Auteur: Bart Lemmens

Het is zover. Ik heb besloten om te stoppen met tennis. En me aan padel te wagen. Het voelt een beetje als de beslissing om geen levensrekkende ingrepen meer te aanvaarden, maar wel nog comfortbehandelingen. Op een bepaald moment moet je gewoon het beste maken van wat rest, met wat Aperol Spritz in een zetel naast wat glazen kooien en lichtekooien op goedkope lounge-beats en andere muziek voor liften (van veel te hoge gebouwen). En af en toe inderdaad een zeldzame waarneming: https://waarnemingen.be/observation/323382842/. Of een versie van die promiscue snertdisco die Anthony toch wat omhoog kon tillen: https://www.youtube.com/watch?v=8bdF4NHGosQ

Het lichaam kan misschien niet meer mee, maar de geest voorlopig wel. En dus ga ik de tennis en padel spelende journalisten van de Vers uit de Raket missen. Die
– de toxische gedachte achter onze “goed gespeeld”-bonnetjes blood laten leggen (Guy),
– heimwee hebben naar de tijd dat Fred de redacteur van dienst vol goot met rozéekes (Elke),
– experimenteren met acidspeedpoetry (speedpoetry – zie vers van Guy-, maar dan op brandnetelpesto-capsules die geïnfuseerd werden met lysergeenzuurdi-ethylamide, Styn),
– het groots zien (Kris en Dominique),
– me leerden dat ik 62 schapen waard ben (An),
– de porno-video’s op de redactievergaderingen vervingen door beelden van irritatie-activisme (Frederik Van Baelen, de papa van de burgemeester van Holsbeek),
– tonen dat matchverslaggeving ook beknopt kan (Dieter),
– terecht suggereren dat er een verschil zit op de geboortedatum op de identiteitskaart van Bram V en de geboortedatum van die prille twintiger in de lotingsoftware (Ief),
– op weinig subtiele wijze de verkeerspolitie naar ons CK lokken (Rutger en Xander),
– die agenten (“Look mummy, I’ve got a gun”) durven te kijk zetten (Tom),
– legale, maar trieste, vormen van prostitutie in vraag stelen (Kris),
– gendergelijkheid de aandacht geven die dat thema verdient (Tim),
– de geheime tactieken van de redactie onthullen (Bert),
– zich vals bescheiden nederig opstellen (Kurt),
– het erfrecht aan de kaak durven stellen (Bram), of
– alle deelnemers, zoals dat hoort, respect betuigen (Hilde}.

Dank aan allen.

U kreeg weer twee en een halve week waar u de rest van het jaar naar uitgekeken hebt.

Dank past dus voor:
– het plannende duo Rudi en Rob, die alweer merkwaardig kalm bleven onder uw exorbitante eisen (nvdr.: als u zich aangesproken voelt: volgend jaar lid worden bij Lovanium aub);
– al de tafelmedewerkers, die verrassend goed om konden met de tafel-toepassing die Toine 90 jaar geleden geschreven heeft;
– Jo Vaeremans, die die toepassing dapper in leven houdt in ruil voor een gammel lucky loser-ticketje;
– Sven en al de toog-medewerkers, die alweer niet ingeschreven raakten bij de sociale zekerheid, maar toch het fijnste gerstenat bleven serveren;
– de ambtenaren van het politiekorps, die tijdens de vakantie blijkbaar andere dingen te doen hadden dan vanop afstand toe te kijken hoe mevrouw de notaris haar Landrover pal op het fietspad voor de basisschool parkeert, en
– het organisatiecomité, dat goed zal gaan eten met uw inschrijvingsgeld.

De podiumplaatsen van dit jaar vindt u op https://ckwezemaal.be/ck2024/uitslag.php?datum=310824 of https://ckwezemaal.be/ck2024/tabellen.php. Proficiat.

We passen in de donkere wintermaanden, die nu wel heel snel naderen, https://ckwezemaal.be/ck2024/archief.php aan, zodat u kan zien of u Toine zijn plaats heeft ingenomen als grootste medaillewinnaar. Met bijzondere aandacht voor Kurt B., waar de software van Toine het blijkbaar niet erg op begrepen heeft. Tijdig uw stukje inleveren kan misschien helpen.

Voor de andere statistieken kon u terecht op de prijsuitreiking. Net voor het spetterende slotfeest, waar we contractueel niets over mogen schrijven. Zeker niet nu het organisatiecomité sterk vermoedt dat die gelaarsde smurfen mee lezen. Niet dat u veel gemist heeft. Volgende keer draait Sven. En dan gaan we hard gaan.

Tot de volgende!

We krijgen de vraag welke regels er gelden als de voorzitter van het organiserend comité zijn ronde doet.

1. U mag blijven doorspelen. Maar smash niet op de voorzitter. Die is behoorlijk rancuneus en stelt voor elk clubkampioenschap de ranking bij.
2. U mag de voorzitter aaien, maar enkel tijdens de kantwissels.
3. Als de voorzitter in het midden van het terrein gaat zitten, heeft één van beide kanten een liijnbal serieus verkeerd ingeschat. Het punt wordt opnieuw gespeeld.

De Vers uit de Raket verschijnt gewoonlijk in de erg vroege ochtend. Zodat elke CK’er er van kan genieten tijdens zijn of haar ontbijt. De laatste vers verschijnt meestal wat later op de dag. Het is namelijk zo dat onze hoofdredacteur de schrijvers gedurende het CK een strikt alcoholverbod oplegt. Dat eindigt van zodra de laatste finale gespeeld is. Waarna die schrijvers zonder aarzelen de twee en halve week onthouding compenseren, tijdens het onvolprezen clubfeest. Wat zich op hun leeftijd natuurlijk wreekt de daaropvolgende ochtend.

