Auteur: Ief De Smedt

Een nieuwe tennisdag, met nieuwe tennisavonturen, zo gaat dat. We arriveerden kort na de middag en troffen aan een tafeltje een vermoeid uitziende Bert M en een erg fris ogende Tom VdE. Twee veteranen, de ene dus al wat meer dan de andere. “Ja, hij wilde mijn spel niet meespelen”, aldus een ontgoochelde Bert. Wie wil dat wel, Bert?

Het wisselvallige weer had uitgenodigd tot het opzoeken van de tent, waar we met Jade V en Broes B in de D2 twee jonge mensen zagen spelen tegen twee oudere mensen, Styn G en Harry L. Het werd een clash van stijlen, in elke betekenis van het woord, vooral wat betrof Jade vs. Harry. De ervaring haalde het voorlopig van het jonge enthousiasme met 6-3 en 6-0. Maar hoe lang nog? Geef niet op, kinders!

Wij mochten vervolgens zelf optreden in de D1-reeks, en wel met gelegenheidspartner Charlotte VA. We hadden voor de gelegenheid onze roze Fila-short aangetrokken – sja, ooit eens in de solden gekocht, en dan moet je dat eens aandoen ook – en vormden zo met charmante Charlotte, toevallig ook in het roze, het best geklede team van de dag. Maar baten mocht het allemaal niet: 6-2, 6-2 voor tegenstanders Kurt B en Joeri Vdm.

Wat later zagen we zowaar drie simultane enkelpartijen van veteranen plaatsvinden op de terreinen 9, 10 en 11. Op de 11 haalde de lange Tim S het met enige moeite en drie sets van de Waal Sebastien B. Op de 10 had Sammy M weinig moeite met Tom VDW (6-0, 6-1) en op de 9 nam Jan V mooi Pieter V te grazen, weliswaar pas na drie felbevochten sets. Overigens zagen we Jan, als we ons niet vergissen als enige vandaag, spelen met de hoge ‘compressiekousen’, een modeverschijnsel dat gelukkig alweer wat op zijn retour is. Anderzijds, laat je door ons niets wijsmaken, Jan. Weet immers: “fashion passes, style remains”! (1)

Superveteranen waren er ook vandaag, en niet van de minste. We zagen K Voelie verzanden in een oud zeer van slice balletjes, slice balletjes, en slice balletjes, en zo in twee sets de boot ingaan tegen een solide spelende Toon VA. Kleindochter en aandachtige toeschouwer Lina zette het daarop op een huilen, doch dat kan ook aan een volle pamper hebben gelegen.

In de Dames Kompetietsie-reeks eindigde de nochtans veelbelovende affiche tussen Dominique G en Chloé D op een lichte sof. Chloé vond bij Dominique immers geen draagvlak voor haar stevige topspinners, en zo was het resultaat er een van 6-0 en 6-1.

Het toetje van de dag was, hoe kon het ook anders, een DD2-wedstrijd: Ann B/Sabien G vs. Ann W/Christel G. Onder de massa toeschouwers vonden we enkele regelmatig hoofdschuddende echtgenoten en ook één enthousiast supporterende zus. Die laatste moet het verschil hebben gemaakt, want na een nagelbijter van een supertiebreak (11-9) wonnen Ann en Sabien.

Rest ons nog tafelman van de late shift Bart L te vermelden, nu we het toch over (1) hadden, die vandaag een hemd droeg dat deed denken aan een melange van behangpapier uit de jaren ’70 en een LSD-trip uit… diezelfde jaren 70’s. Rock on!

Ief DS

(1) uitspraak van Gabrielle ‘Coco’ Chanel

D-day min 2. Al vele teerlingen zijn geworpen, maar niet alle.

Wij startten vandaag met het eten van een chili con carne van Denise, en zagen ondertussen de gladiatoren van de dag langzaam binnendruppelen. We zagen Pieter V een soort deegrol met knobbels bovenhalen om de kuiten, die nota bene al waren gehuld in compressiekousen, te masseren. Sommigen laten helemaal niets aan het toeval over! Pieter won uiteraard zijn DG-wedstrijd met Valerie Ph tegen Tim H/Sari V.

