Maand: september 2022

Treur, ween, schreeuw. Het clubkampioenschap zit er op. De dagen gaan spontaan korter worden en de nachten donkerder. En beiden progressief kouder en natter. Het beste hebt u dit (en een behoorlijk deel van volgend) jaar wel gehad.

Traditioneel melden we in laatste VUDR van het seizoen wie er op het podium mocht staan. Maar omdat dat behoorlijk saai is (en dit jaar ook niet altijd geheel terecht, geef toe), verwijzen we graag naar https://ckwezemaal.be/ck2022/tabellen/index.html.

Met droge statistieken stoppen we echter pas als Toine niet meer meeleest, ondanks de premature beloftes van Elke gisteren in deze VUDR. Er waren 227deelnemers, 462 geplande wedstrijden en 40 spelers die voor de eerste keer deelnamen.

Zo. Daarmee hebben we genoeg karakters over voor een gepast dankwoord.

Ongeveer iedere deelnemer aan dit clubkampioenschap hielp dit jaar mee. Omdat “Dank aan iedereen die geholpen heeft” wat flets is, expliciteren we onze concrete, maar dus in geen geval exhaustieve, dank.

Dank aan alle CK-fotograven. Heel wat deelnemers hebben hun mooiste snapshots gepost dit jaar. Cool!

Dank aan de CK-planners. Rob en Rudi hadden het eigenlijk, om heel eerlijk te zijn, niet al te moeilijk dit jaar. Maar dat blijft tussen ons. Want Denise en Marleen denken nog altijd dat ze elke dag tot 16.00 uur hebben moeten plannen. De beperkte wijzigende onbeschikbaarheden werden ruimschoots gecompenseerd en voorzien van uitgebreide verontschuldigingen. Cool!

Dank aan alle CK-tafelmedewerkers. Zonder hun inzet weten jullie niet op welk terrein jullie moeten spelen, krijgen jullie geen “dank voor de deelname”-bonnetje (“goed gespeeld-bonnetje” is er nu wel wat over, niet?) en kan de WTP-ranking niet correct (of verkeerd, dat is niet meer helemaal duidelijk) berekend worden. En de bereidheid om collega’s te vervangen die een wedstrijd moesten spelen tijdens hun geplande shift was nog nooit zo groot. Cool!

Dank aan alle Vers-schrijvers. Op de pijnlijke en denigrerende uitschuiver in het begin van dit CK na (waar de reeks voor ervaren vrouwen omschreven werd als “oude wijven-reeks”), alweer een topeditie. Top-Vers’en van top Vers-journalisten. Met een bijzondere dank aan onze club-dichter, die menig deelnemer kon ontroeren met zijn vers met kleine v en een match-samenvatting schrijft zoals wij die ’s morgens graag lezen. Cool! En tijd om wat subsidies te vragen bij het Vlaams Cultuuragentschap. Wat zou moeten lukken, want zoveel dichters zijn er nu ook niet meer in Vlaanderen. En het aantal clubdichters is op één hand te tellen.

Volgend jaar nemen we beslist wat “vrouwen die hun regels al hebben gekregen, maar dat nu niet meer doen” op in de redactieraad, zodat we beter rekening kunnen houden met eventuele gevoeligheden in dit hoog gewaardeerde segment uit onze deelnemerspopulatie.

Dank aan de CK-chefs en de talrijk opdagende CK-keukenhulpjes voor de lekkere keuken. En in het bijzonder aan de charmante keukenhulpjes die hun leven riskeerden op de slotdag om elkeen te voorzien van frieten en een curry-worst.

Dank aan Sven, zijn familie en de vele huurlingen (no worries, Sven: de sociale inspectie leest de VUDR niet) voor het serveren van het beste gerstenat dat in het Hageland te verkrijgen valt. Het buitengewone debiet (no worries, Sven: ook de fiscus leest de VUDR niet) kon al eens voor wat stress zorgen, maar alle dorstigen werden gelaafd.