De onthouding duurde dit jaar een uur of drie langer dan verwacht. De laatste finale was Dames Kompetitie. Die startte keurig om 17 uur, maar werd gespeeld tussen Kaat B. en Dominique G., zoals de traditie dat vereist. En zoals de traditie dat vereist, werd het een spannende, mooie en vooral heel erg lange match. Beide speelsters waren in opperbeste doen en trakteerden de honderden toeschouwers op het betere baseline-tennis. Dominique G. haalde de buit uiteindelijk binnen.

Op de slotceremonie werden alle vrijwilligers netjes in de bloemen gezet. Bedankt. Waarna de gouden, zilveren en bronzen medailles werden uitgereikt. Proficiat.

We kunnen noch de vrijwilligers, noch de winnaars hier allemaal bij naam noemen. Maar ik wil wel het olijke duo Rob en Rudi vermelden. Zij zorgen elke dag voor de planning van de wedstrijden. Met zoveel dubbelwedstrijden is dat geen eenvoudige klus. En zeker niet als er CK’ers ad random hun beschikbaarheden invullen. Vandaar deze bede: als uw beschikbaarheden wijzigen, mail dan even naar de tafel, voor Rob en Rudi jouw volgende wedstrijd plannen.

Na de prijsuitreiking startte het clubfeest. Dat begon met een optreden van de coverband van de immersympathieke André T. Gevolgd door het alweer spetterende dansfeest. Over wat op het dansfeest gebeurt, schrijven we niets in deze Vers. Dat is een ongeschreven afspraak met de feestvierders. Laten we het er op houden dat het één van de wildere edities was.

Tot slot wil ik graag nogmaals mijn dank uitspreken voor de schrijvers van deze Vers uit de Raket. In tegenstelling tot wat velen denken, zijn dat geen getalenteerde vrijwilligers. Wel getalenteerd, maar geen vrijwilligers. Vrijwilligers bieden vrijwillig hun diensten aan. De schrijvers van deze Vers worden “benoemd”. Zoals bij de overheid. Het beschermingscomité lijst tijdens een etentje in de Comme Chez Soi op wie het daaropvolgende CK de Vers zal schrijven. En de betrokkenen worden daar dan over geïnformeerd. Als ze daarover roespeteren, worden de loting en de planning in hun nadeel aangepast. Sorry, Frank VDA.

Dank dus aan Ief De Smedt, Patrick Vanderieck, Bert De Bont, Guy Bormans, Kris Voets, An Walder, Frederik Van Baelen, Tom Vanraes, Kurt Beynen, Dieter Vangodsenhoven, Elke Valgaeren, Styn Grieten en Hilde Walder. Maar in het bijzonder aan de twee nieuwe schrijvers: Tim Sterkens en Bram Verbinnen. Het beschermingscomité besloot na rijp beraad om hen een jaar lang te eren met de titel “redacteur van het jaar”. Daar zijn goede redenen voor:

1. Stijn (aka Otto) had maar geen oude koeien uit de sloot moeten halen.
2. Tim becommentarieerde op meesterlijke Vers-wijze alle wedstrijden van donderdag 24 augustus.
3. Bram is de zoon van Rudi.

Tot volgend jaar.

Bart.

Eerst eentje voor An W.: “Wat is geel en dan rood?” Een kuikentje in de blender. De komkommer waar Bram het in zijn Vers over had, bleek gisteren nog altijd in zijn tenniszak te zitten. Het is nu een kwamkwammer.

En voor Walter M.: er zit al enige tijd een vervelende fout in onze tafel-software, waardoor jij af en toe in de herkansingstabel van de dames kompetitie-reeks belandt. Eén van de leden van het IT-team neemt dan een halve dag verlof om dat manueel te corrigeren, voor de CK’ers het gezien hebben op onze website. We hebben er ons al suf op getuurd, maar we vinden maar niet waar het fout gaat. We hebben overwogen om externe consultants in te schakelen, maar we vermoeden dat zij de bug ook niet gaan vinden. En die kosten stukken van mensen. In elk geval meer dan een geslachtsoperatie. Wat denk je?

En voor Stijn G.: ik hoop dat onze lezers verstandig genoeg zijn om feiten van fictie te kunnen onderscheiden. Alweer een ijzersterke Vers. Maar dat onze hoofdredacteur in zijn jongere jaren, samen met de drummer van Hüsker Dü, niets anders deed dan onder invloed van goedkope heroïne tussen de Lido en de Rumba pendelen, is volledig onjuist. Helemaal verzonnen. En het besmeurt het keurige imago van onze hoofdredacteur. Het was tussen de Lido en de Bacho, meldt hij. Wat ik bij deze graag vermeld, aangezien hij zijn Beretta op dit moment op mij richt.

En mijn dochter stelt hier ondertussen moeilijke vragen. Niet: “Waarom duwt er iemand een pistool op jouw voorhoofd?”. Wel: “Waarom tellen ze in het tennis de punten met 15, 30, 40 en dan voordeel? Wat is er mis met 1, 2, 3, 4”? Geen dwaze vraag. Maar het antwoord moet ik schuldig blijven. Tijd om Kris B. of Dominique G. nog eens aan het werk te zetten.

