Maand: augustus 2020

Ondanks het warme weer waren er weer topmatchen vandaag. In de vooravond gaven Frank en Jo op de vijf en Patrick en Tom op de zes het beste van zichzelf. Even verder bestookten Jens en Staf elkaar alsof hun leven ervan afhing. Van op afstand leek PJ een wat mindere dag te hebben tegen een genadeloze Walter. Ook later op de avond kon men genieten van zinderend en bevlogen tennis.

“De Vers uit de Raket is weer sterk dit jaar. Maar er mag nog wat meer seks en geweld in”. Het tweede zou kunnen. Maar wat het eerste betreft: volgens de recent ontdekte tennisdrift-theorie van Sigmund Freud is tennis een (superieur) substituut voor mensen die geen zin meer hebben in seks. In het tennisspel zouden eerdere seksuele trauma’s ook volop zichtbaar worden, en het spel beïnvloeden. Freud hield zijn theorie verborgen, hoewel er al hints naar te vinden waren in “Psychopathologie van het gemengd dubbelspel” uit 1923 en “Het Ego en de onderhandse opslag” uit 1938. Twee jaar geleden werd op Sotheby’s een koffer geveild, die vol zat met artikels en notities van zijn hand over de theorie.

Tom VR beschreef twee dagen geleden hoe castratieangst in zijn match tegen een sympathieke uroloog leidde tot verstijfd tennis en het daaropvolgende verlies. Bewijs voor de theorie van Freud dus. Opvallend veel tennissende mannen vragen voor een vasectomie overigens hoe lang het zal duren voor ze weer kunnen tennissen. En dus niet hoe lang het zal duren voor ze weer naar bed kunnen met hun echtgenote. Tom VR gaf tevens duiding bij de feministische hysterie die zich in de tenniswereld sneller manifesteert dan elders. Freud kon die rechtstreeks linken aan wat hij “penisnijd” noemde.

Eerdere tegenstanders van Frank VD zullen in de geschriften van Freud graag lezen dat misvattingen in de kindertijd over seksualiteit (bijvoorbeeld dat de bevruchting door de mond plaatsvindt, of dat het vrouwelijke geslachtsdeel over tanden beschikt) op latere leeftijd welhaast moeten leiden tot een overmatig gebruik van de slice, drop-shot en lob. Niet dat er met die lob iets mis is. Freud schreef al in 1914 (in “Weerstand tegen de lob”): “De lob is de Assepoester, het stiefkind van het tennisspel: te weinig gebruikt, ondergewaardeerd en in het algemeen in een kwade reuk staand. Het woord lob zelf wekt onaangename associaties met kwabben en vet op, zodat de meeste mannen niet graag horen dat ze goed kunnen lobben. Het aangeleerde vermogen een lob gewoon als een lob te zien, vermindert de pathologische angstgevoelens in het tennisspel aanzienlijk.”

Freud beschouwde tennis niet als een onschuldig spelletje. In 1935 schreef hij (in “De fallistische en genitale benadering van de smash”): “De verdorvenheid van de greep, de naakte kracht van het racketblad, de incestueuze ondertoon van het spelen op Moeder Aarde [gravel, nvdr] en de ontuchtige implicaties van de noodzaak een net te spannen om ons ervan te weerhouden te handelen zoals onze erotische en agressieve driften ons ingeven, dat is tennis.”. Waar hij in 1936 overtuigend verder op borduurde in “Duiding bij dromen over de dubbel surprise-reeksen”. Het artikel dat dit jaar in extremis leidde tot de opschorting van die reeks, en (om zeker te zijn) alle andere dubbelreeksen.

De ontdekking van de geschriften van Freud heeft geleid tot heel wat aanvullend wetenschappelijk onderzoek. Met name aan de KU Leuven. Professor Wildiers heeft bijvoorbeeld op grote schaal onderzocht of de endorfines (=genotshormonen) die vrijkomen bij het opentrekken van een doos tennisballen beschermend werken tegen kanker. Quod non. Professor Grieten onderzocht of er een verschil is in sociaal conformisme tussen spelers die bij twijfelballen onmiddellijk voorstellen om het punt over te spelen en spelers die een discussie starten. De resultaten waren niet-conclusief. Hij stelde in later onderzoek wel een (niet-causaal) verband vast tussen het pikken van lijnballen en een voorgeschiedenis van bedwateren, excessieve zelfbevrediging en kleine diefstallen.

Professor Bormans deed – om de theorie van Freud empirisch te kunnen staven of ontkrachten – enkele onderzoeksvoorstellen naar de effecten van libidoverhogende medicatie voor en na het dubbel dames-spel. Maar geraakte er niet mee voorbij de ethische commissie van de universiteit.

Wouter en Joeri zullen de conclusies van het onderzoek van professor Vanderaa kunnen bevestigen: er bestaat een sterke correlatie tussen impotentie en het obsessief plaatsen van de verticale enkelpaaltjes. Wie kent die enkelpaaltjes overigens nog? Ik wist niet dat we die nog hadden.

