Vers uit de raket

Voilà, met deze eerste zin heb ik maar mooi een heel jaar ontbijt op bed verdiend. Met dank aan Vers-schrijver Frederik VB die Bart L blijkbaar nog een loer wilde draaien. Van je vrienden moet je het hebben. Wil er wel nog iemand aan Bart uitleggen waar de bakker is in Wezemaal? Want daar is hij nog nooit geweest. Hij heeft andere kwaliteiten (ik laat even in het midden of tennis daar bij hoort).

Eerst nog een paar dagen van tennis genieten in de tofste club van Vlaanderen. Dit moet de natste zomer sinds mensenheugenis zijn. En toch slagen we er probleemloos in om een clubtornooi met bijna 200 deelnemers te organiseren. Onze cafetaria heet niet voor niets “het Hellegat”. Wij kunnen alles aan, zelfs als de wereld vergaat (zeker als Sven achter de toog staat). De overgebleven spelers zijn helemaal op dreef gekomen en maken zich klaar voor de eindtabel. De minder fortuinlijke spelers staren vol ongeloof naar hun verliezersbonneke en vragen zich af hoe het zo ver is kunnen komen. Velen onder hen hadden nochtans verlof genomen deze week om hun kansen op een podiumplaats te verhogen. Uit ervaring weten ze immers dat de combinatie laat spelen/vroeg opstaan tijdens de tweede week van het tornooi moeilijk is.

Psychologen zeggen ons dat we werk en privé gescheiden moeten houden, dat is beter voor onze mentale gezondheid. Maar het is toch mooi meegenomen als je je professionele vaardigheden ook kan inzetten bij je favoriete hobby. Zonder Toine VP zijn wiskundig inzicht hadden we bijvoorbeeld nooit onze WTP-ranking gehad en de ervaring van Rudy V met lessenroosters komt goed van pas bij de planning. Om van het IT-team nog te zwijgen. Zij zijn er dit jaar zelfs in geslaagd om de tabellen ook in 3D te maken*. Ze zijn bescheiden, je moet er dus een beetje naar zoeken op de website. Als er op de club iemand rondloopt die wat kent van wetenschapscommunicatie, dan mag die zich altijd melden aan de tafel. Dan kan hij/zij die WTP-ranking eens verstaanbaar uitleggen aan de minder wiskundig aangelegde spelers. De vraag “hoe kan dat nu, ik heb gewonnen en toch ga ik achteruit op de WTP-ranking?” behoort dan definitief tot het verleden.

Omgekeerd kan je de onderhandelingstechnieken die je leerde aan de tafel om een match te laten verzetten, gebruiken als je volgende maand loonsopslag gaat vragen. Fairplay is ook in de bedrijfskantine bruikbaar. De collega’s zullen het appreciëren dat je niet meer probeert voor te steken. En het leuteren na de match komt van pas tijdens je volgende functioneringsgesprek.

Ik werkte zelf tot vorig jaar bij de Gezinsbond, onder andere als woordvoerder. Bij mij kon je tijdens de vorige clubtornooien terecht voor opvoedingsadvies of tips voor spreken in het openbaar. Maar ik ben van job veranderd, dus als je na je gewonnen finale(s) gebeld wordt door ROB, Radio 2 Vlaams Brabant of de Hageland editie van het Nieuwsblad, zal je zelf het woord moeten voeren. En als je problemen hebt met je pubers, schrijf ze dan gewoon in in de tennisacademie: Martin en Tessa zullen ze wel temmen. Ik kan je vanaf nu wel helpen met een afbetalingsplan als je schulden bij Sven te hoog oplopen, of je veel geld verloor door te gokken op de gemengde ploegen en niet op de herenploeg in de dubbel asymmetrisch gemengd. Je hoopte tevergeefs dat de vrouwelijke charmes de heren aan de overkant van de wijs zouden brengen. Je kan ook bij mij terecht voor een goede babbel als het allemaal te zwaar wordt en de Naomi Osaka-mindset maar niet lijkt te lukken. Als je thuis niet meer binnen mag, kan ik ook voor relatietherapie of echtscheidingsbemiddeling zorgen. Ook een maaltijd laten bezorgen voor je verwaarloosde kroost, poetshulp voor je verwaarloosde huis of een tuinman voor je verwaarloosde tuin behoort tot de mogelijkheden. Er gebeurt heel wat op een OCMW.

Tijd voor de matchverslagen. Het valt me op dat de lezers van Het Laatste Nieuws een voordeel hebben bij het ontcijferen van de matchverslagen. Net zoals in de misdaadverslaggeving krijg je enkel het geslacht, de voornaam en een initiaal. Op basis van de beschrijving van de match krijg je dan nog wat extra aanwijzingen over wie het zou kunnen gaan. Volgens het wedstrijdcomité moet dat van Europa. Ik ga me dus GDPR-gewijs mooi aan die regel houden om geen klachten over privacy te krijgen.

Onder een stralende zon versloeg vaste waarde Edwin T man in black Danny VG (zijn naam doet vermoeden dat zijn wieg in een Zuiders Europees land stond). De pronostiek op basis van de WTP-ranking leert ons dat Danny zich goed geweerd heeft. Edwin T deed het later op de avond nog eens over, maar dan in de dubbel: winst met lucky loser Piet (pas opa geworden) P tegen Michael (één van de drie broers) V en Tom V. De ervaring, meer dan behoorlijke conditie en strategisch inzicht van Kris B (den bijter) volstonden dan weer niet om te winnen van Wouter H (de fluoman). Ook Wouter zijn vrouw Sofie L wist haar match te winnen. Er lopen op de club nog twee kleine H-tjes rond. Dat belooft voor binnen een paar jaar. Wouter H. won daarna nog vlot een dubbelmatch samen met jonkie Arne V tegen Davy VK en François. Wouter, altijd de rust zelve, vond tijdens de match nog de tijd om eens op zijn kinderen te roepen die de mama wilden verschalken door zich te verstoppen in de speeltuin (neen, voor dat opvoedingsadvies kan je niet meer bij mij terecht). Zeg nu nog dat mannen niet kunnen multitasken.

In de dubbel dames match tussen Chantal VB met Sofie E tegen vriendinnen uit Wijgmaal Kathleen H en Caroline DM waren de linkshandigen en krullebollen netjes verdeeld aan beide kanten van het net. Ook de balwisselingen gingen mooi op en neer. Hoge ballen zijn de specialiteit van de dames. De echtgenoot van één van de dames aan de kant gaf nochtans de tip om “meer agressief te spelen”. De twee vriendinnen verloren de eerste set en kamen in de tweede set nog mooi terug, maar trokken uiteindelijk toch aan het kortste eind.

Frank VD (de man van vele kwaaltjes, maar ook veel loopvermogen) probeerde zich voor de match tegen Bram V te verkopen als underdog. Maar daar trapten wij niet in. Alle ballen die Bram mooi plaatste, kwamen toch nog terug, en niet zomaar terug, maar op hun beurt goed geplaatst. Winst voor Frank was het logische gevolg. Walter M nam eenvoudig de maat van Marc A. Toch vonden de supporters het “spannend”. Helemaal niet spannend waren de matchen van Piet N. Hij won drie keer met 6/0 6/0, of was het met forfait?

