Auteur: Kris Beyen

Beste lezer,

Enkele weken geleden vroegen Bart en Elke aan Dominique en mij of we toch nog eens een vers wilden schrijven, want dat was alweer 3 jaren geleden… Een soort van comeback dus, zoals we er dit CK al enkele gezien hebben (4-1 of 5-2 achter en toch nog de set pakken, zalig!  Ik maakte het de voorbije week al mee in drie matchen.  Helaas de eerste twee keren aan de foute kant van het net…).

Er waren veel matchen gepland op deze mooie zondag, dus dit wordt een lang vers, zoals een spannende match, met een ontknoping op het einde. Wij begrijpen dat u ondertussen al wat vermoeid bent.  Niet alleen fysiek, door de snelle opeenvolging van matchen, maar ook mentaal.  U bent na uw match waarschijnlijk te lang blijven plakken in het clubhuis, hebt net iets meer gedronken dan u van plan was, want uw tegenstander bleek – eenmaal aan de toog – toch sympathieker uit te vallen dan hij/zij op het terrein was.  Daarna moest u nog naar huis fietsen, want met die verhoogde focus van de arm der wet op onze club had u wijselijk uw auto thuis gelaten.  Snel nog even douchen, iets klein eten, wat zappen, en dan proberen te slapen.  Niet gemakkelijk, de adrenaline gierde nog door uw lijf.  Uiteindelijk lukte het toch, maar vijf uurtjes later ging de wekker alweer veel te vroeg.  En vanavond moet u terug spelen…  Wij kennen dat.  Vanaf het tweede weekend (ongeveer nu dus) begint dat zwaar te wegen…  U heeft deze ochtend dus niet echt veel zin om een Vers uit de Racket te lezen, en wilt liever nog even terug in uw bed kruipen…  Om u toch te motiveren om verder te lezen, beloof ik dat u op het einde als belonging een antwoord zult krijgen op enkele vragen die u zelf nog niet durfde stellen…  Dat doet me denken aan de film “Everything You Always Wanted to Know About Sex* (*but were afraid to ask) die de Superveteranen onder ons zich nog wel zullen herinneren, zelfs al laat hun korte termijn geheugen hen wel al eens in de steek bij het tellen van de punten tijdens de match. 

OK, ik geef toe dat ik het woordje Sex erin gegooid heb om uw aandacht te trekken.  Maar nu we die aandacht hebben, zal ik u vertellen wat u wel te weten zult komen als u blijft verder lezen:

1. Waarom heeft onze voorzitter steeds zijn GSM aan zijn hand gekleefd?  Terwijl je met hem aan het praten bent, verschuiven zijn ogen plotseling naar dat schermpje, en ben je hem 5’ kwijt.   Ook als je met hem aan het sparren bent, moet hij er bij elke kantwissel even op tokkelen.   Zelfs onze 15 jarige tienerdochter komt niet aan zo’n hoge schermtijd cijfers…
2. Waarom verdwijnt onze voorzitter regelmatig naar “belangrijke vergaderingen” of sta je met hem aan de toog een Duvel te drinken en verdwijnt hij plots om niet meer terug te keren (aka “de grote verdwijntruuk”)?
3. Waarom nemen een aantal grote namen uit de CK Hall of Fame dit jaar geen deel aan het clubkampioenschap, terwijl ze de voorbije tientallen jaren leken te kamperen op de club tijdens die belangrijke twee laatste weken van augustus?
4. Is er een verband tussen punten 1, 2 en 3 hierboven?

Het antwoord op vraag 4 kan ik u al verklappen: JA!  En verderop zal ik u uitleggen waarom.  Maar eerst krijgt mijn betere wederhelft het woord, om u te vertellen wat er allemaal gebeurde op het terrein, haar natuurlijke habitat! Take it away Dominique!

Wel, de familie Vaeremans had vandaag 5 wedstrijden.  Jonge Lars (15) nam er twee voor zijn rekening, en deed dat uitstekend.  Een mooie overwinning tegen Dirk B, en een eervolle match tegen Maarten C.  Het leek wel alsof we naar een HK aan het kijken waren.  Toen Lars een paar mooie punten op rij maakte, vroeg Maarten aan vader Jo bij de zijlijn “zeg, moet Lars nog niet gaan slapen?”  Ook Ruben won een mooie – echte HK – enkelmatch tegen Frederik H, ondanks de windhozen op terrein 7.  Er was wat discussie langs de kant of de racket van Fré nu goud, brons of oranje was, maar iedereen was het erover eens dat ze “assorti” was met zijn shirt.  In hun dubbelmatchen later die avond trokken Ruben en vader Jo beiden helaas aan het kortste eind (zie verder).      

