.

Wat leren wij hieruit? 

1. Het juiste woord is “enkelspelpaaltje”.  Netpalen zijn immers die stevigere, meestal vierkante palen aan de buitenkant die het net rechthouden.  Die moeten er sowieso staan, anders zakt het net volledig in.  De enkelspelpaaltjes helpen om het net op te spannen en overal tot de juiste hoogte(punten) te brengen. Om te kunnen spelen, hebben we dus zowel dikke als dunne palen nodig.
2. Bij enkelmatchen moeten deze enkelspelpaaltjes geplaatst worden.  Hier treedt een volgende probleem op: waar precies moeten die staan?  We hebben al veel gepruts en gefoefel gezien (erger dan voor de eerste maal een kondoom aandoen…).  De enige juiste manier is echter de volgende: u ademt eens diep in, gaat vlakbij het net staan en legt het paaltje horizontaal neer, te beginnen aan de buitenkant van de zijlijn van het enkelveld, naar buiten toe (dus naar de zijlijn van het dubbelveld toe).  U volgt met uw ogen het paaltje naar buiten toe, tot u plots – na 91,4cm – een streepje ziet op voornoemd paaltje.  Op deze plaats maakt u voorzichtig een merkteken in de gravel, recht onder het net.  Dan zet u het paaltje weer verticaal recht op deze gemarkeerde plaats, en legt de bovenkant van het net erop.  Voila, de paal staat klaar voor een mooie match!  Zo moeilijk is dat toch niet?  En anders een beetje oefenen op voorhand hè.
3. Die enkelspelpaaltjes meten 91,4cm.  Laat dat nu net de vereiste hoogte zijn van het midden van het net.  Gedaan dus met gissen of het net al dan niet te hoog of te laag staat.  Gebruik bij twijfel zo’n paaltje.  Het net moet tot aan dat hogervernoemde streepje komen.  Wij houden wel van een paal die meerdere dingen kan!

Waarom worden die paaltjes dan zo weinig gezet in Wezemaal?  Er zijn verschillende theorieën in omloop.   Ten eerste, durft niemand ze zetten tijdens de vaste uren, klavertennis, enz.. tijdens de winter.  Wij zijn er dus niet aan gewend, en schrikken ons rot in de lente wanneer een Interclub tegenstander ze plots zet. 

Ten tweede, heerst op de club het idee dat “hoog” spelen gelijk staat aan “slecht” spelen.  Ten onrechte natuurlijk.  Ondergetekende heeft al vele – betere – tegenstanders geklopt door regelmatig een welgemikte hoge “bom” op hun backhand te droppen.  De meerderheid vindt echter dat hoe lager je ballen over het net scheren, hoe hoger je WTC klassement zou moeten zijn.  Zij dwalen.

Tenslotte, soms zijn die paaltjes onvindbaar.  Het is een mysterie, want elk jaar worden in april paaltjes voorzien op elk veld, maar zij verdwijnen tijdens de maanden daarna.  Zijn hier koper-dieven aan het werk?  Misschien, maar een ander gerucht luidt dat zij tijdens nachtelijke strooptochten door de Voelie-academy bende verwijderd worden.  Zij zijn immers nefast voor de slice forehand, slice backhand, slice opslag, slice volley en slice backhandsmash, de specialiteiten van de academy. 

Daarom een warme oproep aan iedere speler: gebruik die paaltjes (als je ze kunt vinden)!  Op Tennis Wezemaal zie je ze in alle soorten en maten: houten, stalen, alumunium, dunne, dikke, zware, lichte.  Wat een diversiteit! Alleen de lengte is steeds dezelfde.  Misschien is het daarom dat vele mannen er niet van moeten weten?  Benieuwd wat daarover terug gevonden kan worden in die oude schriftjes van Freud…

Maar dat zou ons weer te ver leiden.  Terug naar de sportieve gebeurtenissen van de voorbije speeldag, er stonden immers heel wat mooie matchen op het programma:

Zo mochten Jan V. en Herman S. de eerste match van de dag spelen. Herman met zijn 77 jaar, al zou je hem dat helemaal niet geven, verloor met 6-3 / 6-2 tegen Jan maar niet zonder hem te doen werken voor elk punt.  De twee genoten nadien op het terras van een lekkere frisse pint.  

Arno VD verloor in 2 sets tegen Bart L.  Arno probeerde zijn foutenlast zo laag mogelijk te houden en daardoor werd de tweede set best nog spannend daar het bijna 5-5 werd, maar Bart zag een derde set met dit warme weer niet meer zitten en wist met 6-2/6-4 de overwinning naar zich toe te trekken.

Hans N. moest het onderspit delven tegen de veel jongere Wolf DW. met 6-2/6-2.  Deze bracht alles netjes terug en Hans probeerde nog met harde ballen Wolf weg te spelen, maar dat laatste verliep niet volgens plan.  

Edwin T. won van  Paul S. met 6-1/6-1.  Maar Paul is vastberaden:  volgend jaar win ik zeker van Edwin omdat hij dan weer een jaar ouder is… je kan maar blijven hopen Paul!

Elke V. won met 6-2/6-1 van Goedele C.  Elke had in het begin wat last van de warmte, maar dat beïnvloedde duidelijk haar spel niet.

