Maand: augustus 2023

Vorige week zat Kamagurka in Zomergasten (NED2) en ik leerde uit dat gesprek dat je eerst iets moet maken voor je begint na te denken en het kritisch stemmetje in je hoofd de overhand laat nemen. Zou dat ook voor tennissen gelden? Voor het schrijven van een Vers uit de raket? Er zit er soms niks anders op. Ik heb zelf moeten tennissen in prime time en ben pas na twaalven thuisgekomen. Dus nauwelijks wedstrijden kunnen zien. Ik had het bovendien al moeilijk genoeg om het overzicht te houden op mijn eigen wedstrijd. Noodgedwongen volgen dan maar wat chaotische en niet altijd terzake doende verhaaltjes vóór het slapengaan. Ook een beetje om de mannelijke helft van het hoofdredacteursduo te koeioneren. Hij werd een paar verzen geleden door de talentvolle nieuwe versschrijver Bram V. nogal onterecht de hemel in geprezen. Hoe fijn de verzen deze jaargang ook weer waren, misschien moet het stalinistische regime van deze chef-hoofdredacteur (naam en adres bekend bij de redactie) toch even aangekaart worden. Verboden dit, verboden dat, omkoperij, vervalsen van halve waarheden, manipulatie, tweedracht zaaien, zijn vrouw de schuld geven, enzovoort. Dat hij een beetje op de dool is heeft volgens mij zijn oorsprong in de liters heroïne die hij indertijd spoot tussen de Lido en de Rumba in Leuven, samen met (echt waar) Grant Hart van Hüsker Dü, toch zo’n beetje de beste band van de eighties. Het LSD-hemd waarvan in een eerder vers gewag werd gemaakt is helemaal geen toeval. Grant Hart legde het loodje, die andere werd dus hoofd van onze redactie.

Desondanks, prachtbijdrages dit jaar! De riek van Patrick stak nog maar net in de gravel of Frederik begon al stevig te balen. Tom raasde tegen een volle 40 per uur door de Spikstraat en ook het vers van Tim was sterkens. Walder boven Walder kon Hilde, ondanks een verbod vanuit de hoofdredactie, zowaar een stukje poëtische verzen in deze literaire hoogmis van ons kampioenschap brengen. Enfin, het waren eigenlijk freshes, want het was in het Engels. Elke breide er (jaja, met garen) enkele marketingtrucs aan om een veelgelezen tekst te schrijven en liet ook zien dat je hier foto’s kan uploaden. Ik zou Elke V. toch willen zeggen dat veelgelezen niet noodzakelijk betekent dat het een goede tekst is. Haar man, de autocraat waarover ik het hierboven al had, had haar duidelijk de eerste paragraaf ingefluisterd waarin de redactieleden werden bestempeld als zootje ongeregeld. Soit, toch even beklemtonen dat ook de andere versschrijvers schitterende bijdrages toverden, maar ik kan nu ook weer niet voor iedereen een woordspeling bij hun naam bedenken. Wie ik bewust niet vermeld is Ief D., die noemde Harry L. en mij “twee oude mensen”.

Wie ik dit jaar niet op het veld heb gezien, is onze voorzitter. Ik kwam hem vandaag tegen, gaf hem een sportieve Wezemaalse handdruk op borsthoogte en vroeg hoe het ermee was. Bleek dat hij helemaal niet meedoet aan het clubkampioenschap. Toen ik hem vroeg het dat kwam, antwoordde hij met een onpeilbaar gezicht “ik ben gekwetst.” Ik keek al naar zijn knieën en ellenbogen en vroeg, me van geen kwaad bewust, “Oei, waaraan dan?” “Ik ben gekwetst door wat je vorig jaar schreef,” zei hij met een moegetergd maar streng gezicht. Zijn wenkbrauwen trilden, er kwamen vonken uit zijn baard. “Je liet uitschijnen dat ik zou gezegd hebben dat mijn club uit een bende psychotici met een alcoholprobleem bestond en je vergeleek onze leden met een gedicht op sterk water.” Dat had hij dan toch onthouden… “Ja maar, Patrick,” onderbrak ik hem, “het was allemaal wáár, het is misschien de waarheid die kwetst!”. Ik zag iets van een pijnscheut in zijn onderlip en hij mompelde binnensmonds “met u valt niet te praten.” Ik had het gelukkig niet verstaan.

Wat een natuurpracht toch elk jaar op Tennis Wezemaal. Gisterennacht nog een net niet volle bloedmaan die een warme glinstering over de benevelde ruggen van Walter M. en Frederik V. (die het nu wéét van Walter) wierp. Hun overwinning wierp dan weer een donkere schaduw over onze cluburoloog Frank V. en de immer synaptische Franky. Vandaag een blauwe supermaan. Verliezers vlogen met hun vochtige verliersbonnetjes in de drank, omgeven door een zwerm droefheid en een zwerm sterretjes. Maar over een groep wandelaars in Lier hing enkele dagen terug een zwerm Europese hoornaars! Sindsdien zit de schrik er in bij heel wat spelers. Na de “Hellegathonden” (album 208) en “De woeste wespen” (album 211) zou “Hoornaars in het Hellegat” een geweldige titel zijn voor een nieuw album van Suske en Wiske (album 370). Sophia Hoornaart was gisteren veiligheidshalve al opgedragen haar wedstrijd snel te verliezen en stilletjes Wezemaal te verlaten. Zoals u intussen wel weet, zijn er twee varianten bij die hoornaars: de Europese en de Aziatische. Volgens onze dictatoriale redactiedespoot die ook tot Natuurpunt en Groen Rotselaar behoort, zijn de Europeanen onschuldig, maar de Aziaten levensgevaarlijk en agressief. Ze zouden onze eigen honingbijen opeten, met stokjes. Als u het mij vraagt, neigt dat een beetje naar racisme.

Ook waargenomen op de onderkant van het aan het terras aanleunende glas van Padel1: het mannetje van de Nachtpauwoog. Om de interactie met de lezer te bevorderen (dank je wel, Elke), hieronder een foto:

In tegenstelling tot bij de meeste clubleden, is het mannetje van deze nachtvlinder kleiner, kleuriger en mooier dan het vrouwtje. Het oog op hun vleugels dient om vijanden af te schrikken. Kenmerkend is verder dat de soort ook overdag actief is. Deze zeldzame op de rode lijst staande fladderaar had meer oog voor padel dan voor tennis. Net zoals heel wat leden trouwens, maar daar mag ik het van onze hoofdtiran van de redactie niet over hebben.

Dus laten we het daar eens even over hebben…

Zoals met de Aziatische en Europese hoornaars, treedt er een steeds duidelijkere polarisering op tussen tennissers en padellers, met hier en daar al verbale vijandelijkheden. Heel wat tennissers van allerlei niveaus zijn overgestapt en vinden padel leuker.  Discussies over uitbreiden van het één en inkrimpen van het ander laaien op. Stand-up comedian Jeroen Verdick breekt padel dan nog eens helemaal af als “jokari voor mensen met vrienden”, met een “raket met een kurreke aan zodat ge u niet moet bukken as ’t valt”: https://youtu.be/hR3qX4Lbloo

Maar je had de padellers moeten zien vorige zondag! Een orkaan had heel de club doen onderlopen. Terwijl de tennissers berustten in het lot, begonnen de padellers blootvoets met een aftrekker in de hand, de waterstromen weg te keren zodat hun clubkampioenschap geen vertraging zou oplopen. Een prachtig tafereel, het zweet gutste van hun aangezicht waardoor ze in feite wel een beetje dweilden met de kraan open.

Respect dus voor padellers! Intussen waren de tennisvelden veranderd in oceanen. Zou het daarom zijn dat het de laatste tijd soms naar vis ruikt op de tennisvelden?

Ik begrijp het gedoe tussen die twee sporten zelf niet zo goed. Het is toch zo’n beetje als met Duvel en Omer. Je kan van allebei genieten en je kan ze gerust na mekaar drinken!