Louis S en Rutger V trotseerden de zon op de Fred en Lilly court, aangevuurd door een schare rosé dringende supporters en wat honden. Ze maakten er een driesetter van. Ook toen het donker werd, stonden er nog enkele competitiematchen op het programma. Al 30 jaar bijten hard hitters hun tanden stuk op de vinnig Gert E. Ook de andere Gert, de M, verloor van de Rafael Nadal van de WTC. Liese N. moest haar mannetje staan in een dubbel 1 match, maar deed dat met verve. Toptennis van een toptennister. Wim DW was onder de indruk aan de andere kant van het net.

Tom B en Johan M (aka Ruben Block van Triggerfinger) maakten er een heeeeel lange driesetter van met stabiel, beheerst tennis. De grimassen werden steeds verbetener. De Icetea die ik aanleverde voor Tom B mocht niet baten. Hij verloor de beslissende tie-break.

Het is weer mooi geweest. Ik ga slapen en laat Styn (uit Wijgmaal) G en Jo (IT-team) V rustig verder spelen in de hal. Ik zal morgen op de website wel lezen wie er gewonnen heeft.

*Uitsmijter: als je op zoek gaat naar de 3D tabellen op de website van het clubkampioenschap is de kans groot dat je “gerickrolled” wordt. 1 miljard andere onnozelaars gingen u voor (1.027.487.653 om precies te zijn). “Never gonna give (you) up”, wordt vanaf nu de nieuwe slogan van de club. Naomi Osaka gaat daar zeker mee akkoord zijn.  

Groeten vanuit het vochtige schrijverskot in de kelder van het Hellegat

Elke Valgaeren (als ik zou meespelen zou het Elke V. zijn)

Zoals het stilaan een traditie wordt, hierbij een interview met een oude rot in het tennisvak waarbij de geïnterviewde om veiligheidsredenen deze keer strikt anoniem wenst te blijven., doe vooral geen moeite, our lips are sealed met omerta lipstick.

VUDR: zoals al enkele jaren eerder voorspeld in de VUDR zijn ze er nu op tennis Wezemaal: kleine terreintjes waar je naast kletstennis ook Padel kan spelen.

LW: Ja, samen met de epidemie van Spaanse slakken duiken er meer en meer Padelvelden op in Vlaanderen. Sommige tennisclubs ruilden al hun tennisvelden in voor een arsenaal padelbokalen. Jammerlijke evolutie want padel is uiteindelijk toch maar tennis van den Aldi, maar dan duurder….

De Padel verlichting verblindt de tennissers en de ballen die de betere padellers met plezier uit de kooi smashen verstoren continu het tennisspel op de aangrenzende ternnisvelden. Om nog te zwijgen over dat getok van de bal tegen de glazen wand, allemaal behoorlijk irritant toch.

VUDR. Maar heeft Padel dan geen voordelen?

LW: Jawel, het is veel makkelijker dan tennis en een koordje aan mijn tennisracket zou mij ook heel wat geld besparen want soms glipt mijn racket in een onbewaakt moment wel eens uit mijn hand.

Ecologisch goed nieuws ook want voortaan kan je je oude platte tennisballen recycleren. Een tennisbal die 30% van zijn druk verloren heeft is nog steeds een top-padelbal. Off-topic trouwens een oproep aan alle CK deelnemers: zorg bij elke wedstrijd dat je goede tennisballen bij hebt. Ik zie steeds meer spelers die bij het betreden van het veld schichtig alle oogcontact mijden en dan naarstig iets onvindbaars zoeken in hun tenniszak tot de tegenstander hun bevrijdt met de vraag of zijn ballen OK zijn. Zelf vraag ik meteen resoluut naar de ballen van de tegenstander. Sommigen hebben helemaal geen ballen bij, anderen halen na aandringen aarzelend en bleek-aangelopen een drietal “schaamballen” uit hun zak, kalend, plat en vaak van drie verschillende merken.

Goed nieuws, gooi je schaamballen in je wasmachine en na even lekker draaien heb je een prima setje padelballen! Zo is het trouwens ook gesteld met de spelers. Een slechte tennisspeler wordt meteen een getalenteerde padelspeler (zelfs zonder zich te wassen) dankzij de brede basis van padelspelers die er eigenlijk niets van bakt maar het toch lekker vindt. Padel is in tegenstelling tot tennis toegankelijk genoeg om eens met de collega’s of de “bro’s” te spelen als team building activiteit. Onvermijdelijk vervalt het dan wel snel van padel naar bro-del.

Het dubbelsurprise algoritme moet trouwens uitstekend werken in een Padel omgeving om wat Padel-clubsfeer te brengen. Hopelijk besteedt ons agile ICT team hier snel een paar “scrums” en “sprints” aan en organiseren we binnen een paar maand ons eerste padel clubtornooi.

VUDR: en een padelveld moet je niet keren of sproeien

LW: Klopt, maar wanneer de temperaturen (nog) wat zakken blijven COVID-19 partikels langer infectieus op inerte materialen zoals glas en zoals de neushoogte snotsporen verraden is er vaak neus-glascontact tijdens het padelspel. Vanaf 1 september moet je voor je je padelballen laat knallen de glazen wanden effie sprayen met ethanol 70% en er dan even over te gaan met een aftrekker, liefst met zachte rubber, safety first en zo vermijd je strepen. Zorg er wel voor dat je je fles ethanol niet toevallig leegdrinkt bij een padel-pauze.

VUDR : Zal Padel tennis overvleugelen met op termijn het gevreesde “buggles” scenario “padel killed the tennisstar”?

LW: Spanje loopt een 30-tal jaar voor op ons. Daar zijn ondertussen 16% meer padel dan tennisspelers. Logisch, want 50% van de padelspelers hebben onvoldoende talent en geraken enkel gefrustreerd op een tennisveld.

Maar anderzijds is er in Spanje nu wel een onrustwekkende padel marktsaturatie. Kleine padelclubs gaan op de fles en dat zal in Vlaanderen niet anders lopen. Het wordt “grow or die” en clubs met minder dan vier bokaaltjes zitten in de danger zone. Ik denk dat er best snel nog een paar padelveldjes bijkomen in Wezemaal. Geen nood indien dat niet mag of kan want mijn conversieprogramma ligt klaar om uit te rollen. Padelvelden kunnen snel omgebouwd worden in een ballenbad voor de kleinsten, of mits het plakken van een paar zandstraalfolietjes maken we er zo een knusse en intieme private lounge van. Ik kan ook de glazen wanden laten versnijden tot COVID schermen, die gaan we toch nog een tiental jaren nodig hebben en de huidige plexischermen geraken bij mijn klanten meer en meer bekrast en zijn aan vervanging toe.

VUDR: tijdens de olympische spelen was er ook meer aandacht voor de mentale aspecten van topsport, zet die trend zich door in het clubkampioenschap?

