Auteur: Tim Sterkens

Maandag 19 augustus. Oftewel, het échte begin van het Wezemaalse clubkampioenschap. Nu die paar Pukkelpopgangers, de overlevers van Kamping Kitsch en de kapoenen van “we-zetten-het-eerste-wellicht-verlengde-weekend-van-het-CK-sowieso-dicht” ook zijn aangesloten, kon het tornooi eindelijk losbarsten. Jolijt!

Niet vergeten: ook de hippe ladies & boys die de iets kleinere schuimraket verkiezen boven het fijn besnaarde exemplaar, en die er bewust voor opteren om met een vaste partner gedurende een uurtje te duelleren in een glazen kooi tegen een ander olijk duo, startten hun tornooi gisteren. 

Ondergetekende heeft zich helaas nog niet volledig opengesteld voor deze sport (waarom in godsnaam kokers voor maar drie in plaats van vier ballen?), kent onvoldoende de verschillende regels of P-klassementen, laat staan het onderscheid tussen een tennis- en een padelbal, dus bij deze alvast mijn oprechte excuses voor mijn minieme bijdrage over jullie sportieve exploten van gisteren. 

Maar niet getreurd: Kris N, de man met gevoel voor lettering, begenadigd tennisspeler, opkomend padeltalent én auteur van de Vers van dinsdag 20 augustus heeft de redactie plechtig beloofd dit evenwicht eigenhandig te herstellen morgen. Uw latte macchiato met havermelk op woensdagochtend zal dus nog nooit zo goed gesmaakt hebben, lieve padelvrienden! En hier zal het trouwens niet bij blijven: tot onze en wellicht ook uw vreugde zal ook Styn G dit jaar opnieuw het geschreven woord tot u richten. Na een eerste, weliswaar beleefde, weigering (elk topspringpaard weigert wel eens een hindernis tijdens zijn actieve jumpingcarrière) heeft zijn liefde voor de pen en het padel uiteindelijk toch de bovenhand genomen. Het is dus niet omdat men jullie vanop het terras (opnieuw) niet (goed) kan zien spelen, dat er niet over jullie zal geschreven worden. Hoera!

Opgemerkt feit nog: de padelorganisatie zorgde gisteren zelfs voor een eigen muziekinstallatie om de nodige beats het Wezemaalse luchtruim in te pompen. Het is nog even wennen aan de Rock Werchter sfeer in het café van Sven versus de beach bar vibes buiten, maar dat zal de leeftijd zijn. 

Een tweede opvallend verschijnsel dit jaar: er wordt in Wezemaalse raketsportkringen opvallend veel gesproken over kunstheupen en andere, nieuwe types gewrichten. Enkelen hebben de metalen marchandise al met succes laten implanteren, anderen staan netjes op de ziekenhuisplanning, nog anderen zouden beter actie ondernemen, maar twijfelen nog (zijn blessures zijn volgens Frank V erger en talrijker dan ooit dit jaar). Een kleine blik achter de schermen tussendoor: ook Walter M werd in de eerste versie van dit verslag nog vermeld als mogelijke twijfelaar, maar via een puik staaltje spontane onderzoeksjournalistiek in de herentoiletten gisteravond bleek dus dat Walter al op de operatietafel heeft gelegen en zich intussen in alle stilte, samen met zijn nieuwe heup, aan het voorbereiden is op de editie van 2025. Welke associaties u op dit eigenste ogenblik allemaal aan het maken bent bij onderzoeksjournalistiek in de herentoiletten is volledig uw verantwoordelijkheid, by the way.

Ik stel trouwens voor dat het sponsorteam van ATP Wezemaal deze opportuniteit dringend bekijkt en alles uit de kast haalt om deals te sluiten of groepskortingen te bedingen met de lokale ziekenhuizen. Lekker goedkoop een duo-operatie boeken en vervolgens gezellig even bijkletsen op de operatietafel over die laatste, heroïsche wedstrijd waarin de heup finaal om zeep werd geholpen? Moet lukken, toch?