Als je lang genoeg wacht om forfait te geven, kan je bij de dames op het podium raken zonder 1 wedstrijd te moeten spelen. Vanessa (de echtgenote van de lange) kwam zo, zonder één match te spelen, in de eindtabel van Dames Rekreatie. Nog voor de eerste match van ons clubkampioenschap gespeeld was. En dus, omdat ze geen enkele match verloren had, ook in de herkansingstabel van Dames Kompetitie. Waar ze prompt, omdat ze intussen dacht dat dat zo hoorde, forfait gaf. Sophia (die van de innemende glimlach) en Lisa kwamen door de herkansingen van diezelfde Dames Recreatie-reeks zonder te moeten spelen. In de eerste ronde van die herkansingstabel werden zelfs alle matchen beslecht door een forfait. Eigenaardig.

“Dames Kompetitie, met een K”, hoor ik u denken. Is dat niet met een “C”? Hier niet. Spelling Geerts. Die strijd geven we niet op. Toch niet zolang de boersjwas niets beter te doen hebben dan onze dwaze spellingregels van buiten te leren, om dan daarmee de werkende mensen te discrimineren. Een tennisraket is hier dus geen tennisracket. En de Vers uit de Raket dus ook geen Vers uit de Racket. Einde discussie.

Anyway. Over naar de orde van de dag.

Nomen est omen. Zo ongeveer elk lid van de “Victi se Ipsos”-interclubploeg (Heren 6), werd minstens 1 keer opgevist als lucky loser. Alleen Bram niet. Hij forceerde vandaag zijn plaats in de finale van Heren Kompetitie, waar hij het mag opnemen tegen De Reus. Vandaag werd hij al even (ongeveer 35 minuten) voorbereid op het dienst doen als kannonenvlees. Samen met Deevid mocht hij aan de verkeerde kant van het net genieten van het geweld van Wouter en van het geraffineerde geweld van Kurt.

Amber W. was alweer voortreffelijk gekleed. Een strak blauw jurkje, dat prima accordeerde met het groen van de bash van de tennishal. Amber bleef inbeuken op Kaat, maar die gaf geen krimp.

Gert E. (de korte) vond dat hij slecht gespeeld had tegen Tim (de lange), die slecht gespeeld had.

Elke kwam me bij het einde van die match melden dat de match van De Reus en Guy tegen Wim en Joeri zou beginnen. Die wou ik echt graag zien. Fluks naar terrein zes dus, waar de match bijna gedaan was toen ik aankwam. Guy B. maakte het zichzelf gisteren moeilijker dan nodig tegen Bert M. Maar vandaag zagen we dat zijn reflexen, voor iemand van die leeftijd, nog top zijn. En dat Wim onder druk fouten kan maken.

Jerre mocht het even later opnemen tegen Rutger in de halve finale van Heren Kompetitie. Rutger had een strak plan: alle ballen loeihard terug meppen en hopen dat ze allemaal binnen vallen. Geen onverstandige strategische keuze, maar niet verstandig genoeg.

NIKKI G. (die van de hoofdletters) leek van op afstand een evenwichtige match te spelen tegen Dominique G., maar bij nader inzien speelde Dominique G. toch beter tennis. Die lijkt bij elke bal ruim op voorhand te weten waar die gaat komen. Alsof ze gedachten kan lezen. Een beetje akelig.

De match tussen Elien W. / Ingrid T. en Jade V. / Silke DW. was van een hoogstand niveau. Als Jade nu nog leert om niet overkop te gaan en gewond te raken in het begin van elke match had het resultaat er helemaal anders kunnen uitzien.

Sarah M. werd opgescheept met Patrick VDR, die Charlotte B. mocht vervangen. Patrick presteerde prima aan het net, maar Bart S. en jonkie Jorben bleken toch te sterk.

Tom B. eet dit jaar alles wat op zijn pad komt genadeloos op. Maar met Steven N. had hij toch wat werk.

Tim. H. en Sari V. leken nog beter te spelen dan Catherine M. en Nils M., maar de laatsten wonnen de match.

Frederik VB en Robby H. hadden het niet makkelijk tegen Ward M. en Frederik H. Die laatste wist in de super-tiebreak helaas niet meer hoe je een bal over het net en binnen de daartegenover gelegen lijnen moet slaan.

Diezelfde Frederik VB vond het niet nodig om in zijn Vers van 23 augustus het interview met onze voorzitter uit te schrijven. Formeel de motiviatie in het C4 dat Elke V. prompt schreef. Ik wil het jullie toch niet onthouden:

Frederik VB voor Vers uit de Raket (VUDR): “Dag Patrick, alles goed?“

Patrick V.: “Alles prima. Hier geniet ik van. Een full house, met alle leden die ofwel amikaal een wedstrijdje spelen ofwel naast het court de andere leden aanmoedigen. Daar doen we het voor.“

VUDR: “Je bent nu al enige tijd onze voorzitter. Trots op wat je verwezenlijkt hebt?”