LW: Heel zeker, denk maar aan de sterke anti bodyshame actie. In tijden waar het afgetrainde sixpack body van sommige spelers met bijnaam “Kathedraal van Wezemaal” bedacht wordt is het prachtig hoe in de verf wordt gezet dat een lijf er niet altijd perfect atletisch moet uitzien. Trouwens zijn het enkel nog hoogbejaarde nonnen die nog interesse hebben in een kathedraal maar dat geheel terzijde. De haarscherpe weinig-om-het-lijf-foto van Paul en Walter contrasteert zo mooi met de andere foto’s in de flou-artistique reeks van Hilde W. en maakt zo de belangrijke kernboodschap op een subliminale wijze duidelijk.

Daarnaast was het ook erg aandoenlijk en hartverwarmend om vorige donderdag te zien dat Bert M. de strijd tegen Wim DW. vroegtijdig staakte om te vermijden dat hij in de dubbelreeks zijn partners in de steek zou moeten laten. Bert had last van de gevreesde “fristies flashes” wanneer Wim DW hem weer eens met een magistrale backhand passeerde en besloot wijselijk na telefonisch overleg met zijn therapeut om geen verdere mentale risico’s te nemen.

Meer en meer worden tennis Wezemaal spelers groots in hun verlies conform het credo van de All England Lawn Tennis and Croquet Club Wimbledon ‘Triumphus Cladem Componat’. Ook respect voor de insteek van Naomi Osaka “zelfs als ik verlies voel ik me geen verliezer want uit elke wedstrijd valt veel te leren”. Dat is de mindset waarmee je het terrein moet betreden en verlaten.

Na een verloren match krijg je te vaak de vernederende vraag, “en … gewonnen?” . Weer iemand die goed wetend dat je verloren hebt de gepekelde dolk in de wonde met plezier ronddraait, vergezeld van een binnenpret-verradende grijns op het gelaat. Antwoord gerust enthousiast dat je veel geleerd hebt.

VUDR: kunnen we nog technologische evoluties verwachten bij het tennis?

LW: Google “swing vision” maar eens . Een appje op je iPhone waarmee je al je slagen en matchstatistieken kan analyseren met een ingebouwde hawkeye functie. In Australië hebben al de tennistrainers die app al een tijdje op hun iPhone staan, waar wacht de rector van de Hagelandse tennisacademie nog op?

Hoogtijd dat we die app eens uittesten in Wezemaal en hierover verslag uitbrengen in één van de volgende verzen.

VUDR: dit jaar geen CK-dansfeest maar welk nummer mogen ze wel draaien voor jou?

LW: Mijn favoriet nummer is tevens een vraag in het Afro-Amerikaans-Frans die ik vaak in het oor gefluisterd krijg: Voelie, vous coucher avec moi ce soir?

De uitslagen dan. in het dubbel asymetrisch gemengd valt op dat de gemengde ploeg het steeds moest afleggen tegen de dubbel heren ploeg. Exit Katrien J., Hilde W., Sofie V. (D2) en Ellen W. (D1). Blijkbaar zijn er slechte karakters (gokkers?) die de herenploegen tijdens de wedstrijd afdreigen met ernstige consequenties wanneer ze zouden verliezen tegen een gemengde ploeg, Niettemin gefeliciteerd aan alle dames om zo goed je mannetje te staan! Ik genoot er alvast van om zowel met als tegen Sofie V. te mogen spelen. Na het spelen met hebben we even de dekens gedeeld maar na het spelen tegen was dat niet meer aan de orde, het kan verkeren…

Michael V. en Geert V. hadden dan weer een gemengde succesdag met winst en verlies op dezelfde dag. Geert V. moest samen met Kris B. het hoofd buigen voor de ervaring van super-superverteranen Harry L. en Paul S.

Tot slot graag nog Rudi en Rob bedanken want die waren volgens mijn spionnen ter plaatse vandaag weer druk in de weer om de terreinen speelklaar te krijgen zelfs al was het soms dweilen met de hemelsluizen open. Dikke merci Rob en Rudi!

Kan er iemand zo vriendelijk zijn om toch even het mondneusmasker op te zetten als de huisfotograaf langs komt? We hebben het CK-protocol van het ministerie van Volksgezondheid moeten tekenen.

NOUS ALLONS UN CORRIDOR !

Dag beste vriendin slash vriend,

Hoe ist met jou?  Alles kits op dat strand in Aruba? Geniet er maar van want op een dag vind je de man slash vrouw van je leven en dan ben je al getrouwd natuurlijk. Weet je nog dat we jaren geleden samen uitblonken in wat we met enige overdrijving tennis noemden en daarna het tweede werk van barmhartigheid tot in de late uurtjes met enige overdrijving contentieus toepasten? Jij verdween toen altijd met de knapsten om s ’morgens met het juiste been uit het verkeerde bed te stappen. Maar zand erover. De knapsten waren toen al  net eekhoorntjes…..ze vielen voor alle eikels. En eind augustus mochten we ons dan bewijzen op een tornooike. Ik denk dat jij nog wel ergens die blikken beker op dat marmeren voetje staan hebt, ik heb nog een vergeeld verliezersbonneke in mijn schuif liggen. Toch blijf ik er bij dat bij  dat matchpunt tegen mij de arbiter stront in zijn slash haar ogen had. Ik probeerde nochtans:” You cannot be serious man slash woman. The ball was in! Chalkdust !” Of misschien had jij hem slash haar met je charmes een niet afwijsbaar oneerlijk voorstel gedaan? Maar soit. C’était déja pour savon.

 Awel t’ is hier dus weer van da. Het kleine clubke van toen is nu een deftige club geworden. Gestructureerd, democratische besluitvorming, hardwerkend genderevenwichtig geleid, openbaarheid van  bestuur, kortom een toonbeeld voor elke vereniging. En de infffrastuctuur is navenant! De velden van vroeger zijn terreinen geworden waarop je golvend zou kunnen biljarten, met netten zonder muizengaten en een sproei installatie om u tegen te zeggen. Hoewel dat laatste van bitter weinig nut is gezien de overvloedige neerslag die ons te beurt valt.  Het heeft hier al zoveel geregend dat als onze neus honderdtachtig graden gedraaid stond we allang verdronken waren. Paddelen wordt binnenkort pedellen als het zo voortgaat. En lest best nog e woordeke over het café. De Fred -ik zie hem nog zitten met zijn glaasje slash glas slash fles witte wijn- de Fred dus had het gezelligste clubhuis uit de grond gestampt (laten stampen door hardwerkende tennissers) van mijlen in de omtrek. En laat die sfeer nu toch wel terug te vinden zijn in het nieuwe clubhuis. Familiair kwaliteitsvol aan eerlijke prijzen. Sven is dan ook wel nen echte kafeebaas bijgestaan door hardwerkende Denise en zijn best doende Rob. Maddy en Jan (vooral Jan) hadden ook hun kwaliteiten eertijds maar dat was toch peanuts vergeleken met nu. En nu tijdens het tornooi schudt Sven dan alle dagen een paar knappe diensters uit zijn mouw. Waar haalt hij ze toch, Ge moet ni schoon zijn veu sjans te hebben hoor ik boer Sjarel zeggen. Boer Sjarel is zo wat de Jomme Dox van den tennis  maar eigenlijk nog zo gene stoeme mens. Hij komt hier nog met een spreuk af die hij nog van zijn bedovergrootvader Swoakke van den bisthoek (beruchte duivensjapper) geërfd heeft : “Aan de manier van spelen ziede een deel van ne mens zijn karakter, aan de manier van verliezen ziede ’t helemaal” 