Ik weet niet of u het ook heeft opgemerkt, maar zowel bij de tennissers als de padellers is het intussen allemaal Head wat de klok slaat op de club: headpetjes, headpadelrackets, headtennisrackets, headshirts, headsets, headhunters, overheadkosten, headbangers, Sven die Mötorhead draait, Radiohead, Can’t get you out of my head, What’s in your heaaaaaad, zombie, zombie. Misschien zit het gewoon in mijn hoofd. Ik krijg er in elk geval kop nog staart aan. Een punthoofd. Maar wat was nu eigenlijk mijn punt? Geen idee. Eerst schrijven en dan pas nadenken, zegt Kamagurka.

Even wat lidspotten. Ik had het eerder al over onze cluburoloog, maar ik bedoel hier gewoon het spotten van enkele opvallende clubleden of hun gedragingen.

Zo is niets sneller dan de reflexen van Harry Laureys (die den dikke én den dunne in zijn naam heeft). Ondanks zijn 69 en zijn kapotte knieën brengt hij de moeilijkste ballen vlakaf en op de man af terug. Vandaag moest hij de duimen leggen tegen zijn vriend (allez, dat denk ik toch) Paul S.

Wie ook flitst is Frank Van Daele. Ik heb hem nog nauwelijks gezien, dat hij zowat al zijn wedstrijden met 6-0 6-0 wint, kan er iets mee te maken hebben.

Ik meende overigens al enkele keren in de verte een actrice te spotten die uit een serie als Big Little Lies kwam gesprongen. Opeens stond ze langs de baan waar ik speelde en zag ik dat het C. Tjak was. Ik groette haar met een zoen op de wang (tjak) en dan ben ik Colin Farrell.

Allez toch in de rapte nog een paar uitslagen van vanavond.

K. Beyen werd niet opgegeten door S. Hoornaert, maar door Gert E. Bij Burt V.. heb ik vastgesteld dat hij vervaarlijke schijnbewegingen maakt wanneer hij aan het net staat. Zou hij zo Aziatische hoornaars willen verjagen?

Jong talent Broes (Willis) en J. Jolly (Jumper). wonnen vlot van resp. Tom J en Jelle V.. Geert V. verloor na een démarrage van S. Nys

Wie een patent heeft op superspannende matchen is Ingrid T. Na de marathon van gisteren waarin ze met An DL met 6-7 7-6 12-10 (is dat al ooit voorgevallen?) na meer dan 3 uren het laken (😉) naar zich toetrok, deed ze zoiets vandaag opnieuw met Franky S.  

Tot zover. Om de traditie van vorig jaar verder te zetten, eindig ik met een pretentieloos gedichtje om de spieren te zalven, de gemoederen te bedaren en de relatie met de hoofdredacteur helemaal om zeep te helpen.

___________

Dat alles over liefde gaat

schrijft Bart Moeyaert terwijl hij zijn verliezersbon

verkoopt aan Omer, zijn ziel aan Duvel

De volbloedmaan wordt een blauwe superman

die komaf maakt met onze intussen welbekende redactietiran

Tennis zou een affaire hebben met padel

Blauw is op zijn mooist naast oranje, behalve in de politiek

waarover niet gesproken wordt in het Wezemaalse groen

Nachtpauwogen staren tussen de pijpenstelen

en niemand heeft nog oor naar

de hoornaar

Vocht hangt in het pulletje

dat we thuis vergaten, spinnen luizen in de pels

van de poes die fluistert: erotiek moet weer binnenshuis

met een kus, tjak, op de mond van de Spaanse voetbalbond

Maar eerst nog met de wagen  

door de volgelopen Hellegaten van de parking

____________

Zo, nu enkel nog ondertekenen. Dacht ik vorig jaar even anoniem te blijven tot bleek dat je naam verschijnt als je op de titel van het vers klikt. Dus ik ben slim geweest en heb gewoon geen titel genomen. Dus ook geen “klikaas”. Maar anonimiteit is eigenlijk niet meer nodig, de redactionele hoofdzombie weet me toch te vinden. In de weet dat dit wellicht mijn laatste vers was, onderteken ik gewoon open en bloot met mijn eigen naam.

Hasta la pizza,

Otto V.

Het takenpakket van de 2 hoofdredacteurs van deze Vers uit de Raket is veel ruimer dan met wat rollen van mijn ogen om het zootje ongeregeld dat onze redacteurs zijn in het gareel te houden, onderhandelen met de voorzitter over de vergoeding van de redacteurs en last but not least de lat voor de bijdragen hoog leggen. (Die lat ligt dit jaar trouwens veel te hoog met al die professoren in de redactie. Ik geraak er zelf amper over.)

De hoofdredacteurs moeten er ook voor zorgen dat ons onvolprezen gazetteke gelezen wordt door zoveel mogelijk deelnemers en supporters. Goed geschreven bijdragen en een goed betaalde redactie volstaan immers niet om lezers aan te trekken  (dat ondervinden ze bij De Standaard ook). Daarom passen we enkele wetenschappelijk beproefde marketingstrategieën toe in deze Vers om ons lezerspubliek te vergroten.

In de eerste bent u al ingetrapt: clickbait. Leterlijk: klik-aas. Een term uit de visserswereld dus, en zoals u weet zijn vissers meesters in het overdrijven. In marketingtermen gaat het er over dat je met een sensationele titel mensen verleidt om te klikken op je titel en je vervolgens niks meer aantrekt van wat de titel belooft. Gefopt dus: het lezen van deze vers brengt je niet dichter bij het podium. Daar kunnen enkel noeste trainingsarbeid, een goede kinesist, geluk bij de loting en ons onvolprezen herkansingssysteem bij helpen.

Maar lees vooral verder want we zetten direct een 2^de strategie in: lezersinteractie. Dat doen we met een heuse fotowedstrijd. We vonden inspiratie tijdens het snuisteren in de oude foto-albums van Lily. Wie herken je op de volgende foto uit de oude doos? Iedereen die er op staat is nog actief op de club.

Deelnemen kan door een mail te sturen naar fotowedstrijd@ckwezemaal.be met daarin de namen van de jongens die u meent te herkennen.

Wedstrijdreglement:

• Wie zichzelf herkent op de foto, mag niet deelnemen.
• Je mag Lily niet lastigvallen op zoek naar het juiste antwoord.
• Andere (oudere) leden van de club mag je wel ter hulp roepen.
• Hoe meer personen je herkent, hoe beter.
• Bij een ex aequo, wint de jongste deelnemer.
• Je mag slechts 1 keer deelnemen.
• Je kan deelnemen tot donderdag 16:00.
• Enkel de 4 eerste namen die u mailt tellen mee.

De winnaar wordt in de Vers van donderdag bekend gemaakt en wint niets minder dan een heuse gepersonaliseerde “ode aan de winnaar” die verschijnt in de Vers van vrijdag door een van onze sterredacteurs*. Zo werkt marketing dus: u moet meteen de Vers van donderdag en vrijdag ook lezen. En als u toch bezig bent, neem die van woensdag er ook maar ineens bij.

Over naar de wedstrijden alwaar ik mij opstel als neutrale reporter. Gisterenavond heb ik daar al op geoefend. Ik ben namelijk naar de match van mijn teerbeminde echtgenoot gaan kijken. Even naar boven kijken of het nu wel of niet regent werd geïnterpreteerd als rollen van de ogen. “Allez, Bart” werd geïnterpreteerd als “Allez, Bart, kunt ge nu nog niet tennissen”. “Goed gedaan” werd geïnterpreteerd als “negatief supporteren”. Dus heb ik maar mijn pokerface opgezet en mij gelukkig geprezen dat hij de wedstrijd heeft gewonnen ondanks mijn ogenschijnlijk vervelend gedrag aan de kant.

Vanavond was de laatste kans voor veel herkansers om nog in de eindtabel te geraken. In dubbel dames zagen we mevrouw Levrouw in DD1 in een lange, spannende wedstrijd samen met Helena aan het langste eind trekken tegen Sofie (met de mooiste backhand van het CK) en omi Claire.  Gelukkig doet mijnheer Lemans niet mee, want die had wel 24 uur kunnen doorgaan. Dat zou de tafel tot wanhoop hebben gedreven. Tip voor omi Claire: als de tegenstander de bal in het net slaat, blijf er dan af! Helena en mevrouw Levrouw mochten direct opnieuw het veld op voor de volgende ronde. Mevrouw Levrouw haalde net zoals in de eerdere match haar beste netspel boven en won opnieuw, deze keer met Charlotte B. Papa Rom zag dat zijn dochter het goed deed.

