Maand: augustus 2021

Zo. Dat was het dan weer. Zo dadelijk nog een corona-proof slotmomentje (vergeet uw Covid Safe-certificaat niet!). Met een concert waar André triangel speelt. Morgen opruimen. En dan nog Frank VD, Walter M en Wim DW de weg terug naar huis wijzen. En Pieter DW wakker maken onder tafel 6.

Het deed deugd om dit jaar een min of meer normaal clubkampioenschap te hebben. Volgend jaar echt terug met alles erop en eraan. Inclusief een groot feest, waar Toine VP naar goede gewoonte met elke maagd zal dansen die deze club nog zou tellen. En opnieuw een mosselfestijn (nu we toch al het woord maagd hadden laten vallen). Maar dat beloofden we vorig jaar ook al. Hopen maar dat de Jota-, Mu-, Pi-, Rho- en Sigma-varianten half augustus 2022 onder controle zijn.

Het CK blijft het unieke hoogtepunt van het seizoen hier in Wezemaal. Veel dank aan de vele vrijwilligers die er ook dit jaar weer een top-editie van gemaakt hebben. En veel dank aan alle spelers, die opnieuw getoond hebben waarom we de fijnste club van Vlaanderen zijn. En die het de nijverige planners dit jaar niet al te moeilijk hebben gemaakt.

Met als uitzondering deze slotdag. Volgend jaar beter, boys and girls! Voor diegenen die niet minstens 90 procent finalekans van de CK-kwantumcomputer kregen, hebben we nog wat clementie. Maar voor de anderen: u weet toch dat u de finale zal moeten spelen op de laatste zaterdag van het clubkampioenschap? Dat is al 30 jaar zo. En dat dat niet meer op zondag kan, als de prijsuitreiking al voorbij is? Ah neen, want wat moeten we dan doen? Gokken wie er gaat winnen? Waarom dan exact op die zaterdag een afspraak maken bij de kapper, een slot bij de carwash reserveren, toezeggen voor een namiddagje bingo of, godbetert, inschrijven voor een padel-tornooitje van Jan mijn voeten in Zichen-Zussen-Bolder? Die vasectomie had ook nog wel een dag kunnen wachten. Meld het dan tenminste bij uw beschikbaarheden. Of geef, zoals het een gentleman of gentlewoman zou betamen, op bij een 6/0 5/0 stand in de kwartfinale.

We hebben die planners volgend jaar wel nog nodig. Die wedstrijden plannen zichzelf namelijk niet. Dat zou makkelijk zijn. Maar dat is het dus niet. En al helemaal niet als mijnheer of mevrouw de finalist plots niet meer voor 17.00 of na 9.00 uur kan spelen.

Gisteren was het kantje boordje. Tot de negende telefoon en de veertiende mail slaagden Rob en Rudi, ondanks 48 uur slaapdeprivatie, er telkens (met groeiende tegenzin) in om de planning te wijzigen, rekening houdend met ieders beschikbaarheden, voorkeuren en wensen. Ook al leek dat wiskundig onmogelijk.

Maar toen (ongeveer bij telefoon tien: “Ik heb aan mijn vrouw beloofd dat ik morgenvoormiddag het gras zou afrijden. Ik kan dus enkel in de namiddag spelen.”) ging het mis. Rudi nam de nieuwe CK-laptop, liep naar het balkon op het eerste en keilde de laptop met volle kracht stuk tussen enkele verbouwereerde leden op het onderliggende terras. “Hier zie, doe het dan maar zelf, ondankbare trutten“. Rob zat ondertussen ineen gehurkt voor- en achteruit te wiegen. Zachtjes prevelend: “Vade retro, Satanas.“. Op dat moment rinkelde de telefoon opnieuw. Rudi rende naar binnen, nam op en schreeuwde: “Wat is het? Had gij uw dubbelwedstrijd ook graag op een ander uur gespeeld? Zal ik even de drie andere spelers opbellen die elk nog twee andere finales moeten spelen en dan het hele schema overhoop halen, alle finalisten opnieuw opbellen, een paar attesten schrijven voor de schoonmoeders en kappers en checken of één van de vier niet is ingeschreven in één of ander dinges tornooi. Allez, dat truttemiekes-spel met die strandpalletjes. Hoe heet dat ook weer? En zullen we dan ook uw nagels lakken, de hond even buiten laten en warm eten klaar maken?” En de beller antwoorde: “Chill Rudi. Het is Wim DW. Ik bel even om te zeggen dat je al mijn wedstrijden vlak na elkaar mag boeken, als dat de planning wat makkelijker maakt.” Rob was ondertussen, nog steeds gehurkt en met een wezenloze blik, stukjes karton aan het opeten van de dozen achter de tafel. Maar Rudi bedaarde: “Kom Rob. We laten zien dat we dit kunnen. Ons krijgen ze niet klein.“

Voor we het vergeten: in het bijzonder ook dank aan de getalenteerde schrijvers van deze Vers. Top!

Op het slotfeest (sorry: slotmoment) krijg je de obligate wist-je-datjes / statistieken van dit jaar. En de troostprijzen: meeste spelletjes gewonnen en toch nog verloren, langste match, grootste leeftijdsverschil, vaakst het racket op de grond proberen stuk slaan, daar niet in gelukt zijn en dan toch nog verloren (tenzij Ief natuurlijk ergens echt goud behaalde), …, Het voornaamste weetje: bijna de helft van de mannelijke spelers slaagde er dit jaar in om een reeks te spelen zonder daarin te moeten opgeven of forfait te geven.

En tot slot mogen we nog, voor de De Standaard, De Morgen, de Washington Post en de New York Times dat hebben kunnen doen, onthullen wie er dit jaar het podium haalde. Onder enig voorbehoud, want er is wat vertraging. Een dikke proficiat aan allen.

Dames Kompetitie

1. Dominique Gilles
2. Linde De Wachter
3. Niki Gaublomme

Dames Recreatie

1. Tine Van Welde
2. Bie Cleynhens
3. Sofie Lambaerts

Dubbel Dames 1

1. Charlotte Van Aerschot en Mieke Claes
2. Leen Verheyden en Ellen Verdrengh
3. An Walder en Sandra Taelemans

Dubbel Dames 2

1. Ingrid Terlaeken en Ingrid Boffé
2. Peggy Timmermans en Chantal Van Beselaere
3. Petra Vannoten en Sabien Geeraerts

Dubbel Gemengd

1. Thomas Verwimp en Peggy Timmermans
2. Tim Hielegems en Valerie Philippaerts
3. Patrick Vanderieck en Ann Witters

Dubbel Surprise 1

1. Kurt Beynen en Bram De Baerdemaeker
2. Thomas Van Bever en Joren Vandermosten
3. Jeroen De Wolf en Hermes De Backere

Dubbel Surprise 2

1. Jan Holemans en Wouter Hoegaerts
2. Ief De Smedt en Amber Wouters
3. Marnik Beyen en Tom Vandeplas

Dubbel Veteranen

1. Wim De Wachter en Piet Philippe
2. David Van der Linden en Piet Nuttin
3. Edwin Tops en Paul Sauvillers

Heren Kompetitie

1. Nicolas Gordts
2. Pieter De Wolf
3. Thomas Van Bever

Heren Recreatie

1. Marnik Beyen
2. Wouter Hoegaerts
3. Davy Van Kerkhoven

Super Veteranen

1. Edwin Tops
2. Frank Van Daele
3. Walter Merens

Veteranen Kompetitie

1. Tom Vanden Eynde
2. Hans Wildiers
3. Frank Vandaele

Veteranen Recreatie

1. Kris Beyen
2. Koen Elsen
3. Tim Sterkens

Tot volgend jaar. En parkeer zo dadelijk aub niet op de gehandicaptenparking. Bert M. komt ook.

Bart.