In de SuperMannen reeks werd een drie uur durend duel gespeeld tussen Toon en Edwin.  Wie laatst / luidst lacht wint, dus haalde Edwin de zege nipt binnen tegen de immer solide spelende Toon.

In diezelfde SM reeks (ze doen elkaar daar nogal veel pijn, aan het gekreun te horen en de grimassen te zien), maakten Bert M en Kris L er ook een marathon match van in de zon.  Bert mankte, verkrampte, kloeg over een verrekking aan de poep en een overstrekking van de knie.  Toch won hij – zoals gewoonlijk – uiteindelijk toch, maar had nadien wel een bak Rochefort nodig “tegen de pijn”.  Met succes blijkbaar, want Lazarus kon terug lopen in zijn dubbelmatch later op de avond.

Weerkundige Johan zorgde er tegen Kris B voor dat hij steeds mocht opslagen wanneer er een mooie Cumulus wolk voor de zon schoof, maar het mocht niet baten want op de wind had hij minder vat.

Een mooie match in de D3 reeks tussen Liesbet C. met Marijke VDB en Carolien D. met Marie-Lynn C. waar heel wat heerlijke rally’s uitgevochten werden. Uiteindelijk speelden Liesbet en Marijke net iets secuurder en wonnen verdiend.

In de herkansing van de HR vochten Robert VH. en Filip W. voor de winst.  Filip – met een shirt dat assorti was met de kleur van zijn Porsche, eat that Fré – probeerde zijn tegenstander weg te kloppen, maar tevergeefs, Robert ving elke harde slag op en won overtuigend. 

Treinconducteur Kenneth zat op het goede spoor in het begin van zijn match tegen David VDS, maar toen die eindelijk z’n colletje los kon peuteren en wat meer adem kreeg, won hij vlot.

Ward M en Wim V versloegen Toine en Dieter.  Het was trouwens de tweede maal dat Ward tegen Dieter speelde vandaag.  Tiens, er zijn er die elk jaar als lucky loser worden opgeroepen (Kurt S soms zelfs 2 keer per jaar), en anderen die nooit die luck hebben… Toen Toine een onmogelijke bal toch nog terug haalde, riep Dieter “Goed gelopen Toine, ik hoorde alles kraken, behalve uw nieuwe heupen! Ge hebt er nochtans drie!”  Toine beloofde dat hij zijn oude heup zou meebrengen naar het slotfeest… (om nog beter te dansen of wat?)

De talrijk opgekomen supporters, familie en vrienden zagen ook twee interessante DD2 matchen.  Sofie C / Isabel C wonnen met duidelijke cijfers van Sophia H en Nele VdV, maar het verschil op het terrein was kleiner.  De supporters waren misschien te kritisch?  Zo vroeg Ferre, het zoontje van Nele bij de kantwissel na 3-0 “heb je nu nog altijd geen punt gemaakt mama?”  No pressure…

In de andere DD2 match die we zagen (en hoorden), verloor Susan V met een zekere “Jij” van Iris en Christel G.  Trouwe supporter Wally zag dat het goed was.

In de DR match tussen Nele S. en Katleen H. werd een ware titanenstrijd geleverd.  Na verlies in de eerste set herpakte Katleen zich en dwong ze alsnog een derde set af.  Het ging gelijk op en beide dames waren af en toe de tel kwijt, maar uiteindelijk haalde Nele toch de overwinning binnen. 

Daarna kwamen de DD1 dames in actie.  Tine en Mieke wonnen vlot van Jo en Lien.  Wat ons opviel was de “hockey” outfit van Mieke en Jo (rokjes en lange kousen).  Frank VD beweerde langs de kant dat dit de “Meurrens look” was, en herpakte zich dan “de kousen hé, niet de rokjes”…

In de D1 reeks moesten Guy B. en Jo V.  de duimen leggen tegen een sterk “gefocused” duo Wim DW en Frederik H. We hoorden Wim het woord “focus” wel heel vaak herhalen.  Had dat misschien iets te maken met die zuipbeker die Fré beweerde gisteren gewonnen te hebben? 