Iets anders: wij slaan de wijze raad van Patrick VDR zelden in de wind. Hij raadt aan om “minstens tachtig procent van de spelers effe te vernoemen”.  Bij deze: Jolien, Paul, Ief, Jo, Frank, Staf, Jens, Walter, Pieter,-Jan, Dieter, Dirk, Kris, Julie, andere Jolien, Chantal, Isabelle, Bert, Joeri, Jos, Wouter, Bram, Mieke, Bo, Philippe, Marnik, Geert, Tim, Koen, Gert, Jan, Stef, Tom, Bram, Frank, andere Kris, Eric, Koen, Gerrik, andere Tom, Davy, en (last but not least) andere Gert.

A domani.

Bart Lemmens.

In ’t Hellegat stonden ook vandaag weer slechts 4 vrouwenwedstrijden op het programma. Wel veel mannen in propere shirts…de vrouwen van Wezemaal hebben dan toch de slechte raad van Hilde niet opgevolgd en de was aan hun laars gelapt… oef! Dit was duidelijk een brug te ver. Een vrouwen veteranenreeks, daar kan over gepraat worden, maar bepaalde tradities dienen toch eenmaal gerespecteerd te worden. Laten we toegeven, de “nieuwe man” is al lang passé. Lang leve “de retroman” die vraagt wanneer het eten klaar is, die de was maar uit zijn kast moet nemen en zijn “sloffen”, samen met de afstandsbediening, laat brengen door “zijn madame”. Maar goed, genoeg seksistische klap verkocht en over naar de orde van de dag. Morgen krijg ik mijn sloffen naar mijn kop gegooid, kan ik weer lekker het eten maken, de vrouw smeken om de was te doen (omdat ik er zelf niet in slaag) en de afstandsbediening delen met de kinderen.

Deze ochtend maakte Patrick V. (met de V van Voorzitter) Patrick L in met twee keer 6-0. De eerste set, die exact 21 minuten duurde, was een ware nachtmerrie voor Patrick L. In punten uitgedrukt: 24-6. Patrick L. hanteerde de reeds door D. Verwimp beproefde tactiek van “het rammen ipv lopen”, maar die leverde wederom enkel frustratie op. Onze voorzitter dreigde wel nog de match te moeten forfaiteren door onsportief gedrag tijdens de kantwissel in de vorm van tijdrekken en door het constant maken van voetfouten bij de opslag. Maar wanneer we het reglement van Tennis Vlaanderen erop nalezen zien we het volgende:

Regel 19. Er is sprake van voetfout als de serveerder:
• Verkeerd gaat staan, bv. buiten de zijlijn.
• Loopt bij het serveren; een aanloopje mag niet.
• Eén van de lijnen raakt.

Uitzondering 1: voorzitters

Uitzondering 2: mensen die het fysieke nadeel hebben, kleiner te zijn dan 175cm.

Een bizarre wending in het tennisreglement maar niks onsportief gedrag dus, onze voorzitter mocht bij de opslag met beide voeten in het veld staan. Sportief gedrag en gewoon een topmatch. Patrick V., blijf nog maar lang aan de andere kant van de tabel staan en mochten we elkaar treffen, zal ik van uitzondering 2 dankbaar gebruik maken 😉

De topaffiche van de dag: Ief tegen Bjorn, heeft de verwachtingen niet kunnen inlossen. Traag spel en ellenlange rally’s, gaf Bjorn toe. Bij het begin van de derde set, na 2u45 min. match, gaf Ief er de brui aan. (krampen) Bjorn stoot door. (Wat is dat toch met die voetballers en hun belachelijk goede conditie ondanks de vele Duvels?)

Wim DW speelde een bijzonder sterke eerste set tegen Jerre “ik wist niet dat ik moest spelen” De Wolf. In de tweede set werd Wim over de knie gelegd, mede door het opslaggeweld van Jeroen. 6-4 6-0. Beide heren vonden het nog nodig om elkaar te tutoyeren en met complimentjes te strooien. Feit blijft echter: Wim naar de herkansingen.

Ondertussen ook even gepolst naar Jo Vaeremans zijn kansen tegen Frank Van Daele. Dixit Wim DW: “Jo zit eigenlijk al in de herkansingen, hij weet het alleen nog niet”. Vaeremans geloofde echter steevast in zijn kansen en repliceerde dat herkansingen nog niet zeker waren “omdat Frank nog steeds tegen een boom kon rijden”. Van zelfvertrouwen gesproken…

In Vrouwen Recreatie namen Katleen Hessels en Leen Claes het tegen elkaar op. Strak tennis, mooie balwisselingen, maar een te hoge foutenlast van Leen en een sterkere forehand van Katleen zorgden voor de uiteindelijke, misschien wel overdreven score van 6-0 6-2.

In het duel tussen Wouter Appeltans en Joeri Vandermeeren bleek de eerste een maat te sterk voor Joeri: 6-3 6-1. Toen ik Joeri nog voor de match polste naar zijn tactiek, was hij kort en krachtig: “Goan!” Na de match toonde Joeri zich van een iets meer filosofische kant: “ik heb er vrede mee; tijdens het CK moet een mens vrede kunnen nemen” Sterke woorden Joeri!