Patrick V.: “Alles bij elkaar genomen wel eigenlijk. We hebben meer leden dan ooit tevoren, we presteren bovenmaats in de interclub-competitie, we hebben het fijnste clubhuis uit de verre omstreken, we zijn een gezellige club gebleven. En we hebben dit clubkampioenschap. Dat is echt formidabel. [Even stilte]. Alleen jammer van jullie riool-gazetteke.“

VUDR: “Euh, sorry?“

Patrick V.: “Dat is toch elk jaar hetzelfde met jullie. Neem nu de Vers van Guy B. Waarom begint die plots te zeuren over de hoogte van de kapstokken? We hebben onze clubingenieur laten berekenen hoe hoog die moeten hangen om al die ex-volleyballers er aan te laten kunnen zonder hun rug te bezeren. En ik er tegelijkertijd toch nog aan kan.“

VUDR: “Euh. Ja. Allicht heeft Guy …“

Patrick V.: “Of jou, in jouw Vers. Je suggereert doodleuk om ook een Franstalige Vers te maken. Je moet toch weten dat ik daarmee in de problemen kom? De afspraak met N-VA in het college was dat we vierkant ons goesting mogen doen. Onder drie simpele voorwaarden: geen geleuter over het uitblijven van een klimaatactieplan, geen initiatieven rond de collaboratie in de tweede wereldoorlog, en – vooral – geen verfransing in onze gemeente.“

VUDR: “Euh. Die afspraken kende ik niet, maar …“

Patrick V.: “Tuut, tuut. Je had die moeten kennen. Maar het probleem is meer structureel. Neem nu de Vers van PVDR. Wat wilt die eigenljk zeggen? Dat onze wandelweg tussen de extra parking en het clubhuis te smal is? Ik heb hemel en aarde moeten bewegen om daar überhaupt parking te kunnen maken. Kom dan gewoon met de fiets. Als ik hard genoeg gooi, kan ik Tom VR zijn ruiten van hier ingooien. Maar toch met de auto komen en dan leuteren over het feit dat hij niet naast het court kan parkeren? Ik begrijp dat niet.“

VUDR: “Daar heb je een punt, maar …“

Patrick V.: “En nog iets: wie heeft Kurt B. in godsnaam ooit toegelaten tot het redactieteam? Via de Vers nog even vragen of ik de tentflappen omhoog wil rollen, zodat jullie de tennis- en padelmatchen kunnen volgen. Ik had al honderd keer gezegd dat dat in orde zou komen.“

VUDR: “Ik denk niet dat we onrespectvol …“

Patrick V.: “Ik zal nog eens iets zeggen over jullie CK-krantje.” (…)

De overige 4 uur en 25 minuten moeten we jullie helaas schuldig blijven.

Bijna vergeten: de winnaar van Elke’s fotowedstrijd (zie de Vers van dinsdag) werd een ode in deze Vers beloofd. Proficiat aan Hilde Walder die zelfzeker op de foto Roel De Baerdemaeker, Gert Elsen, DJ Sven (@Svekke: zet Hüsker Dü nog eens op) en Bram de Baerdemaeker herkende. Maar Hermes De Backere, iets jonger, deed hetzelfde. Hier gaan we:

“Hermes De Backere, a name aglow,
In realms of sales, your talents flow.
From Piros to Cronos, journeys wide,
Your expertise, a constant guide.

Entrepreneurial spirit, strong and bright,
Guiding others with unwavering light.
On tennis courts, or cycling with glee,
You toss your racket, wild and free.”

En omdat ravissante Hilde het minstens even hard verdient:

“Through the lens, your eye captures the sublime,
Photographic tales frozen in time.
Articles bloom with your prose so fine,
In the club championships, your creativity shines.

On the padel court, your prowess unfolds,
A symphony of skill, as the story’s told.
Yet fate intervened, a knee’s tender plea,
Tennis steps aside, but your spirit runs free.

Train’s rhythmic journey, a familiar embrace,
On your path to the city’s vibrant embrace.
At the school in Brussels, where leadership thrives,
As a director, you sculpt countless lives.

Hilde, your presence weaves tales of grace,
A mosaic of talents, a radiant embrace.
In every endeavor, in each role you play,
Your spirit illuminates, like the dawn’s first ray.”

En mijn excuses voor PVDR: ik moet reacties op de VUDR goedkeuren, maar vergeet dat altijd. Bij deze.

A domani, voor het absolute hoogtepunt.

Bart.

We zijn weer helemaal klaar voor het jaarlijkse hoogtepunt van onze club: het clubkampioenschap. De regen voor deze zomer is op. De inschrijvingen en alle bijhorende opmerkingen zijn vlot verwerkt. De eerste wedstrijden zijn gepland. Het redactieteam van deze Vers staat paraat. De tafel-medewerkers hebben hun vorming gekregen. En het IT-team zou tegen donderdag vrij gelaten moeten zijn uit de crisis-unit van het psychiatrisch centrum van het UZ Leuven. Als de intensieve cognitieve gedragstherapie hen tegen dan heeft afgeholpen van hun post-traumatische Microsoft Access-fobie, zouden ook de CK-software en -website deze editie moeten kunnen overleven.

Aan de regels hebben we niets gewijzigd. Je checkt zelf regelmatig wanneer jouw volgende match gepland is, komt vijftien minuten daarvoor naar de tafel, zegt luid en duidelijk jouw naam en betaalt het (zeer democratische) inschrijvingsgeld. Dan wacht je tot de tafel-medewerker jou zegt op welk terrein je jouw match mag beginnen. In enkel speel je tot je twee sets gewonnen hebt. In dubbel speel je een super-tie break (=tot 10) als het 1-1 gelijk staat in sets. Als het hard regent, gelden er bijzondere regels. Maar die gaan we dit jaar niet nodig hebben.

Onze koninginnenreeks Dubbel Suprise kent dit jaar zoveel succes dat we die in vier subreeksen hebben opgedeeld: Dubbel Suprise 1, Dubbel Surpise 2, Dubbel Suprise 3 en Dubbel Gemengd. In de overzichtjes vind je die onder de respectieve codes D1, D2, D3 en DG.