Dank ook aan de club. De infrastructuur lijkt stilaan top notch. Coole bar! De coolste tennisclubbar uit de verre omstreken om precies te zijn. Maar de amicale, broederlijke spirit heeft niet geleden onder de upgrades.

En vooral: dank aan alle spelers. Jullie mogen allemaal erg trots zijn op jezelf. Uitstekende prestaties op het terrein. Maar zeker ook een meest voorbeeldige houding en spirit. Vele clubs zullen ons benijden. En jullie dansten en zongen op het slotfeest alsof deze wereld nooit betere tijden gekend heeft. Cool!

Aan het einde van dit clubkampioenschap, twijfelen we even of er zo iets bestaat als een hiernamaals, waar een opperwezen op doordachte tijdstippen het venster naar deze ondermaanse wereld opent. Op de slotdag sprongen de zekeringen als nooit tevoren, overstroomden de toiletten the good old fashinoned way en haperde alles wat kon haperen. Maar iedereen was gelukkig. Desgevallend zou Fred lachend gezien hebben dat het goed was.

Nu een jaar winterslapen (of trainen voor de volgende editie, als u gek genoeg bent).

Tot de volgende.

Bart.

Ik wilde deze voorlaatste Vers uit de Raket startten met een geruststelling voor de enkeling onder u (je moet ze wel met een vergrootglas zoeken) die de Vers uit de raket maar niks vindt. Normaal zou je morgen immers een laatste Vers kunnen lezen met alleen maar statistieken en uitslagen. Een Vers die genoeg heeft aan een opsomming van de tennissers die het podium haalden. Gedaan met de onnozele grappen, uiterst subjectieve matchverslagen en poëtische beschouwingen. Maar toen ik zonet thuiskwam na een avond toptennis vroeg manlief me om zijn Vers van morgen na te lezen. Of er onnozele grappen instaan laat ik u straks zelf beoordelen, maar een droge opsomming van statistieken is het zeker niet. Ik zag manlief zowaar een traantje wegpinken.

Een paar supporters hebben mij proberen te overhalen om het over seks te hebben deze Vers uit de Raket, maar dat is niet gelukt. Over naar de matchen dus.

Enkele van onze interclubploegen worden uitgestuurd om de Wezemaalse Way of Tennis te gaan promoten in Vlaanderen. De Wezemaalse Way of Tennis dat is: alles geven tot de laatste bal, no stress maar wel willen winnen, na de match een pint (of 2, 3…) drinken en tot slot lachen met de padellers, maar het stiekem zelf heel plezant vinden. Ze hebben het druk dit weekend met hun missioneringswerk. Daarom zijn er al 2 finales gepland op deze vrijdagavond. De vraag die op ieders lippen lag voor de finale van de veteranen kompetitie: kan Gert een einde maken aan de winstreeks van Frank? Of we kunnen ook de omgekeerde vraag stellen: kan Frank een einde maken aan de winstreeks van Gert. Gert verloor in de aanloop naar de finale nog maar 15 spelletjes, Frank verloor er 14. Dat beloofde. Aan beide kanten van het net stond een Duracell konijn dat niet te stoppen is. Wel met elk hun eigen stijl. De verdedigingsmuur van Frank hield stand tegen het aanvallende spel van Gert. Frank sleept zijn vierde 1ste plaats in de wacht. Zijn geheim? Na elke match een koude chocomelk en een banaan. In Wezemaal hebben we geen Markske van de Kampioenen, maar Frankske de kampioen. Mijn gedacht.

De tweede finale werd later op de avond gespeeld. Ook weer een topper uit de kompetitiereeksen: de dubbel surprise 1 deze keer. De enkele straffe madammen die in deze reeks speelden hebben het lang volgehouden, maar in de finales stonden enkel nog heren uit een paar straffe Wezemaalse tennisfamilies: Jo met Kurt tegen Marnik en Bram. Jo had gisteren nog zijn zoon geklopt. Vandaag mocht hij het nog eens proberen tegen iemand die ook zijn zoon had kunnen zijn (puur theoretisch, Kris moet zich geen zorgen maken). En opnieuw lukte het om te winnen.