De crème de la crème, de fine-fleur van Wezemaal, het neusje van de gegrilde zalm, de je van het, het Club Brugge van de tennis quoi : dát, beste mensen, is wat deze laatste dagen nog op de pleinen aan het Hellegat te bewonderen is. Zij die nu nog overschieten zijn de dapperste krijgers onder ons, de meest getalenteerde tennisfanaten, de Yin en Yangs van onze club, of diegenen met de meeste chance bij de loting, dat kan ook.

Bij Toutatis ! Wat zouden ze daar in het water doen ten huize Beyen-Gilles ? Op de voorlaatste dag van het tornooi met nog 3 familieleden in de tabellen staan, het is niet iedereen gegeven. « Toettoet », hoor ik een gekende lijzige grijns opmerken : ook het water van de familie De Wachter bevat straf spul. Zowel Linde, Wolf als de Pater familias staan in de finales.

Jeugdig talent Mieke C. moest het afleggen tegen het nog jeugdigere talent Linde. De iets minder jeugdige doch, begrijp me niet verkeerd, nog steeds uitermate kwikke, bijzonder goed geconserveerde Adonis om niet te zeggen rasatleet Walter M. delfde/dolf/dielfdege dan weer het onderspit tegen spitsbroeder Edwin Topspin. Naast een fantastische slice beschikt deze dan ook over een batterij aan lachsalvo’s waar menig Taliban-leider jaloers op is.
Grof geschut was er dan weer te bewonderen tussen Thomas en Bram en Jeroen en Wim. Deze laatste trok hier dan wel aan het kortste eind, maar ge kunt nie altijd de grootste hebben Wim. « Toettoet » grijnsde Wim en hij nam met de Piet de maat van Joeri en Paul.
Trust the process, dacht Anderlecht en het verloor prompt tegen een derdeklasser uit Nederland en zag zijn Voorzitter in de wilde haren krabben op zoek naar nog 266 miljoen euro kleingeld voor die Amerikanen van Perrigo.

De finaledag dient zich alweer als een pareltje aan. We krijgen zowaar een remake tussen Hans W. en Tom VDE die eerder al de degens kruisten en waar Hans vast en zeker revanche zal willen nemen, nu het echt om de knikkers gaat.

Frank VD speelt zoals elk jaar een 9-tal finales, onder andere deze bij de supervettehanen tegen Tops. Deze beide heren slicen tennisballen zoals keurslager Vandierendonck zijn beenhesp.
Bij de groten der aarde staat Nicolas Gordts weer waar hij hoort : in de finale, en wel tegen Jeroen De Wolf. Komt dat zien. Ook hier – in de kleine finale dan – een remake : Thomas en Ken doen hun fantastische partij van vorige week nog eens over. Benieuwd of Ken opnieuw kan zegevieren.

Deze keer gaan we het niet hebben over virologen, maar waar wij ook niet meer tegen kunnen, zijn escortes. En dan bedoel ik niet de dames of heren die voor een bescheiden vergoeding hun vriendelijkheid aanbieden, maar leden van de gemotoriseerde verkeerspolitie die koninklijke en andere gezelschappen door Brussel loodsen, daarbij alle regels van de wegcode overtredend en dan nog het lef hadden om uw dienaar te beboeten omdat hij – ochere, ochot – even de wedstrijdtabellen van het clubkampioenschap op zijn GSM aan het bekijken was op de linkerstrook van de E40, ter voorbereiding van de vers. We mogen niets meer tegenwoordig. Patrick, ik stuur de factuur door hé.
Nog een kleine dienstmededeling. U ontving deze week ongetwijfeld ook deze communicatie van het CK-comité in uw mailbox:

« Het dansfeest zal spijtig genoeg dit jaar nog niet kunnen doorgaan we-gens de nog (tot 1 september) geldende coronaregels. Een optreden van een coverband, met André Triangle als gitarist, staat wel op het program-ma. Kom dus tijdig naar de club voor een goede zitplaats. »

De goede verstaander begrijpt onmiddellijk dat deze eufemistische boodschap bedoeld is om bovenvermelde escortes te misleiden. De onderliggende boodschap is duidelijk : we gaan er hier eens een goede lap op geven, het wordt een dance-battle om u tegen te zeggen. Er zal geshuffeld, geswingd, getwist, gejived, gezorbad, gelambadad, gechachachat en ge-inzairet worden als nooit te voren. Maar hou het wel een beetje stil.
Tot straks voor een fantastische finaledag !

Tom Vanraes

Beste tennisvrienden

Terwijl ik vandaag al vroeg moest aantreden was ik tijdens het binden van mijn veters en onder de heerlijke voorbereidingsgeuren van de paella op het terras al direct getuige van een grappig tafereel..

Aan een tafeltje naast mij hoorde ik de conversatie tussen een tennisser die aan vertellen was over zijn splinternieuwe BMW tegen een paard en een konijn.. Goh zegt het paard, wel indrukwekkend zo een BMW .. maar gisteren liep ik met mijn vriend konijn door de wei van wezemaal.. tot ik plots in een diepe put viel.. konijn snelde naar de weg en kon daar een BMW tegenhouden die het paard te hulp kwam.. De BMW parkeerde voor de kuil en mbv een sleepkabel wist hij het paard eruit te trekken. Dankbaar huppelden het paard en het konijn verder door de wei tot het konijn in een diepe put terecht kwam.. In paniek riep het konijn dat het paard gauw terug achter de BMW moest gaan.. Koelbloedig echter ging het paard voor de kuil staan en dacht aan een mooie merrie in een weinig verbergende bikini op het strand van Oostende.. zijn paardenleuning groeide tot ongekende grootte.. onder de indruk van de leuning sprong konijn er gauw op en klom zo snel hij kon uit de kuil! Hoera, gered!  Dus zei de paard tg de man met de BMW , de moraal van het verhaal: wie een grote leuning heeft, heeft geen BMW nodig!

Het beloofde toen al een leuke avond te worden!

Terwijl Tine de eerste enkel van de dag tegen Sofie aan het winnen was, mocht ikzelf als 2de match vandaag aantreden met Hannelore tegen Ellen en Charlotte. Het ging er in onze match niet zozeer om wie het punt maakte maar eerder wie uiteindelijk de fout zou maken.. Het sympathieke duo Charlotte en Ellen trokken aan het langste eind in een super tie break en verdienden zo hun plekje in de finale!

Ondertussen waren al de velden gekoloniseerd door enkelwedstrijden, waar de rally’s lang, langer , langst werden gespeeld.. Bie won uiteindelijk tegen Anne, Mieke tegen Britt en Frank… ja Frank die wou de match zooo graag hebben.. de snaar van Hans knapte.. in een fractie van een seconde dacht Frank dat het Hans zijn achillespees misschien wel kon zijn.. jammer maar Hans bleef olijk en vrolijk lopen.. na drie sets moest Frank uiteindelijk helemaal verkrampt het onderspit toch delven.. maar er is goed nieuws voor volgende jaar: Hilde en Sandy beloven te zullen zorgen voor massagetafels voor na de wedstrijden van de wat oudere spelers!

Gauw toch even mijn maagje spijzen met een heerlijk bord paella, waarvoor dank aan de koks!!

Ondertussen ging de strijd tussen Koen en Pieter Jan door, waar Koen in 3sets de winst naar zich toe wist te trekken, ook Wim in 3sets tegen Stijn , Nicolas won de strijd tegen Thomas

Match van de avond was Liese en Hermes tegen Kurt en Joren! Wat een pareltje om naar te kijken! Ook hier was een super tie break nodig om de winnaar te kennen.. en zoals het vaak is komen emoties in het heetst van de strijd boven.. de tennisomheining werd langs beide kanten bijna afgebroken uit frustratie, oerkreten weerklonken.. op 9-7 kwamen de eerste matchballen in het voordeel van Liese en Hermes maar een immer koelbloedige Kurt en Joren wisten deze toch ongedaan te maken en uiteindelijk de match naar zich toe te trekken. Het viel Francois (ja die man met zijn gele broek 🙂 ) bovendien op hoe goed die goede spelers ook vuistjes doen.. geen geklungel met ‘doen we nu een raket, of een handje of een vuistje..’.. neen gewoon chill even een vuistje.. yeh ! We kunnen er zelfs nog meer van leren dan we denken!