Frank Vd trad aan tegen die andere Tim (die van 1m99, toch naar eigen zeggen, maar hij zal er wel enkele centimeters hebben bijgedaan, hoe zijn we zelf), en leek er niet helemaal gerust op. Dat bleek niet nodig, Tims mooie parcours bij de veteranen eindigde vandaag met een 6-1, 6-1-nederlaag.

Bij de dames-kompetietsie kruiste Mieke C de degens met de immer piekfijn uitgedoste Nikki G. Set 1 was voor Mieke, set 2 en 3 voor Nikki. De vreugde was van korte duur, want Nikki mocht meteen ook de halve finale aanvatten tegen de alomtegenwoordige Dominique G, en die was er teveel aan (7-5, 6-2). In de finale ontmoet Dominique voor de tweede keer dit tornooi Morane W, die het verrassend (want onbekend is onbemind) haalde van generatiegenote Linde DW, op center court, en wel na drie zwaarbevochten sets.

Eerder op de dag hadden Charlotte en Charlotte op dit terrein een matchpunt laten liggen, na een dubbele fout dan nog wel, en zo de overwinning aangeboden aan An W en Leen S, die het geschenk aanvaardden (supertiebreak: 11-9).

Op love court nr. 11 hadden de dames Inge H met Bie en Ingrid T met Caroline DM schijnbaar met elkaar afgesproken de beperkte zichtbaarheid daar een handje te helpen door fluorescerende shirts aan te trekken. We zagen Inge in oranje, Bie in iets fel geligs met limoentint, en Ingrid in seingeversgeel. Wie het op enkele gele accenten op het mouwloze topje hield, was Caroline, de muze van onze huispoëet. Wo Schatten ist, da ist auch Licht! (ja, als we zo gaan beginnen…)

We hadden enigszins uitgekeken naar de DG-wedstrijd tussen Francois DJ/Katleen H en Franky en Sandy (niet te verwarren met Danny en Sandy uit Grease: Love has flown, all alone -I sit, I wonder why -Oh, why you left me -Oh Sandy). Hoe dan ook, hoewel Franky regelmatig aan het net fladderde als een vlinder en prikte als een bij, waarbij af en toe in eigen vel, voldoende was het niet: 6-3, 6-4 voor Francois en Katleen.

Op weg naar de laatste partij van de dag passeerden we Walter M, die nog in fase 1 van de lessenreeks ‘Omgaan met verlies’ leek te verkeren (ontkenning), en dit na een 12-10 in de supertiebreak, met Ward M, tegen Wim DW/Dieter Vg. Die laatste partij werd gespeeld op terrein 9 en betrof een stevige DD1-ontmoeting. Als we het goed hebben gezien was dit de enige reeks waar nog familieleden van de eerste of tweede graad samen in de running waren voor een podiumplaats. En dan nog wel twee Vaeremansen, wie had dat op voorhand gedacht! Jo haalde het zowaar met wervelend tennis (en Marnik B) van Ruben met Tom D, maar niet zonder all the way te moeten gaan: 10-8 in de supertiebreak.

Morgen weer een dag, en zaterdag finaledag en een feestje. Tot dan!

ief ds

Vorig jaar mochten we meteen de eerste Vers schrijven, dit jaar zijn we opgeschoven naar dag 2. Of dat een promotie dan wel een demotie betekent, weten we niet zeker, maar controle van de lijst schrijvers die nog na ons komen, is weinig geruststellend!

Ter voorbereiding hadden we de instructies voor het goede verloop van het clubkampioenschap nog eens bekeken, en troffen daar toch enige vorm van reglementitis aan. Zo houdt fair play blijkbaar in “dat er niet met de racket wordt gegooid, ballen niet bewust uit het veld worden geklopt, enz.”. Het is dat we ons wellicht een ietsiepietsie persoonlijk aangesproken voelden, en we zullen de eerste zijn om toe te geven dat dergelijk gedrag onnozel en kinderachtig en – dat gevoel komt meestal achteraf – ronduit gênant is, doch, het is ook niet méér dan dat. Zelf hebben wij het dan weer niet zo voor geinigheden als plotseling onderhands serveren (ronduit onbeleefd), of voor de praktijken van de moonballer (elke keer je ook maar de indruk geeft misschien een halve centimeter richting net te willen gaan opschuiven, dat beantwoord zien met een halfgare lob, ronduit irritant). Alweer zullen wij de eerste zijn om toe te geven dat we zelf niet de meest aangename verliezer zijn, maar er zijn grenzen aan het fatsoen!