Een dikke pluim voor Tom Vanraes die een uitstekende 2de set speelde tegen Hermie: 6-1 6-4

De Voeli Academy kon vandaag niet overtuigen en verloor in 3sets van diens tennispartner Manu Van der Hauwaert. De grandmaster himself haalde nog alles uit de kast, maar noch de slice forehand, slice backhand, slice opslag, slice volley, slice backhandsmash… mochten baten. Manu hielt zijn “korte arm” net voldoende onder controle en haalde de match binnen met 7/5 1/6 6/3

Tot slot nog een belangrijke wending in het tennisreglement:

Dixit Geert Verbiest: bij een stand van 7-5 1-0, mogen de spelers, die van kant wisselen, soms wel, soms niet gaan zitten. Afhankelijk van het feit of ze gaan zitten zijn bij 7-5!

Dus dwz: opteren spelers ervoor om te gaan zitten bij een even eindstand van een set, dan hebben ze dat recht niet meer op 1-0. Kiezen ze daar niet voor op het einde van een set, dan mogen ze dat recht nog steeds opeisen bij 1-0 in de 2de set!

Bedankt om een baken van licht te zijn in deze corona-duisternis Geert!

Slaap zacht en morgen alles geven hé

Kurt B.

PS. “Zoek de d/t fout” was toch een verplicht nummertje hè Kris B.? Bij deze…

Eb en vloed is zelden goed. Dat bleek vorige week nog maar eens in Blankenberge. Nu klagen ze daar dat er geen volk meer is. Eerst was het te druk, nu is het er te kalm. Een mens is nooit content.
In de hellhole in de Spikstraat is het door die Chinese vleermuis dit jaar ook een beetje rustiger dan anders. Maar laat dat de pret niet bederven. Het clubtornooi biedt dit jaar weer schier eindeloze voordelen. Je ziet er het allerbeste tennis, de knapste dames, six-pack mannen die allemaal rechtstreeks van de Basic Frit lijken te komen. Je hoort er de meest spitante discussies, de allerlaatste virologische weetjes, de beste moppen en messcherpe politieke analyses. Bijkomend niet te onderschatten voordeel : je loopt er Marc Van Ranst niet tegen het lijf, een te koesteren zeldzaamheid tegenwoordig. Wat die allemaal uit zijn nek slaat, is gesneden brood voor psychiaters.
Nu lopen we in het Hellegat ook allemaal met een mondmasker rond. Voortschrijdend inzicht, virologenjargon voor ‘stommiteit’, leerde dat het virus immers wél overdraagbaar was, ja je gelooft het niet.
Genoeg in de elleboog gezeverd, over naar het serieuzere werk: de wedstrijden van vandaag.
Maar niet voor we in dit tranendal toch eerst even deemoedig het hoofd buigen voor een gebed. Vanuit feministische hoek kreeg uw dienaar vorig jaar namelijk kritiek omwille van ons gebed aan « Onze Federer ». Zoals jullie weten, is het dezer dagen aartsmoeilijk, zoniet onmogelijk geworden om niet op zere tenen te trappen bij eender welke uitspraak. De ene keer zijn het de Black Lives Matter-adepten, de andere keer is het die boysband van Schild en Vrienden, dan weer voelt Kind & Samengesteld Gezin zich beledigd of is Anuna in haar gat gebeten. Nogmaals : een mens is nooit content tegenwoordig. Dit keer was de feministische vleugel van onze club op de pik getrapt (pun intended). En als er één iets is dat wij niet willen, is het wel die feministen op de kast te jagen (behalve dan om het stof af te doen uiteraard).
Zodus, beminde gelovigen, had ik het plan opgevat om dit jaar een Wees Gegroet Martina Navratilova met u te bidden (ja, ik was zelf ook méér fan van Chris Evert, maar dat rijmde hier langs geen kanten). Echter, ook hier botste ik al bij de derde strofe (« de vrucht van uw schoot ») op zinssnedes die de toets van de « Me Too »-beweging niet zouden doorstaan.
Ik hou het deze keer dan ook graag neutraal bij een korte geloofsbelijdenis, maar die zullen we voor een volgende vers reserveren, anders wordt dat hier veel te lang, zeker aangezien we nu nog altijd geen wedstrijd hebben becommentarieerd. De instructies waren nochtans duidelijk : zorg dat je minstens over 80% van de matchen iets zegt. Tja, dat zal toch voor een volgende keer zijn. Uw dienaar moest namelijk zelf aantreden, tegen een uroloog dan nog. Een mens zou voor minder met de billen dichtgeknepen op het veld verschijnen. Enkel een aantal 33’ers achteraf konden hier wat verlichting brengen.
Morgen is er alweer een nieuwe dag vol spannende verhalen vanuit de gezelligste club van het land. Naar verluidt staan er weeral een aantal topaffiches klaar. Komt dat zien. En voor nu: slaap zacht !