Op de Fred&Lily court konden de vele toeschouwers genieten van een DS3-match die maar liefst 3 uur duurde. Normaal had ik daar zelf mogen optreden, maar een blessure hield me aan de kant. An DL mocht invallen als lucky loser en samen spelen met Ingrid T. Er waren maar liefst 3 tiebreaks en veel heel lange rally’s nodig om de match te beslechten tegen Hannelore en Ronny. Beide teams haalden hun beste nettennis boven en maakten het spannend tot de laatste bal en 12/10 in de supertiebreak.

Ingrid haar wederhelft Bart S won ondertussen van Robert VH die na een break van enkele jaren terug de weg naar de club vond. Het werd een backhand slice festival waarbij de beide heren naarmate de match vorderde steeds voorzichter begonnen te spelen. Bart nam wat meer risico, met succes. Hij nam daarmee revanche voor de verloren dubbelmatch tegen Robert.

In de reeks heren recreatie doen een paar jonkies mee. Jonkie Jorben won nipt van tandarts Geert. Als de match nog langer had geduurd, had tandarts Geert moeten opgeven met kramp. Daar heeft een tandarts geen paardenmiddel tegen. Jonkie Wannes verloor nipt van Philippe D. Het stak nochtans niet nauw: de heren gingen rusten op de bank bij 6/3 – gewonnen set van Philippe –  maar na enig rekenwerk van de supporters corrigeerden ze dat tot 5/4 waarna Philippe veel moeite moest doen om de set te winnen. Na dat intermezzo krikte Wannes het niveau op, waarna Philippe dat ook deed om uiteindelijk toch te winnen.  

De matchen in de hal en op de oude terreinen gingen grotendeels aan mij voorbij. Ik hoorde alleen dat Liesbet won van Sofia. Naar eigen zeggen was het een toffe match, volgens de heren op het veld ernaast werd er iets te veel getetterd. Moet kunnen.  

In de veteranen kompetitie konden de interclubmaatjes Davy en Sammy zich eens met elkaar meten. Dat zorgde voor de mooiste kreunen van het CK en het beter baselinetennis. De Voelie kreeg heimwee. Volgens hem speelden de mannen zoals hij dat deed in zijn iets jongere jaren. Tijd voor hem om over te schakelen naar de superveteranen.

Eerder speelden twee van die superveteranen, Kris en Guy ook een match op het scherpst van de snee. De heren zelf vonden om beurt dat ze niet goed aan het spelen waren, maar de toeschouwers kunnen dat tegenspreken en zagen Guy de wedstrijd winnen

Tot slot nog dit: ook de beste spelers slagen er al eens naast (nietwaar, Joeri?) en de nieuwste trends op het veld zijn gecondenseerde gesuikerde melk en een kalkzakje. Wedden dat die 2 accessoires volgende zomer standaard in iedere tenniszak zitten? Het eten van een witte pens met appelmoes, veel mosterd én ketchup tussen een boterham schijnt dan weer goed te zijn om na de match te recupereren.

De gebeden van de planners werden vanavond verhoord. Het werd een mooie avond zonder regen, maar wel met eerst een prachtige zonsondergang en later een mooie, grote, bijna-volle oranje maan boven de hal. Morgen meer van dat.

* Disclaimer: Chat GPT is ondertussen een volwaardig lid van ons redactieteam. 

Een rustige regenachtige maandagavond in het Hellegat, denkt een mens dan. Na de dichtstbijzijnde vrije parkeerplaats gevonden te hebben (schuin tegenover Boeres) wist ik weer waarom je beter de tweewieler neemt richting clubtornooi.

Eens aangekomen op de weide van Wezemaal, bleek dat het zo druk was vanavond dat onze tornooi-leiding geen andere optie meer zag dan de mindere goden hun match te laten afwerken op die kleinere blauwe terreinen aan de ingang. Ik was echter gekomen voor de echte talenten op de brique-pilée.

En wat ik daar zag, beminde gelovigen, heeft mij blij gemaakt. Zoals de kenners weten, is het kaf van het koren gescheiden in de laatste week van het clubtornooi en komen enkel nog de groten der aarde in de arena.

De passie, strijdlust en verbetenheid gutste dan ook van het veld. Bart S. en Carolien D. namen de maat van Charlotte B en Katleen H. in een razendspannende 6/4 6/7 10/5, maar het had evengoed omgekeerd kunnen zijn.

Waar het nog meer vice versa had kunnen zijn, was in de match tussen Robby H. en Ward M. tegen Philippe D en François DJ. De heren maakten het zich wat moeilijk door van kant te wisselen wanneer het « even » stond zodat ze op de duur het noorden volledig kwijt waren. « Ik heb hem » riep François, waarna hij de bal vakkundig buiten sloeg om er – enigszins overbodig – aan toe te voegen « ah, nee, ik heb hem nie ». Niemand wist op de duur nog hoeveel het was, zodat de heren in pure vertwijfeling discussieerden of het nu 4-4 dan wel 6-6 was. Philippe merkte op dat het precies al keilang geleden was dat hij had opgeslagen, waarna ze dan maar nog eens van kant wisselden. Volgens het publiek was de match eigenlijk al afgelopen, maar de toeschouwers zwegen wijselijk bij al dat moois. Eindstand : 7-6 7-5 (kan ook 8-8 geweest zijn).

Alsof dat nog niet genoeg was, kreeg het publiek ook waar voor zijn geld op het plein ernaast. Twee moedige mannen (Joren W en Burt V) namen het op tegen Amber W en Nathalie P. Een match op leven en dood, bijna letterlijk te nemen toen Amber een bal van Burt net op tijd wist te ontwijken. Met 6-3 3-6 10-4 wisten Joren en Burt hun eer op de valreep te redden.

Geheel terzijde kon de aandachtige toeschouwer trouwens in één weg de nieuwste trends voor de herfstmode gade slaan. Twee stijliconen van de club, Charlotte B en Amber W verschenen beiden in een elegant ijsblauw ensemble waar Yves Saint Laurent nog een puntje aan kan zuigen.

Van stijliconen naar tennisiconen Frederik H en Dieter V tegen Kris B en Geert V is slechts een kleine sprong : ook hier was de spanning te snijden : 6/7 6/3 10/7.

Zoveel suspens vereist een adequate begeleiding. Ook dit jaar wordt het clubtornooi van de Academie TeePee Wezemaal daarom opnieuw professioneel begeleid en gemonitord door de KULeuven, we zijn niet voor niks een academie. Uit het onderzoek van deze hooggeleerde dames en heren professoren zou nu gebleken zijn dat de hersencellen van onze ATPW-atleten danig lijden onder overmatig gebruik van Aperol Spritz, Omer, St Bernard of Pornstar Martini (dat laatste zal niet aan uw dienaar gelegen hebben want iedere keer dat ik mij voorneem om er zo één te bestellen schiet ik in een kramp als Sven vraagt « waar kan ik jou deze keer mee verblijden » en stamel ik vervolgens van schaamte « doe mij maar een boereke Sven »).

Diezelfde academici zitten hier meestal het langst aan de toog tijdens het clubtornooi aangezien zij daags nadien eigenlijk toch niets te doen hebben en geen poot hoeven uit te steken, slim als ze zijn. Tijdens één van die nachtelijke sessies van diepgaand empirisch onderzoek en veldwerk, is vervolgens een aanbeveling van de KULeuven in de mailbox van onze hoofdredacteur terechtgekomen stellende dat het toch niet slecht zou zijn, mocht hij zijn redacteurs aanmanen om – tussen alle zever die hier geheid telig wiert of wierig teelt, ik wil er van af zijn – af en toe toch oog te hebben voor wat diepgang, wat historische wetenswaardigheden of wetenschappelijke inzichten. Nu, sinds we met een mondmasker op zijn gaan skiën of de Bondgenotenlaan affietsten weten we allemaal dat je aanbevelingen van professoren best met een uit de kluiten gewassen korrel zeezout moet nemen, maar dit keer was ook onze hoofdredacteur verbluft over zoveel ijzersterke logica: door de vers uit de raket te voorzien van het nodige diepgravende denkwerk en verhelderende inzichten, kon de schade die veroorzaakt werd door een al te liederlijk gepintelier volkomen geneutraliseerd worden. Ziedaar, beste lezer, waarom de bijdragen van onze redacteurs de laatste weken allen doorspekt zijn van de nodige academische inslag.