Hoe dan ook, er stonden vandaag 22 matchen gepland, wij moesten dus wel keuzes maken, en begonnen met de fijn allitererende confrontatie tussen Wouter en Willem. We zagen heel wat stevige topspin, iets minder slice, en uiteindelijk een vrij vlotte overwinning voor Willem (6-3, 6-2). Bij de dubbel-plus-dames op center court stonden Peggy T/Sofie E tegenover Sandra T/Inge H. Sandra leek tegen haar gewoonte in in tweede in plaats van in zesde versnelling te spelen, al bleef ze wel haar luidruchtige zelf bij een zeldzame directe winner. Allemaal tevergeefs, Peggy en Sofie wonnen met twee keer 7-5.

We aten een witte pens en een zwarte pens, met wat appelmoes en twee sneden brood. Ondertussen waren Andre M, Ann W, Gerrik W en Katrien P begonnen aan wat het summum van het hele dubbel-surprise-systeem kan worden genoemd, ze kenden elkaar immers alle vier niet. Andre en Ann wonnen met 7-5 en 6-2, terwijl nota bene Anns wederhelft Frank B op een ander terrein samen met Edith M de maat nam van Kris M en Sofie V. Met zo twee resonerende geluksroezen ineens, beleefden Ann en Frank ongetwijfeld nog een fijne avond en, wie weet, fijne nacht.

Op sandwichterrein 10 deed Tom Vr het met drie vrouwen (wat reuzeleuk lijkt, maar dat niet per se altijd is) en wist hij samen met partner/pitbull Marie Y de madammen Tessa G en Sofie C te temmen. Wij vonden Tessa de mooiste backhand hebben, Sofie de mooiste forehand, Marie de mooiste eerste meters, en Tom, die deed goed zijn best. Tussendoor zagen we ook Milica K op elegante wijze terrein 11 vegen, haar wedstrijd tegen Ine R was snel gedaan (6-1, 6-1 voor Ine).

Rond half negen gingen de hemelsluizen wat later dan verwacht alsnog open en verhuisden de tennissers naar de tent. We zagen Rutger V er niet in slagen meer dan één spelletje te pakken van Thomas VB, we zagen debutante Eline B in een wat vreemde tennisoutfit (het zou een crop top heten, al was het dan eerder een crop trui) in drie sets de maat nemen van Catherine H, en we zagen Dirk B niet helemaal onverwacht de tanden stuk bijten op Gert ‘brommerke’ E.

Wim DW had op terrein 2 niet heel veel moeite met de hoge foutenlast van Frank VdA (‘de fluitspecialist’, dixit Voelie, al zijn we niet zeker of die het daarbij niet gewoon over zichzelf had), waardoor hij op terrein 4 de apotheose kon volgen van nog een episch duel van dubbel-plus-dames. Wederhelft Sabien G én schoonzus Lieve G waren daar gekoppeld aan respectievelijk An W en Petra Ve. Omwille van die stevige partners hadden de zussen G de zenuwen niet helemaal onder controle (zagen we er zelfs eentje een kruisteken maken?), maar nodig was dat niet. Uiteraard werd het een driesetter, met winst voor An en Sabien.

Tot morgen, tot zaterdag!

ief ds

Gegroet, tennissers!

Speeldag 1 zit erop. Wij kregen dit jaar de taak de allereerste Vers te schrijven, een niet te benijden opdracht want echt veel valt er immers niet te melden op zo een eerste dag, of het zou moeten zijn dat Walter M. nog min of meer nuchter is en K. Voelie nog niet is geblesseerd.

Dus, die eerste dag. Na de uitgebreide openingsceremonie die werd verzorgd door met pluimen getooide halfnaakte Braziliaanse dames en ingeoliede Senegalese vuurspuwende heren hees voorzitter Patrick V. de Wezemaalse vlag en keelde “It giet oan”! (hoe, u was er niet bij? Jammer!).