Piet N. won in 3 sets van Adriano S.  Piet werkte na het verlies van de eerste set aan zijn comeback.  Zijn inzet werd uiteindelijk beloond en hij won met 3-6/6-3/7-6, met dank aan Mieke die hem moreel bleef steunen en zijn handdoekje op tijd klaar legde om het zweet te kunnen afkuisen.  Je ziet dat alle beetjes helpen!  Dus mannen en vrouwen, ga supporteren voor je wederhelft!

Hans W. won van Bjorn G. met 6-3/6-2.  Hans vond het een hele leuke match en Bjorn kon ermee leven, al moest hij na een Duvelke opnieuw het veld op tegen Hermes…  

Jos VD. speelde binnen tegen Johan A.  Wij wisten niet dat er nog een derde Ankaer broer rondliep op de club! Jos won met 6-1/7-5.  Normaal is zijn bloeske nooit nat zegt hij….maar vandaag was het druipnat.  Voor alles een eerste keer Jos!

Linde DW speelde feilloos en won overtuigend met 6-2/6-1 van Carla VM.  Deze laatste miste muggenmelk en sloeg daardoor helaas meer muggen dan winners.  Tip voor wie de komende dagen ’s avonds nog op terrein 9 moet spelen: breng muggenmelk mee!

Viktor DB, volledig in het zwart gekleed won van Tys DLB. die dan weer in het wit speelde, de kleur van hoop, maar helaas, het mocht niet baten.  Viktor won met 6-2/6-4.

Nikki G. speelde een prachtige match tegen Britt W.  Twee sportieve vrouwen die mooie tennis speelden.  Nikki kende een moeilijke start, maar bleef volharden en haalde de eerste set binnen.  Britt gaf niet op en bleef vechten tot het einde maar het mocht niet baten. Ook de tweede set ging nipt naar Nikki met 7-5.   

Op het veld aan de overkant werd een knappe 3 setter gespeeld tussen opkomend talent Xander V. tegen gevestigd talent Thomas VB.  Fraaie slagen van beide spelers, een streling voor het oog! Uiteindelijk trok Thomas aan het langste eind en won met 3-6/6-1/6-4 tegen een sterke Xander.

Nog een leuke match om te zien was die van Tom VDE tegen Tom VR.  Hun opwarming was veelbelovend, alle toeschouwers op het terras vroegen zich af welke Tom ging winnen. Tom VR. besefte dat hij te laat in gang was geschoten, waardoor Tom VDE de overwinning naar zich toe trok met 6-1/7-5.

Sandra T. kon in 3 sets winnen van een heel sterk spelende Esther W.  4-6/6-4/6-2.  Mooie match dames! Een veilige knuffel was gepast op het einde van de match!

De nacht shift werd vandaag gespeeld door Kris B. tegen Wouter S. en Tom VDP tegen Koen T.   Zij maakten er twee lange, spannende matchen van (8-6 in de tie-break van de eerste set bij Kris en Wouter, twintig keer 40-40 bij Tom en Koen). Uiteindelijk won de ervaring het in beide matchen van het jeugdig enthousiasme, maar het had evengoed omgekeerd kunnen zijn.

Tot slot willen we alle dubbelploegen van Tennis Wezemaal veel succes wensen op de tornooien in de buurt.  De ploegen van andere clubs merkten de voorbije 28 jaren dat het veel gemakkelijker was om een dubbel tornooi te winnen tijdens de laatste 2 weken van augustus, omdat die van Wezemaal dan afgeleid waren door hun eigen – veel belangrijkere – clubkampioenschap.   Dit jaar is dat helaas anders.  De tornooi reeksen op Heidepark en Lovanium waren opvallend snel volzet, de donkerblauwe shirts overal zichtbaar, de Wezemaalse dubbelaars hongeriger dan ooit!   Go get them guys and girls!  WTC Olé Olé!

Dominique G.

Ondanks het warme weer waren er weer topmatchen vandaag. In de vooravond gaven Frank en Jo op de vijf en Patrick en Tom op de zes het beste van zichzelf. Even verder bestookten Jens en Staf elkaar alsof hun leven ervan afhing. Van op afstand leek PJ een wat mindere dag te hebben tegen een genadeloze Walter. Ook later op de avond kon men genieten van zinderend en bevlogen tennis.

“De Vers uit de Raket is weer sterk dit jaar. Maar er mag nog wat meer seks en geweld in”. Het tweede zou kunnen. Maar wat het eerste betreft: volgens de recent ontdekte tennisdrift-theorie van Sigmund Freud is tennis een (superieur) substituut voor mensen die geen zin meer hebben in seks. In het tennisspel zouden eerdere seksuele trauma’s ook volop zichtbaar worden, en het spel beïnvloeden. Freud hield zijn theorie verborgen, hoewel er al hints naar te vinden waren in “Psychopathologie van het gemengd dubbelspel” uit 1923 en “Het Ego en de onderhandse opslag” uit 1938. Twee jaar geleden werd op Sotheby’s een koffer geveild, die vol zat met artikels en notities van zijn hand over de theorie.