En dat brengt ons naadloos bij het toernooi (ik weet het, wij schrijven al jaren tornooi maar diene stoeme spellings chequer maakt daar toernooi van). Wat schafte de pot vandaag buiten de verrukkelijke chili con carne van Sven? Zevenentwintig matchen, vijftien enkels (en ene kapotte van Marc A) en twaalf dubbels. Vierenvijftig spelers met een overmacht van vrouwen. Ik dacht eerst dat Ferm (KVLV voor de amateurs) hier een sportnamiddag gepland hadden maar niet dus. Wat is er daar zoal gebeurd vandaag vraag je je af. Wedstrijden zo spannend als een pianosnaar! Eerst dubbel twee gevolgd, waar Tom met Tom tegen Petra met Katrien een robbertje uitvochten. Drie spannende sets. Allemaal in topvorm met af en toe een dipje. Uitschieter Tom. Als er één man in dit tornooi gegroeid is boven niveau dan is hij het wel. Tom en Tom  wisten in de laatste set nog een suikertandje bij te steken en schuiven door naar ronde vijf.

Daarna doorgeschoven naar volgend court waar de dames dubbel klopten om een eindtabel. Die weten wat spanning is. Zij speelden zo cool dat het publiek bijna bevroor. Eerst gingen An en Ellen effe vlot over Leen en Bie. Dan even spelletjes verloren en dan onmiddellijk uit de startblokken naar vijf vijf. Gedaan zou je zo denken. Maar toen kwam de kat uit de zak! An en Ellen’s tactiek om Bie te mijden wierp vruchten af. Vijf vijf. Vijf zes. Vijf Zeven. En zo geschiedde twee keer.

In dubbel veteranen wipten Harry en Geert  Luc met Tom uit de herkansingstabel. Lag het veld er goed bij? Waren de ballen droog genoeg? Of had hij deze keer gewoon een goeie maat?  We horen het wel een dezer.

 Ondertussen zitten we hier bijna aan het einde van onze herkansingstabellen en komt het erop aan om stand te houden tot het einde.

En ik maar zwoegen in da vochtig kelderke onder het oude clubhuis (als de muren konden spreken wat hier allemaal al gebeurd is…) om het zondagsgazetteke klaar te stomen om gestencild te worden. Komt de chef toch nog wel binnen zekerst: Herschrijf es  da verslagske van de laatste match daarstraks en zeg es iets zinnigs over de wedstrijden van morgen en drinkte gij nog iet en zorg dat ge niet vergeet alleman zeker te doen komen naar het dertigjarenfeest en denk er aan om alleman die dit tornooi in goede bananen geleid hebben te bedanken en vergeet de uitslagen niet en het wedstrijdschema voor morgen en drinkte gij nog iet en vergeet ze ook niet te verwittigen dat ze zondag niet meer moeten komen want dan ist gedaan  en wa drinkte nog voor mij en as ge dan toch aan het typen zijt maak dan es een affichke en kunde gij ook nog bonnekes maken voor den drank en voor ´t eten en kijk es of da morgen da veld bespeelbaar is en wilde gij seffens afsluiten en nog es bellen naar Staf dat hem nie moet komen want Herman geeft forfait en wa drinkte gij voor mij en ruim hier een beetje oep voor morgen en drinkte gij nog iet en wilde gij de lichten nie vergeten uit te doen . Moet dat alllemaal nog vandaag Chef want ´t is ondertussen al morgen en ik kan mij hier niet goed consentreren en ´k em deust. Drinkt dan iet en begint er maar aan en vergeet ook die advertentie voor het september tornooi nie op te maken en geeft de loosers een bonneke en zie da de Willy veilig thuis geraakt en  o ja ge zou as ge vijf minuutjes hebt de Sven zijne auto es moeten bezien want dieje heeft raar kuren en zijn de fotos al gescand en geprint en hebde gij wel iets om te drinken . Ja maar Chef we gaan weer nie genoeg plaats hebben om da allemaal in één gazetteke te krijgen want gij hebt zelf gezegd de we korte  tekstekes gingen schrijven. Kies dan e kleiner letterke. Maar dan kan An da nie lezen zulle chef. Da ze dan nen bril opzet.   Jo mo sjef ken emmekik mo vier lijntjes nie mie auver en kkkmoe Rob en Rudy tognog fffelicitère vvvoor hun ppprachtig werk hie. En niee ik drink niksnemie want sebiet kkkannik nie mie bbbinnen thuis .En dan mmoenekik wweer bij Kkkristel ooof Llieve ggoon sloape en ´k zen al zuu muug.

Nog effe langs de toog gepasseerd maar toch doorgegaan toen ik Walter hoorde zeggen beter mijn vogel in de hand dan….

Sven steekt e nieuw vat jongen.

Allez au reservoir avant que je bouffe mon armoire parseke mon travail heure donne déja autour demi douze.

Uw dienaar patvdr.

Waarde kameraden,

Het begint hier serieus vochtig te worden in het schrijverskeldertje onder het oude clubhuis. Net twee dode ratten voorbij zien drijven. Niet echt bevorderlijk voor de inspiratie. En dus de eerdere verzen nog eens herlezen. Die opvallend warm, genegen en amicaal zijn. Broederschap op zijn best. Post-corona-syndroom, mogelijk. Blijdschap om de stilaan herwonnen vrijheid. Maar allicht ook een uiting van liefde voor de club. Waar elk lid verondersteld wordt deel te nemen aan (en lang te blijven plakken op) het clubkampioenschap. En dan kan rekenen op wat aanmoediging van de vele verbroederende en vrolijk kwetterende leden. En op een milde en vleiende vermelding in de gazet van het clubkampioenschap.

Met dit jaar, eindelijk, opnieuw volledig geïntegreerde jeugdreeksen. Met dank aan de academie. Die via de Vers uit de Raket met plezier duiding geeft:

De voorbije week hebben een 25-tal jeugdspelers het beste van zichzelf gegeven in het clubkampioenschap van de jeugd. Dit weekend worden de laatste wedstrijden van de basistabel en herkansingstabel afgerond. Volgende week maandag starten de spelers aan hun eindronde.

Voor de jeugd werden er vier reeksen georganiseerd: U09, U11, U13 en U15. Deze reeksen waren gemengd, zowel jongens als meisjes konden hieraan deelnemen.

U9:

Onze jongste deelnemers hebben op woensdagnamiddag hun wedstrijden in poulesysteem gespeeld. We hebben heel wat leuke en spannende wedstrijden mogen zien. Proficiat aan alle spelers die hebben deelgenomen.