Vanaf vrijdagmorgen kan u weer een halve maand uw Vers nuttigen bij het ontbijt. Geniet van het clubkampioenschap.

Bart.

Treur, ween, schreeuw. Het clubkampioenschap zit er op. De dagen gaan spontaan korter worden en de nachten donkerder. En beiden progressief kouder en natter. Het beste hebt u dit (en een behoorlijk deel van volgend) jaar wel gehad.

Traditioneel melden we in laatste VUDR van het seizoen wie er op het podium mocht staan. Maar omdat dat behoorlijk saai is (en dit jaar ook niet altijd geheel terecht, geef toe), verwijzen we graag naar https://ckwezemaal.be/ck2022/tabellen/index.html.

Met droge statistieken stoppen we echter pas als Toine niet meer meeleest, ondanks de premature beloftes van Elke gisteren in deze VUDR. Er waren 227deelnemers, 462 geplande wedstrijden en 40 spelers die voor de eerste keer deelnamen.

Zo. Daarmee hebben we genoeg karakters over voor een gepast dankwoord.

Ongeveer iedere deelnemer aan dit clubkampioenschap hielp dit jaar mee. Omdat “Dank aan iedereen die geholpen heeft” wat flets is, expliciteren we onze concrete, maar dus in geen geval exhaustieve, dank.

Dank aan alle CK-fotograven. Heel wat deelnemers hebben hun mooiste snapshots gepost dit jaar. Cool!

Dank aan de CK-planners. Rob en Rudi hadden het eigenlijk, om heel eerlijk te zijn, niet al te moeilijk dit jaar. Maar dat blijft tussen ons. Want Denise en Marleen denken nog altijd dat ze elke dag tot 16.00 uur hebben moeten plannen. De beperkte wijzigende onbeschikbaarheden werden ruimschoots gecompenseerd en voorzien van uitgebreide verontschuldigingen. Cool!

Dank aan alle CK-tafelmedewerkers. Zonder hun inzet weten jullie niet op welk terrein jullie moeten spelen, krijgen jullie geen “dank voor de deelname”-bonnetje (“goed gespeeld-bonnetje” is er nu wel wat over, niet?) en kan de WTP-ranking niet correct (of verkeerd, dat is niet meer helemaal duidelijk) berekend worden. En de bereidheid om collega’s te vervangen die een wedstrijd moesten spelen tijdens hun geplande shift was nog nooit zo groot. Cool!

Dank aan alle Vers-schrijvers. Op de pijnlijke en denigrerende uitschuiver in het begin van dit CK na (waar de reeks voor ervaren vrouwen omschreven werd als “oude wijven-reeks”), alweer een topeditie. Top-Vers’en van top Vers-journalisten. Met een bijzondere dank aan onze club-dichter, die menig deelnemer kon ontroeren met zijn vers met kleine v en een match-samenvatting schrijft zoals wij die ’s morgens graag lezen. Cool! En tijd om wat subsidies te vragen bij het Vlaams Cultuuragentschap. Wat zou moeten lukken, want zoveel dichters zijn er nu ook niet meer in Vlaanderen. En het aantal clubdichters is op één hand te tellen.

Volgend jaar nemen we beslist wat “vrouwen die hun regels al hebben gekregen, maar dat nu niet meer doen” op in de redactieraad, zodat we beter rekening kunnen houden met eventuele gevoeligheden in dit hoog gewaardeerde segment uit onze deelnemerspopulatie.

Dank aan de CK-chefs en de talrijk opdagende CK-keukenhulpjes voor de lekkere keuken. En in het bijzonder aan de charmante keukenhulpjes die hun leven riskeerden op de slotdag om elkeen te voorzien van frieten en een curry-worst.

Dank aan Sven, zijn familie en de vele huurlingen (no worries, Sven: de sociale inspectie leest de VUDR niet) voor het serveren van het beste gerstenat dat in het Hageland te verkrijgen valt. Het buitengewone debiet (no worries, Sven: ook de fiscus leest de VUDR niet) kon al eens voor wat stress zorgen, maar alle dorstigen werden gelaafd.

Dank ook aan de club. De infrastructuur lijkt stilaan top notch. Coole bar! De coolste tennisclubbar uit de verre omstreken om precies te zijn. Maar de amicale, broederlijke spirit heeft niet geleden onder de upgrades.

En vooral: dank aan alle spelers. Jullie mogen allemaal erg trots zijn op jezelf. Uitstekende prestaties op het terrein. Maar zeker ook een meest voorbeeldige houding en spirit. Vele clubs zullen ons benijden. En jullie dansten en zongen op het slotfeest alsof deze wereld nooit betere tijden gekend heeft. Cool!

Aan het einde van dit clubkampioenschap, twijfelen we even of er zo iets bestaat als een hiernamaals, waar een opperwezen op doordachte tijdstippen het venster naar deze ondermaanse wereld opent. Op de slotdag sprongen de zekeringen als nooit tevoren, overstroomden de toiletten the good old fashinoned way en haperde alles wat kon haperen. Maar iedereen was gelukkig. Desgevallend zou Fred lachend gezien hebben dat het goed was.

Nu een jaar winterslapen (of trainen voor de volgende editie, als u gek genoeg bent).

Tot de volgende.

Bart.

Nu jullie allemaal netjes zijn ingeschreven, kunnen we er echt aan beginnen. Donderdag staan de eerste wedstrijden op het programma. Het clubkampioenschap is nog steeds het jaarlijkse hoogtepunt van ons tennisseizoen. Dit jaar weer als vanouds. Zoals we dat deden toen de Chinezen hun virus nog niet hadden laten onstnappen.