Tom VR beschreef twee dagen geleden hoe castratieangst in zijn match tegen een sympathieke uroloog leidde tot verstijfd tennis en het daaropvolgende verlies. Bewijs voor de theorie van Freud dus. Opvallend veel tennissende mannen vragen voor een vasectomie overigens hoe lang het zal duren voor ze weer kunnen tennissen. En dus niet hoe lang het zal duren voor ze weer naar bed kunnen met hun echtgenote. Tom VR gaf tevens duiding bij de feministische hysterie die zich in de tenniswereld sneller manifesteert dan elders. Freud kon die rechtstreeks linken aan wat hij “penisnijd” noemde.

Eerdere tegenstanders van Frank VD zullen in de geschriften van Freud graag lezen dat misvattingen in de kindertijd over seksualiteit (bijvoorbeeld dat de bevruchting door de mond plaatsvindt, of dat het vrouwelijke geslachtsdeel over tanden beschikt) op latere leeftijd welhaast moeten leiden tot een overmatig gebruik van de slice, drop-shot en lob. Niet dat er met die lob iets mis is. Freud schreef al in 1914 (in “Weerstand tegen de lob”): “De lob is de Assepoester, het stiefkind van het tennisspel: te weinig gebruikt, ondergewaardeerd en in het algemeen in een kwade reuk staand. Het woord lob zelf wekt onaangename associaties met kwabben en vet op, zodat de meeste mannen niet graag horen dat ze goed kunnen lobben. Het aangeleerde vermogen een lob gewoon als een lob te zien, vermindert de pathologische angstgevoelens in het tennisspel aanzienlijk.”

Freud beschouwde tennis niet als een onschuldig spelletje. In 1935 schreef hij (in “De fallistische en genitale benadering van de smash”): “De verdorvenheid van de greep, de naakte kracht van het racketblad, de incestueuze ondertoon van het spelen op Moeder Aarde [gravel, nvdr] en de ontuchtige implicaties van de noodzaak een net te spannen om ons ervan te weerhouden te handelen zoals onze erotische en agressieve driften ons ingeven, dat is tennis.”. Waar hij in 1936 overtuigend verder op borduurde in “Duiding bij dromen over de dubbel surprise-reeksen”. Het artikel dat dit jaar in extremis leidde tot de opschorting van die reeks, en (om zeker te zijn) alle andere dubbelreeksen.

De ontdekking van de geschriften van Freud heeft geleid tot heel wat aanvullend wetenschappelijk onderzoek. Met name aan de KU Leuven. Professor Wildiers heeft bijvoorbeeld op grote schaal onderzocht of de endorfines (=genotshormonen) die vrijkomen bij het opentrekken van een doos tennisballen beschermend werken tegen kanker. Quod non. Professor Grieten onderzocht of er een verschil is in sociaal conformisme tussen spelers die bij twijfelballen onmiddellijk voorstellen om het punt over te spelen en spelers die een discussie starten. De resultaten waren niet-conclusief. Hij stelde in later onderzoek wel een (niet-causaal) verband vast tussen het pikken van lijnballen en een voorgeschiedenis van bedwateren, excessieve zelfbevrediging en kleine diefstallen.

Professor Bormans deed – om de theorie van Freud empirisch te kunnen staven of ontkrachten – enkele onderzoeksvoorstellen naar de effecten van libidoverhogende medicatie voor en na het dubbel dames-spel. Maar geraakte er niet mee voorbij de ethische commissie van de universiteit.

Wouter en Joeri zullen de conclusies van het onderzoek van professor Vanderaa kunnen bevestigen: er bestaat een sterke correlatie tussen impotentie en het obsessief plaatsen van de verticale enkelpaaltjes. Wie kent die enkelpaaltjes overigens nog? Ik wist niet dat we die nog hadden.

Iets anders: wij slaan de wijze raad van Patrick VDR zelden in de wind. Hij raadt aan om “minstens tachtig procent van de spelers effe te vernoemen”.  Bij deze: Jolien, Paul, Ief, Jo, Frank, Staf, Jens, Walter, Pieter,-Jan, Dieter, Dirk, Kris, Julie, andere Jolien, Chantal, Isabelle, Bert, Joeri, Jos, Wouter, Bram, Mieke, Bo, Philippe, Marnik, Geert, Tim, Koen, Gert, Jan, Stef, Tom, Bram, Frank, andere Kris, Eric, Koen, Gerrik, andere Tom, Davy, en (last but not least) andere Gert.

A domani.

Bart Lemmens.

In ’t Hellegat stonden ook vandaag weer slechts 4 vrouwenwedstrijden op het programma. Wel veel mannen in propere shirts…de vrouwen van Wezemaal hebben dan toch de slechte raad van Hilde niet opgevolgd en de was aan hun laars gelapt… oef! Dit was duidelijk een brug te ver. Een vrouwen veteranenreeks, daar kan over gepraat worden, maar bepaalde tradities dienen toch eenmaal gerespecteerd te worden. Laten we toegeven, de “nieuwe man” is al lang passé. Lang leve “de retroman” die vraagt wanneer het eten klaar is, die de was maar uit zijn kast moet nemen en zijn “sloffen”, samen met de afstandsbediening, laat brengen door “zijn madame”. Maar goed, genoeg seksistische klap verkocht en over naar de orde van de dag. Morgen krijg ik mijn sloffen naar mijn kop gegooid, kan ik weer lekker het eten maken, de vrouw smeken om de was te doen (omdat ik er zelf niet in slaag) en de afstandsbediening delen met de kinderen.