In de vers van eergisteren leerden wij op die manier dat « een goeie ingenieur een luie ingenieur is ». Dit verklaart meteen waarom Tom VdP, de Chriet Titulaer après-la-lettre van onze club, een excellente ingenieur is, getuige hiervan de 6G-WiFi die hij clandestien op de club wist te installeren. Enig nadeel is dan weer dat hij – als zijn backhand weer niet marcheert – van colère al eens de neiging heeft om de muziek op het terras via zijn domotica-systeem op zijn telefoon uit te zetten, tot grote consternatie van Sven.

We wijken af beste lezer : een nieuw inzicht dringt zich op. Ongetwijfeld kreeg u ook al vaak de rode duim naar beneden voorgeschoteld wanneer u – weeral eens te laat voor uw match – de Spikstraat kwam ingescheurd om vervolgens vol in de remmen te gaan om alsnog de 30km/u-grens te halen en op die manier die groene duim omhoog te verdienen.
Deze snelheidswaarschuwing, beste lezer, is geen pestmaatregel zoals al die trajectcontroles die ons overal kwellen waardoor we met zijn allen aan 20km/u op de Vlaamse wegen rondtsjokken doordat er altijd wel ergens een risico-averse chauffeur tussenzit die – uit schrik voor een boete – voor alle zekerheid 10km/u onder de snelheidslimiet blijft. Neen, in de Spikstraat is hier een goeie reden voor. Uit onderzoek van de KULeuven is gebleken dat de bovengemiddeld hoge competitie-drang die leeft tijdens het clubtornooi er toe kan leiden dat spelers volkomen uitgeput en gedeshydrateerd raken waardoor zij gedesoriënteerd rondzwalpend een weg naar huis banen. Het KULeuven-onderzoek maakte – om haar axioma kracht bij te zetten – onder meer melding van een empirische bevestiging hiervan waarbij een veteraan – na uren aan een stuk telkens de mokerslagen van zijn tegenstander met succes defensief te hebben geretourneerd – dermate in het rood was gegaan dat hij van pure uitputting met fiets en al in de gracht vol netels terechtkwam. Sindsdien gaan we allemaal voor de groene duim om vermoeide tennissers tijdig op te merken.

We kijken al weer uit naar een nieuw inzicht in de vers van morgen.

Toedels,

Tom Vanraes

Na een nachtelijke instuif op tijd uit je bed geraken om de allereerste enkelmatch te bekijken, is me net niet gelukt. Sarah vertelde me dat haar match tegen Marie- Lynn van Wimbledonniveau was. Jammer dat ik deze dus gemist heb. Zo’n match gaan bekijken staat nog op mijn bucketlist.

Een nieuwe traditie is echter vandaag gestart. Het clubkampioenschap tennis vermengde zich met padel. Als geen tennislid meer zijnde, maar compleet overgelopen naar de glazen kooi, snuif ik toch nog graag wat gravelkorrels en tenniszweet op. Toegegeven, het was wat moeilijk om me te verplaatsen naar de matchen van het clubkampioenschap want de eerste 2 enkels van de interclub eindronde hielden me in bedwang. Marnik en Frank wonnen daar elk hun match na sterke rally’s met tactisch spel. ATP mag zich gelukkig prijzen. Onze 2 ploegen wonnen vandaag hun ontmoeting en staan weer een stap dichter bij de finale van de intergewestelijke eindronde.

De dubbele veteranen Peter en Patrick moesten het loodje leggen tegen snoodaards Rudi en Eddy. Niet moeilijk natuurlijk als de hele familie Verbinnen langs de zijlijn trouw staat te supporteren.

In de dubbel gemengd had Peter VH vandaag zijn wilde manen met gel naar achter gestreken waardoor er aerodynamisch waarschijnlijk iets mis gegaan is. Tom en Ann gingen daar met de zege lopen.

In de dubbel dames 1 lieten ze zien wat ware samenwerking op het tennisveld betekent. Deze dames brachten niet alleen hun individuele vaardigheden in, maar vormden ook een perfect op elkaar afgestemd team . Jade en Hannelore waren echter net iets sterker.

In de dames competitie moest Barbara haar zeilboot op de Zierikzee niet verlaten . Nathalie moest op post zijn op de interclub en daardoor diende ze, jammer genoeg, forfait te geven. Barbara stoot zo door naar de kwartfinale.

In de veteranen competitie ging Dirk het duel aan met Gert op center court. Dirk zag 2, 3 ballen tegelijk. Den drank zat duidelijk nog in de man. Als het spreekwoord hier daadwerkelijk klopt, dan is alles gezegd. Enfin, Dirk was blij dat hij een kleurke gepakt had en dat zijn racket getest was.

Een gewaarschuwd man is er 2 waard, was bij de dubbel veteranen van tel. Koen was op de hoogte van de backhand-slice-terugketsballentactiek van Piet waardoor hij deze ballen in de lucht kon onderscheppen. Het was een indrukwekkende vertoning van ervaring, slinksheid en vaardigheid op de baan. Het duo Koen en Johan won in STB.

In de superveteranenreeks speelde Jos tegen Johan. De harde opslagen en tactische dropshots van Johan konden Jos niet van de wijs brengen. Met vrouw Roos langs zijn zij had hij duidelijk zijn elan gevonden en stak de overwinning in zijn binnenzak.

In de match D 3 was Rudy duidelijk helemaal van slag aangezien hij de enigste man in de hall was in het gezelschap van 15 dames. Dominique en Sofie wonnen de match.

In de heren recreatie mocht onze ervaren tennisrot Paul het opnemen tegen jeugdig talent Broes. Het mag gezegd worden: Paul heeft zijn mannetje gestaan en gelopen van links naar rechts. Het jeugdig geweld won hier helaas. Knap Broes!

In de D1 ging Guy vaak ballen halen van punten die gedacht waren af te zijn. Elien was hier helemaal van door de wijs waardoor haar ballen vaak voor het net belandden ipv erover. Guy en Bram komen zo in de kwartfinale terecht.

Geert nam het tegen Kenneth op in de veteranenrecreatie. De ‘ik-loop-achter-elke-bal-en-speel-hem-mooi-terug-waardoor-de-rally-blijft-duren’Kenneth moest het onderspit delven tegen Geert. Isabel geraakte op het veld ernaast helemaal van slag toen Geert zich na zijn match van T-shirt ontdeed en met een hinkstapsprong probeerde ze een bal in de hoek te ontwijken die onfortuinlijk binnen viel.

Tom nam het in de heren competitie op tegen Louis. Nu moet ik wel toegeven dat ik helemaal onder de indruk was van de korte retro lichtblauwe short van Louis. Het snelle voetenwerk van beide heren mondde uit in een tie-break waarbij Tom de eer binnen reef en uiteindelijk ook de match.

Ondanks de regen konden alle geplande matchen redelijk op tijd starten. Mooi werk, heren van de tafel!

Ook de start van het clubkampioenschap padel werd niet verstoord door de regen. Het is duidelijk dat de club een aantal nieuwe mannen telt. Op blote voeten werden de terreinen met het nodige poetsgerief vrij van water gemaakt zodat de heren 400-500 en 2 poules van de gemengd 600 konden gespeeld worden.

In courts of sun and sand so neat,
Where friends and rivals come to meet,
With rackets poised and spirits high,
The game of padel takes to sky.

A fusion born of skill and fun,
Two worlds combined, a match begun.
The tennis court and squash’s grace,
In padel’s realm, they interlace.

The ball, it dances off the walls,
A strategic ballet, each shot calls.
A challenge to predict its flight,
In this fast-paced and thrilling fight.

A glassy cage becomes the stage,
Where players of all types engage.
The net stands low, the points soar high,
As lobs and smashes paint the sky.

The camaraderie that’s shared,
As partners move with utmost care.
Yet fierce competition finds its place,
In every swing and swift-paced chase.

The sun may set, the moon may rise,
But padel’s fire never dies.
For in this game, we find our way,
To joy and teamwork, come what may.

So let the padel court invite,
Both novice players and those with might.
For in this game, hearts intertwine,
In every rally, every line.