Op terrein 10 (dat eigenlijk door Tom VR gereserveerd was met een groot groen sponsordoek), stonden de gebroeders Verwimp tegenover elkaar in de andere D1 match.  Diezelfde Frank VD, die blijkbaar een even scherpe tong heeft als zijn gesneden backhand slice, merkte op “het is alleen zo dat ge van de gebroeders Verwimp kunt afgeraken, door ze tegen elkaar te laten spelen”… Na een zeer spannende match wonnen David V en Jitte in de super tiebreak loterij.  Dat verdient een daverend applaus voor Jitte, die als enige dame overblijft in deze hoogste dubbel reeks, maar ook voor Ruben en Michael, de heren aan de overkant die steeds hoffelijk opsloegen en gans de match mooi naast haar smashten en volley’den.  Klasse!

Omdat Tom VR (“Raesie” voor de vrienden volgens zijn shirt) zijn terrein 10 bezet was, moest hij het op terrein 1 opnemen tegen Stef L.  Dat terrein ligt er net zo droog. hard en glad bij als de terreinen op T.C. De Mol, zodat Stef een soort “thuisvoordeel” had en vlot won. 

Ondertussen speelden An W. en Anniek in de DD1 reeks een hoogstaande dubbel tegen Kaat en Evelien.   De “ervarenen” wonnen van de “jonkies”.   Daarna fietste ik naar huis om dit verslag vóór de deadline te kunnen inleveren.  Sorry aan de ploegen in de late-night shift die nog bezig waren, hopelijk hebben jullie gewonnen!

Dank u schat!  Maar laat ons nu een klein stapje terug in de tijd nemen.  Ieder lid van de club weet ondertussen dat onze voorzitter achter de schermen al jaren aan het ijveren is voor extra padelterreinen in het naburige Holsbeek.  Door vergunning-perikelen duurt dit allemaal wat langer dan voorzien.  Als troostprijs slaagde hij er dit jaar toch in om het extra patattenveld naast de parking in te palmen.  Op drukke avonden zijn vele leden en buurtbewoners hem dankbaar dat ze daar hun auto kwijt kunnen, en niet kilometers ver op straat moeten gaan parkeren.  Maaaaaaaar, wat niemand weet, is dat dit slechts kleine, voorzichtige openingszetten zijn in een groot, geheim masterplan van onze Napoleon van ’t Hellegat!  Ik zal het u bewijzen met de volgende lijst van eigenhandig geverifieerde feiten (als dat geen journalistiek is Ief DS, dan weet ik het niet meer.  Inderdaad, ik probeer die Pulitzerprijs voor Verzen te winnen. Misschien geraak ik zo dan toch nog op het podium tijdens de prijsuitreiking van het slotfeest, want met mijn tennis spel wilt het dit jaar blijkbaar niet lukken…):