Marnik had eerder op de avond zijn halve finale in de heren kompetitie verloren tegen Thomas. Toch knap gedaan van Marnik. Vorig jaar mocht hij al eens proeven van wat het is om tegen Thomas te spelen na promotie vanuit de heren recreatie. Toen kreeg hij 6/0 6/0 rond de oren. Maar op een jaar tijd kan je een hele evolutie maken. Toch als je jong bent. Op mijn leeftijd gaat die evolutie meestal in de andere richting.

Er stond vanavond ook al een kleine finale op het programma. In de dubbel veteranen speelde lange Kris met Ward tegen Walter met Luc Donné. De clubadvocaat moet zich geen zorgen maken: Luc is de enige die het GDPR-formulier terugstuurde naar de wedstrijdtafel met toestemming om zijn volledige naam te gebruiken in de Vers-verslagen. Luc (Donné dus) gaf samen met Walter alles in de eerste set (tot een spectaculaire koprol over het gravel toe), maar in de tweede set was het vat af en de supertiebreak besliste in het voordeel van de tegenstrevers.

Sommige matchen werden op het scherp van de snee gespeeld, duurden een eeuwigheid (alleszins te lang voor uw reporter die alles wat in het oog moest houden) of werden een fysieke uitputtingsslag waarbij de ballen amper nog over het net geraakten. Wil iemand Robby en Pieter-Jan van hun bank gaan halen? En zeg hen dat Robby gewonnen heeft.

Dat tennis ook heel relaxed kan zijn bewezen de dames in één van de halve finales van de dubbel veteranen: iedereen stond op het veld met een grote glimlach. De glimlach van Sofie werd met elke geslaagde netbal groter. Petra en Sofie wonnen met duidelijke cijfers van Hilde en Ingrid. De echtgenotes naast het veld genoten in stilte met een even grote glimlach van zoveel joie de tennis. In de andere halve finale klopten de twee huisdokters Sofie en An twee jaar coronafrustratie van zich af met een mooie overwinning.

Zo’n tennisavonden eindigen altijd met alle supporters aan de zijlijn van de laatste match die nog bezig is. Vanavond was dat een halve finale in de dubbel dames 1 reeks. Jawadde, wat was dat een intense match tussen twee tegenpolen. Sandra moest alles uit de kast halen om haar compagnon (en soms zichzelf) te kalmeren. Adem in, adem uit. Het werkte. De rustige vastheid van Dominique en Leen heeft het net niet gehaald tegen de mokerslagen van Morane en de listige ballen van Sandra. Come on putain!

En al een aanloop naar volgend jaar: om zijn schandelijke afwezigheid als Vers-schrijver goed te maken, heeft de Voelie beloofd om volgend jaar te starten met een Hellegat-podcast tijdens het clubkampioenschap. Hij twijfelt nog tussen een podcast of live-verslaggeving op de Hellegat-radio. Wat het juist wordt, houdt hij nog even in beraad.

Tot volgend jaar
Elke

D-day min 2. Al vele teerlingen zijn geworpen, maar niet alle.

Wij startten vandaag met het eten van een chili con carne van Denise, en zagen ondertussen de gladiatoren van de dag langzaam binnendruppelen. We zagen Pieter V een soort deegrol met knobbels bovenhalen om de kuiten, die nota bene al waren gehuld in compressiekousen, te masseren. Sommigen laten helemaal niets aan het toeval over! Pieter won uiteraard zijn DG-wedstrijd met Valerie Ph tegen Tim H/Sari V.

Frank Vd trad aan tegen die andere Tim (die van 1m99, toch naar eigen zeggen, maar hij zal er wel enkele centimeters hebben bijgedaan, hoe zijn we zelf), en leek er niet helemaal gerust op. Dat bleek niet nodig, Tims mooie parcours bij de veteranen eindigde vandaag met een 6-1, 6-1-nederlaag.