Op de finaledag zijn er de volgende wedstrijden gepland:

Kleine finale: zaterdag 28/08 om 9u30: Simon – Ares Grote Finale: zaterdag 28/08 om 10u30: Sem – Ferre

U11:

Bij U11 werd er in één poule gespeeld. Iedereen speelde tegen iedereen in de poule. Deze wedstrijden werden gespeeld doorheen de stageweek.

Ook hier mochten we genieten van mooie en sportieve wedstrijden tussen de spelers.

Alvast een dikke proficiat aan alle deelnemers.

Op de finaledag zijn er de volgende wedstrijden gepland:

Kleine finale: zaterdag 28/08 om 9u30: Mila – Cas Grote Finale: zaterdag 28/08 om 10u30: Odin – Marie

U13 & U15:

In de reeksen van U13 en U15 werd er gespeeld zoals het volwassenen CK. Alle deelnemers startte in de basistabel wanneer ze verloren, kregen ze nog een kans in de herkansingstabel.

De tabellen van U13 en U15 staan mee op de website van het CK.

Alle wedstrijden van de basistabel en herkansingstabel worden dit weekend afgerond.

Vanaf maandag starten we in deze reeksen met de eindtabel. De kleine finale staat gepland op vrijdag en de grote finale staat gepland op de finaledag (zaterdag).

Supporters en liefhebbers zijn meer dan welkom om ons jeugdig talent te komen aanmoedigen.

Na de finales van de jeugd zullen we overgaan tot de prijsuitreiking en trakteren we alle jeugd-deelnemers op iets lekkers 🙂.

Het comité heeft zonet toch enkele lessen moeten trekken uit het overmoedige experiment met het no-ad systeem op regendagen. Voor wie niet mee is: als het zo hard regent dat er enkel op de binnenterreinen kan gespeeld worden, wordt er zonder voordeel (“no advantage”) gespeeld. Bij een 40/40-stand mag de ontvangende speler kiezen naar welke kant er geserveerd wordt. Wie dat punt wint, wint ook het spel. Doel is om de wedstrijden korter te maken, zodat de spelers na jou hun match kunnen afwerken voor ze naar hun werk moeten vertrekken.

Voor dit jaar verandert er niets. Maar na het observeren van het gedrag van enkele gouwgenoten van Styn G, zal de computer volgend jaar ook het domicilieadres van de spelers checken die zich willen inschrijven. Als de postcode 3018 (Wijgmaal, jawel) is, volgen er enkele vragen die peilen naar het goede begrip van het reglement. Als de speler voor die test faalt, mag hij / zij een dag later opnieuw proberen om in te schrijven. Voor de elders gedomicilieerden, verandert er niets.

Het comité heeft de vragen al klaar liggen. Het zijn drie ja/neen-vragen geworden. Die zijn: “Begrijp je dat de binnenterreinen de terreinen zijn die zich in de grote hal bevinden?” “Begrijp je dat de ontvangende speler de speler is die niet serveert?” en “Krijgt elke speler 1 spel toegewezen als het 40/40 wordt?”

Om de hierdoor dalende inschrijvingen te compenseren, komt er volgend jaar mogelijk toch een dames veteranen reeks.

Over naar de orde van de dag. Wegens onvoorziene omstandigheden en budgettaire beperkingen hadden we vandaag geen verslaggever ter plaatse. Maar met de uitslagen op de onvolprezen CK-website kunnen we ons ongeveer voorstellen hoe het vandaag moet geweest zijn.

Kris B vergat in de eerste set dat Vers-auteurs met zachtheid behandeld moeten worden. En maakte dat in de tweede set goed. 6-0 6-3 tegen Dieter V.

In een wedstrijd waar eerder veel over gespeculeerd werd, kon David V. het (niet zonder moeite) halen van Gert E.

De kleine Beyen (die eigenlijk behoorlijk groot is) won overtuigend van Jo V., het enige lid dat de code voor de tafel-software nog min of meer begrijpt. Wat later werd Jo ook uit de dubbelreeks gekegeld. Met wat geluk kunnen we dus in de nabije toekomst de punten van de super tie-breaks correct ingeven.

Linde DW verhuisde mevrouw Gordts eervol naar de herkansingstabel.

Hans W. wreef bij elke opslag even met zijn raket over zijn hoofd. Naar verluidt een ritueel momentje om het volgende puntje tactisch te visualiseren en de focus scherp te krijgen. En zo slaagde hij er in Ief DS uit de VK-reeks te wippen.

Frank VD zal het niet meer leren. Hij smeerde übersympathieke Piet P. een dubbele bagel aan zijn broek.

Kris B. voelde zich als ex-hoofdredacteur, ondanks uitvoerige en bij herhaling aanvaarde excuses, nog ellendig omdat hij in zijn match tegen Dieter V. even vergeten was dat je Vers-auteurs geen 6-0 geeft. Niets hielp om Kris er mentaal weer bovenop te krijgen. Bram DB kreeg de overwinning dus cadeau.

Wouter H. speelt intussen dag en nacht tennis. En dat rendeert. Geert S. werd vakkundig uit de wedstrijd gehouden: 6-0 6-3.

Bij de betere Dubbel Surprise-spelers haalden Jeroen DW en Bram DB het in drie sets van Arno DC en Joren V. Een match die we graag gezien hadden. En ongetwijfeld erg de moeite was.

Tim S. liet zich gisteren al ontvallen dat hij uitkeek naar zijn overwinning tegen Joeri V. Zelfzekerheid volgens sommigen. Overmoed volgens anderen. Maar kijk: 6/2 6/3. Proper gedaan, Tim.

Dank aan de fijne schrijvers van de Vers, de door de rotzomer gegeselde, immer parate, 24/7 werkende planners van de wedstrijden en alle geweldige spelers voor, tijdens en na de matchen.

Tot morgen,

Bart, Tessa, Martin.

Dag negen, we zijn over de helft, de eerste slachtoffers zijn gevallen en hebben de bons gekregen. De organisatie blijft dagelijks succesvol puzzelen om ons tijdig te laten aantreden ondanks de domper van het kwakkelweer waar we dit jaar mee geconfronteerd worden. Maar vandaag waren de weergoden ons goedgezind!

Er wordt op vele terreinen gevochten tot het bittere einde. Ook al kost dit bloed zweet en tranen. Fairplay is alom tegenwoordig op onze club, zoals steeds.

Vrouwen staan hun mannetje in de surprise reeks, de mannen moeten dikwijls het onderspit delven in deze hevige strijd. Veteranen die in de herenreeks ingeschreven zijn worden uitgeput afgevoerd na het stevige tenniswerk van jong opstaand talent.

Vandaag stonden er weer heel wat confrontaties op de agenda. Weer een dag vol hoogstaand tennis, waar je ook keek werd er voor het nodige vertier en plezier gezorgd voor de trouwe fans.

Linde D. nam de maat in de eerste enkel van de dag. Johan M. ging in de eerste set als een wals over zijn tegenstander maar die vocht hard terug en na een voorsprong van 5-1 voor Geert V. in set 2 kroop J.M. langzaam maar zeker terug.