1. Over de keuze van de nieuwe megalomane naam en logo van de club “ATP” gaan we hier niet meer uitweiden, dat is de voorbije maanden al genoeg gebeurd aan de toog bij Sven.  Het was echter al een eerste indicatie, nietwaar?  Uit betrouwbare bron vernamen wij dat onze voorzitter vorig jaar naast de nieuwe domein naam www.atp-wezemaal.be ook het domein www.atp-holsbeek.be reserveerde.  Dat is logisch, denkt u terecht.  Maar wist u dat hij ook al www.atp-aarschot.be, www.atp-haacht.be, en nog enkele andere domeinnamen gekocht heeft?  Dat moet nogal iets kosten, hoor ik u denken.  Wie gaat dat betalen?  Ze gaan het lidgeld toch niet verhogen?  Neen, wie vertrouwd is met Mergers & Acquisitions, weet dat dit gaat komen uit “Synergies” (een fancy woord voor kostenbesparingen) na het overnemen van naburige clubs (zie punt 2 hieronder). 
2. Om “undercover” één en ander te gaan verifiëren ter plaatse in Haacht, heb ik me ingeschreven voor het dubbel tornooi daar.  En wat bleek?  Onze voorzitter heeft hun voorzitter (ook een Patrick) blijkbaar overtuigd van ook al een ander clubje over te nemen.  Hun naam is ondertussen dus veranderd in “Haacht-Tildonk Tennis Club”.  Binnenkort zetten we daar gewoon ATP- voor, en zo slagen we twee vliegen in één klap/club, we krijgen er Tildonk gratis bij!  Briljant toch?
3. Ook bij Tennis Vlaanderen, waar ze nochtans zelf niet terugschrikken voor wat expansiedrang (herinner u hoe ze eerst de originele Padel federatie strategisch buitenspel gezet hebben om ze daarna helemaal op te slokken), zijn ze ondertussen bekend met de continue stroom aan SMS’jes en de slimme vergader-technieken van onze voorzitter.  Zij hebben al vele toegevingen moeten doen, waar Georges-Louis Bouchez jaloers op zou zijn.  U gelooft mij misschien niet, en denkt dat ik aan het overdrijven ben.  Ga dan maar eens naar hun website ( www.tennisenpadelvlaanderen.be).  Klik bovenaan rechts op het vergrootglas en selecteer “Zoek een club”.  Dan vult u bij Club/Gemeente bv. “Aarschot” in, en welke club verschijnt er dan – als enige nog wel?  Inderdaad, niet het immer sympathieke “A.Tc.’82” maar wel “ATP Wezemaal”!   Zet Tc.’82 dus ook al maar op de lijst van clubs die opgeslokt zullen worden in het groter geheel.  De tooghangers onder u zullen dat niet zo erg vinden, Tc.’82 heeft immers een heus bruin café als clubhuis.
4. Dat onze voorzitter al jarenlang broedt op dit masterplan om een groot machtig imperium van tennisclubs te bouwen, wordt geïllustreerd door het feit dat hij de voorzitter van T.C. Leliehof in Erps-Kwerps, de genaamde Martin V., jaren geleden al een zitje aanbood in het bestuur van (toen nog) Tennis Wezemaal.  Een typische strategische zet uit het bedrijfsleven!  We weten dus al wat de volgende club op zijn lijstje van veroveringen zal zijn…
5. Of zijn ongebreidelde expansie honger hiermee gestild zal zijn, is maar de vraag…  Getuige de vele afwezige “usual suspects” die normaal gezien sowieso deel zouden nemen aan deze editie van het CK.  Wat heeft dat er nu weer mee te maken, denkt u wellicht?  Wel, ik beweer dat de voorzitter een aantal zorgvuldig geselecteerde spelers op missie gestuurd heeft naar andere mogelijke doelwitten, en zal dat bewijzen met enkele voorbeelden:

• Waar zit Daan Van Aerschot?  Al lid van bij de geboorte, en deelnemer aan het CK sinds hij kon stappen, in de voetsporen van zijn vader Toon.  Hij moest vorig jaar halsoverkop naar Zonhoven verhuizen.  Ik heb dat even opgezocht (u kent de weg ondertussen: website Tennis Vlaanderen, rechtsboven “zoek club” selecteren, Zonhoven invullen bij gemeente, en straal selecteren): binnen een straal van 10 km zijn daar 16 clubs!  Wellicht de hoogste concentratie van gans het land.  Limburg, here we come! 
• Waar zit Chloé Delcorte?  Normaal gezien is deze perfect tweetalige linkshandige mepper een vaste waarde op het CK.  Wel, ze is druk bezig met nauwe contacten te leggen in Wallonië.  Dat begon trouwens al op het slotfeest van het CK 2 jaren geleden, waar ze wel heel close danste met een paar IC spelers van C.T. La Volée uit Mons.  Dat was echter voor het goede doel. De kans is dus groot dat die club ons eerste bruggenhoofd in het zuiden van het land wordt!
• Waar zit Walter Merens?  Normaal gezien is hij altijd minstens 1 medaille waard.  Dit jaar zou hij in de “stand der medailles” (zie CK website, klik op Extra, dan op Archief) zelfs over “founding father” Toine Van Proeyen naar de tweede plaats kunnen springen!  Toch neemt hij niet deel, omdat hij van zijn vriend Patje een veel belangrijkere opdracht gekregen heeft in onze hoofdstad, waarbij zijn sappig accent zeer van pas zal komen om een niet nader genoemde club uit het Brusselse te overtuigen van zich aan te sluiten bij onze MEGATP-club.  Zijn kunstheup zegt u?  Geloof die uitleg niet!  Het nieuwste type kunstheupen dat Frank VD importeert uit Bali laat een speler toe na 1 maand al terug 3-setters te spelen.  Kijk maar naar Bert Meurrens en Dirk Bauwens! 