Deze ochtend maakte Patrick V. (met de V van Voorzitter) Patrick L in met twee keer 6-0. De eerste set, die exact 21 minuten duurde, was een ware nachtmerrie voor Patrick L. In punten uitgedrukt: 24-6. Patrick L. hanteerde de reeds door D. Verwimp beproefde tactiek van “het rammen ipv lopen”, maar die leverde wederom enkel frustratie op. Onze voorzitter dreigde wel nog de match te moeten forfaiteren door onsportief gedrag tijdens de kantwissel in de vorm van tijdrekken en door het constant maken van voetfouten bij de opslag. Maar wanneer we het reglement van Tennis Vlaanderen erop nalezen zien we het volgende:

Regel 19. Er is sprake van voetfout als de serveerder:
• Verkeerd gaat staan, bv. buiten de zijlijn.
• Loopt bij het serveren; een aanloopje mag niet.
• Eén van de lijnen raakt.

Uitzondering 1: voorzitters

Uitzondering 2: mensen die het fysieke nadeel hebben, kleiner te zijn dan 175cm.

Een bizarre wending in het tennisreglement maar niks onsportief gedrag dus, onze voorzitter mocht bij de opslag met beide voeten in het veld staan. Sportief gedrag en gewoon een topmatch. Patrick V., blijf nog maar lang aan de andere kant van de tabel staan en mochten we elkaar treffen, zal ik van uitzondering 2 dankbaar gebruik maken 😉

De topaffiche van de dag: Ief tegen Bjorn, heeft de verwachtingen niet kunnen inlossen. Traag spel en ellenlange rally’s, gaf Bjorn toe. Bij het begin van de derde set, na 2u45 min. match, gaf Ief er de brui aan. (krampen) Bjorn stoot door. (Wat is dat toch met die voetballers en hun belachelijk goede conditie ondanks de vele Duvels?)

Wim DW speelde een bijzonder sterke eerste set tegen Jerre “ik wist niet dat ik moest spelen” De Wolf. In de tweede set werd Wim over de knie gelegd, mede door het opslaggeweld van Jeroen. 6-4 6-0. Beide heren vonden het nog nodig om elkaar te tutoyeren en met complimentjes te strooien. Feit blijft echter: Wim naar de herkansingen.

Ondertussen ook even gepolst naar Jo Vaeremans zijn kansen tegen Frank Van Daele. Dixit Wim DW: “Jo zit eigenlijk al in de herkansingen, hij weet het alleen nog niet”. Vaeremans geloofde echter steevast in zijn kansen en repliceerde dat herkansingen nog niet zeker waren “omdat Frank nog steeds tegen een boom kon rijden”. Van zelfvertrouwen gesproken…

In Vrouwen Recreatie namen Katleen Hessels en Leen Claes het tegen elkaar op. Strak tennis, mooie balwisselingen, maar een te hoge foutenlast van Leen en een sterkere forehand van Katleen zorgden voor de uiteindelijke, misschien wel overdreven score van 6-0 6-2.

In het duel tussen Wouter Appeltans en Joeri Vandermeeren bleek de eerste een maat te sterk voor Joeri: 6-3 6-1. Toen ik Joeri nog voor de match polste naar zijn tactiek, was hij kort en krachtig: “Goan!” Na de match toonde Joeri zich van een iets meer filosofische kant: “ik heb er vrede mee; tijdens het CK moet een mens vrede kunnen nemen” Sterke woorden Joeri!

Een dikke pluim voor Tom Vanraes die een uitstekende 2de set speelde tegen Hermie: 6-1 6-4

De Voeli Academy kon vandaag niet overtuigen en verloor in 3sets van diens tennispartner Manu Van der Hauwaert. De grandmaster himself haalde nog alles uit de kast, maar noch de slice forehand, slice backhand, slice opslag, slice volley, slice backhandsmash… mochten baten. Manu hielt zijn “korte arm” net voldoende onder controle en haalde de match binnen met 7/5 1/6 6/3

Tot slot nog een belangrijke wending in het tennisreglement:

Dixit Geert Verbiest: bij een stand van 7-5 1-0, mogen de spelers, die van kant wisselen, soms wel, soms niet gaan zitten. Afhankelijk van het feit of ze gaan zitten zijn bij 7-5!

Dus dwz: opteren spelers ervoor om te gaan zitten bij een even eindstand van een set, dan hebben ze dat recht niet meer op 1-0. Kiezen ze daar niet voor op het einde van een set, dan mogen ze dat recht nog steeds opeisen bij 1-0 in de 2de set!

Bedankt om een baken van licht te zijn in deze corona-duisternis Geert!

Slaap zacht en morgen alles geven hé

Kurt B.