Tom Vanraes

28 enkels op het zondagprogramma waarvan maar 4 vrouwenmatchen. Dames, de Wezemaalse tennispleinen worden gedomineerd door de mannen. 🙂 Aan ons om hier iets aan te doen!


De veteranen recreatie mochten vandaag het startschot geven : Jo versus Paul. Zij zochten alvast de schaduw van terrein 11 op . Er werd tactisch gespeeld waarbij het nodige zweet langs beide kanten vloeide. Laat dat vandaag de barometer zijn. De verkleuring van de T-shirts weerspiegelt de intensiteit van de match . Jo zijn T-shirt was wat lichter geworden en hij werd dan ook, met recht en rede, de winnaar van deze match.

Frank/ Gert: Een match van 2u30 werd door Gert gewonnen. Gert dwong Frank naar de baseline en verschalkte hem zelfs na een lob door deze bal alsnog terug te spelen terwijl Frank al rustig euforie kraaide van zijn , helaas, niet gemaakt punt.

Tim DR/Tim S: lange rally’s werden hier gespeeld waarbij Tim S met zijn volleyballengte het af wist te maken. Tim S. speelde de eerste set wat tactischer waardoor hij deze vlotjes won. Zijn witte T-shirt was bij deze ook al transparant geworden, waardoor hij het uiteraard verdiende om te winnen. 🙂 Een reserve T-shirt in je tenniszak steken, is bij dit weer zeker een must.

Gert/Paulo: Gert hoopte dat hij snel onder de douche kon gaan staan, wat hem bij deze tropische temperaturen de nodige afkoeling zou brengen . De drankvoorraad slonk daar ook dusdanig snel zodat ze na de 1ste set wat moesten bij tanken. Paulo won de match.

David/Jan: Jan had al snel door dat hij David aan het net moest verschalken door langs de lijnen te slaan. De bal de hoogte in jagen was geen optie want deze werden onherroepelijk af gesmasht. Fouten werden langs beide kanten afgedwongen maar David won de strijd.

Pieter-Jan / Bjorn: Startend met een enkelkwetsure en overtuigd van zijn verlies begon PJ moedig aan zijn match. Deze kwetsure speelde hem toch wat parten want al snel stond er 6-0 op het scorebord. Het gevarieerd spel van Bjorn deed PJ wat opgeven in zijn spurtjes waardoor de match snel beklonken was.

Geert/ Arno: jeugd tegen ervaring op centercourt. De zenuwachtigheid van Arno speelde hem wat parten en dreef zijn foutenlast de hoogte in. Vandaele junior verloor de strijd tegen Geert .

Katleen/ Valerie: de eerste vrouwenmatch van de dag. Valerie kon met haar backhand flink uithalen waarbij ze Katleen naar de baseline dwong. Onder het gejoel van blije, spelende kinderen achter hun veld konden beide dames hun rust bewaren en de match rustig verder spelen. Valerie behaalde de zege.

Joeri/ Thomas: met een verwachte speeltijd van 35’ bood Joeri nog wat weerwerk en wist hij zijn wedstrijdtijd bijna te verdubbelen. In een klein uurtje werd de wedstrijd beklonken waarbij beide heren de tropische zon goed hadden weten te weerstaan.

Dorien/ Petra: dit keer werd de strijd voor beide dames niet binnen de werkuren beslecht maar stonden ze tegenover elkaar op de court. Het spelinzicht en de wedstrijdervaring speelde hier in het voordeel van Petra.

Staf/ Wim: de harde opslagen van Staf dwongen Wimmeke duvel in de fout. Een mooie winst voor Staf.

Wolf/ Dirk: een oneerlijke strijd van in het begin . Wolf won vlotjes van Dirk.

Gerrik/ Wim: met een T-shirt ‘made for tennis’ het terrein betreden , leek het alsof het voor Gerrik niet kon misgaan. Alhoewel het in de praktijk wat anders verliep. Wim stak de zege op zak.

Toon/ Dirk: ondanks de vele jeugdige supporters aan de zijlijn kon Toon het niet halen van Dirk. De strijd werd met een 6-1,6-2 stand beslecht.

Simon/Wouter: er werd stevig door geklopt aan beide kanten. Maar een veelheid aan dubbele fouten aan de kant van Simon zorgden ervoor dat hij de 1ste set verloor. In de 2de set speelde Wouter wat constanter, Simon te weinig aanvallend en dit resulteerde in een winst voor Wouter.

Jens/ Ruben: zoals Jens zelf aangaf is hij een diesel die wat warm diende te lopen. De eerste set ging dus wat moeizamer voor hem en de 2de liep wat vlotter. Of het nu nieuwe versiertrucjes zijn of hij de corona registratieregels uitvoerig wou handhaven, zal ik niet weten maar Jens vroeg na zijn match onmiddellijk een telefoonnummer en een foto van één van de dames die op centercourt recreatief aan het spelen was. Een nieuwe WTC romance in bloei ?

Arnoud/ Wouter: een 3-setter. Alhoewel dit eerst in het voordeel van Wouter bleek uit te draaien, was het toch Arnoud die triomfeerde.