Een aantal titanen van dienst vochten een machtsstrijd uit op terrein 6, de ‘jonge oudjes’ met hun alsmaar hogere ballen hadden meer last van hun opgelopen blessureleed dan van hun tegenstander, uiteindelijk ging de winst naar Bert M. en Piet N. ondanks stevig verzet van Gert M. en Wim D.

De eerste match op de center court werd gespeeld door Kris N. en Cat B. die een fijne match speelden in de zon tegen een stevig van weerwerk dienende Bart S. en Ann B.

Ondertussen kwamen de supporters in grotere getale aan, was het op de geur van de pensen vanavond, de zin in spijs en drank of de eerste tekenen van de hernieuwde vrijheid die voor de deur staan. WTC bruiste weer van het leven vanavond.

Hans N. en Amber W. waren net een maat te groot voor Arne V. en François DJ.

Op de zeven ging een stoïcijns kalme PJ over een alles proberende Bart L., na de match leek het of die laatste rechtstreeks uit een sauna kwam omdat die alles gegeven had.

De volle maan zette ondertussen aan boven onze eeuwige jachtvelden en zette de spelers nog meer in de spotlight (of waren het de schijnwerpers op de padelvelden?). Het was een avond van oohs en aahs, de aanwezige supporters kregen (hopelijk) waar voor hun geld.

Wat opvalt is dat de analyses en de nabesprekingen van de matchen soms meer tijd in beslag nemen dan de eigenlijke treffens. Fouten en winners worden herbesproken, tactische positiewissels en zwakke of sterke plekken van mede- of tegenstanders worden uitgespit, een volledige SWOT en profiel analyse kan je verkrijgen per tafel na elke match lijkt het wel.

Veel succes nog aan iedereen!

Dieter V.

Alles is aanwezig om een mooi vervolg te breien aan het clubkampioenschap. Prima tennisweer, niet veel wind of zon en veel supporters! Toch leek het begin moeilijk ! Bij aankomst bleek er slechts 1 terrein bezet, maar neen…. dit waren dan weer de gezellige +75-ers die wekelijks centercourt komen innemen op tennisluwe momenten. De leuze is genieten ipv strijden voor winst. Het is dan ook het ogenblik om varianten in tennisland even onder de loep te nemen. Enkele jaren geleden heeft Kris M het al uitvoerig gehad in een “vers…” over kletstennis (= tennis waar de tegenstanders meer tijd samen doorbrengen aan het net dan op de rest van het veld. Een andere variant is “hoogstaand” tennis…. namelijk wanneer de bal zeer lang onderweg is voor je kan terugslaan. Zelf durf ik me daar expert in te noemen. De kinderen die deelnamen aan het tenniskamp vonden enkele weken geleden nog een andere variant op hetzelfde thema toen ze ons zagen spelen, namelijk Opatennis.

Over naar het echte clubkampioenschap! In de jeugdreeksen speelde men blijkbaar liever binnen, ondanks de hinderlijke wisselingen tussen binnen en buitenlicht, waar de prille jeugd blijkbaar nauwelijks hinder van heeft.

De alom vertegenwoordigde familie Beyen (door Yelena) sloeg daar wel de mooiste bal, maar verloor wel tegen de regelmaat van Femke. Het was bewonderenswaardig hoe sportief en zonder enige frustratie Yelena dit onderging.

Inmiddels kwamen de iets oudere Rudi V en en Gert M buiten in actie met een thriller van formaat, waarbij Rudi de regelmaat van een klok vertegenwoordigde en Gert met iets agressiever tennis in 3 sets met de overwinning beloond werd.

In de gevorderde jeugdreeks speelden Marnik B en Arne V een bezienswaardige wedstrijd. Marnik varieerde prima agressief tennis met mooi geplaatste ballen en wist in de meest moeilijke en soms defensieve situaties de betere te zijn. Hij won dan ook vrij vlot in 2 sets. Dit is zeker een talent om over enkele jaren rekening mee te houden in de volwassenen competitie.

Minder goed verliep het vader van… die met Paul S het onderspit moest delven tegen Stef D.C. en Adriano S. De speculaties over zoon Marnik met de vraag welke genen en van wie hij ze geërfd had, waren aan de orde! … maw is het ” zo vader, zo zoon of ….. ?(vul maar zelf in!)

Op het nabijgelegen veld stonden inmiddels Marc A en Guy B tegen elkaar, waarbij Guy aanvallender was en Marc uiteindelijk dan toch in de fout dwong. Marc verzwikte zijn enkel maar bleef vechten tot de laatste snik en tot zijn enkel weer genezen was!

Tijdens de tennis-spitsuren moest er dan weer binnen en buiten gespeeld worden. Edwin T en Tom VdP namen het op tegen Joeri VdM en André M. Nooit zag ik iemand een vreugdesprong maken zoals Joeri VDM bij het missen van zijn bal… moet kunnen! Na een quasi gelijke strijd in de eerste set, was de 2de een makkie voor Edwin in Tom.

Een merkwaardige partij kregen we dan weer tussen de jeugdige dames Amber+Lies tegen Julie en Katrien. Na een droge 6/0 voor deze laatsten en dacht ik dat de spanning zou wegebben en ik dan even wat vocht nodig had, kantelde de partij in het voordeel van Amber en Lies. Bij mijn terugkomst werd ik bedankt voor het oordeelkundig verlaten bij het begin van set 2. Als tegenprestatie kreeg ik dan wel een op te voeren Moonwalk- dans …. met Amber tijdens het komende clubfeest. Ze vergeet wel dat we pas opnieuw mogen dansen vanaf 1/9.

Uw vers-er Eddy d B

Halleluja ! Het Hellegat leek vanavond wel Rock Werchter. Zwetende lijven, beklijvende optredens, ravissante rasartiesten, pintjes in overvloed en een heerlijke sfeer. Komt dat zien. Na de regen van gisteren, was het deze avond heerlijk toeven op de tennisweide.

Als biosadisticus Geert Molenberghs zegt dat het gaat regenen, mag je er gif op innemen dat een hittegolf zich aankondigt. Groot was mijn opluchting dan ook toen hij gisteren orakelde dat mondmaskers voor onze schoolgaande jeugd nog zeker 6 maanden verplicht zouden worden : voortaan zullen we die mondmaskers dus enkel nog zien waar ze thuishoren : ergens in een labo. Net zoals die virologen. Hoofdpijn krijg je ervan. Al kan dat natuurlijk ook van die pint teveel zijn.