Het stopt trouwens niet bij de landsgrenzen, want:

• Waar zit Johan Lamotte?  In Spanje natuurlijk, want daar zijn echt goede padelclubs.  We moeten immers ook aan onze padel leden denken.  Lamotte is al op minstens vijf lokale clubs Paella gaan maken.  Bij de eerste 4 clubs ving hij bot, omdat hij Chorizo in zijn Paella had gedraaid, en dat werkt als een rode lap op een (Spaanse) stier, net zoals ananas op pizza in Italië.  Het zou kunnen dat ze niet gediend waren van zijn voetfouten, maar soit.  Nu heeft hij z’n recept (en z’n opslag) aangepast, en kunnen de onderhandelingen over een “fusión” met ATP-Wezemaal echt beginnen!
• Last but not least, waar zit Carl Hermans?  In Portugal natuurlijk!  Carl moet altijd eerst een beetje tegendraads doen, dus hij heeft eerst nog geprobeerd van de voorzitter te overtuigen dat we ook een (Dames) Beach Volley afdeling moesten toevoegen aan onze club.  Hij zou dan wel op zoek gaan naar lokale “talenten” op de stranden van de Algarve, net zoals hij dat jarenlang deed met een klein notitieboekje voor de gemengd dubbel ploegen die deelnamen aan de Leuvense Interclub competitie.   Onze voorzitter heeft echter ook naar de beelden van het beachvolleybal gekeken op de voorbije Olympische Spelen.  Die bikini’s gaan onze serieuze tennis spelers nog meer afleiden dan die luide bassen uit de boombox van de padel terreinen!  Daarom heeft hij het voorstel van Carl wijselijk afgewimpeld, en dus bezoekt deze nu monkelend alle lokale Padel clubs, ongetwijfeld met succes (ATP-Algarve!) aan het einde van de rit.  

Uiteraard moeten deze afgezanten van de club regelmatig een update geven aan onze voorzitter over hun vorderingen.  Dit is waarom zijn GSM om de vijf botten trilt en pingt en oplicht.  Hij heeft zelfs een tenniselleboog gekregen van al dat getokkel op zijn GSM.  Dit is trouwens ook waarom hij steeds verdwijnt naar vergaderingen, en te laat komt op andere vergaderingen.  Dit is waarom hij zelf niet speelt op het CK dit jaar. De voorzitter is hard aan het werk om van onze club de grootste van België te maken!  We staan al 8^ste , maar dat is tijdelijk, alleen de 1^ste plaats is goed genoeg!  En daarna wil hij de grootste club van Europa leiden!  The Sky is the Limit!  De enige overblijvende vraag is: hoe gaan Rob en Rudi dat Europees Clubkampioenschap gepland krijgen? 

Kris en Dominique

Wat hebben we de voorbije dagen geleerd? 

• Alle spelers die zonder verliesmatch de basistabel van een recreatiereeks overleefden, mochten hun geluk gaan beproeven in de bijhorende kompetitie reeks.  Slechts 1 speelster overleefde dat avontuur.  Proficiat Erica B!  De anderen vlogen onverbiddelijk terug naar de recreatie.  Toch een eervolle vermelding voor Arnoud S, die Hermes verraste met een verschroeiende start en onmiddellijk 0-2 voorsprong nam..  Helaas voor hem werd daarna het opslagkanon in actie gebracht.  Vanaf nu kan niets Arnoud nog van de wijs brengen in de recreatiereeks.  Hij zal die waarschijnlijk dus winnen.  Bedankt Hermes!
• De Hagelandse Academie levert goed werk. Kijk maar eens naar de eindtabel van de HR reeks. 5 van de 8 kwartfinalisten waren tieners. In de halve finales zelfs 3 op 4!
• Het verhaal van “The boy who cried wolf” (of was het “The boy wolf who cried”?) blijft duren.  Chapeau voor onze jongste deelnemer hoor.  Dat wordt de komende jaren een kanshebber om de HK reeks te winnen.  Vandaag pakte hij in de HR reeks de scalp van Nico, morgen waarschijnlijk die van ondergetekende.
• We zien Bie bijna elke dag dubbelen, steeds met andere partners.  Is ze misschien haar eigen Dubbel Surprise reeks aan het spelen? 
• Het tijdstip waarop de voorzitter zijn matchen speelt blijft een groot mysterie.  Ik heb de voorbije weken al drie keer geprobeerd een match van hem te zien, maar ofwel is ze al gespeeld op het aangekondigde uur, ofwel ben ik te vroeg…  Ook vandaag stond hij geprogrammeerd in VK 18:30 en in HK om 18:45.  Hebben ze hem gekloond?  Hopelijk hebben ze zijn kloon ook een GSM gegeven, want Patrick telefonisch bereiken is soms bijna even moeilijk als een game winnen tegen hem. 
• Mijn sparring partner Frank “The Tank” Vandaele loopt al 2 weken kreupel, maar slaagt er toch telkens nog in het laatste restje energie uit zijn lijf te persen.  De EHBO kist is er al aan te pas moeten komen, toen hij 1 van zijn typische vintage “linkshandige dubbel geschroefde backhand slices” inzette te dicht tegen den draad, en daarbij zijn arm sneed aan een uitstekend ijzerdraadje.  Vandaag speelde hij nog een laatste match tegen Jeroen “adje voor de sfeer” De Wolf, die hem uit zijn lijden verloste. Sparren zal er de komende weken waarschijnlijk niet inzitten, dus wens ik hem via deze weg alvast een spoedig herstel toe, hopelijk met een dagelijkse Balinese massage binnenkort. 
• De buiten terreinen zien enorm af.  Eerst zorgde de regen ervoor dat een groot deel van de gravel wegspoelde, daarna blies de stormwind de rest weg.  Vooral eergisteren werden menige windhoos gesignaleerd op terrein 10!  Nu komen dus overal de kiezels van de onderlaag tevoorschijn. Als de erosie zo blijft doorgaan, komt er binnenkort misschien een prehistorische nederzetting tevoorschijn aan ’t Hellegat…  Indien dat zou gebeuren, gelieve snel wat gravel van de kant erover te vegen, en zeker niet naar het ministerie van cultuur te bellen of ze leggen misschien ons kampioenschap stil om dit verder te onderzoeken…