Voor alle non-believers or padeladdicts…

en van padel zweet je heus wel! 🙂

HW

Er zijn van die momenten in je leven waarvan je nooit vergeet waar je was toen het gebeurde. Denk maar aan 9/11, voor de superveteranen de maanlanding,… Voor mij persoonlijk is zo’n moment 11 augustus 2023 omstreeks 23u ’s avonds. Waar was u op dat moment? Ik zat rustig thuis in de zetel met een wijntje toen volgende WhatsApp me uit mijn mijmeringen haalde: “Wil je dit jaar 1 Vers voor je rekening nemen? We zijn nog op zoek naar een redacteur, met ervaring in het vermarkten van academische kennis? Groeten, de Hoofdredacteur”. Het koude zweet brak me onmiddellijk uit. In een ontkenningsfase legde ik mijn gsm naast me neer. Een doorwaakte nacht later bleek het echter geen nare droom. U moet weten, beste lezers, dat de Hoofdredacteur an sich een aimabel man is, die me af en toe al eens een stuk pizza, een komkommer of een fris pintje toeschuift, en dat er dus eigenlijk geen andere keuze was dan een instemmend bericht terug te sturen.

Bleef natuurlijk nog de vage beschrijving van de gewenste inhoud van mijn bijdrage. Vermarkten van academische kennis, hoe valt dat te rijmen met de dagelijkse tennisgazet? We hebben hier natuurlijk enkele topacademici rondlopen, maar alle uro-, psycho-, milieutechno-, radiofarmaceutologen en andere hersenwerkers ten spijt; hun marktwaarde lijkt me redelijk beperkt. Moet het dan gaan over ons tennis van academisch niveau? Of over de Wezemaalse tennisacademie? Het hoge niveau van deze laatste kan ik beamen, de voorbije tennisweken waren een succes en het enthousiasme van de lesgevers aanstekelijk. Over vermarkten moet ik echter geen advies meer geven, gezien de grote belangstelling ondanks de meer dan marktconforme prijzen.

Ten einde raad ging ik weer langs bij de Hoofdredacteur, met als antwoord: “Niet te ingewikkeld maken, kijk gewoon naar wat er vroeger is geschreven en verzin iets gelijkaardig.” Excellent, klinkt helemaal zoals mijn job! Het doet me ineens ook met nostalgie terugdenken aan een quote van één van mijn profs vroeger: “Een goeie ingenieur is een luie ingenieur”. Om evidente redenen zou ik deze zinsnede hier willen omdopen tot “Een goede Hoofdredacteur is een luie Hoofdredacteur”.

Maar soit, terug naar de essentie: iets gelijkaardigs verzinnen. Daar bestaan tegenwoordig genoeg hulpmiddeltjes voor. Onze favoriete chatbot eventjes voeden: “Kan je een tekst van vijf zinnen formuleren die qua stijl en inhoud aansluit bij wat op deze pagina te vinden is: https://versuitderaket.ckwezemaal.be/, alsjeblieft.” (gratis tip: altijd beleefd blijven tegen een chatbot, die hebben binnenkort ook gevoelens). Dit rolde er uit:

“Betreed de dynamische wereld van “Vers uit de Raket”, waar elke slag een kunstwerk wordt en het tennisveld een canvas voor sportieve grootsheid is. Onze passie voor tennis komt tot leven in elk spel dat we spelen. Met toewijding en precisie smeden we slagen die de bal laten dansen over het court. Bij “Vers uit de Raket” draait alles om het vieren van de kracht, snelheid en elegantie van tennis, en we nodigen je uit om deel te nemen aan dit opwindende spel. Beheers de kunst van de forehand, de backhand en de service terwijl we samen de opwindende wereld van tennis verkennen.”

Klus geklaard! Dat was buiten de Hoofdredacteur gerekend: “En vergeet ook niet te schrijven over de matchen van de dag”. Euh, lost onze vriend onmiddellijk op!

“In een boeiende tennismatch stonden Frederik Wyseur en Sarah Marck tegenover Ronny Pelgrims en Elke Valgaeren. De eerste set werd gekenmerkt door hevige strijd, waarbij Wyseur en Marck net de tiebreak verloren. Echter, in de tweede set herpakten ze zich met vastberadenheid en wonnen ze overtuigend met 6-1, waarbij ze hun spel naar een hoger niveau tilden. De beslissende supertiebreak bracht intense momenten met zich mee, terwijl beide teams streden voor de overwinning. Uiteindelijk wisten Wyseur en Marck met een score van 10-7 in de tiebreak de match naar zich toe te trekken. Hun veerkracht en teamwork speelden een cruciale rol in deze opwindende overwinning. Dit duel zal zeker in herinnering blijven als een showcase van doorzettingsvermogen en sportieve prestaties.”

Best gemakkelijk dus, zo’n VUDR bij elkaar schrijven. Mijn royale vergoeding indachtig, begaf ik me in de namiddag toch maar persoonlijk naar ATP om enkele matchen te aanschouwen. Stijn G en Frederik VB (die met de lelijke short) trokken in een spannende driesetter aan het langste eind tegen Harry L en Tessa G. Na de match koos Frederik onmiddellijk het ruime sop, volgens Gert E. moest hij nog de verjaardag van de kat van de buurvrouw gaan vieren. Jorben J en Bart S speelden een hoogstaande match voor het laatste ticket vanuit HR naar HK. Jorben mag zich gaan bewijzen in de hogere reeks, maar beiden zijn klaar voor een plaats op het podium in HR. De Hoofredacteur huldigde zijn eigen credo en werkte zich niet in het zweet met een vlotte 6/1 6/0 overwinning. Tot slot nog een eervolle vermelding van de zussen Boffé, die samen Katleen H en Katrien A naar de herkansingen verwezen. De sfeer was amicaal onder de zussen, af te wachten of het zo blijft in de volgende ronde.

Morgen beginnen ook de herkansingen voor de tennissers die in het verleden te veel in het gravel hebben gebeten. Benieuwd wie de eerste padel-clubkampioenen zullen worden!

Bram V

Na wat vanochtend nog initieel leek op het begin van een uitgeregende wedstrijddag, heeft het weer zich, na de nodige donderslagen en bliksemschichten, net op tijd aangepast om het opnieuw tot een volgende succesvolle avond om te tunen.

Met op de achtergrond smikkelende lekkerbekken die hun borden, gevuld met authentiek Belgisch stoofvlees en frietjes, tot aflikken toe clean-den werden de wedstrijden op gang getrokken.

Dat het gesmaakt heeft. De drank werd weer rijkelijk vloeiend over het terras aangevoerd om de dorstigen te laven.
Maar ondertussen werd weer gulzig, door de veldheren en -dames, menig veldslag uitgevochten op de terracotta gravel courts van het beruchte Hellegat.

Snaren sneuvelden, stembanden begaven het met ingetogen kreten onder de loodzware inspanningen om de tegenstander uit het lood te slaan.

Wie zijn ze, wat doen ze en wat drijft hen? Het is een bende losgelaten projectielen die jaarlijks het juiste moment afwachten om zich in te schrijven, in wat waarschijnlijk mag gezien worden als ‘Hagelands mooiste treffen’. Die kans om te connecteren en te verbroederen/-zusteren met anderen die zich met dezelfde drive op de gravelcourt smijten. Er zijn hier geen winnaars, er zijn hier geen verliezers, je krijgt onnoemelijke herkansingen om je weer in de strijd te gooien. Wat telt zijn de fijne herinneringen en het verlangend uitkijken om zich het volgende jaar weer in te kunnen schrijven en in de agenda enkel het woord TENNIS te noteren.

Tegen de avond, waar even voordien nog de nodige massages, stretchoefeningen en passages bij de kinesist en/of giropractors aan vooraf gingen, traden het gros van de spelers op.

Om de spits af te bijten mocht, na het nodige doorschuiven van enkele anders doorweekte wedstrijden naar morgen, vandaag de eerste dubbel gespeeld worden door Elske V en Ellen V tegen Eddy P en Annemie I. De EV’s wonnen de ontmoeting die op het scherpst van de snee werd gespeeld.