Bij de dames-kompetietsie kruiste Mieke C de degens met de immer piekfijn uitgedoste Nikki G. Set 1 was voor Mieke, set 2 en 3 voor Nikki. De vreugde was van korte duur, want Nikki mocht meteen ook de halve finale aanvatten tegen de alomtegenwoordige Dominique G, en die was er teveel aan (7-5, 6-2). In de finale ontmoet Dominique voor de tweede keer dit tornooi Morane W, die het verrassend (want onbekend is onbemind) haalde van generatiegenote Linde DW, op center court, en wel na drie zwaarbevochten sets.

Eerder op de dag hadden Charlotte en Charlotte op dit terrein een matchpunt laten liggen, na een dubbele fout dan nog wel, en zo de overwinning aangeboden aan An W en Leen S, die het geschenk aanvaardden (supertiebreak: 11-9).

Op love court nr. 11 hadden de dames Inge H met Bie en Ingrid T met Caroline DM schijnbaar met elkaar afgesproken de beperkte zichtbaarheid daar een handje te helpen door fluorescerende shirts aan te trekken. We zagen Inge in oranje, Bie in iets fel geligs met limoentint, en Ingrid in seingeversgeel. Wie het op enkele gele accenten op het mouwloze topje hield, was Caroline, de muze van onze huispoëet. Wo Schatten ist, da ist auch Licht! (ja, als we zo gaan beginnen…)

We hadden enigszins uitgekeken naar de DG-wedstrijd tussen Francois DJ/Katleen H en Franky en Sandy (niet te verwarren met Danny en Sandy uit Grease: Love has flown, all alone -I sit, I wonder why -Oh, why you left me -Oh Sandy). Hoe dan ook, hoewel Franky regelmatig aan het net fladderde als een vlinder en prikte als een bij, waarbij af en toe in eigen vel, voldoende was het niet: 6-3, 6-4 voor Francois en Katleen.

Op weg naar de laatste partij van de dag passeerden we Walter M, die nog in fase 1 van de lessenreeks ‘Omgaan met verlies’ leek te verkeren (ontkenning), en dit na een 12-10 in de supertiebreak, met Ward M, tegen Wim DW/Dieter Vg. Die laatste partij werd gespeeld op terrein 9 en betrof een stevige DD1-ontmoeting. Als we het goed hebben gezien was dit de enige reeks waar nog familieleden van de eerste of tweede graad samen in de running waren voor een podiumplaats. En dan nog wel twee Vaeremansen, wie had dat op voorhand gedacht! Jo haalde het zowaar met wervelend tennis (en Marnik B) van Ruben met Tom D, maar niet zonder all the way te moeten gaan: 10-8 in de supertiebreak.

Morgen weer een dag, en zaterdag finaledag en een feestje. Tot dan!

ief ds

Jawadde wat was dat voor een Vers vorige nacht/morgen. Telt die niet voor twee ? Ik heb er langer over gedaan om ze te lezen dan dat ik gisteren op het plein stond om mijn match te verliezen !(wat misschien eerder iets over die match zegt)

Voor ik tot de orde van de dag kom, wil ik toch nog een straf verhaal vertellen. Iedereen weet dat dit een ludieke rubriek is die meestal met een korrel zout moet worden genomen en al eens flirt met de grenzen van de waarheid. In dat kader had ik de mooiste gemeente van Vlaams-Brabant en zijn immer sympathieke inwoners de Wijgmaalnaren vorig jaar misschien wat onheus behandeld. Nu, 3 maanden na dat Vers ontving ik tot mijn verbazing een schrijven van burgemeester en schepencollege van deze prachtige landelijke gemeente met vele toeristische attracties:

“Beste, enkele bewoners hebben ons laten weten dat u in “Vers uit de raket”, een dagblad met een zeer groot en trouw lezerspubliek in Vlaams Brabant en omstreken, onze gemeente in een negatief daglicht heeft geplaatst. We willen u verzoeken om een positievere berichtgeving te brengen over onze gemeente en bieden u daarvoor 5 jaar lang gratis het gebruik van onze gemeentediensten aan (o.a. voor tuinwerken, verbouwingen, vervoer ..). Onze inwoners dragen hier graag toe bij dankzij een gemeentelijk belastingverhoging in 2023. PS Wist u trouwens dat Wijgmaal in de 16 de eeuw nog Wijsmaal heette en Wezemaal daarvan de verleden tijd is? Ze liepen daar altijd wat achter. Met vriendelijke groeten, het bestuur.”

Dus de gemeente Wijgmaal, zijn Remytoren, zijn jachthaven, cafe Maritime, …zeker een bezoekje waard !

De orde van de dag

Gisteravond ontdekte ik dat er woensdag namiddag ook werd gespeeld, sorry dat ik daarover niet veel kan vertellen, Wim DW gaf daarvoor een logische uitleg: er zijn mensen die moeten werken en anderen die kunnen spelen, vandaag begreep ik dat dat laatste vooral op hemzelf slaat, om 18.30 is hij begonnen en om 22.30 stond hij nog op het plein.

En er zijn er nog anderen die vlot van de ene match naar de andere lopen, o.a. Gert E., Dieter V. , Xander V. en Tom VDE. zijn blijkbaar niet van het veld te krijgen. Hoe doen die dat eigenlijk ? Misschien eens nadenken over dopingcontrole en whereabouts, dat laatste zal in het geval van Dieter trouwens niet zo eenvoudig zijn.

Ondertussen worden er toch heroïsche matchen gespeeld, Walter M en Dieter V. hadden het niet onder de markt tegen Frank B en Joeri V. maar wonnen uiteindelijk toch hun match. Ook Marnik B en Tom D hadden een tiebreak nodig. Tim S had meer moeite met Wim DW dan de eerste set deed vermoeden. Ook Thomas V en Xander V vochten een verbeten strijd uit.

Tenslotte nog een speciale vermelding voor Caroline D die aan de zijde van Bie C haar dubbel won, ondanks dat haar man poëet haar tot 3 uur s nachts had wakker gehouden om toch maar de juiste rijmvormen te vinden.

Er vlogen vandaag ook weer veel raketten door de lucht, (waarom doen alleen mannen dat eigenlijk ?) het Hellegat leek wel Oekraïens oorlogsgebied, zouden we zo geen koordje kunnen maken aan de raket zoals bij de Padel of beter nog een elastiek ? Dan wordt het ook nog leuk voor het publiek, “waar gaat die raket nu terechtkomen?”

Naarmate het einde van het tornooi nadert, krijg ik ook de indruk dat er een nieuwe competitie ontstaat: wie heeft de grootste knielap, elleboogbijeenhouder, of spierscheur verbergende bandage aan, ik wist niet dat dat in zoveel vormen en maten bestond. Nu het eerste verdiep van het Hellegat leegstaat, kan daar misschien een massagetafel worden geplaatst ? En dan ipv een lucky looser een happy ending ? Er zou zoveel niet meer gevloekt en gesmeten worden bij een matchverlies.

Ziezo, mijn excuses aan de velen die het beste van zichzelf gaven vandaag maar die ik niet heb vermeld, ik hoop dat we toch weer een fijn publiek waren.

Frederik

PS Het is toch straf dat in tijden dat de horeca zo wanhopig personeel zoekt, vele vrijwilligers geheel onbaatzuchtig de lekkerste menu’s klaarmaken op den tennis. Chapeau ! Sommige hebben dit slimme businessmodel nu begrepen en binnenkort komen er enkele nieuwe clubs bij: Tennishof van Cleve, restaurant Paddelberg in Egenhoven en de Bal landt aan de Overkant in Leuven. Je kan er naar hartelust tennissen en paddelen en af en toe mag je meehelpen in de keuken.