Zoals het stilaan een traditie wordt, hierbij een interview met een oude rot in het tennisvak waarbij de geïnterviewde om veiligheidsredenen deze keer strikt anoniem wenst te blijven., doe vooral geen moeite, our lips are sealed met omerta lipstick.
VUDR: zoals al enkele jaren eerder voorspeld in de VUDR zijn ze er nu op tennis Wezemaal: kleine terreintjes waar je naast kletstennis ook Padel kan spelen.
LW: Ja, samen met de epidemie van Spaanse slakken duiken er meer en meer Padelvelden op in Vlaanderen. Sommige tennisclubs ruilden al hun tennisvelden in voor een arsenaal padelbokalen. Jammerlijke evolutie want padel is uiteindelijk toch maar tennis van den Aldi, maar dan duurder….
De Padel verlichting verblindt de tennissers en de ballen die de betere padellers met plezier uit de kooi smashen verstoren continu het tennisspel op de aangrenzende ternnisvelden. Om nog te zwijgen over dat getok van de bal tegen de glazen wand, allemaal behoorlijk irritant toch.
VUDR. Maar heeft Padel dan geen voordelen?
LW: Jawel, het is veel makkelijker dan tennis en een koordje aan mijn tennisracket zou mij ook heel wat geld besparen want soms glipt mijn racket in een onbewaakt moment wel eens uit mijn hand.
Ecologisch goed nieuws ook want voortaan kan je je oude platte tennisballen recycleren. Een tennisbal die 30% van zijn druk verloren heeft is nog steeds een top-padelbal. Off-topic trouwens een oproep aan alle CK deelnemers: zorg bij elke wedstrijd dat je goede tennisballen bij hebt. Ik zie steeds meer spelers die bij het betreden van het veld schichtig alle oogcontact mijden en dan naarstig iets onvindbaars zoeken in hun tenniszak tot de tegenstander hun bevrijdt met de vraag of zijn ballen OK zijn. Zelf vraag ik meteen resoluut naar de ballen van de tegenstander. Sommigen hebben helemaal geen ballen bij, anderen halen na aandringen aarzelend en bleek-aangelopen een drietal “schaamballen” uit hun zak, kalend, plat en vaak van drie verschillende merken.
Goed nieuws, gooi je schaamballen in je wasmachine en na even lekker draaien heb je een prima setje padelballen! Zo is het trouwens ook gesteld met de spelers. Een slechte tennisspeler wordt meteen een getalenteerde padelspeler (zelfs zonder zich te wassen) dankzij de brede basis van padelspelers die er eigenlijk niets van bakt maar het toch lekker vindt. Padel is in tegenstelling tot tennis toegankelijk genoeg om eens met de collega’s of de “bro’s” te spelen als team building activiteit. Onvermijdelijk vervalt het dan wel snel van padel naar bro-del.
Het dubbelsurprise algoritme moet trouwens uitstekend werken in een Padel omgeving om wat Padel-clubsfeer te brengen. Hopelijk besteedt ons agile ICT team hier snel een paar “scrums” en “sprints” aan en organiseren we binnen een paar maand ons eerste padel clubtornooi.
VUDR: en een padelveld moet je niet keren of sproeien
LW: Klopt, maar wanneer de temperaturen (nog) wat zakken blijven COVID-19 partikels langer infectieus op inerte materialen zoals glas en zoals de neushoogte snotsporen verraden is er vaak neus-glascontact tijdens het padelspel. Vanaf 1 september moet je voor je je padelballen laat knallen de glazen wanden effie sprayen met ethanol 70% en er dan even over te gaan met een aftrekker, liefst met zachte rubber, safety first en zo vermijd je strepen. Zorg er wel voor dat je je fles ethanol niet toevallig leegdrinkt bij een padel-pauze.
VUDR : Zal Padel tennis overvleugelen met op termijn het gevreesde “buggles” scenario “padel killed the tennisstar”?
LW: Spanje loopt een 30-tal jaar voor op ons. Daar zijn ondertussen 16% meer padel dan tennisspelers. Logisch, want 50% van de padelspelers hebben onvoldoende talent en geraken enkel gefrustreerd op een tennisveld.
Maar anderzijds is er in Spanje nu wel een onrustwekkende padel marktsaturatie. Kleine padelclubs gaan op de fles en dat zal in Vlaanderen niet anders lopen. Het wordt “grow or die” en clubs met minder dan vier bokaaltjes zitten in de danger zone. Ik denk dat er best snel nog een paar padelveldjes bijkomen in Wezemaal. Geen nood indien dat niet mag of kan want mijn conversieprogramma ligt klaar om uit te rollen. Padelvelden kunnen snel omgebouwd worden in een ballenbad voor de kleinsten, of mits het plakken van een paar zandstraalfolietjes maken we er zo een knusse en intieme private lounge van. Ik kan ook de glazen wanden laten versnijden tot COVID schermen, die gaan we toch nog een tiental jaren nodig hebben en de huidige plexischermen geraken bij mijn klanten meer en meer bekrast en zijn aan vervanging toe.