Nadien verschenen de eerste enkelende mannen op het appel. Waarvan de wedstrijd tussen Michael V en Geert V als de langste van de dag aanzien mag worden. Onder een fel brandende zon vochten de twee leeuwen het indoor uit tegen elkaar, of waar dienden die petjes anders voor? Macht der gewoonte? Michael V maakte uiteindelijk korte metten met een steeds goedgezinde Geert V, die eveneens vandaag de verjaardag van zijn zoon vierde, gefeliciteerd!

19 matchen stonden er ingepland. Het gevallen regenwater was niet voorzien op de initiële agenda. Maar werd vakkundig door de immer parate “terreindoktoren” de laan uitgeveegd zodat er 3 extra buitenpleinen konden betreden worden.

Dries VW en PJ T plaatsten beiden met veel brio de ballen op de juiste plaats. Laaiend enthousiast kwamen de heren de score 7/6 7/6 doorgeven, het was een zalige match was de opmerking van PJ.

Ph D, P S, BM, S N richtten hun ‘enkel’pijlen op elkaar en de winnaar kreeg de volgende kans om zich op te werken op de WTP-ranking, met de eindspurt tot het podium in zicht.

Nathalie K. met (een) B V aan haar zijde, liet de heren Robby H en François DJ aan de overkant alle kanten van het terrein opzoeken. Maar het harde werk mocht spijtig genoeg niet baten tegen het testosterongehalte van de tegenstrevers.

Rond 20u30 ging het licht aan op de outdoor terreinen, maar ging het licht alweer uit voor enkele tenoren die aan het kortste eind getrokken hadden.

Ondertussen werd er op terrein 3 een fel bevochten strijd geleverd tussen David V en Miel V tegen Rutger V en Tom D. Chique om naar te kijken, maar spijtig genoeg heeft 1 team het onderspit moeten delven.

Jan V liet aan Wim D zien dat hij nog steeds in bloedvorm verkeerd en kon mede door de coaching van zijn zoon Arne het wedstrijdlaken naar zich toe trekken.

Sofie L en Leen VR lieten Kurt S en Dieter V alle kanten van de court zien en de dames werden ondersteund door hun clubje vrouwelijke supporterende fans op de tribune. Het was kantje boordje maar na veel bloed, zweet en tranen konden de heren heel nipt de wedstrijd op hun conto schrijven.

Bedankt voor de fijne avond! Geniet van het weekend en geef er allen nog een lap op!

Yours truly, Dieter V

Donderdag herinnerde ons gisteren nog eens waarom donderdag nu eigenlijk donderdag heet, met enkele pittige donderslagen en bliksemschichten ter ondersteuning. Weertypes in België houden het gelukkig niet lang vol. Daarmee hebben ze iets gemeenschappelijk met Kris V die vandaag met een blessure verstek moest geven. Kris, we love you & veel beterschap alvast!

Terug volop zon dus bij aanvang van de eerste wedstrijden. Regenparasols veranderden terug in zonneparasols en het olijke duo Rudy & Rudy zorgden met de nodige zorg en kunde dat zoveel mogelijk buitenpleinen speelklaar werden gemaakt.

Indoor waren op dat ogenblik Frank V en Kris B al aan een trainingsuurtje bezig. Frank deed dit naar eigen zeggen omdat hij afgelopen week wat gecrispeerd liep te tennissen. Lees: Frank geraakt niet in zijn ritme wegens te weinig tegenstand en games in de wedstrijden waar het om de knikkers draait. Gelukkig zijn er dan mensen zoals Kris B, wie ik er stiekem van verdenk 24/24, 7/7 in tenniskledij rond te lopen, klaar om bij elke opportuniteit zonder verpinken “ja, ik kan” te kunnen zeggen. 

Het eerste officiële zweet van de dag vloeide weliswaar tussen Pieter V en Manuel CC. Manuel is from Barcelona (no kidding) en geeft dit gerenommeerde clubkampioenschap haast in zijn eentje een internationale toets. Helaas heeft niet iedereen in Spanje de genen van Nadal of Alcaraz en haalde Pieter het dus met verdiende 7/5, 6/4 cijfers.

Aan vertrouwen nochtans geen gebrek bij beide heren, die meteen court Fred & Lily inpalmden. Is jullie trouwens op center court de groene reclamebache (is dit wel een woord?) van Per Tutti al opgevallen? De marketing m/v/x die hoopte lingerie, beach en swim wear te verkopen via het beeld van een lege etalage lijkt me helaas niet geknipt voor de job. Maar goed, we dwalen af.

Zelden iemand zo relax te laat zien komen als Amber W, maar de eerste dubbelpartij werd dus kort nadien aangevat tussen Amber en Joren W (geen familie volgens sympathieke tafelverantwoordelijke Rudy, sinds vandaag officieus Rudy Roddel) tegen Chloé D en Nathalie P . De power leek hier voornamelijk uit de racketten van de dames te komen. Joren zorgde voor de rust en knokte zich samen met Amber naar de overwinning (6/2, 7/5).

Tim H hield het kort tegen Jan VP (6/0, 6/1). Later op de avond deed hij nog eens ongeveer hetzelfde samen met Sofie C tegen Steve L en Lieve G (6/2, 6/4). Een mooi bewijs dat fitnessabonnementen weggegooid geld zijn en dat je schoenen binden overbodige energieverspilling is als je voor de winst wil gaan.

Broes B kende tegen Maarten V een niet al te beste start, maar deed de wedstrijd alsnog kantelen in zijn voordeel (0/6, 6/4 en 6/4). Als die jongen heelhuids door de puberteit spartelt, gaat hij u en mij nog leuke dingen laten zien.

Op veld 12 stond, en ik citeer, “de tijgervriendschap” tussen Dominique D en Elske V op het spel. Ook al bleek Dominique gisteren de oppertijger (6/3, 4/6 en 6/4), de vriendschap leek dit dierlijk onderonsje goed te hebben doorstaan. Wit wijntje iemand?

Het duel tussen Bram DB en Elien W enerzijds, en Tinne S en Luc DW was bij momenten een slice festijn, afgewisseld met diagonale uitputtinsslagen tussen de dames. Elien W en Bram DB bleken daarbij aan het langste eind te trekken (7/5, 6/2).

Op dat moment wist Luc DW nog niet dat het later die avond nog minder prettig zou worden door opnieuw het onderspit te moeten delven. Medestrijder Frederik VB wist toen nog net enkele licht agressieve aanvalsballen van Frank VdA handig te ontwijken, maar helaas niet de volledige nederlaag. Ook Ronny P mag dus verder na 7/5, 7/6.

Was het u opgevallen dat Walter M gisteravond in stillere doen was dan anders? Zou de duidelijke 6/1, 6/1 nederlaag tegen Wim DW en Paul S hier voor iets tussen zitten? Nochtans kloeg Paul bij aanvang van de wedstijd nog over te weinig zuurstof in de lucht. Een kleine navraag bij Frank De Boosere leert inderdaad dat bij een hoge luchtvochtigheid, de waterdamp in de lucht zijn plaats opeist en er dus bij zwoel, warm weer wel degelijk minder zuurstof aanwezig is per m³ lucht. Gevoelige jongen, die Paul. Wat na de match ook nog even bleef hangen in de lucht (en in mijn hoofd, zucht), was de (schater)lach van Wim DW. Wat winnen allemaal niet teweeg brengt bij een mens.

Lachen, gieren, brullen was het blijkbaar ook in de wedstrijd tussen William V en Piet P tegen Jo V en Frank V. Over het geleverde tennisspel werd door de supporters met geen woord gerept, maar volgens de uitslagen zijn er wel degelijk ballen over en weer gegaan en haalden de eersten het met 4/6, 6/2 en 10/7.

Voor de zogenaamde topaffiches was het wachten op het duel tussen Kurt B en Stef L tegen Joeri V en Hermes DB. Wat leek af te stevenen op een walk in the park, draaide alsnog uit op een spannende super tiebreak (6/1, 4/6 en 10/5). De meeste meters in deze match werden afgelegd door Hermes die telkens weer achter zijn weggegooide raket aan moest.

Ook de wedstrijd tussen Jeroen DW en Tom VE was in theorie een topaffiche. De uitslag (6/0, 6/0) doet eerder eenrichtingstennis vermoeden, maar wedden dat we die mannen allebei nog zien blinken op het podium volgende week?