We dachten dat de spits zou worden afgebeten door vier gekende veteranen, maar dat had nog iets meer voeten in de aarde, omdat Andre M. was vergeten te moeten spelen vandaag en inderhaast telefonisch moest worden opgeroepen. Hij had het geluk gekoppeld te zijn aan de in deze reeks best jeugdige David VdL, en zo wonnen Andre en David uiteindelijk vrij vlot van Harry L. en Patrick Vdr.

We zagen François DJ in een gele short het onderspit delven tegen Tijs S. en iets later ook François’ levenspartner Cath B. met Ruben P. (in opvallende Rocky II-sweatpants) de boot ingaan tegen Vanessa S. en Peter VH. Yo Adrian, I did it (not)! We zagen ook Toon VA, de man die de lange compressiekousen al droeg lang voor dat in de mode was, met Ronny P. de maat nemen van Rob G. en Dieter Vg. Op center court won Jeroen DW met een soort van seek-and-destroytennis en partner Joren Vdm van het totaaltennis van Jarich W. en Rutger V. Een wedstrijd die dreigde de planning in de war te gaan schoppen was die tussen Johan DR en Luc A. Na de eerste verloren set mompelde Johan al over het proberen halen van enkele eerreddende spelletjes, maar daarna won hij simpelweg de volgende twee sets met 6-3 en 6-2. We hoorden van een correspondent aan de zijlijn dat Johan een handeltje in portwijnen drijft, wat misschien niet ter zake doet maar immer goed om weten is.

Ondertussen hadden we plaatsgenomen aan De Tafel, waar we na een stoomcursus inschrijvingsgeld ontvangen (door Walter) en uitslagen ingeven (door Hilde) nu al een volleerd tornooileider zijn. Walter bezorgde ons overigens nog een hoop andere interessante informatie over mannelijke dan wel vrouwelijke tennissers, doch had lessen getrokken uit het recente Eddy Demarez-incident en smeekte ons er absoluut niets over te publiceren. Wat we dan ook niet gaan doen, of toch nog niet in deze eerste Vers.

We zagen het aanvankelijk somber in voor Ken L’E, die het in de eerste ronde van de Heren Kompetitie meteen tegen Gert ‘boem-boem’ M. moest opnemen. Maar Ken deed het erg goed en wist de ballen zelfs steviger te geselen dan Gert, met een puike overwinning in drie sets tot gevolg. 

Elke speeldag eindigt met een ware thriller, en deze keer was dat de wedstrijd waarin de dames Charlotte VA en Hilde L. uiteindelijk de rol van slachtoffer speelden en de heren Tom B. en Wouter H. die van beul. Waar de twee mannen de eerste set vrij makkelijk wonnen met 6-2, trokken de twee dames zowaar set twee naar zich toe en liepen ze bovendien 5-0 uit in de supertiebreak. Wouter en vooral Tom begonnen sterk op de depressieve ezel Iejoor uit Winnie de Poeh te lijken, tot hun mannelijke trots toch nog de bovenhand kreeg en ze met 13-11 de match in hun voordeel besloten.

De organisatie verzocht ons inderdaad nog in de Vers te vermelden dat dit jaar bij de dubbels geen derde set wordt gespeeld maar dat deze wordt vervangen door een supertiebreak, en dat de Dixi-toiletcabines kunnen worden gebruikt voor zowel boodschap nr. 1 als boodschap nr. 2!