Maar genoeg gezeverd.  Wat gebeurde er vandaag op onze geteisterde terreinen? 

• Mieke en Dominique mochten de spits afbijten.  Dominique heeft in 2 weken nog maar 2 korte matchen mogen spelen, en kruipt thuis de muren/palen op, terwijl haar mannelijke huisgenoten al “double digits” aantal matchen op de teller hebben staan.  Ze was zo hongerig naar de bal, dat ze Mieke een “double bagel” aansmeerde.  Beste comité, uit naam van vele mannen met hetzelfde probleem thuis, gelieve volgend jaar een extra reeks te voorzien (bv. VV – Vrouwen Veteranen, SVV – Super Vrouwen Veteranen, …).  Of Bie, nodig hen eens uit voor 1 van uw Dubbel Surprise matchkes aub!
• In de vooravond won Edwin zijn kwartfinale tegen Eddy. Ik kwam te laat aan om Edwin in actie te zien, maar kon zijn geweldig aanstekelijke lach wel de rest van de avond horen bulderen over de ganse club!
• Ik mocht getuige zijn van de toss bij een damesmatch. Wij mannen spreken tijdens zo’n toss meestal over “berg of dal” en “boven of onder”. De vrouwen kiezen blijkbaar tussen “kort of lang”. Jullie mogen 2x raden wat de dame in kwestie koos. Ongetwijfeld vindt Bart hiervoor ooit in het tennisboekje van Freud een verklaring.
• Walter en Wim waren mooi assorti. Voor de liefhebbers: beiden hadden een appelblauw zeegroen shirt aan, zwarte shorts en kousen, en blauwe tennisschoenen. De match was dan ook zeer close. Ze kantelde na set 1 toen Walter plots zijn truitje uittrok, en Wim hoopvol vroeg “Gade stoppen?” maar het antwoord luidde “Neen, gij?”. Walter trok daarop een Agalev-groen shirt aan, en won uiteindelijk een lange tweede set.
• Erica en Nele begonnen op terrein 11 aan hun opwarming en sloegen bij de eerste balwisseling al een splinternieuwe bal in het bos naast het veld… Er waren helaas geen kinderen in de buurt om door het dichte struikgewas op zoek te gaan. Tijdens de match hielden beide dames de bal mooi binnen het veld. Erica iets meer, ze won dan ook.
• Tine tegen Nathalie was een strijd tussen twee stijlen. Tine startte sterk, maar Nathalie speelde de ene mooie lob na de andere, waardoor de eerste set nog heel spannend werd.
• Patrick V en Tom VDE speelden zoals verwacht een uitputtingsslag. De toeschouwers kregen waar voor hun geld, met o.a. een record slagenwissel van minstens 81 keer heen en weer (waarna ik de tel kwijtraakte, en zij de score niet zeker meer wisten. Dat komt ervan, als je zo lang over 1 puntje speelt. Wij mannen kunnen geen 2 dingen tegelijk, en zeker niet als het zo lang moet duren). Meestal trok Patrick aan het langste eind, maar het spel was veel closer dan de score deed vermoeden. Wanneer Patrick zijn tweede match van de avond zou spelen tegen Thomas kon ik alweer niet achterhalen, dus daar gaan we niet op wachten.
• Linde zette veel druk tegen Niki, maar die traint regelmatig met Charis en Charon, en weet daar dus wel raad mee. Mooi tennis van beide jongedames!
• Helaas kon ik niet blijven voor de late shift, en miste dus een aantal topmatchen van onze beste competitiespelers. Mijn excuses daarvoor. Ik moest echter gaan supporteren voor VK Wakkerzeel (de beste Veteranen voetbalploeg van onze streek, zoals ik vorige week al schreef) tegen Korbeek-Sport, de ploeg waar ik de jeugdreeksen doorliep en daarna in de eerste ploeg pinten leerde drinken. Top-voetbal na een dagje top-tennis dus!