Twee nieuwe reeksen dit jaar: eentje voor de oude wijven (Dames Plus) en eentje voor de luie oude wijven (Dubbel Dames Veteranen). Verder hebben we geen jota aan het succesvolle recept gewijzigd. Dat betekent dus ook dat u opnieuw uw abonnementen op De Morgen, De Tijd en Kerk en Leven mag opschorten tot begin september. Vanaf vrijdag leest u ’s morgens vers gebakken kampioenschap-nieuws bij uw ontbijt.

We hebben opnieuw de fijnste auteurs kunnen strikken om u elke dag een smaakvolle Vers uit de Raket te serveren. Verwacht u aan milde match-beoordelingen, gekleurde sfeerbeschrijvingen en hersenspinsels rond tennis en aanverwanten.

Mogen de weergoden ons gunstig gezind zijn. Aan allen een opperbest clubkampioenschap gewenst.

Bart en Elke.

Zo. Dat was het dan weer. Zo dadelijk nog een corona-proof slotmomentje (vergeet uw Covid Safe-certificaat niet!). Met een concert waar André triangel speelt. Morgen opruimen. En dan nog Frank VD, Walter M en Wim DW de weg terug naar huis wijzen. En Pieter DW wakker maken onder tafel 6.

Het deed deugd om dit jaar een min of meer normaal clubkampioenschap te hebben. Volgend jaar echt terug met alles erop en eraan. Inclusief een groot feest, waar Toine VP naar goede gewoonte met elke maagd zal dansen die deze club nog zou tellen. En opnieuw een mosselfestijn (nu we toch al het woord maagd hadden laten vallen). Maar dat beloofden we vorig jaar ook al. Hopen maar dat de Jota-, Mu-, Pi-, Rho- en Sigma-varianten half augustus 2022 onder controle zijn.

Het CK blijft het unieke hoogtepunt van het seizoen hier in Wezemaal. Veel dank aan de vele vrijwilligers die er ook dit jaar weer een top-editie van gemaakt hebben. En veel dank aan alle spelers, die opnieuw getoond hebben waarom we de fijnste club van Vlaanderen zijn. En die het de nijverige planners dit jaar niet al te moeilijk hebben gemaakt.

Met als uitzondering deze slotdag. Volgend jaar beter, boys and girls! Voor diegenen die niet minstens 90 procent finalekans van de CK-kwantumcomputer kregen, hebben we nog wat clementie. Maar voor de anderen: u weet toch dat u de finale zal moeten spelen op de laatste zaterdag van het clubkampioenschap? Dat is al 30 jaar zo. En dat dat niet meer op zondag kan, als de prijsuitreiking al voorbij is? Ah neen, want wat moeten we dan doen? Gokken wie er gaat winnen? Waarom dan exact op die zaterdag een afspraak maken bij de kapper, een slot bij de carwash reserveren, toezeggen voor een namiddagje bingo of, godbetert, inschrijven voor een padel-tornooitje van Jan mijn voeten in Zichen-Zussen-Bolder? Die vasectomie had ook nog wel een dag kunnen wachten. Meld het dan tenminste bij uw beschikbaarheden. Of geef, zoals het een gentleman of gentlewoman zou betamen, op bij een 6/0 5/0 stand in de kwartfinale.

We hebben die planners volgend jaar wel nog nodig. Die wedstrijden plannen zichzelf namelijk niet. Dat zou makkelijk zijn. Maar dat is het dus niet. En al helemaal niet als mijnheer of mevrouw de finalist plots niet meer voor 17.00 of na 9.00 uur kan spelen.

Gisteren was het kantje boordje. Tot de negende telefoon en de veertiende mail slaagden Rob en Rudi, ondanks 48 uur slaapdeprivatie, er telkens (met groeiende tegenzin) in om de planning te wijzigen, rekening houdend met ieders beschikbaarheden, voorkeuren en wensen. Ook al leek dat wiskundig onmogelijk.

Maar toen (ongeveer bij telefoon tien: “Ik heb aan mijn vrouw beloofd dat ik morgenvoormiddag het gras zou afrijden. Ik kan dus enkel in de namiddag spelen.”) ging het mis. Rudi nam de nieuwe CK-laptop, liep naar het balkon op het eerste en keilde de laptop met volle kracht stuk tussen enkele verbouwereerde leden op het onderliggende terras. “Hier zie, doe het dan maar zelf, ondankbare trutten“. Rob zat ondertussen ineen gehurkt voor- en achteruit te wiegen. Zachtjes prevelend: “Vade retro, Satanas.“. Op dat moment rinkelde de telefoon opnieuw. Rudi rende naar binnen, nam op en schreeuwde: “Wat is het? Had gij uw dubbelwedstrijd ook graag op een ander uur gespeeld? Zal ik even de drie andere spelers opbellen die elk nog twee andere finales moeten spelen en dan het hele schema overhoop halen, alle finalisten opnieuw opbellen, een paar attesten schrijven voor de schoonmoeders en kappers en checken of één van de vier niet is ingeschreven in één of ander dinges tornooi. Allez, dat truttemiekes-spel met die strandpalletjes. Hoe heet dat ook weer? En zullen we dan ook uw nagels lakken, de hond even buiten laten en warm eten klaar maken?” En de beller antwoorde: “Chill Rudi. Het is Wim DW. Ik bel even om te zeggen dat je al mijn wedstrijden vlak na elkaar mag boeken, als dat de planning wat makkelijker maakt.” Rob was ondertussen, nog steeds gehurkt en met een wezenloze blik, stukjes karton aan het opeten van de dozen achter de tafel. Maar Rudi bedaarde: “Kom Rob. We laten zien dat we dit kunnen. Ons krijgen ze niet klein.“

Voor we het vergeten: in het bijzonder ook dank aan de getalenteerde schrijvers van deze Vers. Top!

