Ondertussen zitten we overal in de eindtabel en valt het clubkampioenschap in zijn definitieve plooi. Tijd om nog even stil te staan bij het overlijden van mijn papa en erevoorzitter Fred, want laten we wel wezen, zonder Fred zou er geen clubkampioenschap geweest zijn. De filosofie van het clubkampioenschap 30 jaar geleden vindt zijn oorsprong in de samenwerking tussen Toine en Fred. Ze vonden elkaar in wat ze wilden bereiken met de club en het kampioenschap. Ik wil bij deze dan ook Toine bedanken voor wat hij gerealiseerd heeft maar vooral voor de jarenlange vriendschap met Fred en al die onvergetelijke momenten. Om de geest van de beginjaren nog eens tot leven te brengen wil ik graag nog een passage hernemen uit een van de verzen uit de eerste jaargang. Het is meteen ook een ode aan alle vrijwilligers die zich inzetten voor de club en het clubkampioenschap.
HULDE aan al de deelnemers en de vele steunpilaren van WTC
“Niemand spreke anders voor zichzelf dan door zijn werk”, en dat geldt NIET alleen voor Toine. We hebben ervaren op welke paraatheid van vrijwilligers we op willekeurige tijdstippen al zijn kunnen terugvallen. Zo evident is dat allemaal niet, en tóch zijn er dagelijks verschillenden die zich inzetten tot het welslagen van ons clubtornooi. Eens te meer zien we dat kalmte enorm veel tot stand brengt, haast ongemerkt doet elk zijn werk, en dat geeft nu juist de sfeer weer van onze club: alles op zijn tijd, niets geforceerd, niemand dwingen, het komt allemaal wel vanzelf, dat groeit zo. De kameraadschappelijke sfeer is hier enorm! Het aantal bereidwilligen dat tussen de regenbuien door de terreinen helpt draineren is talloos. Sommigen presenteren zich om de permanentie te verzekeren aan de inschrijving, anderen presenteren zich zomaar om hun tennisvriend in te spelen, in afwachting van de tegenstrever, die wat oponthoud heeft. Gezien de late tijdstippen waarop sommigen matchen helaas moeten doorgaan, bestaat er een solidair gevoel van niet alleen te zijn, altijd al was er publiek. Moest men in de keuken bvb. in onverschilligheid onze brochettekes bakken, of onze mosseltjes koken, of noem maar op – wat al lekkers heeft men niet geprepareerd – het zou ons nog bitter smaken bovendien, en het zou onze honger maar half stillen. Het klinkt ongelooflijk, maar ’t is waar en nog wel HIER in Wezemaal! Het moet in ons hoofd niet opkomen om te zeggen: “Ik ga morgen naar de tennis”, maar: “Ik ga morgen NIET naar de tennis”. Want dat laatste zou dan een uitzondering betekenen als het overslaan van een maaltijd of van een dutje. Tijd hebben betekent immers tijd willen hebben. Het allerbeste wat een tennisser voor d’ander kan doen blijft toch nog altijd wat hij voor die andere speler IS. We voelen hier de echte kameraadschap, we maken deel uit van éénzelfde groep, en we bestormen dezelfde top, die we, wie weet, samen bereiken, allemaal worden we nog (club)kampioenen. Al hebben we soms wat pech veroorzaakt door hemelwater, of, voor sommigen misschien door minder gelukkige loting, weet dat tegenspoed de diamant is waarmee de hemel zijn juwelen slijpt! Elke match heeft men tot hiertoe durven aanvechten, zonder enig haatgevoel voor de rivaal, of zonder bang te zijn voor een mogelijke nederlaag, want iedereen die meedoet WEET dat het een fijne en aangename beleving is. De glimlach van elk kost minder dan elektriciteit, maar geeft ons evenveel licht (hoewel de pleinverlichting er best mag wezen, zolang de friteuse niet opstaat uiteraard …). We appreciëren erg de soepelheid van de deelnemers, en ook hun stiptheid, ook Nelson’s geluk was nl. hieraan te danken, dat hij de klok altijd ’n kwartiertje vóór was! We danken u allemaal om uw enthoesiaste deelname, doe zo voort.
Ondertussen werden er ook al heel wat kwartfinales afgewerkt vandaag. Proficiat met jullie halve finale plaats Walter, Wim, Arnoud, Liesbet, Gert, Kaat, Hans, Kurt, Arne, Kurt, Michael, Bram en Kris !!!
En als afsluiter:
Cigani! Juris!!! 1-Boom, boom, boom, boom, boom…………….. kutz, kutz ehy jaBoom, boom, boom, boom, boomKana hi naj kutz, kutz ehy jaDevla, …………………Devla, ………………..Devla, mi dzav te mange an(do) for?Jek bar? kalashnikovKalashnikovKalashnikovKalashnikov, kalashnikovEeeeeeh… Boom, boom, boom, boom, boom…………………………………………. Dalakovac, Markovac, Mala Krsna, Lajkovac, Caje, suje, ajde, hopaaaaa
Patrick