Ook de volgende uitspraak van Dirk B over zijn persoonlijke ervaring is achteraf blijven nazinderen: “Je moet dat [nvdr: zo’n operatie dus] echt doen, Frank. Daarna ben je terug zoals nieuw.”

De vraag die daarna bleef ronddwalen in mijn competitieve geest, was de volgende: als iemand terug “als nieuw” is, moet die dan niet aantreden in een “nieuwe” reeks? Ik zie alvast twee opties: ofwel is er een leeftijdsaftrek (1 heup = 10 jaar; 2 heupen = 20 jaar) zodat de “nieuwe” persoon niet doodleuk in de (super)veteranen-reeks kan aantreden om daar met gloednieuwe heupen dartelend het goud te gaan grijpen; ofwel creëert de organisatie vanaf volgende editie een aparte reeks waarin diegenen met kunstgewrichten het onderling tegen elkaar kunnen opnemen en er achteraf rijkelijk verhalen kunnen uitgewisseld worden over die fantastische revalidatieperiode. Hierbij vrijblijvend al enkele naamsuggesties: Dubbel(e) Heupen, Ex-veteranen, de Super Gemanipuleerden.

U vraagt zich intussen misschien ook af of er nog getennist en gepadeld werd gisteravond? Toch wel hoor, maar voor betrouwbare uitslagen verwijs ik u graag door naar de betreffende Uitslagen-link. Weet vooral dat er ook op maandag 19 augustus weer naar hartelust gezweet, gelopen, gesliced, gevolleyed, gesupporterd (in stilte), gewonnen, verloren, gelijkgespeeld, gesmasht, gelobd, gegleden, gevloekt en vervloekt werd ter hoogte van de Spikstraat. Zoveel zelfs dat velen onder jullie wellicht niet eens de blauwe supermaan hebben opgemerkt vanavond. Waarom rood het nieuwe blauw is, vraag je best even aan de Canadezen.

Tot slot nog dit om deze vers mee af te sluiten. Terwijl ik vorig jaar de immer uitstekende muziekkeuze van Sven even de aandacht wilde geven die zij verdiende, gaat mijn lof dit jaar uit naar de loodgieter (m/v/x) van de club. Ik vermoed/ervaar dat deze ruimtes niet in groten getale worden opgezocht wegens allerlei hardnekkige geruchten – koud water, géén water, het “putje”. Al deze nare dingen zijn momenteel verleden tijd. Iemand met verstand van zaken en twee rechterhanden heeft er namelijk voor gezorgd dat er heerlijk warm én voldoende water uit de nieuwe (of ontkalkte?) douchekoppen spuit. Blijf dus niet langer dan nodig zwetend rondhangen op het terras, maar trakteer uzelf na enkele consumpties gerust op een verkwikkende douche en geniet daarna nog welriekend verder van een paar “allé, kom, de laatste dan”. 

Mijn ervaring reikte tot gisteren enkel tot in de herendouches voor alle duidelijkheid. Een korte poll omstreeks 22u bij een select vrouwelijk publiek deed mij ontdekken dat er blijkbaar slechts twee damesdouches zijn (in tegenstelling tot vier bij de heren), én deze bovendien gescheiden zijn van elkaar. Mijn respondenten waren unaniem dat deze ongelijkheid qua aantal en (on)gezelligheid misschien wel eens aangepakt moest worden. Ruilen van kleedkamer werd ook gesuggereerd als mogelijke oplossing, maar de vrees is wellicht terecht dat dit de WTP-betrouwbaarheidscijfers van sommige leden niet ten goede zou komen.

Denk er allemaal nog eens rustig over na, zou ik zeggen. Geniet intussen van jullie dinsdag & iedereen nog veel succes gewenst in de volgende wedstrijden!

TS

Donderdag herinnerde ons gisteren nog eens waarom donderdag nu eigenlijk donderdag heet, met enkele pittige donderslagen en bliksemschichten ter ondersteuning. Weertypes in België houden het gelukkig niet lang vol. Daarmee hebben ze iets gemeenschappelijk met Kris V die vandaag met een blessure verstek moest geven. Kris, we love you & veel beterschap alvast!