PS. “Zoek de d/t fout” was toch een verplicht nummertje hè Kris B.? Bij deze…

Eb en vloed is zelden goed. Dat bleek vorige week nog maar eens in Blankenberge. Nu klagen ze daar dat er geen volk meer is. Eerst was het te druk, nu is het er te kalm. Een mens is nooit content.
In de hellhole in de Spikstraat is het door die Chinese vleermuis dit jaar ook een beetje rustiger dan anders. Maar laat dat de pret niet bederven. Het clubtornooi biedt dit jaar weer schier eindeloze voordelen. Je ziet er het allerbeste tennis, de knapste dames, six-pack mannen die allemaal rechtstreeks van de Basic Frit lijken te komen. Je hoort er de meest spitante discussies, de allerlaatste virologische weetjes, de beste moppen en messcherpe politieke analyses. Bijkomend niet te onderschatten voordeel : je loopt er Marc Van Ranst niet tegen het lijf, een te koesteren zeldzaamheid tegenwoordig. Wat die allemaal uit zijn nek slaat, is gesneden brood voor psychiaters.
Nu lopen we in het Hellegat ook allemaal met een mondmasker rond. Voortschrijdend inzicht, virologenjargon voor ‘stommiteit’, leerde dat het virus immers wél overdraagbaar was, ja je gelooft het niet.
Genoeg in de elleboog gezeverd, over naar het serieuzere werk: de wedstrijden van vandaag.
Maar niet voor we in dit tranendal toch eerst even deemoedig het hoofd buigen voor een gebed. Vanuit feministische hoek kreeg uw dienaar vorig jaar namelijk kritiek omwille van ons gebed aan « Onze Federer ». Zoals jullie weten, is het dezer dagen aartsmoeilijk, zoniet onmogelijk geworden om niet op zere tenen te trappen bij eender welke uitspraak. De ene keer zijn het de Black Lives Matter-adepten, de andere keer is het die boysband van Schild en Vrienden, dan weer voelt Kind & Samengesteld Gezin zich beledigd of is Anuna in haar gat gebeten. Nogmaals : een mens is nooit content tegenwoordig. Dit keer was de feministische vleugel van onze club op de pik getrapt (pun intended). En als er één iets is dat wij niet willen, is het wel die feministen op de kast te jagen (behalve dan om het stof af te doen uiteraard).
Zodus, beminde gelovigen, had ik het plan opgevat om dit jaar een Wees Gegroet Martina Navratilova met u te bidden (ja, ik was zelf ook méér fan van Chris Evert, maar dat rijmde hier langs geen kanten). Echter, ook hier botste ik al bij de derde strofe (« de vrucht van uw schoot ») op zinssnedes die de toets van de « Me Too »-beweging niet zouden doorstaan.
Ik hou het deze keer dan ook graag neutraal bij een korte geloofsbelijdenis, maar die zullen we voor een volgende vers reserveren, anders wordt dat hier veel te lang, zeker aangezien we nu nog altijd geen wedstrijd hebben becommentarieerd. De instructies waren nochtans duidelijk : zorg dat je minstens over 80% van de matchen iets zegt. Tja, dat zal toch voor een volgende keer zijn. Uw dienaar moest namelijk zelf aantreden, tegen een uroloog dan nog. Een mens zou voor minder met de billen dichtgeknepen op het veld verschijnen. Enkel een aantal 33’ers achteraf konden hier wat verlichting brengen.
Morgen is er alweer een nieuwe dag vol spannende verhalen vanuit de gezelligste club van het land. Naar verluidt staan er weeral een aantal topaffiches klaar. Komt dat zien. En voor nu: slaap zacht !

Tom Vanraes

28 enkels op het zondagprogramma waarvan maar 4 vrouwenmatchen. Dames, de Wezemaalse tennispleinen worden gedomineerd door de mannen. 🙂 Aan ons om hier iets aan te doen!


De veteranen recreatie mochten vandaag het startschot geven : Jo versus Paul. Zij zochten alvast de schaduw van terrein 11 op . Er werd tactisch gespeeld waarbij het nodige zweet langs beide kanten vloeide. Laat dat vandaag de barometer zijn. De verkleuring van de T-shirts weerspiegelt de intensiteit van de match . Jo zijn T-shirt was wat lichter geworden en hij werd dan ook, met recht en rede, de winnaar van deze match.

Frank/ Gert: Een match van 2u30 werd door Gert gewonnen. Gert dwong Frank naar de baseline en verschalkte hem zelfs na een lob door deze bal alsnog terug te spelen terwijl Frank al rustig euforie kraaide van zijn , helaas, niet gemaakt punt.

Tim DR/Tim S: lange rally’s werden hier gespeeld waarbij Tim S met zijn volleyballengte het af wist te maken. Tim S. speelde de eerste set wat tactischer waardoor hij deze vlotjes won. Zijn witte T-shirt was bij deze ook al transparant geworden, waardoor hij het uiteraard verdiende om te winnen. 🙂 Een reserve T-shirt in je tenniszak steken, is bij dit weer zeker een must.

Gert/Paulo: Gert hoopte dat hij snel onder de douche kon gaan staan, wat hem bij deze tropische temperaturen de nodige afkoeling zou brengen . De drankvoorraad slonk daar ook dusdanig snel zodat ze na de 1ste set wat moesten bij tanken. Paulo won de match.

David/Jan: Jan had al snel door dat hij David aan het net moest verschalken door langs de lijnen te slaan. De bal de hoogte in jagen was geen optie want deze werden onherroepelijk af gesmasht. Fouten werden langs beide kanten afgedwongen maar David won de strijd.

Pieter-Jan / Bjorn: Startend met een enkelkwetsure en overtuigd van zijn verlies begon PJ moedig aan zijn match. Deze kwetsure speelde hem toch wat parten want al snel stond er 6-0 op het scorebord. Het gevarieerd spel van Bjorn deed PJ wat opgeven in zijn spurtjes waardoor de match snel beklonken was.