Dit brengt mij naadloos bij het mysterie van Voelie die geblesseerd raakte nog vóór het clubtornooi begon. Kwatongen beweren dat hij op hoogtestage was om stiekem te trainen op die slice-backhand zodat die bal écht de grond in verdwijnt na de bots. De werkelijkheid is iets minder exotisch. Zoals wel meer mannen op « middelbare » leeftijd draagt Voelie van die lange sportkousen om blessures te vermijden. Die bestaan tegenwoordig in alle mogelijke trendy kleurtjes zodat ze er niet meer uitzien als de steunkousen die ons aller bomma al eens pleegt te dragen, maar het blijven uiteraard lelijke ondingen die de speler in kwestie er danig belachelijk uit doen zien en onmiddelijk het Ministry of Silly Walks voor de geest doen verschijnen. Wat ze er trouwens niet bij vertellen is dat die dingen weliswaar helpen tegen spierscheuren in de kuit, maar wel een verrekking in de schouder opleveren als je ze probeert uit te trekken. Laat staan na drie trappisten. Zo gebeurde het dat Voelie, gezeten op de badrand, licht beneveld door het gerstenat, door al dat sokkengesukkel, achterover kegelde en alzo zijn adductoren bezeerde. Hij stak het meteen op Tops, die hem vanavond ter stond met 6-1 6-0 inmaakte. Als die vent van mij niet kan winnen, zal ik het wel doen, moet Ingrid gedacht hebben en ze stuurde samen met Stefanie Dorien en zus Ann wandelen met 6-1 7-6.

Graag hadden wij even de loftrompet afgestoken over de kundige wijze waarop Hans Wildiers en Tom Van den Eynde op Center Court het talrijk opgekomen publiek entertainden. Tom Van den Eynde, die zelfs na het afwerken van een woestijnmarathon, een bergrit buiten categorie en een oversteek van het kanaal in schoolslag zo fris als een geinig hoentje blijft, verraste vriend en vijand en bijwijlen zichzelf met wervelend tennis. Tom die tot voor een paar jaar nog voor het mooie weer zorgde bij de recreanten, toverde nu donkere donderwolken boven het hoofd van monument Hans Wildiers. Bij het ter perse gaan van deze vers (uw dienaar diende halsoverkop in de 3de set te vertrekken) was de uitslag nog niet bekend, maar die volgt weldra.

Ook de dubbel tussen Charlotte en Mieke en Amber en Katrien lokte veel volk én veel muggen. Deze laatsten gingen echter lopen van de spanning in de eerste set : 7-6 waarna de 2de set een gortdroge 6-0 werd.

Bert Meurrens mag dan wel aan zijn zesde kunstheup toe zijn, de manier waarop hij steak tartaar maalde van uw dienaar, mag weer in de handboeken. Laat ons zeggen dat ik het advies van Ernest Hemmingway « je hoeft niet alle fouten zelf te maken, geef Bert ook eens een kans » niet goed opgevolgd heb. Zo geraak ik nooit op dat podium.

Zijn jullie overigens ook zo vruchteloos op zoek geweest naar de genderneutrale reeks op ons clubtornooi. Als hippe club die mee is met zijn tijd, hadden wij in de ware LGTQIABRRKOUDHIERZEG+-traditie toch wel een aparte genderneutrale reeks verwacht, maar nee hoor. Het is hij of zij op dat podium en niet « het ».

Alle gekheid op de spreekwoordelijke stok. De strijd der titanen gaat in het Hellegat onverdroten voort. Vandaag staat alweer een spannende dag voor de deur met nieuwe tennisthrillers die zich aankondigen. Allen daarheen!

Beste tennisvrienden

Naar jaarlijkse traditie zijn we ook dit jaar weer op zoek naar de beste speler(s)/speelster(s) van onze club tijdens het traditionele clubkampioenschap. Niet onlogisch denk je dan aangezien we in het sportwoordenboek volgende definitie voor “clubkampioenschap” aantreffen: “Elke kleine of grote club, die naam waardig, houdt een kampioenschap voor de eigen spelers. De winnaar daarvan mag zich clubkampioen noemen”. Onze club is nu echt wel een grote club en dat we waardig zijn, mag o.a. blijken uit de talrijke interclubtitels die onze club rijk is.

Wie echter al meer dan 30 jaar tennis speelt, weet dat vroeger elke kleine of grote club (de naam minder of meer waardig) een clubkampioenschap had, maar dat dat vaak niet veel voorstelde. De man/vrouw die uiteindelijke met de overwinning ging lopen was meestal hij/zij die de meeste forfaitoverwinningen had. En zo gebeurde het een 15-jaar geleden dat ik aan de toernooitafel stond in Lovanium en de wedstrijdleider aldaar (de kwaaie van de twee 🙂 ) aan een van onze topspelers, T.V.B. (medemaker van echt wel een van de mooiste baby’s ooit gezien) de volgende optie gaf: “ofwel geef je forfait op je clubtoernooitje ofwel op dit officiële toernooi met alle gevolgen van dien”. Waarop T.V.B. kort reageerde en zei dat hij dan toch maar voor “het clubtoernooitje” ging kiezen, omdat daar nu eenmaal 200 inschrijvingen meer waren. Grote meneer die T.V.B. en grootse club merkte ik enige jaren later, toen ik er zelf lid werd.

Het clubkampioenschap zou ten allen tijden de culminatie moeten zijn van het afgelopen tennisjaar en de viering van de tennissport an sich. Toch blijkt het clubkampioenschap ook bij velen voor ongekende stress te zorgen. Stress om niet af te gaan tegen “mindere goden”, stress om maar niet te zakken op de WTC ranking, stress voor de man/vrouw met het fototoestel… Jammer allemaal, want wanneer je het hebt over kampioenen dan komt automatisch de vraag naar de enige echte G.O.A.T (Greatest Of All Time) op de proppen. Het antwoord vinden we makkelijk op de website van de club (“erelijst van de medaillewinnaars”): Tinne Sauvillers! De toernooileiding mag misschien wel eens de stand updaten (laatste stand is van 5/9/2019!)

Voor we overgaan tot de orde van de dag toch nog een onderzoeksvraagje voor de volgende auteurs van de vers: is er iemand in de club al in geslaagd om de “golden slam” te realiseren? Iemand die binnen zijn/haar geslachtscategorie zowel een titel wist te veroveren bij de junioren, de volwassenen enkel, de volwassenen dubbel als de veteranen… (aangezien er geen veteranen vrouwen reeks is (pijnlijk, zoals al bleek uit Voeli zijn artikel), bestaat de vrouwelijke Golden Slam uit de eerste drie categorieën. Lezer, we houden je op de hoogte…

En dan nu wat echt telt: de orde van de dag

9u vanmorgen: Tom Vanden Eynde zegeviert niet maar speelt een bijzonder sterke wedstrijd, met gevarieerd tennis, een uitstekend loopvermogen en een dwingende opslag. Quote Tom: “de rally’s mochten wat langer zijn”. Sorry Tom, daar doen we niet aan mee en als ze toch te lang dreigen te worden, is de dropshot de optie bij uitstek 😉 2-6 2-6, maar eerlijkheidshalve toegegeven de score, zoals zo vaak in tennis, was geenszins een goede representatie van de wedstrijd. Topkerel waar ik nog vaak pinten mee ga pakken op de club en toptennisser waar ik toch dringend eens een dubbeltoernooitje mee moet spelen.

12u de hemelsluizen gaan volledig open en het laatste wat een mens dan moet hebben zijn driesetters… er volgen er +- 6 (bij het ter perse gaan van deze vers waren nog steeds niet alle matchen afgerond) waardoor het hele schema in de soep draait.