Terug volop zon dus bij aanvang van de eerste wedstrijden. Regenparasols veranderden terug in zonneparasols en het olijke duo Rudy & Rudy zorgden met de nodige zorg en kunde dat zoveel mogelijk buitenpleinen speelklaar werden gemaakt.

Indoor waren op dat ogenblik Frank V en Kris B al aan een trainingsuurtje bezig. Frank deed dit naar eigen zeggen omdat hij afgelopen week wat gecrispeerd liep te tennissen. Lees: Frank geraakt niet in zijn ritme wegens te weinig tegenstand en games in de wedstrijden waar het om de knikkers draait. Gelukkig zijn er dan mensen zoals Kris B, wie ik er stiekem van verdenk 24/24, 7/7 in tenniskledij rond te lopen, klaar om bij elke opportuniteit zonder verpinken “ja, ik kan” te kunnen zeggen. 

Het eerste officiële zweet van de dag vloeide weliswaar tussen Pieter V en Manuel CC. Manuel is from Barcelona (no kidding) en geeft dit gerenommeerde clubkampioenschap haast in zijn eentje een internationale toets. Helaas heeft niet iedereen in Spanje de genen van Nadal of Alcaraz en haalde Pieter het dus met verdiende 7/5, 6/4 cijfers.

Aan vertrouwen nochtans geen gebrek bij beide heren, die meteen court Fred & Lily inpalmden. Is jullie trouwens op center court de groene reclamebache (is dit wel een woord?) van Per Tutti al opgevallen? De marketing m/v/x die hoopte lingerie, beach en swim wear te verkopen via het beeld van een lege etalage lijkt me helaas niet geknipt voor de job. Maar goed, we dwalen af.

Zelden iemand zo relax te laat zien komen als Amber W, maar de eerste dubbelpartij werd dus kort nadien aangevat tussen Amber en Joren W (geen familie volgens sympathieke tafelverantwoordelijke Rudy, sinds vandaag officieus Rudy Roddel) tegen Chloé D en Nathalie P . De power leek hier voornamelijk uit de racketten van de dames te komen. Joren zorgde voor de rust en knokte zich samen met Amber naar de overwinning (6/2, 7/5).

Tim H hield het kort tegen Jan VP (6/0, 6/1). Later op de avond deed hij nog eens ongeveer hetzelfde samen met Sofie C tegen Steve L en Lieve G (6/2, 6/4). Een mooi bewijs dat fitnessabonnementen weggegooid geld zijn en dat je schoenen binden overbodige energieverspilling is als je voor de winst wil gaan.

Broes B kende tegen Maarten V een niet al te beste start, maar deed de wedstrijd alsnog kantelen in zijn voordeel (0/6, 6/4 en 6/4). Als die jongen heelhuids door de puberteit spartelt, gaat hij u en mij nog leuke dingen laten zien.

Op veld 12 stond, en ik citeer, “de tijgervriendschap” tussen Dominique D en Elske V op het spel. Ook al bleek Dominique gisteren de oppertijger (6/3, 4/6 en 6/4), de vriendschap leek dit dierlijk onderonsje goed te hebben doorstaan. Wit wijntje iemand?

Het duel tussen Bram DB en Elien W enerzijds, en Tinne S en Luc DW was bij momenten een slice festijn, afgewisseld met diagonale uitputtinsslagen tussen de dames. Elien W en Bram DB bleken daarbij aan het langste eind te trekken (7/5, 6/2).

Op dat moment wist Luc DW nog niet dat het later die avond nog minder prettig zou worden door opnieuw het onderspit te moeten delven. Medestrijder Frederik VB wist toen nog net enkele licht agressieve aanvalsballen van Frank VdA handig te ontwijken, maar helaas niet de volledige nederlaag. Ook Ronny P mag dus verder na 7/5, 7/6.