Geert/ Arno: jeugd tegen ervaring op centercourt. De zenuwachtigheid van Arno speelde hem wat parten en dreef zijn foutenlast de hoogte in. Vandaele junior verloor de strijd tegen Geert .

Katleen/ Valerie: de eerste vrouwenmatch van de dag. Valerie kon met haar backhand flink uithalen waarbij ze Katleen naar de baseline dwong. Onder het gejoel van blije, spelende kinderen achter hun veld konden beide dames hun rust bewaren en de match rustig verder spelen. Valerie behaalde de zege.

Joeri/ Thomas: met een verwachte speeltijd van 35’ bood Joeri nog wat weerwerk en wist hij zijn wedstrijdtijd bijna te verdubbelen. In een klein uurtje werd de wedstrijd beklonken waarbij beide heren de tropische zon goed hadden weten te weerstaan.

Dorien/ Petra: dit keer werd de strijd voor beide dames niet binnen de werkuren beslecht maar stonden ze tegenover elkaar op de court. Het spelinzicht en de wedstrijdervaring speelde hier in het voordeel van Petra.

Staf/ Wim: de harde opslagen van Staf dwongen Wimmeke duvel in de fout. Een mooie winst voor Staf.

Wolf/ Dirk: een oneerlijke strijd van in het begin . Wolf won vlotjes van Dirk.

Gerrik/ Wim: met een T-shirt ‘made for tennis’ het terrein betreden , leek het alsof het voor Gerrik niet kon misgaan. Alhoewel het in de praktijk wat anders verliep. Wim stak de zege op zak.

Toon/ Dirk: ondanks de vele jeugdige supporters aan de zijlijn kon Toon het niet halen van Dirk. De strijd werd met een 6-1,6-2 stand beslecht.

Simon/Wouter: er werd stevig door geklopt aan beide kanten. Maar een veelheid aan dubbele fouten aan de kant van Simon zorgden ervoor dat hij de 1ste set verloor. In de 2de set speelde Wouter wat constanter, Simon te weinig aanvallend en dit resulteerde in een winst voor Wouter.

Jens/ Ruben: zoals Jens zelf aangaf is hij een diesel die wat warm diende te lopen. De eerste set ging dus wat moeizamer voor hem en de 2de liep wat vlotter. Of het nu nieuwe versiertrucjes zijn of hij de corona registratieregels uitvoerig wou handhaven, zal ik niet weten maar Jens vroeg na zijn match onmiddellijk een telefoonnummer en een foto van één van de dames die op centercourt recreatief aan het spelen was. Een nieuwe WTC romance in bloei ?

Arnoud/ Wouter: een 3-setter. Alhoewel dit eerst in het voordeel van Wouter bleek uit te draaien, was het toch Arnoud die triomfeerde.

Adriano/ Johan: ‘Derop en derover’ was het motto van Adriano. Ha vinto facilmente.

Michaël/ Piet: Piet was hier net zoals Jolien, gisteren, in overtreding… katers zijn niet toegelaten op het veld. Piets reflexen waren duidelijk wat opgedroogd en een stortbui kon hier geen soelaas aan bieden. Veni, vidi, vici .

Rudy/ Frederik: Frederik knalde de opslagen van Rudy wreed af en hij liet hem wat perplex achter. Hijzelf bleek een waar opslagkanon te zijn en scoorde meerdere acekes. Een vlotte winst!

Bert/ Bram: ondanks het feit dat Bert zijn broek echt wel aan de korte kant was en zijn roze T-shirt iets wat vrouwelijk was, aldus hemzelf, kon hij zich redelijk staande houden tegen een veel te sterke Bram. Na zijn nederlaag werd het roze exemplaar ingeruild voor een mannelijk zwart.

Linde / Dominique: de witte tenniskledij was vroeger verplicht. Beide vrouwen hier hanteerden duidelijk deze dresscode nog. Technisch gezien was Linde een plaatje om naar te kijken en voor haar 12- jarige leeftijd ligt er nog een prachtige tenniscarriere in het verschiet. De ervaring haalde het echter in dit geval.

Walter/ Ronny: Walter liet Ronny van hot naar her lopen en zo liep de voorsprong snel uit. Deze 2 superveteranen lieten een mooi potje tennis zien.

Elke/ Caroline: In de rally’s haalde Elke het van Caroline . Al verdient het aantal supporters op de bank van Caroline een lovenswaardige vermelding.

Frank/ Bram: ‘de bal zo hoog retourneren en die wordt dan zo afgemaakt, geen respect voor de ouderdom’, reageerde Frank laconiek. Het mooie tennisspel van Bram haalde het in de 1ste set niet van het tactische spel van Frank. In het begin van de 2de set domineerde Bram het spel , maar Frank behaalde uiteindelijk de eindzege.

Nico/ Bart: Zo wat formeel naast het veld staan met een chique farde met papieren in je handen ontlokt soms al wat uitspraken van spelers. Nico liet zich ontvallen dat hij wat last had van zijn arm en dat Bart hoogstwaarschijnlijk de vloer met hem ging vegen. Nadien zei Elke, Barts vrouw, dat Bart dacht geen schijn van kans te hebben tegen Nico. In de 1ste set konden we duidelijk stellen dat de vloer geveegd werd , maar het was Nico die de dweil vast had. De 2de set ging in het eerste elan verder , maar een lichte kentering zorgde uiteindelijk alsnog voor een 7-5 stand voor Nico.