Ook de halve finale tussen Amber – Jan en Peter-Ward was een wedstrijd om U tegen te zeggen en moest ook beslecht worden in een spannende super tie break.. de girl power deed het.. ik kwam, ik zag en zij overwon !

Plots komt er iemand op mij afgelopen en vraagt mij of ik zijn mail wel heb gekregen.. Hè ?? zeg ik nogal onbegrijpend?? Jammer, zegt de man.. hij was nochtans zelfrijzend 🙂

In de veterandubbel Edwin en Adriana tegen David en Piet weten ze ondertussen ook al wel wat de leuze is onder de veteranen: rust roest! blijven lopen, blijven slaan, hup hop, we denken niet aan onze pijntjes van morgen, WINNEN is wat we moeten doen! maar ja er kan er natuurlijk maar 1 tje winnen.. David en Piet gingen lopen met de super tie break.

In de halve finale dubbel gemend liep Catherine achter Patrick van links naar rechts en riep : ’tis niet gedaan en hup naar rechts ’t is nooit gedaan’.. uiteindelijk was het dan jammer genoeg toch gedaan 🙁 Commentaar van Thomas: toch ene Verwimp die in de finale staat!! (met de expliciete vraag dat even in de verf te zetten naar zijn broers..)

In de andere dubbel surprise was het al even spannend, niemand van de supporters durfde zijn geld inzetten wie zou winnen.. Dominique en Tom of Ief en Koen .. Whopppaaaa moedigde Koen zichzelf aan bij een mooie slag langs de lijn en als hij bijna een foutje maakte trooste hij zichzelf met ‘ik ben maar de B speler he’.. in ieder geval.. ik vraag voor volgend jaar een position switch aan bij de raad van bestuur tussen Koen en mezelf! (al mag deze position switch zeker ook met Amber gebeuren!)

Het veld ernaast was Wim maar weer eens het veld opgekropen, ditmaal om zich te verdedigen tegen Tom.. maar na zijn vorige enkel van 2,5 uur was zijn goesting percies toch al iets minder groot om nog 3 setten te spelen en na 7-5 verlies in de 1ste set zagen we toch ook een doos ballen de grond op gaan ..Tom wou Wim toch graag wat meer nachtrust gunnen om de volgende 2 dagen nog 34 matchen te kunnen spelen en maakte er dan in de 2de set maar wat sneller een einde aan met 6-4.

Het viel me op dat er vandaag veel kinderen aanwezig waren.. waarschijnlijk zat de paella avond er wel voor iets tussen waardoor veel tennissers met hun gezin waren afgezakt naar de club, super gezellig! Zo hoorde ik een lief jongetje dat een raadseltje wou vertellen aan zijn mama en haar tennisvrienden.. heel enthousiast zei hij ‘het gaat er droog in, het komt er nat uit en dan hangt er een druppeltje aan…?’

‘Ma enfin’, zei de mama boos, ‘ga jij maar gauw bij je papa en zijn vrienden staan!’ Papa vraagt waarom mama hem naar hem heeft gestuurd.. ‘Ik wilde gewoon een raadseltje vertellen’ ..’ Wat was je raadseltje dan?’ vroeg de papa

‘Het gaat er droog in, het komt er nat uit en dan hangt er een druppeltje aan…?’ Foei, zegt de papa boos, ga al maar naar de auto, we gaan onmiddellijk naar huis..  Ik kreeg nu toch medelijden met de jongen, dus ging naar hem toe en vroeg of het wel met hem ging..? ‘Tja’ zei de jongen.. ‘ik begrijp er niets van.. al die ellende om een theezakje..’ 😊😊

Gelukkig wist ik hem te troosten met mijn eigen raadseltje..

‘Wat is geel en zie je niet?’

‘Een banaan om de hoek’

Lachen is gezond! Slaapwel allemaal en succes in de kleine of grote finale!

An W

Vandaag eindelijk nog ’s een zomers dagje. Die lange , aan uw benen plakkende trainingsbroeken mochten dus voor even de wasmand in. De dames kwamen weer het veld op in hun mooiste outfit. De nieuwste trend zijn de rokjes die iets hoger zitten aan de heupen. In feite worden ze tot aan het borstbeen opgetrokken met als voordeel dat de beenlengte aanzienlijk verlengd wordt. Tot op heden spraken we over een “peervormig” of “appelvormig” damesmodel , maar deze nieuwe klederdracht creëert een extra naar fruit vernoemde vorm, namelijk “de kiwi”. Romp en heupen gaan feilloos over in mekaar met als bedoeling de aandacht van sommige mannelijke levensgenieters tot een minimum te beperken. Charlotte had het echter snel begrepen dat een miskoop af en toe geen schande is en kwam gisteren dus het terrein op in een lichtroze kleedje. Ik kon het niet laten haar toch een complimentje te bezorgen. De blos op haar wangen verraadde toch enige opluchting dat dit ensemble wel geslaagd was. Amber deed ook haar duit in het zakje deze keer met een wit bovenstuk met lange mouw en turquoisekleurig rokje. Dat zat lekker op heuphoogte , waardoor Hans toch wel even het noorden kwijt was. Hij was zinnens om Amber het voorstel te doen, om bij elke kantwissel een kledingstuk uit te doen, maar hield wijselijk zijn mond. Hij kende Amber nog niet goed genoeg blijkbaar.

De eerste forfait van de dag werd gegeven door Rukkie Rutger. De kans dat hij enkele spellekes zou winnen tegen Willie Nicolas, was even klein dan dat er een kruising zou kunnen plaatsvinden tussen een kiwi en een peer.
Rutger wou immers alles zetten op zijn dubbel aan de zijde van Thomas VB, die nog lekker fris zat nadat hij gisteren de overwinning cadeau kreeg van Kurt B. wiens Achillespees begon te zeuren. Het moet niet altijd uw vrouw zijn .

Walter liet zijn match tegen Edwin verzetten aangezien hij gisteren met de piet was blijven plakken. De plaats van het onheil werd niet bekend gemaakt.

Mieke speelde tegen Dominiekenikkenikke. Dat beloofde een lang verhaal te worden.
Beiden bezitten de gave om de bal gemiddeld 28 keer over en weer te slaan. De eerste set won Dominique vrij makkelijk maar de tweede werd het 7/6. Goed geweerd Mieke.

Thomas en Wim klopten makkelijk Ken en Elien. Ken had blijkbaar een iets mindere dag
als ik de andere 3 mag geloven. ’t Zat erin volgens Elien, maar ’t kwam er niet uit ??
Marnik won met licht defensief tennis tegen Pieter, die wel poogde aan te vallen maar te veel faalde. Defensiviteit, niks mis mee trouwens. De kans dat je daarmee wint is op een bepaald niveau groter dan wanneer je elke bal stuk wil meppen.

Ook mijn geliefde mocht aantreden , aan de zijde van Petra, eveneens gehuld in nieuwe outfit. Zij namen het op tegen Sandy en Anita, die , zo liet ik mij vertellen, gewoonlijk al 2 bananen naar binnen duwt alvorens ze het veld betreedt. Vandaar de ietwat stroeve tred het eerste half uur. Sandy had even tijd nodig om daaraan te wennen maar aangezien zij geen fruit tot zich genomen had kon zijn wel wat afstand belopen. De eerste set ging dus naar hen, maar daarna kantelde de wedstrijd. Petra en Ingrid vormden vanaf dan een geölied duo . Zo zien we het graag.
De super tiebreak was een feit ! Sandy en Anita beten in de zure appel.