Tot slot, zou ik graag het team van schrijvers van het vers van dit jaar bedanken.  Het was een eer en een genoegen met jullie samen te werken.  “Anciens” Ief DS, Eddy DB, Hilde W, Patrick VDR, Tom V, Kurt B, Dominique G en Kris V, bedankt voor jullie jaarlijkse bijdragen.  Ze hebben ons allemaal weer in die typische CK sfeer gebracht, ondanks de moeilijke omstandigheden.  Toch wil ik vooral “debutanten” Bart L, Elke V, Patrick V en An W extra bedanken.  Fantastisch dat jullie de lege plaatsen in de kalender wilden opvullen met 4 mooie verzen.  Hopelijk volgen nog enkele andere verborgen talenten jullie moedige voorbeeld volgend jaar zodat ik met een gerust hart de fakkel kan doorgeven!

Kris B.

Beste sportliefhebber,

Het IT team heeft hard gewerkt om het computersysteem opnieuw op punt te zetten.  De planners zijn al een tijdje uw beschibaarheden aan het uitpluizen.  Aan het clubhuis staan de tafels en stoelen mooi op 1.5m afstand, de potjes handgel zijn gevuld, de QR codes liggen klaar.  Het is zover, het clubkampioenschap gaat vandaag van start! 

Het enige dat nog niet helemaal klaar is, is de lijst van schrijvers voor het dagelijkse vers.  Maak u niet ongerust, we hebben al schrijvers voor de volgende 7 dagen, maar tijdens week 2 kunnen we nog hulp gebruiken…  Door omstandigheden hebben een aantal van de vaste schrijvers dit jaar moeten afzeggen.  De baan ligt dus open voor nieuw, fris schrijverstalent om het ook eens te wagen en een versje te schrijven!

Ervaring is niet vereist, en het is geen competitie.  Iedereen heeft zijn eigen stijl, en die variatie is juist leuk voor de lezers die elke morgen uitkijken naar het lezen van het vers bij de koffie!  Voor zij die twijfelen, hieronder alvast wat tips die we vorige week mochten ontvangen 1 van onze meest ervaren auteurs:

“Beste schrijvers,

Mag ik als ouwe rot in ‘t versvak een paar raadgevingen meegeven over fouten waar ik me ook meer dan tien jaar lang aan bezondigd heb?  

Probeer te schrijven voor iedereen en dus niet specifiek voor vijf man en een paardenkop die begrijpen waar je het over hebt en duizendvierhonderachtenveertig spelers die de inside joke niet door hebben.

Weet tot hoever je mag gaan voor je iemand kwetst (één of twee millimeter verder mag nog maar pas op voor de langetenen spelers). 

Gebruik correct Vlaams, herlees je tekst drie keer en let op dt-vauten (zelf stak ik er bewust ieder jaar een stuk of twee in om te testen of ik wel gelezen werdt).

Heb je geen enkele match gevolgd en toch iets op dat hatelijke witte scherm wil tevoorschijn toveren, begin dan over het weer.  Altijd prijs.  t’Is te nat of te droog (behalve aan de toog), te veel wind (bal gemist, stof in mijn ogen), de zon zit mis (“ik speel ni op de zes, daar zie ik gene steek”) .

Probeer minstens tachtig procent van de spelers effe te vernoemen in je schrijfsels (die overige twintig doen er niet toe, tenzij ze je een pint betalen).  Je zal zien dat je de volgende dag de fans van je lijf moet schudden.  “Goe gazetteke gisteren jong.” Ah ja, want je schreef dat zij weliswaar verloren had maar veel beter gespeeld had dan vorig jaar toen ze nog dubbelde! (met ondergetekende, maar dat zeg je beter niet).