Adriano/ Johan: ‘Derop en derover’ was het motto van Adriano. Ha vinto facilmente.

Michaël/ Piet: Piet was hier net zoals Jolien, gisteren, in overtreding… katers zijn niet toegelaten op het veld. Piets reflexen waren duidelijk wat opgedroogd en een stortbui kon hier geen soelaas aan bieden. Veni, vidi, vici .

Rudy/ Frederik: Frederik knalde de opslagen van Rudy wreed af en hij liet hem wat perplex achter. Hijzelf bleek een waar opslagkanon te zijn en scoorde meerdere acekes. Een vlotte winst!

Bert/ Bram: ondanks het feit dat Bert zijn broek echt wel aan de korte kant was en zijn roze T-shirt iets wat vrouwelijk was, aldus hemzelf, kon hij zich redelijk staande houden tegen een veel te sterke Bram. Na zijn nederlaag werd het roze exemplaar ingeruild voor een mannelijk zwart.

Linde / Dominique: de witte tenniskledij was vroeger verplicht. Beide vrouwen hier hanteerden duidelijk deze dresscode nog. Technisch gezien was Linde een plaatje om naar te kijken en voor haar 12- jarige leeftijd ligt er nog een prachtige tenniscarriere in het verschiet. De ervaring haalde het echter in dit geval.

Walter/ Ronny: Walter liet Ronny van hot naar her lopen en zo liep de voorsprong snel uit. Deze 2 superveteranen lieten een mooi potje tennis zien.

Elke/ Caroline: In de rally’s haalde Elke het van Caroline . Al verdient het aantal supporters op de bank van Caroline een lovenswaardige vermelding.

Frank/ Bram: ‘de bal zo hoog retourneren en die wordt dan zo afgemaakt, geen respect voor de ouderdom’, reageerde Frank laconiek. Het mooie tennisspel van Bram haalde het in de 1ste set niet van het tactische spel van Frank. In het begin van de 2de set domineerde Bram het spel , maar Frank behaalde uiteindelijk de eindzege.

Nico/ Bart: Zo wat formeel naast het veld staan met een chique farde met papieren in je handen ontlokt soms al wat uitspraken van spelers. Nico liet zich ontvallen dat hij wat last had van zijn arm en dat Bart hoogstwaarschijnlijk de vloer met hem ging vegen. Nadien zei Elke, Barts vrouw, dat Bart dacht geen schijn van kans te hebben tegen Nico. In de 1ste set konden we duidelijk stellen dat de vloer geveegd werd , maar het was Nico die de dweil vast had. De 2de set ging in het eerste elan verder , maar een lichte kentering zorgde uiteindelijk alsnog voor een 7-5 stand voor Nico.

Tom/ Wouter: Wouter nam van bij de start de teugels in handen en dwong de fouten af bij Tom.

Michiel/ Stef: de laatste match van de dag eindigde met een 3-setter. Er werd best hard geslagen en Stef verloor de 1ste set en won de 2 volgende . Beide heren konden een pint, of iets straffers , gaan drinken op deze match. Santé!

Belangrijke zij-info: Indien er mensen zich nog kandidaat zouden stellen om de tafel te doen, wees je ervan bewust dat je van alle markten thuis dient te zijn. Kris N. moest wasinstructies doorgeven aan de zoon van Rob en Denise of het machine nu op katoen of kreukherstellend diende te staan. Na zo’n zweterige dagen draait een wasmachine uiteraard overuren. Alhoewel ik me nu de vraag stel of ten huize Govaerts een clandestien wassalon gerund wordt om de tenues van de enkelspelende mannen te wassen ?

Met de raad van een oude rot in het versvak in het achterhoofd heb ik elke match vandaag, al dan niet op afstand , gevolgd en geprobeerd om er iets over te schrijven. De vooropgestelde 80% werd dus absoluut behaald. Het vreemde talenadvies heb ik genegeerd omdat ik ervan uit ga dat de meeste mensen hun talen spreken. En zoek nu maar achter de dt- vaut…

en aan alle vrouwen die twijfelden om zich in te schrijven… de heren kunnen bij deze hitte zeker zelf hun tenuekes wassen en anders is er nog wel ergens een wassalon te vinden. Te onthouden voor volgend jaar!

Hasta la vista!

Hilde W.

Terwijl iedereen naar het Bayern-festival keek, zocht ik zelf inspiratie bij het tennis in Lexington, waar David (Shelby Rogers WTA 110) Serena Williams versloeg.

Dat moet ook Wolf De Wachter 11j geïnspireerd hebben, want hoe klein hij (nog) is, hij was foutloos tegen een toch degelijk spelende Koen Gullentops. Ik had dat kereltje al eens tegen zijn vader zien spelen, maar dit was dan een echte competitiewedstrijd. Ik kon dan ook mijn verwondering en bewondering niet verbergen. Vader Wim, die bijna gelijktijdig won van Tom Vd E, mag de training van mijn kleinkinderen onmiddellijk overnemen… na deze lofzang hoop ik een kleiner prijskaartje te verkrijgen.