Op het veld ernaast zagen we Deevid en Andriano Sumo het opnemen tegen Stef en Dieter.
Dieter staat erom bekend de meest ongebruikelijke technieken te hanteren wat Stef soms wat deed ontsporen. Moest er hier nog een stukske tand gevonden worden, niet verschieten.

In de match tussen Hans/Rudy en Peter/Amber ging niet alles naar wens. Dat zou tactische niet zo’n goede keuze geweest zijn trouwens. Peter bleef echter wel koel in tegenstelling tot Hans (al eerder vernoemd) en trok met Amber aan het langste eind met STB.

Davy kwebbel liet Staf zijn ding doen, wat op zich mooi was om zien, maar Davy counterde alle aanvallende ballen met flair. Voldoende voor de overwinning. Binnen een aantal jaren
gaat hij daar tegen deze Staf niet meer mee wegkomen vermoed ik.

Charlotte en Hannelore namen de maat van Kaat en Carla, die nochtans ook wel haar beste beentje voor zette, zeker als het op mode aankomt.

De match tussen Tom en Gert beloofde een lang verhaal te worden en dat wist Gert maar goed genoeg. Tot binnen 3 u zei hij, wanneer ze naar veld 5 stapten.
Hij kreeg gelijk… geen haar op hun hoofd dat eraan dacht om zich te laten verschalken maar Tom haalde het uiteindelijk in 3 sets.

Leen en Sandra, wonnen hun wedstrijd tegen Amber en Bie, die een schim was van zichzelf.
Ze kreeg de ballen niet dieper dan de servicelijn en dan krijg je te maken met “come on” Sandra. Zij had zich niet gehuld in een kleedje, in tegenstelling tot Leen. Voor haar was het de 4de keer dit jaar dat haar benen het daglicht zagen, afgaand op de teint ervan.

Laatste match van de avond was Wim met Paul tegen Harry en Thomas.
Wim begon niet al te wervelend, of misschien net wel want hij sloeg de ene misser na de andere, terwijl Harry en Thomas wel goed stonden te spelen . 1/4 stonden Wim en Paul achter maar dan begon de omschakeling. 6/4 winst voor hen en de tweede 6/3..

de dag zit er weer op, nog 3 te gaan.
De padelterreinen waren vanavond trouwens ook goed bezet. Daar slaagde Wouter Vdw er trouwens in om de bal tegen zijn eigen klokkenspel te kletsen. De schade viel mee, hij kon nog spreken, wist Harry mij te vertellen.

Ik vertrek nu huiswaarts in de hoop op wat Turks fruit.

Voelie

Voilà, met deze eerste zin heb ik maar mooi een heel jaar ontbijt op bed verdiend. Met dank aan Vers-schrijver Frederik VB die Bart L blijkbaar nog een loer wilde draaien. Van je vrienden moet je het hebben. Wil er wel nog iemand aan Bart uitleggen waar de bakker is in Wezemaal? Want daar is hij nog nooit geweest. Hij heeft andere kwaliteiten (ik laat even in het midden of tennis daar bij hoort).

Eerst nog een paar dagen van tennis genieten in de tofste club van Vlaanderen. Dit moet de natste zomer sinds mensenheugenis zijn. En toch slagen we er probleemloos in om een clubtornooi met bijna 200 deelnemers te organiseren. Onze cafetaria heet niet voor niets “het Hellegat”. Wij kunnen alles aan, zelfs als de wereld vergaat (zeker als Sven achter de toog staat). De overgebleven spelers zijn helemaal op dreef gekomen en maken zich klaar voor de eindtabel. De minder fortuinlijke spelers staren vol ongeloof naar hun verliezersbonneke en vragen zich af hoe het zo ver is kunnen komen. Velen onder hen hadden nochtans verlof genomen deze week om hun kansen op een podiumplaats te verhogen. Uit ervaring weten ze immers dat de combinatie laat spelen/vroeg opstaan tijdens de tweede week van het tornooi moeilijk is.

Psychologen zeggen ons dat we werk en privé gescheiden moeten houden, dat is beter voor onze mentale gezondheid. Maar het is toch mooi meegenomen als je je professionele vaardigheden ook kan inzetten bij je favoriete hobby. Zonder Toine VP zijn wiskundig inzicht hadden we bijvoorbeeld nooit onze WTP-ranking gehad en de ervaring van Rudy V met lessenroosters komt goed van pas bij de planning. Om van het IT-team nog te zwijgen. Zij zijn er dit jaar zelfs in geslaagd om de tabellen ook in 3D te maken*. Ze zijn bescheiden, je moet er dus een beetje naar zoeken op de website. Als er op de club iemand rondloopt die wat kent van wetenschapscommunicatie, dan mag die zich altijd melden aan de tafel. Dan kan hij/zij die WTP-ranking eens verstaanbaar uitleggen aan de minder wiskundig aangelegde spelers. De vraag “hoe kan dat nu, ik heb gewonnen en toch ga ik achteruit op de WTP-ranking?” behoort dan definitief tot het verleden.

Omgekeerd kan je de onderhandelingstechnieken die je leerde aan de tafel om een match te laten verzetten, gebruiken als je volgende maand loonsopslag gaat vragen. Fairplay is ook in de bedrijfskantine bruikbaar. De collega’s zullen het appreciëren dat je niet meer probeert voor te steken. En het leuteren na de match komt van pas tijdens je volgende functioneringsgesprek.

Ik werkte zelf tot vorig jaar bij de Gezinsbond, onder andere als woordvoerder. Bij mij kon je tijdens de vorige clubtornooien terecht voor opvoedingsadvies of tips voor spreken in het openbaar. Maar ik ben van job veranderd, dus als je na je gewonnen finale(s) gebeld wordt door ROB, Radio 2 Vlaams Brabant of de Hageland editie van het Nieuwsblad, zal je zelf het woord moeten voeren. En als je problemen hebt met je pubers, schrijf ze dan gewoon in in de tennisacademie: Martin en Tessa zullen ze wel temmen. Ik kan je vanaf nu wel helpen met een afbetalingsplan als je schulden bij Sven te hoog oplopen, of je veel geld verloor door te gokken op de gemengde ploegen en niet op de herenploeg in de dubbel asymmetrisch gemengd. Je hoopte tevergeefs dat de vrouwelijke charmes de heren aan de overkant van de wijs zouden brengen. Je kan ook bij mij terecht voor een goede babbel als het allemaal te zwaar wordt en de Naomi Osaka-mindset maar niet lijkt te lukken. Als je thuis niet meer binnen mag, kan ik ook voor relatietherapie of echtscheidingsbemiddeling zorgen. Ook een maaltijd laten bezorgen voor je verwaarloosde kroost, poetshulp voor je verwaarloosde huis of een tuinman voor je verwaarloosde tuin behoort tot de mogelijkheden. Er gebeurt heel wat op een OCMW.

Tijd voor de matchverslagen. Het valt me op dat de lezers van Het Laatste Nieuws een voordeel hebben bij het ontcijferen van de matchverslagen. Net zoals in de misdaadverslaggeving krijg je enkel het geslacht, de voornaam en een initiaal. Op basis van de beschrijving van de match krijg je dan nog wat extra aanwijzingen over wie het zou kunnen gaan. Volgens het wedstrijdcomité moet dat van Europa. Ik ga me dus GDPR-gewijs mooi aan die regel houden om geen klachten over privacy te krijgen.