Tom/ Wouter: Wouter nam van bij de start de teugels in handen en dwong de fouten af bij Tom.

Michiel/ Stef: de laatste match van de dag eindigde met een 3-setter. Er werd best hard geslagen en Stef verloor de 1ste set en won de 2 volgende . Beide heren konden een pint, of iets straffers , gaan drinken op deze match. Santé!

Belangrijke zij-info: Indien er mensen zich nog kandidaat zouden stellen om de tafel te doen, wees je ervan bewust dat je van alle markten thuis dient te zijn. Kris N. moest wasinstructies doorgeven aan de zoon van Rob en Denise of het machine nu op katoen of kreukherstellend diende te staan. Na zo’n zweterige dagen draait een wasmachine uiteraard overuren. Alhoewel ik me nu de vraag stel of ten huize Govaerts een clandestien wassalon gerund wordt om de tenues van de enkelspelende mannen te wassen ?

Met de raad van een oude rot in het versvak in het achterhoofd heb ik elke match vandaag, al dan niet op afstand , gevolgd en geprobeerd om er iets over te schrijven. De vooropgestelde 80% werd dus absoluut behaald. Het vreemde talenadvies heb ik genegeerd omdat ik ervan uit ga dat de meeste mensen hun talen spreken. En zoek nu maar achter de dt- vaut…

en aan alle vrouwen die twijfelden om zich in te schrijven… de heren kunnen bij deze hitte zeker zelf hun tenuekes wassen en anders is er nog wel ergens een wassalon te vinden. Te onthouden voor volgend jaar!

Hasta la vista!

Hilde W.

Terwijl iedereen naar het Bayern-festival keek, zocht ik zelf inspiratie bij het tennis in Lexington, waar David (Shelby Rogers WTA 110) Serena Williams versloeg.

Dat moet ook Wolf De Wachter 11j geïnspireerd hebben, want hoe klein hij (nog) is, hij was foutloos tegen een toch degelijk spelende Koen Gullentops. Ik had dat kereltje al eens tegen zijn vader zien spelen, maar dit was dan een echte competitiewedstrijd. Ik kon dan ook mijn verwondering en bewondering niet verbergen. Vader Wim, die bijna gelijktijdig won van Tom Vd E, mag de training van mijn kleinkinderen onmiddellijk overnemen… na deze lofzang hoop ik een kleiner prijskaartje te verkrijgen.

Nu even terug naar gisteren: er wordt namelijk strategisch verloren! Herman S. verkoos namelijk te verliezen omdat hij wist tegen wie hij zou uitkomen in de verliezersronde en met bijna zekerheid te kunnen winnen. Herman! als je nu niet wint staat er je iets te wachten… 1 rondje zal niet volstaan.

Terug naar vandaag: Hans Nuyts had het reeds klaargespeeld toen ik aankwam al stoorde het hem toch een beetje dat hij teveel matchballen nodig had om Tijs Stockmans terug naar het internetpokeren te sturen. Hij had Tijs nooit in levende lijve gezien, hoewel hij reeds lang via internet met hem pokerde.

Een andere merkwaardige wedstrijd zagen we tussen 2 starters (beiden hun eerste match), waarbij Bart Schepers wellicht niet besefte dat zijn carrière als pingponger geen basis vormde om Wouter Hoegaerts te bedreigen.

Kurt B, bijna onherkenbaar met masker, speelde hard en foutloos zonder mededogen tegen Gert E; hij is meteen kandidaat finalist!

Jolien Philippe was ook dit jaar in overtreding. Vorig jaar stond ze met 2 op haar veld; nu speelde ze met een kater…. huisdieren op het veld zijn niet toegelaten! Ze verloor zwaar tegen Tine Wildiers. Ik moet wel toegeven dat ze meer verdiende dan één schamel puntje.

Spektakel in de wedstrijd tussen Voelie en Joeri Vandermeeren. Eerst voorzichtig en tactisch, nadien hard en overompelend door Joeri, die na een Tiebreak ook de 2de set won met 6/0.

Wie miste gisteren vrouwen op het veld? Wel vandaag waren er dus wel… zo ook Kaat Verbinnen en Esther, die met agressiever tennis Kaat niet van de wijs kon brengen.

Spanning en spektakel was er dan zeker tussen Julie (dochter van…) en Sarah Marck. Mooi om zien…. (tennis) waar elke vd 2 winnares verdiend zou geweest zijn. Sarah met een iets betere backhand en Julie V met een iets betere opslag, maar waar Sarah het na lang zwoegen binnen haalde .

Nog madammen: ex- barkeeper Sandra moest het onderspit delven tegen Amber. Beiden sloegen harder dan de meeste mannen!

Terug naar mannen die iets minder hard knalden, maar dit technisch konden combineren met gevarieerd en listig tennis. Koen Muysewinkel en Kris Beyen speelden op een meer dan degelijk niveau, waarbij Koen na een verloren Tiebreak ook de 2-de set moest prijsgeven. Mooi sportief en toch gedreven!