Nu even terug naar gisteren: er wordt namelijk strategisch verloren! Herman S. verkoos namelijk te verliezen omdat hij wist tegen wie hij zou uitkomen in de verliezersronde en met bijna zekerheid te kunnen winnen. Herman! als je nu niet wint staat er je iets te wachten… 1 rondje zal niet volstaan.

Terug naar vandaag: Hans Nuyts had het reeds klaargespeeld toen ik aankwam al stoorde het hem toch een beetje dat hij teveel matchballen nodig had om Tijs Stockmans terug naar het internetpokeren te sturen. Hij had Tijs nooit in levende lijve gezien, hoewel hij reeds lang via internet met hem pokerde.

Een andere merkwaardige wedstrijd zagen we tussen 2 starters (beiden hun eerste match), waarbij Bart Schepers wellicht niet besefte dat zijn carrière als pingponger geen basis vormde om Wouter Hoegaerts te bedreigen.

Kurt B, bijna onherkenbaar met masker, speelde hard en foutloos zonder mededogen tegen Gert E; hij is meteen kandidaat finalist!

Jolien Philippe was ook dit jaar in overtreding. Vorig jaar stond ze met 2 op haar veld; nu speelde ze met een kater…. huisdieren op het veld zijn niet toegelaten! Ze verloor zwaar tegen Tine Wildiers. Ik moet wel toegeven dat ze meer verdiende dan één schamel puntje.

Spektakel in de wedstrijd tussen Voelie en Joeri Vandermeeren. Eerst voorzichtig en tactisch, nadien hard en overompelend door Joeri, die na een Tiebreak ook de 2de set won met 6/0.

Wie miste gisteren vrouwen op het veld? Wel vandaag waren er dus wel… zo ook Kaat Verbinnen en Esther, die met agressiever tennis Kaat niet van de wijs kon brengen.

Spanning en spektakel was er dan zeker tussen Julie (dochter van…) en Sarah Marck. Mooi om zien…. (tennis) waar elke vd 2 winnares verdiend zou geweest zijn. Sarah met een iets betere backhand en Julie V met een iets betere opslag, maar waar Sarah het na lang zwoegen binnen haalde .

Nog madammen: ex- barkeeper Sandra moest het onderspit delven tegen Amber. Beiden sloegen harder dan de meeste mannen!

Terug naar mannen die iets minder hard knalden, maar dit technisch konden combineren met gevarieerd en listig tennis. Koen Muysewinkel en Kris Beyen speelden op een meer dan degelijk niveau, waarbij Koen na een verloren Tiebreak ook de 2-de set moest prijsgeven. Mooi sportief en toch gedreven!

Onze aandacht werd echter toch verdeeld omdat de jongste Voswinkel tegen opperhoofd Patrick aantrad. Ik vermoed dat Chantal hem inderdaad opgelapt heeft, want Patrick speelde mooi en listig tegen het jonge talent. De spanning bleef erin tot het einde, maar Matteo haalde het toch.

Zoon Hermes speelde als laatste, maar ondanks een wervelend begin was o.a. de dubbele foutenlast toch te hoog om Kenny te verslaan .

Met felicitaties aan spelers, die in deze hitte speelden en kijkers met mondmasker, die voor de aanmoedigingen zorgden… van “gazetschrijver” Eddy de Backere

