D-day min 2. Al vele teerlingen zijn geworpen, maar niet alle.
Wij startten vandaag met het eten van een chili con carne van Denise, en zagen ondertussen de gladiatoren van de dag langzaam binnendruppelen. We zagen Pieter V een soort deegrol met knobbels bovenhalen om de kuiten, die nota bene al waren gehuld in compressiekousen, te masseren. Sommigen laten helemaal niets aan het toeval over! Pieter won uiteraard zijn DG-wedstrijd met Valerie Ph tegen Tim H/Sari V.
Frank Vd trad aan tegen die andere Tim (die van 1m99, toch naar eigen zeggen, maar hij zal er wel enkele centimeters hebben bijgedaan, hoe zijn we zelf), en leek er niet helemaal gerust op. Dat bleek niet nodig, Tims mooie parcours bij de veteranen eindigde vandaag met een 6-1, 6-1-nederlaag.
Bij de dames-kompetietsie kruiste Mieke C de degens met de immer piekfijn uitgedoste Nikki G. Set 1 was voor Mieke, set 2 en 3 voor Nikki. De vreugde was van korte duur, want Nikki mocht meteen ook de halve finale aanvatten tegen de alomtegenwoordige Dominique G, en die was er teveel aan (7-5, 6-2). In de finale ontmoet Dominique voor de tweede keer dit tornooi Morane W, die het verrassend (want onbekend is onbemind) haalde van generatiegenote Linde DW, op center court, en wel na drie zwaarbevochten sets.
Eerder op de dag hadden Charlotte en Charlotte op dit terrein een matchpunt laten liggen, na een dubbele fout dan nog wel, en zo de overwinning aangeboden aan An W en Leen S, die het geschenk aanvaardden (supertiebreak: 11-9).
Op love court nr. 11 hadden de dames Inge H met Bie en Ingrid T met Caroline DM schijnbaar met elkaar afgesproken de beperkte zichtbaarheid daar een handje te helpen door fluorescerende shirts aan te trekken. We zagen Inge in oranje, Bie in iets fel geligs met limoentint, en Ingrid in seingeversgeel. Wie het op enkele gele accenten op het mouwloze topje hield, was Caroline, de muze van onze huispoëet. Wo Schatten ist, da ist auch Licht! (ja, als we zo gaan beginnen…)
We hadden enigszins uitgekeken naar de DG-wedstrijd tussen Francois DJ/Katleen H en Franky en Sandy (niet te verwarren met Danny en Sandy uit Grease: Love has flown, all alone -I sit, I wonder why -Oh, why you left me -Oh Sandy). Hoe dan ook, hoewel Franky regelmatig aan het net fladderde als een vlinder en prikte als een bij, waarbij af en toe in eigen vel, voldoende was het niet: 6-3, 6-4 voor Francois en Katleen.
Op weg naar de laatste partij van de dag passeerden we Walter M, die nog in fase 1 van de lessenreeks ‘Omgaan met verlies’ leek te verkeren (ontkenning), en dit na een 12-10 in de supertiebreak, met Ward M, tegen Wim DW/Dieter Vg. Die laatste partij werd gespeeld op terrein 9 en betrof een stevige DD1-ontmoeting. Als we het goed hebben gezien was dit de enige reeks waar nog familieleden van de eerste of tweede graad samen in de running waren voor een podiumplaats. En dan nog wel twee Vaeremansen, wie had dat op voorhand gedacht! Jo haalde het zowaar met wervelend tennis (en Marnik B) van Ruben met Tom D, maar niet zonder all the way te moeten gaan: 10-8 in de supertiebreak.
Morgen weer een dag, en zaterdag finaledag en een feestje. Tot dan!
ief ds