Onder een stralende zon versloeg vaste waarde Edwin T man in black Danny VG (zijn naam doet vermoeden dat zijn wieg in een Zuiders Europees land stond). De pronostiek op basis van de WTP-ranking leert ons dat Danny zich goed geweerd heeft. Edwin T deed het later op de avond nog eens over, maar dan in de dubbel: winst met lucky loser Piet (pas opa geworden) P tegen Michael (één van de drie broers) V en Tom V. De ervaring, meer dan behoorlijke conditie en strategisch inzicht van Kris B (den bijter) volstonden dan weer niet om te winnen van Wouter H (de fluoman). Ook Wouter zijn vrouw Sofie L wist haar match te winnen. Er lopen op de club nog twee kleine H-tjes rond. Dat belooft voor binnen een paar jaar. Wouter H. won daarna nog vlot een dubbelmatch samen met jonkie Arne V tegen Davy VK en François. Wouter, altijd de rust zelve, vond tijdens de match nog de tijd om eens op zijn kinderen te roepen die de mama wilden verschalken door zich te verstoppen in de speeltuin (neen, voor dat opvoedingsadvies kan je niet meer bij mij terecht). Zeg nu nog dat mannen niet kunnen multitasken.

In de dubbel dames match tussen Chantal VB met Sofie E tegen vriendinnen uit Wijgmaal Kathleen H en Caroline DM waren de linkshandigen en krullebollen netjes verdeeld aan beide kanten van het net. Ook de balwisselingen gingen mooi op en neer. Hoge ballen zijn de specialiteit van de dames. De echtgenoot van één van de dames aan de kant gaf nochtans de tip om “meer agressief te spelen”. De twee vriendinnen verloren de eerste set en kamen in de tweede set nog mooi terug, maar trokken uiteindelijk toch aan het kortste eind.

Frank VD (de man van vele kwaaltjes, maar ook veel loopvermogen) probeerde zich voor de match tegen Bram V te verkopen als underdog. Maar daar trapten wij niet in. Alle ballen die Bram mooi plaatste, kwamen toch nog terug, en niet zomaar terug, maar op hun beurt goed geplaatst. Winst voor Frank was het logische gevolg. Walter M nam eenvoudig de maat van Marc A. Toch vonden de supporters het “spannend”. Helemaal niet spannend waren de matchen van Piet N. Hij won drie keer met 6/0 6/0, of was het met forfait?

Louis S en Rutger V trotseerden de zon op de Fred en Lilly court, aangevuurd door een schare rosé dringende supporters en wat honden. Ze maakten er een driesetter van. Ook toen het donker werd, stonden er nog enkele competitiematchen op het programma. Al 30 jaar bijten hard hitters hun tanden stuk op de vinnig Gert E. Ook de andere Gert, de M, verloor van de Rafael Nadal van de WTC. Liese N. moest haar mannetje staan in een dubbel 1 match, maar deed dat met verve. Toptennis van een toptennister. Wim DW was onder de indruk aan de andere kant van het net.

Tom B en Johan M (aka Ruben Block van Triggerfinger) maakten er een heeeeel lange driesetter van met stabiel, beheerst tennis. De grimassen werden steeds verbetener. De Icetea die ik aanleverde voor Tom B mocht niet baten. Hij verloor de beslissende tie-break.

Het is weer mooi geweest. Ik ga slapen en laat Styn (uit Wijgmaal) G en Jo (IT-team) V rustig verder spelen in de hal. Ik zal morgen op de website wel lezen wie er gewonnen heeft.

*Uitsmijter: als je op zoek gaat naar de 3D tabellen op de website van het clubkampioenschap is de kans groot dat je “gerickrolled” wordt. 1 miljard andere onnozelaars gingen u voor (1.027.487.653 om precies te zijn). “Never gonna give (you) up”, wordt vanaf nu de nieuwe slogan van de club. Naomi Osaka gaat daar zeker mee akkoord zijn.  

Groeten vanuit het vochtige schrijverskot in de kelder van het Hellegat

Elke Valgaeren (als ik zou meespelen zou het Elke V. zijn)

Zoals het stilaan een traditie wordt, hierbij een interview met een oude rot in het tennisvak waarbij de geïnterviewde om veiligheidsredenen deze keer strikt anoniem wenst te blijven., doe vooral geen moeite, our lips are sealed met omerta lipstick.

VUDR: zoals al enkele jaren eerder voorspeld in de VUDR zijn ze er nu op tennis Wezemaal: kleine terreintjes waar je naast kletstennis ook Padel kan spelen.

LW: Ja, samen met de epidemie van Spaanse slakken duiken er meer en meer Padelvelden op in Vlaanderen. Sommige tennisclubs ruilden al hun tennisvelden in voor een arsenaal padelbokalen. Jammerlijke evolutie want padel is uiteindelijk toch maar tennis van den Aldi, maar dan duurder….

De Padel verlichting verblindt de tennissers en de ballen die de betere padellers met plezier uit de kooi smashen verstoren continu het tennisspel op de aangrenzende ternnisvelden. Om nog te zwijgen over dat getok van de bal tegen de glazen wand, allemaal behoorlijk irritant toch.

VUDR. Maar heeft Padel dan geen voordelen?

LW: Jawel, het is veel makkelijker dan tennis en een koordje aan mijn tennisracket zou mij ook heel wat geld besparen want soms glipt mijn racket in een onbewaakt moment wel eens uit mijn hand.

Ecologisch goed nieuws ook want voortaan kan je je oude platte tennisballen recycleren. Een tennisbal die 30% van zijn druk verloren heeft is nog steeds een top-padelbal. Off-topic trouwens een oproep aan alle CK deelnemers: zorg bij elke wedstrijd dat je goede tennisballen bij hebt. Ik zie steeds meer spelers die bij het betreden van het veld schichtig alle oogcontact mijden en dan naarstig iets onvindbaars zoeken in hun tenniszak tot de tegenstander hun bevrijdt met de vraag of zijn ballen OK zijn. Zelf vraag ik meteen resoluut naar de ballen van de tegenstander. Sommigen hebben helemaal geen ballen bij, anderen halen na aandringen aarzelend en bleek-aangelopen een drietal “schaamballen” uit hun zak, kalend, plat en vaak van drie verschillende merken.

Goed nieuws, gooi je schaamballen in je wasmachine en na even lekker draaien heb je een prima setje padelballen! Zo is het trouwens ook gesteld met de spelers. Een slechte tennisspeler wordt meteen een getalenteerde padelspeler (zelfs zonder zich te wassen) dankzij de brede basis van padelspelers die er eigenlijk niets van bakt maar het toch lekker vindt. Padel is in tegenstelling tot tennis toegankelijk genoeg om eens met de collega’s of de “bro’s” te spelen als team building activiteit. Onvermijdelijk vervalt het dan wel snel van padel naar bro-del.

Het dubbelsurprise algoritme moet trouwens uitstekend werken in een Padel omgeving om wat Padel-clubsfeer te brengen. Hopelijk besteedt ons agile ICT team hier snel een paar “scrums” en “sprints” aan en organiseren we binnen een paar maand ons eerste padel clubtornooi.

VUDR: en een padelveld moet je niet keren of sproeien

LW: Klopt, maar wanneer de temperaturen (nog) wat zakken blijven COVID-19 partikels langer infectieus op inerte materialen zoals glas en zoals de neushoogte snotsporen verraden is er vaak neus-glascontact tijdens het padelspel. Vanaf 1 september moet je voor je je padelballen laat knallen de glazen wanden effie sprayen met ethanol 70% en er dan even over te gaan met een aftrekker, liefst met zachte rubber, safety first en zo vermijd je strepen. Zorg er wel voor dat je je fles ethanol niet toevallig leegdrinkt bij een padel-pauze.

VUDR : Zal Padel tennis overvleugelen met op termijn het gevreesde “buggles” scenario “padel killed the tennisstar”?

LW: Spanje loopt een 30-tal jaar voor op ons. Daar zijn ondertussen 16% meer padel dan tennisspelers. Logisch, want 50% van de padelspelers hebben onvoldoende talent en geraken enkel gefrustreerd op een tennisveld.