VUDR: tijdens de olympische spelen was er ook meer aandacht voor de mentale aspecten van topsport, zet die trend zich door in het clubkampioenschap?
LW: Heel zeker, denk maar aan de sterke anti bodyshame actie. In tijden waar het afgetrainde sixpack body van sommige spelers met bijnaam “Kathedraal van Wezemaal” bedacht wordt is het prachtig hoe in de verf wordt gezet dat een lijf er niet altijd perfect atletisch moet uitzien. Trouwens zijn het enkel nog hoogbejaarde nonnen die nog interesse hebben in een kathedraal maar dat geheel terzijde. De haarscherpe weinig-om-het-lijf-foto van Paul en Walter contrasteert zo mooi met de andere foto’s in de flou-artistique reeks van Hilde W. en maakt zo de belangrijke kernboodschap op een subliminale wijze duidelijk.
Daarnaast was het ook erg aandoenlijk en hartverwarmend om vorige donderdag te zien dat Bert M. de strijd tegen Wim DW. vroegtijdig staakte om te vermijden dat hij in de dubbelreeks zijn partners in de steek zou moeten laten. Bert had last van de gevreesde “fristies flashes” wanneer Wim DW hem weer eens met een magistrale backhand passeerde en besloot wijselijk na telefonisch overleg met zijn therapeut om geen verdere mentale risico’s te nemen.
Meer en meer worden tennis Wezemaal spelers groots in hun verlies conform het credo van de All England Lawn Tennis and Croquet Club Wimbledon ‘Triumphus Cladem Componat’. Ook respect voor de insteek van Naomi Osaka “zelfs als ik verlies voel ik me geen verliezer want uit elke wedstrijd valt veel te leren”. Dat is de mindset waarmee je het terrein moet betreden en verlaten.
Na een verloren match krijg je te vaak de vernederende vraag, “en … gewonnen?” . Weer iemand die goed wetend dat je verloren hebt de gepekelde dolk in de wonde met plezier ronddraait, vergezeld van een binnenpret-verradende grijns op het gelaat. Antwoord gerust enthousiast dat je veel geleerd hebt.
VUDR: kunnen we nog technologische evoluties verwachten bij het tennis?
LW: Google “swing vision” maar eens . Een appje op je iPhone waarmee je al je slagen en matchstatistieken kan analyseren met een ingebouwde hawkeye functie. In Australië hebben al de tennistrainers die app al een tijdje op hun iPhone staan, waar wacht de rector van de Hagelandse tennisacademie nog op?
Hoogtijd dat we die app eens uittesten in Wezemaal en hierover verslag uitbrengen in één van de volgende verzen.
VUDR: dit jaar geen CK-dansfeest maar welk nummer mogen ze wel draaien voor jou?
LW: Mijn favoriet nummer is tevens een vraag in het Afro-Amerikaans-Frans die ik vaak in het oor gefluisterd krijg: Voelie, vous coucher avec moi ce soir?
De uitslagen dan. in het dubbel asymetrisch gemengd valt op dat de gemengde ploeg het steeds moest afleggen tegen de dubbel heren ploeg. Exit Katrien J., Hilde W., Sofie V. (D2) en Ellen W. (D1). Blijkbaar zijn er slechte karakters (gokkers?) die de herenploegen tijdens de wedstrijd afdreigen met ernstige consequenties wanneer ze zouden verliezen tegen een gemengde ploeg, Niettemin gefeliciteerd aan alle dames om zo goed je mannetje te staan! Ik genoot er alvast van om zowel met als tegen Sofie V. te mogen spelen. Na het spelen met hebben we even de dekens gedeeld maar na het spelen tegen was dat niet meer aan de orde, het kan verkeren…
Michael V. en Geert V. hadden dan weer een gemengde succesdag met winst en verlies op dezelfde dag. Geert V. moest samen met Kris B. het hoofd buigen voor de ervaring van super-superverteranen Harry L. en Paul S.
Tot slot graag nog Rudi en Rob bedanken want die waren volgens mijn spionnen ter plaatse vandaag weer druk in de weer om de terreinen speelklaar te krijgen zelfs al was het soms dweilen met de hemelsluizen open. Dikke merci Rob en Rudi!