Was het u opgevallen dat Walter M gisteravond in stillere doen was dan anders? Zou de duidelijke 6/1, 6/1 nederlaag tegen Wim DW en Paul S hier voor iets tussen zitten? Nochtans kloeg Paul bij aanvang van de wedstijd nog over te weinig zuurstof in de lucht. Een kleine navraag bij Frank De Boosere leert inderdaad dat bij een hoge luchtvochtigheid, de waterdamp in de lucht zijn plaats opeist en er dus bij zwoel, warm weer wel degelijk minder zuurstof aanwezig is per m³ lucht. Gevoelige jongen, die Paul. Wat na de match ook nog even bleef hangen in de lucht (en in mijn hoofd, zucht), was de (schater)lach van Wim DW. Wat winnen allemaal niet teweeg brengt bij een mens.

Lachen, gieren, brullen was het blijkbaar ook in de wedstrijd tussen William V en Piet P tegen Jo V en Frank V. Over het geleverde tennisspel werd door de supporters met geen woord gerept, maar volgens de uitslagen zijn er wel degelijk ballen over en weer gegaan en haalden de eersten het met 4/6, 6/2 en 10/7.

Voor de zogenaamde topaffiches was het wachten op het duel tussen Kurt B en Stef L tegen Joeri V en Hermes DB. Wat leek af te stevenen op een walk in the park, draaide alsnog uit op een spannende super tiebreak (6/1, 4/6 en 10/5). De meeste meters in deze match werden afgelegd door Hermes die telkens weer achter zijn weggegooide raket aan moest.

Ook de wedstrijd tussen Jeroen DW en Tom VE was in theorie een topaffiche. De uitslag (6/0, 6/0) doet eerder eenrichtingstennis vermoeden, maar wedden dat we die mannen allebei nog zien blinken op het podium volgende week?

Het laatste volledige damesonderonsje was de wedstrijd tussen Ingrid T en Jolien P tegen Laura-Ann M en Sofie C. Ladies in blue Ingrid en Jolien stoomden eersten vlot naar 6/0, waarna de machine stokte en er alsnog extra vocht diende te vloeien om de winst veilig te stellen (7/5).

Ondanks een heel supporterslegioen dat er tot het laatste moment in bleef geloven – ze waren wat aan de late kant inderdaad, dat mag gezegd worden – konden Rudy D en Sofie V elkaar niet de overwinning schenken (of, voor onze Waalse vrienden: pas de victoire pour Victor). Lien V en Sandy R gingen na een spannende super tiebreak met de winst lopen. 

Al een geluk dat Rudy geen tijd heeft om stil te staan bij deze nederlaag. Vanaf deze (vrijdag)ochtend staat alles volop in het teken van stoofvlies en frieten die hij met veel liefde en plezier voor u zal klaarmaken (dankjewel Rudy & Co). U had zich natuurlijk al lang moeten inschrijven. Bummer.

Wannes A en Kenneth T sloten gisteren rond middernacht het donderdagse tennishoofdstuk af. Met een fel- en vooral lang bevochten 7/6 en 6/3 hield Wannes de familie-eer netjes mee hoog.

Verder was het weer gezelligheid troef op het terras van het Hellegat. De Duvelconsumptie piekte (dank u, voorzitter), punten werden tot in den treure geanalyseerd en tennispartners werden tijgervriend(inn)en. Meer heeft een mens soms niet nodig.

Geniet van uw vrijdag

Tim

PS: Eigenlijk had ik van deze Vers nog graag gebruik gemaakt om eindelijk eens een vette & welgemeende shoutout te kunnen geven aan (dj) Sven (vandaag helaas afwezig waardoor Denise stiekem ‘Malle Babbe’ van Rob De Nijs in de playlist heeft kunnen smokkelen). 

Wie kent er namelijk nog een ander sportetablissement waar onophoudelijk steengoeie nummers door de luidsprekers knallen (het helpt wellicht als de term “grunge” u iets zegt en u geboren bent tussen ruwweg 1970 en 1985)? 

Laten we “dj Sven” dus voortaan maar gewoon opnemen in het rijtje troeven dat van ATP Wezemaal zo een levendige en gezellige club maakt. Cheers!