Op het slotfeest (sorry: slotmoment) krijg je de obligate wist-je-datjes / statistieken van dit jaar. En de troostprijzen: meeste spelletjes gewonnen en toch nog verloren, langste match, grootste leeftijdsverschil, vaakst het racket op de grond proberen stuk slaan, daar niet in gelukt zijn en dan toch nog verloren (tenzij Ief natuurlijk ergens echt goud behaalde), …, Het voornaamste weetje: bijna de helft van de mannelijke spelers slaagde er dit jaar in om een reeks te spelen zonder daarin te moeten opgeven of forfait te geven.

En tot slot mogen we nog, voor de De Standaard, De Morgen, de Washington Post en de New York Times dat hebben kunnen doen, onthullen wie er dit jaar het podium haalde. Onder enig voorbehoud, want er is wat vertraging. Een dikke proficiat aan allen.

Dames Kompetitie

1. Dominique Gilles
2. Linde De Wachter
3. Niki Gaublomme

Dames Recreatie

1. Tine Van Welde
2. Bie Cleynhens
3. Sofie Lambaerts

Dubbel Dames 1

1. Charlotte Van Aerschot en Mieke Claes
2. Leen Verheyden en Ellen Verdrengh
3. An Walder en Sandra Taelemans

Dubbel Dames 2

1. Ingrid Terlaeken en Ingrid Boffé
2. Peggy Timmermans en Chantal Van Beselaere
3. Petra Vannoten en Sabien Geeraerts

Dubbel Gemengd

1. Thomas Verwimp en Peggy Timmermans
2. Tim Hielegems en Valerie Philippaerts
3. Patrick Vanderieck en Ann Witters

Dubbel Surprise 1

1. Kurt Beynen en Bram De Baerdemaeker
2. Thomas Van Bever en Joren Vandermosten
3. Jeroen De Wolf en Hermes De Backere

Dubbel Surprise 2

1. Jan Holemans en Wouter Hoegaerts
2. Ief De Smedt en Amber Wouters
3. Marnik Beyen en Tom Vandeplas

Dubbel Veteranen

1. Wim De Wachter en Piet Philippe
2. David Van der Linden en Piet Nuttin
3. Edwin Tops en Paul Sauvillers

Heren Kompetitie

1. Nicolas Gordts
2. Pieter De Wolf
3. Thomas Van Bever

Heren Recreatie

1. Marnik Beyen
2. Wouter Hoegaerts
3. Davy Van Kerkhoven

Super Veteranen

1. Edwin Tops
2. Frank Van Daele
3. Walter Merens

Veteranen Kompetitie

1. Tom Vanden Eynde
2. Hans Wildiers
3. Frank Vandaele

Veteranen Recreatie

1. Kris Beyen
2. Koen Elsen
3. Tim Sterkens

Tot volgend jaar. En parkeer zo dadelijk aub niet op de gehandicaptenparking. Bert M. komt ook.

Bart.

Kan er iemand zo vriendelijk zijn om toch even het mondneusmasker op te zetten als de huisfotograaf langs komt? We hebben het CK-protocol van het ministerie van Volksgezondheid moeten tekenen.

Waarde kameraden,

Het begint hier serieus vochtig te worden in het schrijverskeldertje onder het oude clubhuis. Net twee dode ratten voorbij zien drijven. Niet echt bevorderlijk voor de inspiratie. En dus de eerdere verzen nog eens herlezen. Die opvallend warm, genegen en amicaal zijn. Broederschap op zijn best. Post-corona-syndroom, mogelijk. Blijdschap om de stilaan herwonnen vrijheid. Maar allicht ook een uiting van liefde voor de club. Waar elk lid verondersteld wordt deel te nemen aan (en lang te blijven plakken op) het clubkampioenschap. En dan kan rekenen op wat aanmoediging van de vele verbroederende en vrolijk kwetterende leden. En op een milde en vleiende vermelding in de gazet van het clubkampioenschap.

Met dit jaar, eindelijk, opnieuw volledig geïntegreerde jeugdreeksen. Met dank aan de academie. Die via de Vers uit de Raket met plezier duiding geeft:

De voorbije week hebben een 25-tal jeugdspelers het beste van zichzelf gegeven in het clubkampioenschap van de jeugd. Dit weekend worden de laatste wedstrijden van de basistabel en herkansingstabel afgerond. Volgende week maandag starten de spelers aan hun eindronde.

Voor de jeugd werden er vier reeksen georganiseerd: U09, U11, U13 en U15. Deze reeksen waren gemengd, zowel jongens als meisjes konden hieraan deelnemen.

U9:

Onze jongste deelnemers hebben op woensdagnamiddag hun wedstrijden in poulesysteem gespeeld. We hebben heel wat leuke en spannende wedstrijden mogen zien. Proficiat aan alle spelers die hebben deelgenomen.

Op de finaledag zijn er de volgende wedstrijden gepland:

Kleine finale: zaterdag 28/08 om 9u30: Simon – Ares Grote Finale: zaterdag 28/08 om 10u30: Sem – Ferre

U11:

Bij U11 werd er in één poule gespeeld. Iedereen speelde tegen iedereen in de poule. Deze wedstrijden werden gespeeld doorheen de stageweek.