Zo, beste tennisvrienden. De kop, die was er gisteren al af, dit was dag 2. Dag twee van, we mogen dat zeggen, het laatste grote voorbereidingstornooi. Wisten jullie immers dat de US Open eerst gepland stond om te beginnen midden augustus? Maar Patrick heeft eens gebeld met burgemeester De Blasio van New York – Patrick mag Bill zeggen – om hem ervan te overtuigen zijn tornooitje daar twee weken uit te stellen. “It will be good for all the moneys from the tv, Bill. Good for you and good for me. A win-win situation, as we say that in Wezemaal.” Waarop De Blasio meteen inzag dat Patrick gelijk had. De US Open start nu op 31 augustus.
Het eerste wat ons opviel in deze covid-versie van het clubtornooi is de relatieve leegte van alles, maar het is wat het is, we worden dat wel gewoon. En aan de zijlijn toekijken zónder een Duvel in de hand is toch ook een licht andere ervaring. Het tennis lijkt saaier en er spelen geen knappe vrouwen mee. Of er echt een causaal verband bestaat met dat laatste weten we niet zeker, we zagen immers eerst gewoon géén vrouwen spelen. Een misschien voorspelbaar, maar te betreuren neveneffect van het annuleren van de dubbelreeksen is inderdaad een duidelijk overwicht aan mannenwedstrijden, maar vooruit. In ieder geval, een vers te moeten schrijven in nuchtere toestand, ook dat is voor ons een nieuwe ervaring!
Maar goed, het relaas van de dag.
We arriveerden nog net op tijd om superveteraan Paul S. de tiebreak en meteen de wedstrijd te zien winnen van Herman S. “Pft, het is warm”, aldus Herman.
We zagen jeugdiger tennis met Tim DR en vooral Viktor DB. Het schaakachtig tennis leidde eerst naar een 4-4 en moeder Sofie die haar terrasstoel verliet om Viktor wat tactische richtlijnen te komen influisteren. Waarop Viktor snel doorstoomde naar een 6-4 en zo de basis legde voor zijn overwinning. Moeders!
Ondertussen was op terrein 6 met Ruben V. vs Bert M. de topwedstrijd van de dag begonnen. De match leek, met de eerste set voor Bert en de tweede voor Ruben, zich inderdaad te ontpoppen tot een thriller. Tot Bert de strijd moest staken met een compleet verkrampte kuitspier. Toeval of niet, ons overkwam net hetzelfde vorig jaar op hetzelfde terrein. We kunnen bij deze terrein 6 maar beter omdopen tot the Graveyard.
Op de achtergrond op terrein 5 hadden ondertussen twee mannen met weinig geduld hun wedstrijdje afgewerkt: Hans N. won van Jan V., vreemd genoeg in de recreatiereeks.
Anderzijds was Bert DB dan weer zelf verbaasd te moeten aantreden in de competitiereeks, al deed hij het zeker niet slecht tegen Tom VR, die goed zal slapen vannacht na al dat hollen achter de ballen van Bert. Tom won wel, met 6-2 en 6-3.
Voorzitter Patrick V. zat misschien in zijn hoofd nog bij de burgemeester van New York want speelde erg wisselvallig tegen Tom D. De voorzitter won uiteindelijk wel met 6-4 en 7-5, maar zal vanavond van Chantal toch wat mentaal oplapwerk nodig hebben om klaar te staan voor de volgende wedstrijd!
Op het sandwichterrein 10 had Wim DW relatief makkelijk Jan H. opzijgezet, om plaats te maken voor Stef L. tegen de titelverdediger van de Heren Competitie-reeks: Gert ‘boem-boem’ M. Stef betrad het veld met een zeker je-m’en-foutisme en een naar ons idee iets te grote broek, waardoor we ons begonnen af te vragen of hij wel wist tegenover wie hij stond. Het zou niet de eerste keer zijn dat we een zelfzekere tegenstander van Gert M. na enkele spelletjes zien transformeren in een naar een lichtbak starend konijn, wanneer Gert de bal weer eens opgooit voor een service. Echter, ook hier weer deed de uitdager het absoluut niet onaardig, kwam zelfs even op voorsprong, en moest uiteindelijk de duimen leggen met 6-3 en 6-2. Geen schande, Stef.
De terreinen liepen leeg, achteraan zagen we nog ‘Jerre’ DW in een marcelleke en met een enorme tattoo op de linkerarm met houthakkerstennis de maat nemen van Gert E. en was er zowaar nog een vrouwenwedstrijd begonnen, met twee knappe vrouwen. Daarin klopte Caroline DM Chantal VB nipt met twee keer 6-4.
Tot morgen, voor een nieuwe dag met nieuwe avonturen!
Ief DS

Beste sportliefhebber,

Het IT team heeft hard gewerkt om het computersysteem opnieuw op punt te zetten.  De planners zijn al een tijdje uw beschibaarheden aan het uitpluizen.  Aan het clubhuis staan de tafels en stoelen mooi op 1.5m afstand, de potjes handgel zijn gevuld, de QR codes liggen klaar.  Het is zover, het clubkampioenschap gaat vandaag van start! 

Het enige dat nog niet helemaal klaar is, is de lijst van schrijvers voor het dagelijkse vers.  Maak u niet ongerust, we hebben al schrijvers voor de volgende 7 dagen, maar tijdens week 2 kunnen we nog hulp gebruiken…  Door omstandigheden hebben een aantal van de vaste schrijvers dit jaar moeten afzeggen.  De baan ligt dus open voor nieuw, fris schrijverstalent om het ook eens te wagen en een versje te schrijven!

Ervaring is niet vereist, en het is geen competitie.  Iedereen heeft zijn eigen stijl, en die variatie is juist leuk voor de lezers die elke morgen uitkijken naar het lezen van het vers bij de koffie!  Voor zij die twijfelen, hieronder alvast wat tips die we vorige week mochten ontvangen 1 van onze meest ervaren auteurs:

“Beste schrijvers,

Mag ik als ouwe rot in ‘t versvak een paar raadgevingen meegeven over fouten waar ik me ook meer dan tien jaar lang aan bezondigd heb?  

Probeer te schrijven voor iedereen en dus niet specifiek voor vijf man en een paardenkop die begrijpen waar je het over hebt en duizendvierhonderachtenveertig spelers die de inside joke niet door hebben.

Weet tot hoever je mag gaan voor je iemand kwetst (één of twee millimeter verder mag nog maar pas op voor de langetenen spelers). 

Gebruik correct Vlaams, herlees je tekst drie keer en let op dt-vauten (zelf stak ik er bewust ieder jaar een stuk of twee in om te testen of ik wel gelezen werdt).