Maar anderzijds is er in Spanje nu wel een onrustwekkende padel marktsaturatie. Kleine padelclubs gaan op de fles en dat zal in Vlaanderen niet anders lopen. Het wordt “grow or die” en clubs met minder dan vier bokaaltjes zitten in de danger zone. Ik denk dat er best snel nog een paar padelveldjes bijkomen in Wezemaal. Geen nood indien dat niet mag of kan want mijn conversieprogramma ligt klaar om uit te rollen. Padelvelden kunnen snel omgebouwd worden in een ballenbad voor de kleinsten, of mits het plakken van een paar zandstraalfolietjes maken we er zo een knusse en intieme private lounge van. Ik kan ook de glazen wanden laten versnijden tot COVID schermen, die gaan we toch nog een tiental jaren nodig hebben en de huidige plexischermen geraken bij mijn klanten meer en meer bekrast en zijn aan vervanging toe.

VUDR: tijdens de olympische spelen was er ook meer aandacht voor de mentale aspecten van topsport, zet die trend zich door in het clubkampioenschap?

LW: Heel zeker, denk maar aan de sterke anti bodyshame actie. In tijden waar het afgetrainde sixpack body van sommige spelers met bijnaam “Kathedraal van Wezemaal” bedacht wordt is het prachtig hoe in de verf wordt gezet dat een lijf er niet altijd perfect atletisch moet uitzien. Trouwens zijn het enkel nog hoogbejaarde nonnen die nog interesse hebben in een kathedraal maar dat geheel terzijde. De haarscherpe weinig-om-het-lijf-foto van Paul en Walter contrasteert zo mooi met de andere foto’s in de flou-artistique reeks van Hilde W. en maakt zo de belangrijke kernboodschap op een subliminale wijze duidelijk.

Daarnaast was het ook erg aandoenlijk en hartverwarmend om vorige donderdag te zien dat Bert M. de strijd tegen Wim DW. vroegtijdig staakte om te vermijden dat hij in de dubbelreeks zijn partners in de steek zou moeten laten. Bert had last van de gevreesde “fristies flashes” wanneer Wim DW hem weer eens met een magistrale backhand passeerde en besloot wijselijk na telefonisch overleg met zijn therapeut om geen verdere mentale risico’s te nemen.

Meer en meer worden tennis Wezemaal spelers groots in hun verlies conform het credo van de All England Lawn Tennis and Croquet Club Wimbledon ‘Triumphus Cladem Componat’. Ook respect voor de insteek van Naomi Osaka “zelfs als ik verlies voel ik me geen verliezer want uit elke wedstrijd valt veel te leren”. Dat is de mindset waarmee je het terrein moet betreden en verlaten.

Na een verloren match krijg je te vaak de vernederende vraag, “en … gewonnen?” . Weer iemand die goed wetend dat je verloren hebt de gepekelde dolk in de wonde met plezier ronddraait, vergezeld van een binnenpret-verradende grijns op het gelaat. Antwoord gerust enthousiast dat je veel geleerd hebt.

VUDR: kunnen we nog technologische evoluties verwachten bij het tennis?

LW: Google “swing vision” maar eens . Een appje op je iPhone waarmee je al je slagen en matchstatistieken kan analyseren met een ingebouwde hawkeye functie. In Australië hebben al de tennistrainers die app al een tijdje op hun iPhone staan, waar wacht de rector van de Hagelandse tennisacademie nog op?

Hoogtijd dat we die app eens uittesten in Wezemaal en hierover verslag uitbrengen in één van de volgende verzen.

VUDR: dit jaar geen CK-dansfeest maar welk nummer mogen ze wel draaien voor jou?

LW: Mijn favoriet nummer is tevens een vraag in het Afro-Amerikaans-Frans die ik vaak in het oor gefluisterd krijg: Voelie, vous coucher avec moi ce soir?

De uitslagen dan. in het dubbel asymetrisch gemengd valt op dat de gemengde ploeg het steeds moest afleggen tegen de dubbel heren ploeg. Exit Katrien J., Hilde W., Sofie V. (D2) en Ellen W. (D1). Blijkbaar zijn er slechte karakters (gokkers?) die de herenploegen tijdens de wedstrijd afdreigen met ernstige consequenties wanneer ze zouden verliezen tegen een gemengde ploeg, Niettemin gefeliciteerd aan alle dames om zo goed je mannetje te staan! Ik genoot er alvast van om zowel met als tegen Sofie V. te mogen spelen. Na het spelen met hebben we even de dekens gedeeld maar na het spelen tegen was dat niet meer aan de orde, het kan verkeren…

Michael V. en Geert V. hadden dan weer een gemengde succesdag met winst en verlies op dezelfde dag. Geert V. moest samen met Kris B. het hoofd buigen voor de ervaring van super-superverteranen Harry L. en Paul S.

Tot slot graag nog Rudi en Rob bedanken want die waren volgens mijn spionnen ter plaatse vandaag weer druk in de weer om de terreinen speelklaar te krijgen zelfs al was het soms dweilen met de hemelsluizen open. Dikke merci Rob en Rudi!

Kan er iemand zo vriendelijk zijn om toch even het mondneusmasker op te zetten als de huisfotograaf langs komt? We hebben het CK-protocol van het ministerie van Volksgezondheid moeten tekenen.

NOUS ALLONS UN CORRIDOR !

Dag beste vriendin slash vriend,

Hoe ist met jou?  Alles kits op dat strand in Aruba? Geniet er maar van want op een dag vind je de man slash vrouw van je leven en dan ben je al getrouwd natuurlijk. Weet je nog dat we jaren geleden samen uitblonken in wat we met enige overdrijving tennis noemden en daarna het tweede werk van barmhartigheid tot in de late uurtjes met enige overdrijving contentieus toepasten? Jij verdween toen altijd met de knapsten om s ’morgens met het juiste been uit het verkeerde bed te stappen. Maar zand erover. De knapsten waren toen al  net eekhoorntjes…..ze vielen voor alle eikels. En eind augustus mochten we ons dan bewijzen op een tornooike. Ik denk dat jij nog wel ergens die blikken beker op dat marmeren voetje staan hebt, ik heb nog een vergeeld verliezersbonneke in mijn schuif liggen. Toch blijf ik er bij dat bij  dat matchpunt tegen mij de arbiter stront in zijn slash haar ogen had. Ik probeerde nochtans:” You cannot be serious man slash woman. The ball was in! Chalkdust !” Of misschien had jij hem slash haar met je charmes een niet afwijsbaar oneerlijk voorstel gedaan? Maar soit. C’était déja pour savon.

 Awel t’ is hier dus weer van da. Het kleine clubke van toen is nu een deftige club geworden. Gestructureerd, democratische besluitvorming, hardwerkend genderevenwichtig geleid, openbaarheid van  bestuur, kortom een toonbeeld voor elke vereniging. En de infffrastuctuur is navenant! De velden van vroeger zijn terreinen geworden waarop je golvend zou kunnen biljarten, met netten zonder muizengaten en een sproei installatie om u tegen te zeggen. Hoewel dat laatste van bitter weinig nut is gezien de overvloedige neerslag die ons te beurt valt.  Het heeft hier al zoveel geregend dat als onze neus honderdtachtig graden gedraaid stond we allang verdronken waren. Paddelen wordt binnenkort pedellen als het zo voortgaat. En lest best nog e woordeke over het café. De Fred -ik zie hem nog zitten met zijn glaasje slash glas slash fles witte wijn- de Fred dus had het gezelligste clubhuis uit de grond gestampt (laten stampen door hardwerkende tennissers) van mijlen in de omtrek. En laat die sfeer nu toch wel terug te vinden zijn in het nieuwe clubhuis. Familiair kwaliteitsvol aan eerlijke prijzen. Sven is dan ook wel nen echte kafeebaas bijgestaan door hardwerkende Denise en zijn best doende Rob. Maddy en Jan (vooral Jan) hadden ook hun kwaliteiten eertijds maar dat was toch peanuts vergeleken met nu. En nu tijdens het tornooi schudt Sven dan alle dagen een paar knappe diensters uit zijn mouw. Waar haalt hij ze toch, Ge moet ni schoon zijn veu sjans te hebben hoor ik boer Sjarel zeggen. Boer Sjarel is zo wat de Jomme Dox van den tennis  maar eigenlijk nog zo gene stoeme mens. Hij komt hier nog met een spreuk af die hij nog van zijn bedovergrootvader Swoakke van den bisthoek (beruchte duivensjapper) geërfd heeft : “Aan de manier van spelen ziede een deel van ne mens zijn karakter, aan de manier van verliezen ziede ’t helemaal” 