Het laatste volledige damesonderonsje was de wedstrijd tussen Ingrid T en Jolien P tegen Laura-Ann M en Sofie C. Ladies in blue Ingrid en Jolien stoomden eersten vlot naar 6/0, waarna de machine stokte en er alsnog extra vocht diende te vloeien om de winst veilig te stellen (7/5).

Ondanks een heel supporterslegioen dat er tot het laatste moment in bleef geloven – ze waren wat aan de late kant inderdaad, dat mag gezegd worden – konden Rudy D en Sofie V elkaar niet de overwinning schenken (of, voor onze Waalse vrienden: pas de victoire pour Victor). Lien V en Sandy R gingen na een spannende super tiebreak met de winst lopen. 

Al een geluk dat Rudy geen tijd heeft om stil te staan bij deze nederlaag. Vanaf deze (vrijdag)ochtend staat alles volop in het teken van stoofvlies en frieten die hij met veel liefde en plezier voor u zal klaarmaken (dankjewel Rudy & Co). U had zich natuurlijk al lang moeten inschrijven. Bummer.

Wannes A en Kenneth T sloten gisteren rond middernacht het donderdagse tennishoofdstuk af. Met een fel- en vooral lang bevochten 7/6 en 6/3 hield Wannes de familie-eer netjes mee hoog.

Verder was het weer gezelligheid troef op het terras van het Hellegat. De Duvelconsumptie piekte (dank u, voorzitter), punten werden tot in den treure geanalyseerd en tennispartners werden tijgervriend(inn)en. Meer heeft een mens soms niet nodig.

Geniet van uw vrijdag

Tim

PS: Eigenlijk had ik van deze Vers nog graag gebruik gemaakt om eindelijk eens een vette & welgemeende shoutout te kunnen geven aan (dj) Sven (vandaag helaas afwezig waardoor Denise stiekem ‘Malle Babbe’ van Rob De Nijs in de playlist heeft kunnen smokkelen). 

Wie kent er namelijk nog een ander sportetablissement waar onophoudelijk steengoeie nummers door de luidsprekers knallen (het helpt wellicht als de term “grunge” u iets zegt en u geboren bent tussen ruwweg 1970 en 1985)? 

Laten we “dj Sven” dus voortaan maar gewoon opnemen in het rijtje troeven dat van ATP Wezemaal zo een levendige en gezellige club maakt. Cheers!

Wat weinigen weten is dat het binnen het redactieteam wat rommelde de laatste weken, de verloning voor de schrijfinspanning was relatief laag en er dreigde een vakbondsactie. Nu een Ryanair vlucht die wordt geannuleerd of een Delhaize die drie maanden dicht is, daar kunnen we mee leven, maar een dag zonder verse Vers zou een ramp zijn. Er volgde dan ook snel nieuws, sinds kort worden de auteurs van de Vers rijkelijk vergoed voor hun werk. De moeizame zoektocht naar geschikte hoog-gekwalificeerde schrijvers en schrijfsters speelt daar zeker in mee. Het probleem is zo groot dat zelfs wordt overwogen om Waalse huismoeders te recruteren. Daarom wordt er binnenkort een korte bevraging gelanceerd: Is af en toe een versie in het Frans, de “Fraîchement sorti de la fusée”, voor u aanvaardbaar?

Nu voor u naar de hoofdredacteur holt om de kleur van de door u gewenste ATP W bedrijfswagen door te geven, toch wat info over de gewoontes binnen het team. De redactie vergaderingen vereisen een sterk empatisch inzicht, het zit namelijk zo dat naast de hoofdredacteur ook zijn echtgenote deelneemt! We luisteren dan ook aandachtig naar de hoofdredacteur en kijken nog veel aandachtiger naar zijn eega: rollende ogen, een kuchje of een verveelde blik, u kent ongetwijfeld ook het arsenaal. Vergaderingen lopen meestal volgens hetzelfde stramien: De hoofdredacteur dept het zweet op zijn voorhoofd en brengt aan: “ik vind dat er toch soms eventueel wel eens wat veel onnozele praat wordt verkocht in de Vers en dat dat beter moet”. Ondertussen worden 2 vuurspuwende ogen op elke van ons (Of moet het “van elke op ons” zijn ?) gericht. “En als het echt niet anders kan, houdt dan uwe zever voor u en gebruik Chat GPT, maar dat blijft wel binnen deze groep” , iedereen knikt bedeesd, onze ervaren collega die al jaren Verzen schrijft en op vergaderingen meestal het plafond of de jonge assistente bestudeert, lijkt ook helemaal mee… tot we de Vers van 18/08 lezen.

Maar het moet dus anders. Om toch wat meer diepgang te geven aan deze Verzen en om het over een andere boeg te gooien, ben ik tijdens de matchen ook aan aanwezigen gaan vragen wat ze van de match vonden. Een aantal diepte interviews dus waar ook of vooral gepeild werd naar de emoties tussen de wedstrijdverslagen.

Guy B en Walter M weerden zich dapper tegen Ken L en Wouter H maar moesten toch relatief snel het onderspit delven, de jongsten hielden de druk hoog en vooral Ken gaf aan het net de tegenstander weinig kansen. Na de eerste set voelden de twee eersten de bui al hangen en vertelden de schrijver dat er weinig positiefs over hun bijdrage aan de match zou kunnen worden gezegd. Maar ik kan toch zeggen dat Walter op een bijzonder elegante manier dubbel fouten slaat.

TROTS
Arus H, supporter, vertelde me dat Ken toch nogal kon smashen en hij zei dat zijne papa ook heel goed speelde en ook de ballen die van het ander veld rolden ook altijd netjes teruggaf.

Ondertussen speelden op het plein ernaast Dries V en Daan J een marathon match met een tie break in de derde set. Alvast een terrein dat de volgende weken niet meer gaat moeten gesproeid worden.

WARMTE
Ook Pieter-Jan T en Filip W speelden hun match in de vroege avond, tot mijn verbazing zaten beide heren soms langer te keuvelen tijdens het wisselen van kant dan dat ze speelden. Bleken ze na het vorige CK vrienden te zijn geworden. Een warm moment in deze competitie dat ook door Pieter-Jan T, speler, werd beaamd,”schrijf maar op dat het warm is”. In ieder geval maakten ze er een spannende drie setter van.

Jo V moest, nadat hij vlot de eerste set had gewonnen, toch nog alles uit de kast halen tegen Tom B om de tweede set te winnen, zelfs onderhandse opslagen kwamen er aan te pas, teveel naar Nick K gekeken waarschijnlijk.

EROTIEK
Ondertussen probeerde André T met geplaatste ballen Kris V regelmatig tegen(euh)voets te zetten, maar Kris draafde over het veld als een jong veulen op leeftijd. Halverwege de match trok André zijn truitje uit tot grote verbazing van Kris die dacht dat truitje-wisselen pas na de match gebeurde. Spontaan ontstond daarop een vrouwenkoor dat, ondersteund door Walter, ‘we want more’ begon te scanderen. Ik wist dat eigenlijk niet van Walter.

GEEN GEVOELENS
Toch waren er ook matchen zonder emoties, Bram V werd door Rutger V waarschijnlijk sneller opzij gezet dan hij hoopte, vooral de sterke forehand van Rutger maakte het verschil.
Bram V, speler, kon ik kort interviewen na de eerste set :“ik heb geen gevoel” zelfs wisselen van racket bracht geen soelaas, noch zijn bijzonder geslaagde outfit. Volgend jaar een prijs voor de mooiste short en Bram staat weer op het podium.

JALOEZIE
Een glunderende Patrick VdR kwam daarna met 3 speelsters het terrein op, na enkele welgemikte ballen richting supporters besloten we veiliger oorden op te zoeken, en lazen achteraf dat Patrick en Hannelore V het niet haalden tegen Lien V en Sofie V.

S’avonds waren er nog een paar thriller matchen met tie breaks. Tim en Tom maakten er een spannende twee setter van waarbij de kansen over en weer gingen, uiteindelijk kon Tim het pleit beslechten.

TEVREDEN
Om de dag af te sluiten hadden we nog een laatste interview met Patrick V, voorzitter, het was te uitgebreid om hier volledig uit te schrijven maar we kunnen samenvatten dat hij zag dat het goed was.