En dan niet vergeten om ook de werkende boys en girls (gebruik liefst geen Engels en zeker geen Amerikaans. Frans à la limite. De helft begrijpt dat toch niet) op tijd en stond te vermelden.  Ben benieuwd welke uitvluchten de planners dit jaar moeten horen om matchen te verplaatsen.  Trouw- en andere feesten, BBQ ‘s, mondmasker verloren zijn geen geldige excuses tenzij je een papierke van Marc VR kan voorleggen.

Tot in den draai en keep safe hé maten.

Patrick VDR (van Anna van Lomme van ’t zaagske en Laurent van de garaach)

PS: Da is hier precies al een eerste gazetteke als ik het zo herlees. Gratis en voor niks.”

Inderdaad Patrick, en dank daarvoor! Vrijwilligers die ook graag eens een vers schrijven, gelieve een mailtje te sturen naar tafel@ckwezemaal.be, je zult er met open armen ontvangen worden.

Maar nu terug naar het clubkampioenschap.  Weliswaar in een afgeslankte, zwaar beveiligde versie, maar toch.  Bekijk die blije gezichten op de club.  Luister naar die commentaren “toch nog een clubkampioenschap, gelukkig niet voor niets mijn congé opgenomen”, “hier heb ik maanden voor getraind” en “ze gaan vlammen, gelijk jonge koeien die voor het eerst groen gras zien”…

Groen gras was er niet te zien, en de velden lagen er tot vlak voor de start kurkdroog bij.  Dat verfrissend onweer om 17u was dus meer dan welkom.  Gelukkig waren er binnenvelden beschikbaar, en konden jonge talenten Britt en Bo op tijd de spits afbijten.  Geflankeerd door al wat oudere talenten Kris – Piet, Walter – Rudi en Sébastien – Patrick.

In totaal werden vandaag al 18 matchen gespeeld.   Al snel droogden de buitenvelden op en konden de toeschouwers op het terras genieten van enkele mooie, sportieve wedstrijden.  Joeri haalde het van Toon, die toonde dat de jeugd weer veel heeft bijgeleerd aan de Hagelandse Academie het voorbije jaar.  Hans had last van de opstijgende vochtigheid, die zijn bril deed aandampen.  Zijn tegenstander Styn had een “geheim doekje” waardoor zijn bril helder bleef, en bood dat ook aan Hans aan, die het niet helemaal betrouwde, en ondanks een wat troebel zicht, toch vlot won. 

Bjorn en Gert zorgden dat Jo en Bart van het IT team een moeilijke start kenden.  Misschien te hard doorgewerkt de voorbije week?   Alleszins een bewijs dat onze IT’ers zichzelf geen makkelijke matchen kunnen geven in het loting systeem.  Gert had duidelijk getraind op netballen die aan de juiste kant (die van Bart dus) vielen, en sloot gepast af met een ace die wegketste op de servicelijn.

Binnen powerde Xander tegen een moedige Pieter (uit ervaring weet ik dat hoe harder je naar Pieter klopt, hoe beter de ballen terugkomen).  Wim (met mondmasker van VK Wakkerzeel, top voetbalploeg uit de streek!) speelde sterk tegen Gerrik.  Alweer een voetballer die na zijn carrière goed begint te tennissen.

Op terrein 6 stond Dirk te zweten tegen debutant Paulo, die duidelijk vroeger veel gespeeld heeft, en waarschijnlijk ver zal geraken in de VR reeks!

Davy en Michiel maakten er binnen op een glad terrein een lange match van, maar ondertussen waren buiten Frank en Tom aan hun opwarming begonnen.  Aangezien er na hun geen match meer gepland was, braken zij het record van “de langste opwarming”.  Dat was slechts een voorproefje voor hun match, want hun eerste game was waarschijnlijk ook het langste game van dit kampioenschap.  Elk punt moest 7 keer gemaakt worden. “Dat eerste game duurde langer dan mijn ganse match” zuchtte Dirk, die eerder op de avond moedig geprobeerd had van een game te winnen tegen Thomas, en “ALS ik aan den bal kon, was ik nochtans redelijk goed”.  Zo’n quotes zijn natuurlijk van goudwaarde voor uw verslaggever van dienst!

Tot slot nog even melden dat er al een paar spelers zijn die hun fiets hebben moeten laten staan.  Het clubkampioenschap is dus goed begonnen, ook naast het veld!

Kris B.