En dat brengt ons naadloos bij het toernooi (ik weet het, wij schrijven al jaren tornooi maar diene stoeme spellings chequer maakt daar toernooi van). Wat schafte de pot vandaag buiten de verrukkelijke chili con carne van Sven? Zevenentwintig matchen, vijftien enkels (en ene kapotte van Marc A) en twaalf dubbels. Vierenvijftig spelers met een overmacht van vrouwen. Ik dacht eerst dat Ferm (KVLV voor de amateurs) hier een sportnamiddag gepland hadden maar niet dus. Wat is er daar zoal gebeurd vandaag vraag je je af. Wedstrijden zo spannend als een pianosnaar! Eerst dubbel twee gevolgd, waar Tom met Tom tegen Petra met Katrien een robbertje uitvochten. Drie spannende sets. Allemaal in topvorm met af en toe een dipje. Uitschieter Tom. Als er één man in dit tornooi gegroeid is boven niveau dan is hij het wel. Tom en Tom  wisten in de laatste set nog een suikertandje bij te steken en schuiven door naar ronde vijf.

Daarna doorgeschoven naar volgend court waar de dames dubbel klopten om een eindtabel. Die weten wat spanning is. Zij speelden zo cool dat het publiek bijna bevroor. Eerst gingen An en Ellen effe vlot over Leen en Bie. Dan even spelletjes verloren en dan onmiddellijk uit de startblokken naar vijf vijf. Gedaan zou je zo denken. Maar toen kwam de kat uit de zak! An en Ellen’s tactiek om Bie te mijden wierp vruchten af. Vijf vijf. Vijf zes. Vijf Zeven. En zo geschiedde twee keer.

In dubbel veteranen wipten Harry en Geert  Luc met Tom uit de herkansingstabel. Lag het veld er goed bij? Waren de ballen droog genoeg? Of had hij deze keer gewoon een goeie maat?  We horen het wel een dezer.

 Ondertussen zitten we hier bijna aan het einde van onze herkansingstabellen en komt het erop aan om stand te houden tot het einde.

En ik maar zwoegen in da vochtig kelderke onder het oude clubhuis (als de muren konden spreken wat hier allemaal al gebeurd is…) om het zondagsgazetteke klaar te stomen om gestencild te worden. Komt de chef toch nog wel binnen zekerst: Herschrijf es  da verslagske van de laatste match daarstraks en zeg es iets zinnigs over de wedstrijden van morgen en drinkte gij nog iet en zorg dat ge niet vergeet alleman zeker te doen komen naar het dertigjarenfeest en denk er aan om alleman die dit tornooi in goede bananen geleid hebben te bedanken en vergeet de uitslagen niet en het wedstrijdschema voor morgen en drinkte gij nog iet en vergeet ze ook niet te verwittigen dat ze zondag niet meer moeten komen want dan ist gedaan  en wa drinkte nog voor mij en as ge dan toch aan het typen zijt maak dan es een affichke en kunde gij ook nog bonnekes maken voor den drank en voor ´t eten en kijk es of da morgen da veld bespeelbaar is en wilde gij seffens afsluiten en nog es bellen naar Staf dat hem nie moet komen want Herman geeft forfait en wa drinkte gij voor mij en ruim hier een beetje oep voor morgen en drinkte gij nog iet en wilde gij de lichten nie vergeten uit te doen . Moet dat alllemaal nog vandaag Chef want ´t is ondertussen al morgen en ik kan mij hier niet goed consentreren en ´k em deust. Drinkt dan iet en begint er maar aan en vergeet ook die advertentie voor het september tornooi nie op te maken en geeft de loosers een bonneke en zie da de Willy veilig thuis geraakt en  o ja ge zou as ge vijf minuutjes hebt de Sven zijne auto es moeten bezien want dieje heeft raar kuren en zijn de fotos al gescand en geprint en hebde gij wel iets om te drinken . Ja maar Chef we gaan weer nie genoeg plaats hebben om da allemaal in één gazetteke te krijgen want gij hebt zelf gezegd de we korte  tekstekes gingen schrijven. Kies dan e kleiner letterke. Maar dan kan An da nie lezen zulle chef. Da ze dan nen bril opzet.   Jo mo sjef ken emmekik mo vier lijntjes nie mie auver en kkkmoe Rob en Rudy tognog fffelicitère vvvoor hun ppprachtig werk hie. En niee ik drink niksnemie want sebiet kkkannik nie mie bbbinnen thuis .En dan mmoenekik wweer bij Kkkristel ooof Llieve ggoon sloape en ´k zen al zuu muug.

Nog effe langs de toog gepasseerd maar toch doorgegaan toen ik Walter hoorde zeggen beter mijn vogel in de hand dan….

Sven steekt e nieuw vat jongen.

Allez au reservoir avant que je bouffe mon armoire parseke mon travail heure donne déja autour demi douze.

Uw dienaar patvdr.

Waarde kameraden,

Het begint hier serieus vochtig te worden in het schrijverskeldertje onder het oude clubhuis. Net twee dode ratten voorbij zien drijven. Niet echt bevorderlijk voor de inspiratie. En dus de eerdere verzen nog eens herlezen. Die opvallend warm, genegen en amicaal zijn. Broederschap op zijn best. Post-corona-syndroom, mogelijk. Blijdschap om de stilaan herwonnen vrijheid. Maar allicht ook een uiting van liefde voor de club. Waar elk lid verondersteld wordt deel te nemen aan (en lang te blijven plakken op) het clubkampioenschap. En dan kan rekenen op wat aanmoediging van de vele verbroederende en vrolijk kwetterende leden. En op een milde en vleiende vermelding in de gazet van het clubkampioenschap.

Met dit jaar, eindelijk, opnieuw volledig geïntegreerde jeugdreeksen. Met dank aan de academie. Die via de Vers uit de Raket met plezier duiding geeft:

De voorbije week hebben een 25-tal jeugdspelers het beste van zichzelf gegeven in het clubkampioenschap van de jeugd. Dit weekend worden de laatste wedstrijden van de basistabel en herkansingstabel afgerond. Volgende week maandag starten de spelers aan hun eindronde.

Voor de jeugd werden er vier reeksen georganiseerd: U09, U11, U13 en U15. Deze reeksen waren gemengd, zowel jongens als meisjes konden hieraan deelnemen.

U9:

Onze jongste deelnemers hebben op woensdagnamiddag hun wedstrijden in poulesysteem gespeeld. We hebben heel wat leuke en spannende wedstrijden mogen zien. Proficiat aan alle spelers die hebben deelgenomen.

Op de finaledag zijn er de volgende wedstrijden gepland:

Kleine finale: zaterdag 28/08 om 9u30: Simon – Ares Grote Finale: zaterdag 28/08 om 10u30: Sem – Ferre

U11:

Bij U11 werd er in één poule gespeeld. Iedereen speelde tegen iedereen in de poule. Deze wedstrijden werden gespeeld doorheen de stageweek.

Ook hier mochten we genieten van mooie en sportieve wedstrijden tussen de spelers.

Alvast een dikke proficiat aan alle deelnemers.

Op de finaledag zijn er de volgende wedstrijden gepland:

Kleine finale: zaterdag 28/08 om 9u30: Mila – Cas Grote Finale: zaterdag 28/08 om 10u30: Odin – Marie

U13 & U15:

In de reeksen van U13 en U15 werd er gespeeld zoals het volwassenen CK. Alle deelnemers startte in de basistabel wanneer ze verloren, kregen ze nog een kans in de herkansingstabel.