19u Hilde Walder en Hans Nuyts vechten een titanenstrijd uit tegen Stef De Cuyper en Anja Cornet. Hans was zeer opmerkzaam en zag dat Hilde aan het net aan het indommelen was. Een lekkere 1ste service tussen haar 7de en 8ste ruggenwervel was haar deel. De adrenaline begon opnieuw te pompen en de twee snoepten alsnog de overwinning van onder Stef zijn neus.

20u Ook Thomas Verwimp en Peggy Timmermans weten de buit binnen te halen. We wisten in de familie al dat Thomas een meesterkok in het bereiden van zalm was, maar nu blijkt hij ook nog eens begenadigd tennisser te zijn. Is er eigenlijk iets dat de familie Verwimp niet kan?

20u Ook broer Michael wint zijn match aan de zijde van Bart Lemmens. In tegenstelling tot volleybal, hoef je in tennis niet per se groot te zijn Tim 😉 Michael wist me nog te vertellen dat het zalmdieet van zijn broer gezorgd had voor extra sprongkracht.

22u De “upset” van het toernooi is zowaar bijna een feit: het dreamteam Thomas Van Bever en Hermes De Backere (135punten) beleeft een ware nachtmerrie en moet 3 matchballen redden tegen Wouter Vandewalle en Wim De Wachter (25 punten). Wie in het beeldwoordenboek gaat kijken onder “Vals konijn” ziet de kop van Wouter al van ver staan!

01.u Niki Gaublomme trakteert Sandra Taelemans op een nieuwe fiets.

01u15 Gert Martens wint de 1ste set met 6-4 van Michiel Philippe en Tessa Gordts is nog de enige die blijft supporteren… respect!

01u30 De club beslist om met de opbrengst van de Torenquiz volgend jaar Woody pyjama’s te kopen en warme sloefkes voor de supporters. Tessa zal het eerste exemplaar plechtig overhandigd worden door onze voorzitter, die momenteel niet kan slapen in de wetenschap dat een andere veteraan dan hijzelf de trofee in de lucht mag steken.

01u45 Slaap zacht iedereen met de gedachte dat we deel uitmaken van de aangenaamste club van Vlaanderen.

Kurt Beynen

Waar we niet op zaten te wachten, hebben we dan toch gekregen. Enkele flinke regenbuien en heel de planning naar de vaantjes en veel kopkekrab bij de wedstijdleiding.
Maar na een lokale terreinschouwing bleek het al bij al nog mee te vallen. Terrein 6 en 7 waren snel bespeelbaar na een aftrekbeurt van Rudy.

De eerste opmerking die ik bij aankomst te horen kreeg: waarom is er geen reeks gemaakt voor dames van een bepaalde leeftijdscategorie. De dame in kwestie leek mij rond de 40 jaar jong te zijn, maar welke reeks is het meest evident in dit geval ? Weinig dames staan te popelen om hun leeftijd zomaar te grabbel te gooien dus een reeks 30-50 jaar lijkt mij ideaal.

Bij mijn aankomst aanschouwde ik de match tussen Harry+ François / Kurt + Petra.
Je zou denken dat je Harry wel even op zijn paard zou krijgen door wat korte ballekes te slaan, maar daar hadden ze de tijd niet voor. Geen paard is Harry vreemd. Zijn onderstel vertoont wel wat slijtage maar de romp en het hoofd zitten nog goed.
Ook Hollands glorie Susan was weer van de partij. Haar sex-appeal stijgt met de jaren. De rok tot op de enkels werd dan ook vervangen door eentje tot onder de knie. Hoe dat gaat evolueren zal de toekomst uitwijzen, maar ik hou mijn hart vast. Dat zal wel volstaan.
Op het terrein ernaast was er een dubbel aan de gang waar Bie haar beste beentje voor zette. Verwarring alom echter, aangezien men op het ene terrein een JIJ, en op het andere een GIJ schalde.
Piet nam de maat van Bart ondanks enkele “kutballen” aan Piet’s kant.
Dan een stevige dubbel tussen Arno + Bram DBM en Ken + Bram V.
Ken had voor de gelegenheid een exemplaar aangeschaft van de nieuwe pyjamacollectie van Nike. La mama had er zo haar bedenkingen bij maar zweeg in alle talen.
Zo deed ook Marleen, die wijselijk zei : ik zeg niks ! Een eerste leugen van de avond.
An + Hannelore verrasten vriend en vijand en klopten Frank en Danny.
2 mannen die een slapeloze nacht tegemoet gaan , 2 dames die gaan slapen als een roos.
Jef en Valerie wonnen dan weer van Kris en Ann, wiens voorhamer vandaag niet zijn werk deed. Jef toverde van die kattensprongen uit zijn kuiten, die je niet meer verwacht van een man met die leeftijd (-80 om zeker te zijn)
de Jerre had weinig medelijden met maatje Rutger, maar daar zijn vrienden voor.
Mama Klaar was wat ontgoocheld over de snelle afloop, maar toch heel blij om mij nog ’s te zien. Dat was wederzijds. William was een beetje blij.
Kris en Adriano wonnen in STB van Michael en Piet, ondanks de flitsende bewegingen en spurtjes van laatstgenoemde. Sinds hij op de kleinkindjes past is hij terug een “jonkie”.
Adriano liet na de match weten dat hij werd geselecteerd voor een figurantenrol in een of andere filmopname, maar wist niet welke ? 450 euro + warme maaltijd : waarschijnlijk een nieuwe serie. “Met 5 in bed” of “komen slapen”
Dominque en Sandra waren een maatje te sterk voor Esther en Petra ondanks de mooie rally’s. Af en toe hoorden we een kreet zoals van een oeros en Esther werd enkele malen tegen de achterwand gedrongen, maar was toch zo vriendelijk om “koekoek” te roepen, wanneer zij in de buurt kwam van mijn uil. Maak u geen zorgen, we gingen ieder naar ons eigen nest.
Wim(meke) en Franky namen de maat van Kurt en Rudy (de Sheriff) maar makkelijk ging dat niet. Wim werd toch wat nerveus de tweede set met een “komaan jannet” tot gevolg.
Dit was op zichzelf bedoeld maar Franky keek toch even raar op.
Amber die won met Mieke , tegen Britt en Hilde, had voor de gelegenheid ook een nachtelijk gewaad aangetrokken, wat haar heel goed stond trouwens. Fris wit, het is eens wat anders dan sommige kleurencombinaties die te aanschouwen vielen.

Graag wens ik jullie er ook nog op te attenderen dat ons dubbeltornoooi binnen enkele weken van start gaat. Het moment om toch s te zien of er geen valse konijnen tussen zitten die je kan vragen om mee samen te spelen.
Ikzelf werd al gevraagd door Ief, maar hij zal wel weten dat ik helemaal niet “vals” ben .
Kris en Ief , leuk om u zo aan te mogen melden aan de wedstrijdtafel 🙂
Sofie van Ief was tevens ook wat misnoegd omwille van het verslag van gisteren, want blijkbaar werd er over haar wel wat waarheid verdraaid, maar ik denk dat ze het beter zelf efkes uitlegt.

Slaapwel
Voelie