Aan iedereen, veel succes in wat nog komt, en blijf gezond,

Ief DS

Gegroet, tennisvrienden.
Van ons moet u vandaag geen vuilbekkerij verwachten. We hebben gisteren en eergisteren reeds meer dan voldoende mogen vernemen over enerzijds de palenobsessie van Dominique G. en anderzijds de algemene seksobsessie van Bart L., niet? Bovendien, voor een dezer staat ons ook nog het vers van Voelie te wachten.
Tennis dus. Er stonden vandaag weer heel wat krijgers van vele veldslagen op het wedstrijdschema, dit in weerwil van de onbeschikbaarheid dit jaar van hun favoriete speelterrein, de toog.
Bij aankomst zagen we meteen veteranen Jo V. en Walter M. het elkaar moeilijk maken. Bij 4-4 nam Walter na een spannend game een voorsprong, waarna de veer bij Jo gebroken leek en hij steeds meer schrik leek te krijgen van zijn eigen schaduw, met een 6-4 en 6-2 tot gevolg. De grijns van Walter was breed, hij wilde nog wat zout in de wonde strooien door in bloot bovenlijf het terrein te gaan vegen maar zag daar, na een hoofdschuddende opmerking van David V. die op het terrein ernaast ging beginnen, toch maar vanaf. Op terrein 11 had Nathalie Ch. ondertussen met enige moeite Barbara D. geklopt. We waren blij achteraf Barbara gezond en wel op het terras aan te treffen, want haar door de warmte rood aangelopen gezicht – we zagen geen verschil met het rode klepje dat een setwinst aangeeft – deed het ergste vermoeden!
Op terrein 10 nam Rudi B. de maat van Tim H., die met rugnummer 66 speelde (?). Wijzelf kennen alleen het nummer 666 (als dat van the Beast), maar Domi G. of Bart L. zullen er vast wel een betekenis aan kunnen geven.
We lieten Denise ons een bordje lekkere chili con carne voorschotelen en genoten tijdens het verorberen daarvan van een potje puik damestennis met Amber W. vs Kaat V. De typische, wat gelepelde Kaat-forehand herkennen we uit de duizend, en ook Amber beet er zich de tanden op stuk, weliswaar na stevig weerwerk en een saldo van 7-5 en 6-4.
De snelste overwinning van het clubtornooi stond ondertussen op naam van Eddy Ph., die bij een 1-1 stand tegenstander Luc DW geblesseerd zag opgeven. Rond 20 u startten Tim DR en Frederik W. hun recreatiewedstrijd, doch meer daarover straks.
Op terrein 9 stonden twee krijgers met gelijkaardige namen maar ongelijksoortige speltypes tegenover elkaar: Kurt B. en Kris B. Underdog Kris paste meteen zijn game plan aan door tegen zijn gewoonte in zelf te beginnen met serveren, maar veel bracht dat niet op. Wij moesten denken aan die fameuze quote van Mike Tyson: “everyone has a plan until they get punched in the mouth”. In het geval van Iron Mike viel dat heel erg letterlijk te nemen, in het geval van Kurt B. bleef het figuurlijk, daar hij de ballen vooral in die hoek ramde waar Kris níet was. Kris spartelde verdienstelijk tegen, toch was 6-1 en 6-0 het verdict.
We verplaatsten onze aandacht naar terrein 5 waar twee van de meest vervelende spelers – omdat je er nooit van kan winnen – van de WTC, tegenover elkaar stonden: Frank Vd en Bram DB. Echter, tot onze verbazing zagen we op terrein 6 nog altijd Tim DR en Frederik W. rondlopen. Tim won uiteindelijk na drie uur tennis en 6-7, 6-3 en 6-3. We polsten achteraf even naar de gemoedstoestand van Frederik, die er echter best gelukkig uitzag. Gevochten en verloren, Frederik, maar mooi verloren!
We hadden graag de apotheose van Frank vs Bram meegemaakt maar moesten natuurlijk nog een vers schrijven, en moesten zaterdagmorgen ook nog uitslapen. We vernamen nog net voor afsluiten, om kwart over twaalf, van onze correspondent ter plaatse dat Frank in het zand heeft moeten bijten na een heroïsch gevecht in drie sets, inclusief enkele krampen. Een dikke proficiat aan Bram voor het kraken van deze heel harde noot.
Rest ons alleen nog Hans N. te vermelden, die vandaag niet één overwinning, maar meteen twee overwinningen liet optekenen. Respectievelijk Paulo V. en Marc L. werden opgepeuzeld, met dezelfde score, 6-0 en 6-1. Respect, Hans.
Tot morgen, tot zaterdag!

