Ik woon al heel mijn leven in Wezemaal. Sinds kort zelfs al een halve eeuw. Ik ben ondertussen dus een oud wijf, soms zelfs een lui oud wijf. Maar dat lui zijn moet van mijn psycholoog, anders krijg ik terug een burn-out. Toch spreek ik na de die halve eeuw nog altijd geen plat Wezemaals. Blame my parents. Helaas heeft “Say Hi” geen optie voor “Wezemaals”, anders konden we bij het supporteren allemaal oefenen zodat we volgende zomer iedereen kunnen verstaan, ook de inwijkelingen uit verre oorden zoals de Balkan en West-Vlaanderen. Algemeen Beschaafd Nederlands wordt het dus in deze Vers. Al kan ik niet garanderen dat er geen taalfouten in staan.
Vandaag serveren we een Vers uit de Pan in plaats van een Vers uit de raket. Na de pensen van Tom (wit en zwart, om na genderneutraal, ook nog kleurneutraal te zijn), de alom geprezen klassiekers spaghetti en chili van Sven (of is het geheim familiewapen Denise dat in keuken staat) mocht de familie Goovaerts de kookpotten vandaag even links (of rechts als dat beter bij u past) laten liggen. De grote paëllapan werd bovengehaald en de heerlijke geuren van saffraan, kip en chorizo verspreidden zich de ganse avond over de terreinen. De eters op het terras genoten van de kookkunsten van Johan en co, de reacties van de spelers waren gemengd. Er waren er bij die zich niet meer konden concentreren, anderen maakten rap korte metten met hun tegenstander uit schrik dat alles op zou zijn tegen dat ze gedaan hadden. Wel even paniek achter de toog want Johan en co waren er met de keukenhanddoeken vandoor. En zeg nu zelf: een proper glas is nog altijd belangrijker dan een proper bord. De paniek was dus geheel gerechtvaardigd.
Over naar de matchverslagen. Ik was niet al te vroeg in het Hellegat vandaag en heb dus enkele matchen gemist. Daardoor moet ik me baseren op het betere interviewwerk met getuigen en betrokkenen. Volgens anonieme bron LDW was het logisch dat Wim DW in veteranen competitie verloor van Gert H want Wim “maakte veel domme fouten” en tot overmaat van ramp ook nog eens “veel stomme dubbele fouten bij de opslag”. Volgens een andere anonieme bron, SDB, is er niets speciaal te melden over de match in veteranen dubbel tussen Bert DB en Franky S tegen een andere Bert (M deze keer) en Eddy P. De cijfers bevestigen dat: Bert en Eddy wonnen met een droge 6/1, 6/2. Hoogtepunt van de match was een kapotte veter bij één van de Berten.
Ik was er zelf getuige van dat Kris B in een heel goede bui was: hij liet Xander VDL winnen met 6/0 6/0 omdat die laatste vandaag 19 jaar werd. Hip hip hoera voor Xander die nog de hele avond had om al zijn vrienden pinten te trakteren op de club. Xander was trouwens in super goede doen aan het net vandaag.
Het kampioenschap van Tom B loopt als een trein. Vandaag kon hij 1 van zijn 2 matchen winnen, maar ondertussen speelt hij al in 4 reeksen. Of dat wel reglementair is, moet je maar eens aan de wedstrijdtafel gaan vragen. Als hij er blijft in slagen om op tijd te komen, zou dat wel eens op het podium kunnen eindigen.
Joeri VDM en medeversschrijver Dieter VGH (gelukkig moet ik zijn naam niet voluit schrijven, want ik had het gegarandeerd mis gespeld) wonnen in een supertiebreak. Er volgde een oerkreet en Christiano Ronaldo move om de overwinning te vieren. Daar heeft de Joeri lang op moeten oefenen. Tegensstanders Wim V (van V lopen er nog wat rond op de club) en Jorgen VK hadden last van tiebreakstress. Een welgekend fenomeen bij menig clubkampioenschapsdeelnemer (met dit woord win je gegarandeerd het scrabblekampioenschap).
Op de Fred en Lily court was er nog een leuke laatste match van de avond. Een klassieke dubbel 2 match uit de tweede week van het clubkampioenschap met schijnbaar enkel A-spelers. Ward M en Charlotte B (met Amerikaans accent en Egyptische outfit) verloren in de eerste set de tiebreak, maar Peter W en Leen VR stoomden met een 6/2 in de 2de set door naar de overwinning.
In normale tijden is regelmatig en met mate sporten goed voor lichaam en geest. Het houdt ons fit en maakt ons hoofd vrij. Maar de 2 laatste weken van augustus zijn geen normale tijden. Het clubkampioenschap stelt niet alleen de fysieke paraatheid van de deelnemers op de proef, ook de mentale weerbaarheid van de spelers kan een deuk krijgen. Op menig veld wordt een nummertje psychologische oorlogsvoering opgevoerd waar Poetin en Zelensky een puntje aan kunnen zuigen. Als u het moeilijk heeft en de niet-tennissers thuis begrijpen niet waarom je al uren naar dat pietluttige papiertje genaamd “verliezersbonneke” zit te staren, weet dan dat alle vers-schrijvers klaar staan voor een goed gesprek. De goedbedoelde poging van Tom Vanraes in een van de vorige tennisverzen om het “verliezersbonneke” om te dopen in “goedgespeeld-bonneke” kwam helaas te laat om nog effect te hebben.
Op terrein 5 waren we laat op de avond nog getuige van een vreemd voorval. Eén van de spelers vond het nodig om midden in de match zijn/haar/hun boeltje te pakken en even te gaan afkoelen op de parking. Enkel na een kort, maar goed gesprek met Rudy en Rob kon de betrokken speler overtuigd worden om terug het veld op te gaan. De psychologische oorlogsvoering heeft echter niet gewerkt: de tegenstrevers wonnen de match. Regel nummer 1 is nochtans: het is maar een spelleke, he mensen.
Elke Valgaeren