Frederik V

Goeiemorgen iedereen,

Goeiemorgen Tessa

Slurp maar eens lekker van je koffie en schuif een of andere koffiekoek naar binnen. Je baas kijkt toch niet mee en bedenk dat we weer een goed gevuld clubkampioenschap beleven vol sfeer, pensen en gerstenat! Nooit gedacht dat de personificatie van Bacchus Sven was.
Toch moeten we hierbij een kleine kanttekening maken. Wanneer we immers dit jaar de wedstrijdtabellen met een kritisch oog onder de loep nemen, dan valt direct op dat een aantal topnamen op dit gala van het Wezemaalse tennis ontbreken. Oudere toppers zoals Roel DB*, Gert V*, Charon W*, Charis W*, de pint aan 1.40euro en Voeli zijn topspinforehand waren al een tijdje verdwenen, maar nu lijkt ook de driekoppige draak van het Hellegat onthoofd. Xander VDL, Nicolas G en Thomas VB laten verstek gaan voor de Wezemaalse SuperBowl XXXI en zo lijkt de kans dat Jerre “blad-steen-schaar” De Wolf het dit jaar haalt in Heren Kompetitie, even groot als de kans dat Wally vandaag “ne witte” drinkt. Toch zien we een bijzonder sterk middenveld opstaan dat Jerre eventueel het vuur aan de schenen zou kunnen steken (een beetje modaliteit kan geen kwaad). Ex-voetballers die een prima conditie en dito balgevoel combineren om zo hun gebrek aan techniek te compenseren. Jeugdige “camping kitschers” die een prima techniek en dito balgevoel combineren om zo hun gebrek aan conditie te compenseren. De reus om de beurt aanvallen en hem zo lang mogelijk aan de toog houden is een te beproeven strategie.
Of zoals Luc De Vos het eerder al zong:
“De middenstand regeert tennisland, beter dan ooit tevoren. Mat Jerre samen af, dan gaat ge scoren”

Maar bon genoeg geleuter, over naar de orde van de dag…

Alhoewel…nog eentje: kunnen die tentflappen aub omhoog zodat we van op het terras iets kunnen meepikken van tennis en padel. Gracias!

De match om 12u tussen Michael Verwimp en Francois De Jaegere was droog. Kurkdroog. Hopelijk was Francois te voet, want hij kon alleszins met een fiets vertrekken… 6-0 6-0 was zijn deel. Trek het je niet aan Francois, de familie Verwimp is meedogenloos op het veld!

Gertje “Woody Harrelson” Elsen is een “natural born killer” die zijn tegenstander in de 1ste set nog wat spaarde, maar uiteindelijk met 6-3 6-0 won. Uiteraard was de man niet tevreden. Waarschijnlijk nog ver familie van Thomas VB…

Peter en Sofie aan de toernooitafel zagen het allemaal graag gebeuren: tijdens de eerste 10 matchen werd er door de verliezer nooit meer dan 7 spelletjes gewonnen. Op schema dus!

En lap… mijn woorden zijn nog niet koud of Jelle en Broes slepen een wedstrijd van 3u15 min. uit de brand. Een mens had compassie met het jonge talent dat het zo lang volgehouden had. 4 matchballen waren zijn deel, maar het bleek onvoldoende. Jelle mocht een uur later op Stade Leuven aantreden… respect man. En Broes… dit is de laatste keer dat Jelle van je wint, geloof me.

Ann Boffé doet alweer merkelijk beter dan haar ventje en won vlot met 6-0 6-2. Het lijkt wel of Ann in een pot vol overwinningsdrank gevallen is en dringend wat Romeinen moet verslinden. Voeli, breng Idefix maar mee, want bofférke is in vorm! Of moeten we meervoud Boffékes zeggen, want ook zus Ingrid won vlotjes!

En dan nog kort: op terrein 5 was het “nen helen Annekesnest” maar toch wonnen Jo en Wouter. Jan speelde op terrein 7 twee uur met een halve schoen, maar verloor. Kris Beyen kan verliezen met een glimlach, Laura-Ann is back en “het putteke” stinkt nog steeds.

Slaap zacht iedereen 😉

Kurt B.

* Roel is in volle voorbereiding van zijn dubbele Marathon des Sables, maar verzandt (poedoem tisj) steeds in ellelange discussies met zijn coach omtrent het te volgen champignondieet.

* Gert heeft zich volledig toegelegd op de Notenkraker van Tsjaikovski, maar sukkelt nog met zijn “pas de chat” in het 3de bedrijf. Het aankrijgen van zijn tutu dreigt nog een tweede hindernis te worden.

* Charon en Charis lijken wel van de aardbol verdwenen, maar een betrouwbare bron wist ons te zeggen dat ze Connor McGregor hebben uitgedaagd voor een MMA “battle of the sexes”. Arno DC heeft deze laatste aangeraden te beginnen met tennis.

Eerstdaags kan u via een poll stemmen op wie zijn/haar droom als eerste realiseert.

Maandag, eerste werkdag na het openingsweekend en al geconfronteerd met zware benen en zwaar hoofd. Mede dankzij mijn wederhelft die er zondag in slaagde om meer dan 3 uren op dat veld te vertoeven. Ons gepland menu, kroketjes met rosbief en champignonsaus werd dus verschoven naar hedenavond. Dan snel doucheke gepakt en in mijn stoute schoenen gesprongen alwaar nog een hoop zand is zat . Nieuwpoorts zand, al kan het ook Oostduinkerks geweest zijn aangezien het de laatste dag van de vakantie strakke Z-W wind was.

Soit , uiteindelijk toch hier geraakt . De match tussen Frank en Joeri was al volop bezig. Vanuit de verte zag ik aan beide kanten veel beweging, wat op zich al heuglijk was. Meestal is er in Frank zijn match maar aan 1 kant beweging.
Joeri had me op voorhand toevertrouwd dat hij dat varkentje wel eens zou wassen maar Rutger en ik kregen al snel de indruk dat het varkentje niet in bad wou.
Ik had hem nochtans enkele tips gegeven maar wat baten kaas en bril als de uil niet zienen wil. Trouwens nog nooit braakballen gevonden waar kaas in zit, uitgezonderd op de parking hier vrijdagavond. Daar zat wel Paëlla in.

Ken en Guy haalden het vlotjes van An en Jo, dankzij het beukwerk van Ken.
Ken hanteert het racket zoals weinigen het kunnen. Het wordt ook nergens aangeleerd maar het werkt precies wel. En er wordt over gesproken volgens moeder Christel, wat bij deze weer bewezen wordt. Daar houdt Ken wel van.

Wim en Deevid kregen er de eerste set flink van langs tegen Bram en Dominique maar gaandeweg slaagden ze er toch in om Bram in slaap te wiegen. Niet evident want Wim is nu niet direct iemand waarbij je zomaar de slaap zou vatten .
Bovendien sukkelt Dominique nog steeds met een aantal loszittende teennagels
aan de tweede of de derde teen. Dan gaat een mens eens wandelen net voor het kampioenschap. Die 100 km weet je wel ?
Wederhelft Kris is echter wel op dreef. Die verloor wel de eerste set met 1/6 van Tom D. maar zette dan een remonte in en haalde het met 6/0 7/6.
Al dat zweet voor niks Tom, camping kitsch zal nu wel uitgezweet zijn.

Lara/ Laura tegen Nathalie/Evelien begon aarzelend maar de dames wisten het niveau danig op te krikken. Flitsende rally’s en 4 meiden die bleven lachen, je komt het niet veel tegen. Hier zit potentieel in. L/L haalden het uiteindelijk met 7/6 6/7 10/6 (meeste spelletjes tot nog toe veronderstel ik ?)

Walter en Geert genoten van de speeltijd in de eerste set (6/1) Ik had genoeg gezien en besliste om Christel van Walter alleen achter te laten in haar rieten mand achter terrein 10. Voor mij was het een uitgemaakte zaak, maar niets was minder waar. De tweede set gaven ze nog prijs maar uiteindelijk toch winst voor Wally en Geert
Charlotte , onze eigenste Maria Sharapova, mocht aan de bak met Vanessa.
Ook zij wonnen de eerste set vlotjes met 6/1 maar daar kantelde de match wel in het voordeel van Gil en Liesbet. Maar het was toch fijn om naar te kijken, ondanks de niet aangebrachte red hot lipstick.
Ik verwacht dat wel op het dansfeest, maar dat is nog ver weg.

Voelie