Onze aandacht werd echter toch verdeeld omdat de jongste Voswinkel tegen opperhoofd Patrick aantrad. Ik vermoed dat Chantal hem inderdaad opgelapt heeft, want Patrick speelde mooi en listig tegen het jonge talent. De spanning bleef erin tot het einde, maar Matteo haalde het toch.

Zoon Hermes speelde als laatste, maar ondanks een wervelend begin was o.a. de dubbele foutenlast toch te hoog om Kenny te verslaan .

Met felicitaties aan spelers, die in deze hitte speelden en kijkers met mondmasker, die voor de aanmoedigingen zorgden… van “gazetschrijver” Eddy de Backere

Zo, beste tennisvrienden. De kop, die was er gisteren al af, dit was dag 2. Dag twee van, we mogen dat zeggen, het laatste grote voorbereidingstornooi. Wisten jullie immers dat de US Open eerst gepland stond om te beginnen midden augustus? Maar Patrick heeft eens gebeld met burgemeester De Blasio van New York – Patrick mag Bill zeggen – om hem ervan te overtuigen zijn tornooitje daar twee weken uit te stellen. “It will be good for all the moneys from the tv, Bill. Good for you and good for me. A win-win situation, as we say that in Wezemaal.” Waarop De Blasio meteen inzag dat Patrick gelijk had. De US Open start nu op 31 augustus.
Het eerste wat ons opviel in deze covid-versie van het clubtornooi is de relatieve leegte van alles, maar het is wat het is, we worden dat wel gewoon. En aan de zijlijn toekijken zónder een Duvel in de hand is toch ook een licht andere ervaring. Het tennis lijkt saaier en er spelen geen knappe vrouwen mee. Of er echt een causaal verband bestaat met dat laatste weten we niet zeker, we zagen immers eerst gewoon géén vrouwen spelen. Een misschien voorspelbaar, maar te betreuren neveneffect van het annuleren van de dubbelreeksen is inderdaad een duidelijk overwicht aan mannenwedstrijden, maar vooruit. In ieder geval, een vers te moeten schrijven in nuchtere toestand, ook dat is voor ons een nieuwe ervaring!
Maar goed, het relaas van de dag.
We arriveerden nog net op tijd om superveteraan Paul S. de tiebreak en meteen de wedstrijd te zien winnen van Herman S. “Pft, het is warm”, aldus Herman.
We zagen jeugdiger tennis met Tim DR en vooral Viktor DB. Het schaakachtig tennis leidde eerst naar een 4-4 en moeder Sofie die haar terrasstoel verliet om Viktor wat tactische richtlijnen te komen influisteren. Waarop Viktor snel doorstoomde naar een 6-4 en zo de basis legde voor zijn overwinning. Moeders!
Ondertussen was op terrein 6 met Ruben V. vs Bert M. de topwedstrijd van de dag begonnen. De match leek, met de eerste set voor Bert en de tweede voor Ruben, zich inderdaad te ontpoppen tot een thriller. Tot Bert de strijd moest staken met een compleet verkrampte kuitspier. Toeval of niet, ons overkwam net hetzelfde vorig jaar op hetzelfde terrein. We kunnen bij deze terrein 6 maar beter omdopen tot the Graveyard.
Op de achtergrond op terrein 5 hadden ondertussen twee mannen met weinig geduld hun wedstrijdje afgewerkt: Hans N. won van Jan V., vreemd genoeg in de recreatiereeks.
Anderzijds was Bert DB dan weer zelf verbaasd te moeten aantreden in de competitiereeks, al deed hij het zeker niet slecht tegen Tom VR, die goed zal slapen vannacht na al dat hollen achter de ballen van Bert. Tom won wel, met 6-2 en 6-3.
Voorzitter Patrick V. zat misschien in zijn hoofd nog bij de burgemeester van New York want speelde erg wisselvallig tegen Tom D. De voorzitter won uiteindelijk wel met 6-4 en 7-5, maar zal vanavond van Chantal toch wat mentaal oplapwerk nodig hebben om klaar te staan voor de volgende wedstrijd!
Op het sandwichterrein 10 had Wim DW relatief makkelijk Jan H. opzijgezet, om plaats te maken voor Stef L. tegen de titelverdediger van de Heren Competitie-reeks: Gert ‘boem-boem’ M. Stef betrad het veld met een zeker je-m’en-foutisme en een naar ons idee iets te grote broek, waardoor we ons begonnen af te vragen of hij wel wist tegenover wie hij stond. Het zou niet de eerste keer zijn dat we een zelfzekere tegenstander van Gert M. na enkele spelletjes zien transformeren in een naar een lichtbak starend konijn, wanneer Gert de bal weer eens opgooit voor een service. Echter, ook hier weer deed de uitdager het absoluut niet onaardig, kwam zelfs even op voorsprong, en moest uiteindelijk de duimen leggen met 6-3 en 6-2. Geen schande, Stef.
De terreinen liepen leeg, achteraan zagen we nog ‘Jerre’ DW in een marcelleke en met een enorme tattoo op de linkerarm met houthakkerstennis de maat nemen van Gert E. en was er zowaar nog een vrouwenwedstrijd begonnen, met twee knappe vrouwen. Daarin klopte Caroline DM Chantal VB nipt met twee keer 6-4.
Tot morgen, voor een nieuwe dag met nieuwe avonturen!
Ief DS