Ook hier mochten we genieten van mooie en sportieve wedstrijden tussen de spelers.

Alvast een dikke proficiat aan alle deelnemers.

Op de finaledag zijn er de volgende wedstrijden gepland:

Kleine finale: zaterdag 28/08 om 9u30: Mila – Cas Grote Finale: zaterdag 28/08 om 10u30: Odin – Marie

U13 & U15:

In de reeksen van U13 en U15 werd er gespeeld zoals het volwassenen CK. Alle deelnemers startte in de basistabel wanneer ze verloren, kregen ze nog een kans in de herkansingstabel.

De tabellen van U13 en U15 staan mee op de website van het CK.

Alle wedstrijden van de basistabel en herkansingstabel worden dit weekend afgerond.

Vanaf maandag starten we in deze reeksen met de eindtabel. De kleine finale staat gepland op vrijdag en de grote finale staat gepland op de finaledag (zaterdag).

Supporters en liefhebbers zijn meer dan welkom om ons jeugdig talent te komen aanmoedigen.

Na de finales van de jeugd zullen we overgaan tot de prijsuitreiking en trakteren we alle jeugd-deelnemers op iets lekkers 🙂.

Het comité heeft zonet toch enkele lessen moeten trekken uit het overmoedige experiment met het no-ad systeem op regendagen. Voor wie niet mee is: als het zo hard regent dat er enkel op de binnenterreinen kan gespeeld worden, wordt er zonder voordeel (“no advantage”) gespeeld. Bij een 40/40-stand mag de ontvangende speler kiezen naar welke kant er geserveerd wordt. Wie dat punt wint, wint ook het spel. Doel is om de wedstrijden korter te maken, zodat de spelers na jou hun match kunnen afwerken voor ze naar hun werk moeten vertrekken.

Voor dit jaar verandert er niets. Maar na het observeren van het gedrag van enkele gouwgenoten van Styn G, zal de computer volgend jaar ook het domicilieadres van de spelers checken die zich willen inschrijven. Als de postcode 3018 (Wijgmaal, jawel) is, volgen er enkele vragen die peilen naar het goede begrip van het reglement. Als de speler voor die test faalt, mag hij / zij een dag later opnieuw proberen om in te schrijven. Voor de elders gedomicilieerden, verandert er niets.

Het comité heeft de vragen al klaar liggen. Het zijn drie ja/neen-vragen geworden. Die zijn: “Begrijp je dat de binnenterreinen de terreinen zijn die zich in de grote hal bevinden?” “Begrijp je dat de ontvangende speler de speler is die niet serveert?” en “Krijgt elke speler 1 spel toegewezen als het 40/40 wordt?”

Om de hierdoor dalende inschrijvingen te compenseren, komt er volgend jaar mogelijk toch een dames veteranen reeks.

Over naar de orde van de dag. Wegens onvoorziene omstandigheden en budgettaire beperkingen hadden we vandaag geen verslaggever ter plaatse. Maar met de uitslagen op de onvolprezen CK-website kunnen we ons ongeveer voorstellen hoe het vandaag moet geweest zijn.

Kris B vergat in de eerste set dat Vers-auteurs met zachtheid behandeld moeten worden. En maakte dat in de tweede set goed. 6-0 6-3 tegen Dieter V.

In een wedstrijd waar eerder veel over gespeculeerd werd, kon David V. het (niet zonder moeite) halen van Gert E.

De kleine Beyen (die eigenlijk behoorlijk groot is) won overtuigend van Jo V., het enige lid dat de code voor de tafel-software nog min of meer begrijpt. Wat later werd Jo ook uit de dubbelreeks gekegeld. Met wat geluk kunnen we dus in de nabije toekomst de punten van de super tie-breaks correct ingeven.

Linde DW verhuisde mevrouw Gordts eervol naar de herkansingstabel.

Hans W. wreef bij elke opslag even met zijn raket over zijn hoofd. Naar verluidt een ritueel momentje om het volgende puntje tactisch te visualiseren en de focus scherp te krijgen. En zo slaagde hij er in Ief DS uit de VK-reeks te wippen.

Frank VD zal het niet meer leren. Hij smeerde übersympathieke Piet P. een dubbele bagel aan zijn broek.

Kris B. voelde zich als ex-hoofdredacteur, ondanks uitvoerige en bij herhaling aanvaarde excuses, nog ellendig omdat hij in zijn match tegen Dieter V. even vergeten was dat je Vers-auteurs geen 6-0 geeft. Niets hielp om Kris er mentaal weer bovenop te krijgen. Bram DB kreeg de overwinning dus cadeau.

Wouter H. speelt intussen dag en nacht tennis. En dat rendeert. Geert S. werd vakkundig uit de wedstrijd gehouden: 6-0 6-3.

Bij de betere Dubbel Surprise-spelers haalden Jeroen DW en Bram DB het in drie sets van Arno DC en Joren V. Een match die we graag gezien hadden. En ongetwijfeld erg de moeite was.

Tim S. liet zich gisteren al ontvallen dat hij uitkeek naar zijn overwinning tegen Joeri V. Zelfzekerheid volgens sommigen. Overmoed volgens anderen. Maar kijk: 6/2 6/3. Proper gedaan, Tim.

Dank aan de fijne schrijvers van de Vers, de door de rotzomer gegeselde, immer parate, 24/7 werkende planners van de wedstrijden en alle geweldige spelers voor, tijdens en na de matchen.

Tot morgen,

Bart, Tessa, Martin.