Heb je geen enkele match gevolgd en toch iets op dat hatelijke witte scherm wil tevoorschijn toveren, begin dan over het weer.  Altijd prijs.  t’Is te nat of te droog (behalve aan de toog), te veel wind (bal gemist, stof in mijn ogen), de zon zit mis (“ik speel ni op de zes, daar zie ik gene steek”) .

Probeer minstens tachtig procent van de spelers effe te vernoemen in je schrijfsels (die overige twintig doen er niet toe, tenzij ze je een pint betalen).  Je zal zien dat je de volgende dag de fans van je lijf moet schudden.  “Goe gazetteke gisteren jong.” Ah ja, want je schreef dat zij weliswaar verloren had maar veel beter gespeeld had dan vorig jaar toen ze nog dubbelde! (met ondergetekende, maar dat zeg je beter niet).

En dan niet vergeten om ook de werkende boys en girls (gebruik liefst geen Engels en zeker geen Amerikaans. Frans à la limite. De helft begrijpt dat toch niet) op tijd en stond te vermelden.  Ben benieuwd welke uitvluchten de planners dit jaar moeten horen om matchen te verplaatsen.  Trouw- en andere feesten, BBQ ‘s, mondmasker verloren zijn geen geldige excuses tenzij je een papierke van Marc VR kan voorleggen.

Tot in den draai en keep safe hé maten.

Patrick VDR (van Anna van Lomme van ’t zaagske en Laurent van de garaach)

PS: Da is hier precies al een eerste gazetteke als ik het zo herlees. Gratis en voor niks.”

Inderdaad Patrick, en dank daarvoor! Vrijwilligers die ook graag eens een vers schrijven, gelieve een mailtje te sturen naar tafel@ckwezemaal.be, je zult er met open armen ontvangen worden.

Maar nu terug naar het clubkampioenschap.  Weliswaar in een afgeslankte, zwaar beveiligde versie, maar toch.  Bekijk die blije gezichten op de club.  Luister naar die commentaren “toch nog een clubkampioenschap, gelukkig niet voor niets mijn congé opgenomen”, “hier heb ik maanden voor getraind” en “ze gaan vlammen, gelijk jonge koeien die voor het eerst groen gras zien”…

Groen gras was er niet te zien, en de velden lagen er tot vlak voor de start kurkdroog bij.  Dat verfrissend onweer om 17u was dus meer dan welkom.  Gelukkig waren er binnenvelden beschikbaar, en konden jonge talenten Britt en Bo op tijd de spits afbijten.  Geflankeerd door al wat oudere talenten Kris – Piet, Walter – Rudi en Sébastien – Patrick.

In totaal werden vandaag al 18 matchen gespeeld.   Al snel droogden de buitenvelden op en konden de toeschouwers op het terras genieten van enkele mooie, sportieve wedstrijden.  Joeri haalde het van Toon, die toonde dat de jeugd weer veel heeft bijgeleerd aan de Hagelandse Academie het voorbije jaar.  Hans had last van de opstijgende vochtigheid, die zijn bril deed aandampen.  Zijn tegenstander Styn had een “geheim doekje” waardoor zijn bril helder bleef, en bood dat ook aan Hans aan, die het niet helemaal betrouwde, en ondanks een wat troebel zicht, toch vlot won. 

Bjorn en Gert zorgden dat Jo en Bart van het IT team een moeilijke start kenden.  Misschien te hard doorgewerkt de voorbije week?   Alleszins een bewijs dat onze IT’ers zichzelf geen makkelijke matchen kunnen geven in het loting systeem.  Gert had duidelijk getraind op netballen die aan de juiste kant (die van Bart dus) vielen, en sloot gepast af met een ace die wegketste op de servicelijn.

Binnen powerde Xander tegen een moedige Pieter (uit ervaring weet ik dat hoe harder je naar Pieter klopt, hoe beter de ballen terugkomen).  Wim (met mondmasker van VK Wakkerzeel, top voetbalploeg uit de streek!) speelde sterk tegen Gerrik.  Alweer een voetballer die na zijn carrière goed begint te tennissen.

Op terrein 6 stond Dirk te zweten tegen debutant Paulo, die duidelijk vroeger veel gespeeld heeft, en waarschijnlijk ver zal geraken in de VR reeks!

Davy en Michiel maakten er binnen op een glad terrein een lange match van, maar ondertussen waren buiten Frank en Tom aan hun opwarming begonnen.  Aangezien er na hun geen match meer gepland was, braken zij het record van “de langste opwarming”.  Dat was slechts een voorproefje voor hun match, want hun eerste game was waarschijnlijk ook het langste game van dit kampioenschap.  Elk punt moest 7 keer gemaakt worden. “Dat eerste game duurde langer dan mijn ganse match” zuchtte Dirk, die eerder op de avond moedig geprobeerd had van een game te winnen tegen Thomas, en “ALS ik aan den bal kon, was ik nochtans redelijk goed”.  Zo’n quotes zijn natuurlijk van goudwaarde voor uw verslaggever van dienst!

Tot slot nog even melden dat er al een paar spelers zijn die hun fiets hebben moeten laten staan.  Het clubkampioenschap is dus goed begonnen, ook naast het veld!

Kris B.