Ief DS

Zo, beste tennisvrienden. De kop, die was er gisteren al af, dit was dag 2. Dag twee van, we mogen dat zeggen, het laatste grote voorbereidingstornooi. Wisten jullie immers dat de US Open eerst gepland stond om te beginnen midden augustus? Maar Patrick heeft eens gebeld met burgemeester De Blasio van New York – Patrick mag Bill zeggen – om hem ervan te overtuigen zijn tornooitje daar twee weken uit te stellen. “It will be good for all the moneys from the tv, Bill. Good for you and good for me. A win-win situation, as we say that in Wezemaal.” Waarop De Blasio meteen inzag dat Patrick gelijk had. De US Open start nu op 31 augustus.
Het eerste wat ons opviel in deze covid-versie van het clubtornooi is de relatieve leegte van alles, maar het is wat het is, we worden dat wel gewoon. En aan de zijlijn toekijken zónder een Duvel in de hand is toch ook een licht andere ervaring. Het tennis lijkt saaier en er spelen geen knappe vrouwen mee. Of er echt een causaal verband bestaat met dat laatste weten we niet zeker, we zagen immers eerst gewoon géén vrouwen spelen. Een misschien voorspelbaar, maar te betreuren neveneffect van het annuleren van de dubbelreeksen is inderdaad een duidelijk overwicht aan mannenwedstrijden, maar vooruit. In ieder geval, een vers te moeten schrijven in nuchtere toestand, ook dat is voor ons een nieuwe ervaring!
Maar goed, het relaas van de dag.
We arriveerden nog net op tijd om superveteraan Paul S. de tiebreak en meteen de wedstrijd te zien winnen van Herman S. “Pft, het is warm”, aldus Herman.
We zagen jeugdiger tennis met Tim DR en vooral Viktor DB. Het schaakachtig tennis leidde eerst naar een 4-4 en moeder Sofie die haar terrasstoel verliet om Viktor wat tactische richtlijnen te komen influisteren. Waarop Viktor snel doorstoomde naar een 6-4 en zo de basis legde voor zijn overwinning. Moeders!
Ondertussen was op terrein 6 met Ruben V. vs Bert M. de topwedstrijd van de dag begonnen. De match leek, met de eerste set voor Bert en de tweede voor Ruben, zich inderdaad te ontpoppen tot een thriller. Tot Bert de strijd moest staken met een compleet verkrampte kuitspier. Toeval of niet, ons overkwam net hetzelfde vorig jaar op hetzelfde terrein. We kunnen bij deze terrein 6 maar beter omdopen tot the Graveyard.
Op de achtergrond op terrein 5 hadden ondertussen twee mannen met weinig geduld hun wedstrijdje afgewerkt: Hans N. won van Jan V., vreemd genoeg in de recreatiereeks.
Anderzijds was Bert DB dan weer zelf verbaasd te moeten aantreden in de competitiereeks, al deed hij het zeker niet slecht tegen Tom VR, die goed zal slapen vannacht na al dat hollen achter de ballen van Bert. Tom won wel, met 6-2 en 6-3.
Voorzitter Patrick V. zat misschien in zijn hoofd nog bij de burgemeester van New York want speelde erg wisselvallig tegen Tom D. De voorzitter won uiteindelijk wel met 6-4 en 7-5, maar zal vanavond van Chantal toch wat mentaal oplapwerk nodig hebben om klaar te staan voor de volgende wedstrijd!
Op het sandwichterrein 10 had Wim DW relatief makkelijk Jan H. opzijgezet, om plaats te maken voor Stef L. tegen de titelverdediger van de Heren Competitie-reeks: Gert ‘boem-boem’ M. Stef betrad het veld met een zeker je-m’en-foutisme en een naar ons idee iets te grote broek, waardoor we ons begonnen af te vragen of hij wel wist tegenover wie hij stond. Het zou niet de eerste keer zijn dat we een zelfzekere tegenstander van Gert M. na enkele spelletjes zien transformeren in een naar een lichtbak starend konijn, wanneer Gert de bal weer eens opgooit voor een service. Echter, ook hier weer deed de uitdager het absoluut niet onaardig, kwam zelfs even op voorsprong, en moest uiteindelijk de duimen leggen met 6-3 en 6-2. Geen schande, Stef.
De terreinen liepen leeg, achteraan zagen we nog ‘Jerre’ DW in een marcelleke en met een enorme tattoo op de linkerarm met houthakkerstennis de maat nemen van Gert E. en was er zowaar nog een vrouwenwedstrijd begonnen, met twee knappe vrouwen. Daarin klopte Caroline DM Chantal VB nipt met twee keer 6-4.
Tot morgen, voor een nieuwe dag met nieuwe avonturen!
Ief DS