De tabellen van U13 en U15 staan mee op de website van het CK.

Alle wedstrijden van de basistabel en herkansingstabel worden dit weekend afgerond.

Vanaf maandag starten we in deze reeksen met de eindtabel. De kleine finale staat gepland op vrijdag en de grote finale staat gepland op de finaledag (zaterdag).

Supporters en liefhebbers zijn meer dan welkom om ons jeugdig talent te komen aanmoedigen.

Na de finales van de jeugd zullen we overgaan tot de prijsuitreiking en trakteren we alle jeugd-deelnemers op iets lekkers 🙂.

Het comité heeft zonet toch enkele lessen moeten trekken uit het overmoedige experiment met het no-ad systeem op regendagen. Voor wie niet mee is: als het zo hard regent dat er enkel op de binnenterreinen kan gespeeld worden, wordt er zonder voordeel (“no advantage”) gespeeld. Bij een 40/40-stand mag de ontvangende speler kiezen naar welke kant er geserveerd wordt. Wie dat punt wint, wint ook het spel. Doel is om de wedstrijden korter te maken, zodat de spelers na jou hun match kunnen afwerken voor ze naar hun werk moeten vertrekken.

Voor dit jaar verandert er niets. Maar na het observeren van het gedrag van enkele gouwgenoten van Styn G, zal de computer volgend jaar ook het domicilieadres van de spelers checken die zich willen inschrijven. Als de postcode 3018 (Wijgmaal, jawel) is, volgen er enkele vragen die peilen naar het goede begrip van het reglement. Als de speler voor die test faalt, mag hij / zij een dag later opnieuw proberen om in te schrijven. Voor de elders gedomicilieerden, verandert er niets.

Het comité heeft de vragen al klaar liggen. Het zijn drie ja/neen-vragen geworden. Die zijn: “Begrijp je dat de binnenterreinen de terreinen zijn die zich in de grote hal bevinden?” “Begrijp je dat de ontvangende speler de speler is die niet serveert?” en “Krijgt elke speler 1 spel toegewezen als het 40/40 wordt?”

Om de hierdoor dalende inschrijvingen te compenseren, komt er volgend jaar mogelijk toch een dames veteranen reeks.

Over naar de orde van de dag. Wegens onvoorziene omstandigheden en budgettaire beperkingen hadden we vandaag geen verslaggever ter plaatse. Maar met de uitslagen op de onvolprezen CK-website kunnen we ons ongeveer voorstellen hoe het vandaag moet geweest zijn.

Kris B vergat in de eerste set dat Vers-auteurs met zachtheid behandeld moeten worden. En maakte dat in de tweede set goed. 6-0 6-3 tegen Dieter V.

In een wedstrijd waar eerder veel over gespeculeerd werd, kon David V. het (niet zonder moeite) halen van Gert E.

De kleine Beyen (die eigenlijk behoorlijk groot is) won overtuigend van Jo V., het enige lid dat de code voor de tafel-software nog min of meer begrijpt. Wat later werd Jo ook uit de dubbelreeks gekegeld. Met wat geluk kunnen we dus in de nabije toekomst de punten van de super tie-breaks correct ingeven.

Linde DW verhuisde mevrouw Gordts eervol naar de herkansingstabel.

Hans W. wreef bij elke opslag even met zijn raket over zijn hoofd. Naar verluidt een ritueel momentje om het volgende puntje tactisch te visualiseren en de focus scherp te krijgen. En zo slaagde hij er in Ief DS uit de VK-reeks te wippen.

Frank VD zal het niet meer leren. Hij smeerde übersympathieke Piet P. een dubbele bagel aan zijn broek.

Kris B. voelde zich als ex-hoofdredacteur, ondanks uitvoerige en bij herhaling aanvaarde excuses, nog ellendig omdat hij in zijn match tegen Dieter V. even vergeten was dat je Vers-auteurs geen 6-0 geeft. Niets hielp om Kris er mentaal weer bovenop te krijgen. Bram DB kreeg de overwinning dus cadeau.

Wouter H. speelt intussen dag en nacht tennis. En dat rendeert. Geert S. werd vakkundig uit de wedstrijd gehouden: 6-0 6-3.

Bij de betere Dubbel Surprise-spelers haalden Jeroen DW en Bram DB het in drie sets van Arno DC en Joren V. Een match die we graag gezien hadden. En ongetwijfeld erg de moeite was.

Tim S. liet zich gisteren al ontvallen dat hij uitkeek naar zijn overwinning tegen Joeri V. Zelfzekerheid volgens sommigen. Overmoed volgens anderen. Maar kijk: 6/2 6/3. Proper gedaan, Tim.

Dank aan de fijne schrijvers van de Vers, de door de rotzomer gegeselde, immer parate, 24/7 werkende planners van de wedstrijden en alle geweldige spelers voor, tijdens en na de matchen.

Tot morgen,

Bart, Tessa, Martin.

Dag negen, we zijn over de helft, de eerste slachtoffers zijn gevallen en hebben de bons gekregen. De organisatie blijft dagelijks succesvol puzzelen om ons tijdig te laten aantreden ondanks de domper van het kwakkelweer waar we dit jaar mee geconfronteerd worden. Maar vandaag waren de weergoden ons goedgezind!

Er wordt op vele terreinen gevochten tot het bittere einde. Ook al kost dit bloed zweet en tranen. Fairplay is alom tegenwoordig op onze club, zoals steeds.

Vrouwen staan hun mannetje in de surprise reeks, de mannen moeten dikwijls het onderspit delven in deze hevige strijd. Veteranen die in de herenreeks ingeschreven zijn worden uitgeput afgevoerd na het stevige tenniswerk van jong opstaand talent.

Vandaag stonden er weer heel wat confrontaties op de agenda. Weer een dag vol hoogstaand tennis, waar je ook keek werd er voor het nodige vertier en plezier gezorgd voor de trouwe fans.

Linde D. nam de maat in de eerste enkel van de dag. Johan M. ging in de eerste set als een wals over zijn tegenstander maar die vocht hard terug en na een voorsprong van 5-1 voor Geert V. in set 2 kroop J.M. langzaam maar zeker terug.

Een aantal titanen van dienst vochten een machtsstrijd uit op terrein 6, de ‘jonge oudjes’ met hun alsmaar hogere ballen hadden meer last van hun opgelopen blessureleed dan van hun tegenstander, uiteindelijk ging de winst naar Bert M. en Piet N. ondanks stevig verzet van Gert M. en Wim D.

De eerste match op de center court werd gespeeld door Kris N. en Cat B. die een fijne match speelden in de zon tegen een stevig van weerwerk dienende Bart S. en Ann B.

Ondertussen kwamen de supporters in grotere getale aan, was het op de geur van de pensen vanavond, de zin in spijs en drank of de eerste tekenen van de hernieuwde vrijheid die voor de deur staan. WTC bruiste weer van het leven vanavond.

Hans N. en Amber W. waren net een maat te groot voor Arne V. en François DJ.

Op de zeven ging een stoïcijns kalme PJ over een alles proberende Bart L., na de match leek het of die laatste rechtstreeks uit een sauna kwam omdat die alles gegeven had.

De volle maan zette ondertussen aan boven onze eeuwige jachtvelden en zette de spelers nog meer in de spotlight (of waren het de schijnwerpers op de padelvelden?). Het was een avond van oohs en aahs, de aanwezige supporters kregen (hopelijk) waar voor hun geld.

Wat opvalt is dat de analyses en de nabesprekingen van de matchen soms meer tijd in beslag nemen dan de eigenlijke treffens. Fouten en winners worden herbesproken, tactische positiewissels en zwakke of sterke plekken van mede- of tegenstanders worden uitgespit, een volledige SWOT en profiel analyse kan je verkrijgen per tafel na elke match lijkt het wel.

Veel succes nog aan iedereen!

Dieter V.