Gegroet, tennisvrienden.
Van ons moet u vandaag geen vuilbekkerij verwachten. We hebben gisteren en eergisteren reeds meer dan voldoende mogen vernemen over enerzijds de palenobsessie van Dominique G. en anderzijds de algemene seksobsessie van Bart L., niet? Bovendien, voor een dezer staat ons ook nog het vers van Voelie te wachten.
Tennis dus. Er stonden vandaag weer heel wat krijgers van vele veldslagen op het wedstrijdschema, dit in weerwil van de onbeschikbaarheid dit jaar van hun favoriete speelterrein, de toog.
Bij aankomst zagen we meteen veteranen Jo V. en Walter M. het elkaar moeilijk maken. Bij 4-4 nam Walter na een spannend game een voorsprong, waarna de veer bij Jo gebroken leek en hij steeds meer schrik leek te krijgen van zijn eigen schaduw, met een 6-4 en 6-2 tot gevolg. De grijns van Walter was breed, hij wilde nog wat zout in de wonde strooien door in bloot bovenlijf het terrein te gaan vegen maar zag daar, na een hoofdschuddende opmerking van David V. die op het terrein ernaast ging beginnen, toch maar vanaf. Op terrein 11 had Nathalie Ch. ondertussen met enige moeite Barbara D. geklopt. We waren blij achteraf Barbara gezond en wel op het terras aan te treffen, want haar door de warmte rood aangelopen gezicht – we zagen geen verschil met het rode klepje dat een setwinst aangeeft – deed het ergste vermoeden!
Op terrein 10 nam Rudi B. de maat van Tim H., die met rugnummer 66 speelde (?). Wijzelf kennen alleen het nummer 666 (als dat van the Beast), maar Domi G. of Bart L. zullen er vast wel een betekenis aan kunnen geven.
We lieten Denise ons een bordje lekkere chili con carne voorschotelen en genoten tijdens het verorberen daarvan van een potje puik damestennis met Amber W. vs Kaat V. De typische, wat gelepelde Kaat-forehand herkennen we uit de duizend, en ook Amber beet er zich de tanden op stuk, weliswaar na stevig weerwerk en een saldo van 7-5 en 6-4.
De snelste overwinning van het clubtornooi stond ondertussen op naam van Eddy Ph., die bij een 1-1 stand tegenstander Luc DW geblesseerd zag opgeven. Rond 20 u startten Tim DR en Frederik W. hun recreatiewedstrijd, doch meer daarover straks.
Op terrein 9 stonden twee krijgers met gelijkaardige namen maar ongelijksoortige speltypes tegenover elkaar: Kurt B. en Kris B. Underdog Kris paste meteen zijn game plan aan door tegen zijn gewoonte in zelf te beginnen met serveren, maar veel bracht dat niet op. Wij moesten denken aan die fameuze quote van Mike Tyson: “everyone has a plan until they get punched in the mouth”. In het geval van Iron Mike viel dat heel erg letterlijk te nemen, in het geval van Kurt B. bleef het figuurlijk, daar hij de ballen vooral in die hoek ramde waar Kris níet was. Kris spartelde verdienstelijk tegen, toch was 6-1 en 6-0 het verdict.
We verplaatsten onze aandacht naar terrein 5 waar twee van de meest vervelende spelers – omdat je er nooit van kan winnen – van de WTC, tegenover elkaar stonden: Frank Vd en Bram DB. Echter, tot onze verbazing zagen we op terrein 6 nog altijd Tim DR en Frederik W. rondlopen. Tim won uiteindelijk na drie uur tennis en 6-7, 6-3 en 6-3. We polsten achteraf even naar de gemoedstoestand van Frederik, die er echter best gelukkig uitzag. Gevochten en verloren, Frederik, maar mooi verloren!
We hadden graag de apotheose van Frank vs Bram meegemaakt maar moesten natuurlijk nog een vers schrijven, en moesten zaterdagmorgen ook nog uitslapen. We vernamen nog net voor afsluiten, om kwart over twaalf, van onze correspondent ter plaatse dat Frank in het zand heeft moeten bijten na een heroïsch gevecht in drie sets, inclusief enkele krampen. Een dikke proficiat aan Bram voor het kraken van deze heel harde noot.
Rest ons alleen nog Hans N. te vermelden, die vandaag niet één overwinning, maar meteen twee overwinningen liet optekenen. Respectievelijk Paulo V. en Marc L. werden opgepeuzeld, met dezelfde score, 6-0 en 6-1. Respect, Hans.
Tot morgen, tot zaterdag!
Ief DS
De gazet van het clubkampioenschap