Tuu taa tuu taa politie achter mij
Tuu taa tuu taa nu ben ik er bij
Tuu taa tuu taa ze hebben mij gepakt
Tuu taa tuu taa stomweg in den bak
Belgian Associality, een bescheiden strijkerskwartet uit de jaren ’80, zong er al over, maar gisteren waren ze in de Spikstraat, de politie uw vriend. Telkens iemand aanstalten maakte om de bedstee op te zoeken, werd van alle kanten gewaarschuwd dat er « control » gesignaleerd werd in Wezemaal-centrum. Naarmate de avond vorderde verloor de arm der wet zelfs alle schaamte en posteerden ze zich gewoon op het einde van de Spikstraat om daar de arme WTC’ers/ATP’ers als ratten in de val op te wachten. Het feit dat ze dit kunststukje nu al voor de 3de keer in één week opvoerden, net op het ogenblik van het clubkampioenschap, veroorzaakte evident enige commotie in die mate zelfs dat menigeen opperde dat we dringend een politieker zouden moeten aantrekken bij Tennis Wezemaal om hier paal en perk aan te stellen.
Waar gemeenzaam gedacht werd dat de hoeders van de wet op zoek waren naar stervelingen die te diep in het glas gekeken hebben (wisten zij veel dat er in een sporttempel als het Hellegat al een paar jaar geen alcoholische dranken meer geserveerd worden), was de werkelijkheid echter anders : het ging om een klopjacht. Naar verluidt zou een individu dat zich verschanst had op Tennis Wezemaal zich schuldig gemaakt hebben aan een internationale zwendel in valse heupen. Het bedenkelijk sujet zou zelfs regelmatig de vlucht nemen richting het verre Oosten. Aan de hand van een robotfoto hielden de agenten elke passant staande op zoek naar de verdachte :
Ze kwamen echter thuis van een kale reis want de betrokkene wist naar verluidt op een tweewieler te ontsnappen in de kleine straatjes.
De verdachte is vermoedelijk tussen de 25 en de 35 jaar oud (minstens meet hij zich deze leeftijd aan), slank gebouwd maar voorzien van een stel stevige sportkuiten, spreekt gebroken Nederlands met een Westvlaamse tongval en is meestal sjofel gekleed. Alle informatie over de zaak is welkom via smurfen@police.belgium.eu of via het gratis nummer 0800 80 800. Ook aan de betrokkene zelf wordt gevraagd om zich te melden bij de politie.
Wat voor de federale politie dus een vruchteloze avond leek te worden, werd op de valreep alsnog een succes. De allerlaatste bezoeker aan het verderfelijke tennis-oord die om 4u ‘s nachts de terugreis naar huis was aangevat, bleek de voortvluchtige Sugar Voelie te zijn, één van de « journalisten » van het schimmige blad « Vers uit de Raket » die een klacht van een Russische olie-magnate / winnares van de Koningin Elisabethwedstrijd aan zijn been had wegens ongepast taalgebruik. Hij werd in afwachting van verder rectaal onderzoek 14 dagen in voorlopige hechtenis geplaatst. Zijn legal team werkt – zodra terug van drie weken deugddoende strandvakantie – met man en macht aan zijn vrijlating.
Door al die commotie vergeten we bijna dat er ook nog getennist werd in het Hellegat. Een ganse plejade van tennistalenten uit Wezemaal en omstreken had weer verzamelen geblazen in de Spikstraat al waren het mieren op een pot confituur. Elke dag opnieuw wordt er gesliced, dropgeshot, gesmasht en met een kort armpje gespeeld dat het een lieve lust is.
Sommigen hadden door de overvloedige regenval tot 2u30 ‘s nachts het beste van zich zelf gegeven en moesten de dag nadien al terug aantreden. De verbetenheid waarmee gestreden wordt op dit clubkampioenschap blijkt ook uit het aantal driesetters en supertiebreaks in de uitslagen. Kurt B en Peter W slaagden er op die manier in de broers Verwimp te kloppen. Rutger en Robby lieten dan weer Wim de W en Dirk B met verstomming achter na sprankelend tennis. Nathalie Ph en Sandy R wisten via een tiebreak alsnog het tij te keren in de supertiebreak tegen Nikki G en Annelies DC : 2/6 7/6 10/5. Intussen hoorden we Kris B, die duidelijk gepiekt heeft voor de Olympische Spelen en niet voor het clubkampioenschap – van op “den 13” – zijn frustraties uitschreeuwen in een spannend duel tegen Bram V. Voorbij middernacht lieten Stef DC en Stijn C zelfs nog een 10/8 in supertiebreak optekenen tegen Marc VG en Eddy H.
De vraag is wel of het Clubkampioenschap gespaard zal blijven van reglementswijzigingen die dezer dagen in veel sporten worden ingevoerd om het spektakel voor de kijker aantrekkelijker te maken : in het voetbal wordt geëxperimenteerd met scheidsrechters die met een livecam rondlopen, in de atletiek is het nu bon ton om Belgian Waffles-gewijs te mixed-relayen, in het zwemmen moet je tegenwoordig zo lang mogelijk onder water blijven, in het boksen krijg je dan weer extra punten als je gendergewijs verwarring kan zaaien terwijl de Petanque Federatie Vlaanderen een alcoholverbod invoerde zelfs al weet iedereen dat de kwaliteit van een demi-portée of een tiré recht evenredig stijgt met het aantal glazen pastis. Dit weekend zag ik tijdens de Koksijde Men’s Trophy (ik hoor Sugar Voelie denken : «dan ga ik toch liever naar de Ladies Cup het weekend voordien ») dan weer de scheidsrechter roepen « deciding point receiver’s choice » wat bij mij de bedenking ontlokte wat men hier in godsnaam mee bedoelt. Van mensen die het kunnen weten, begreep ik dat dit betekent dat de receiver dan mag kiezen hoe het beslissende punt gemaakt wordt : bijvoorbeeld, je moet met links opslaan terwijl je met rechts een Aperol Spritz soldaat maakt, je mag alleen achterwaarts naar het net lopen, je mag alleen backhands slaan die belachelijk wegbotsen (dat doe ik zelfs zonder receiver’s choice hoor ik Piet Nuttin denken) enz… Straf hoe de steeds gekker wordende maatschappij ook doorsijpelt in de sport. In het Hellegat hebben we – voetjes-op-de-grond, geen nood aan al die speciallekes. Wij zijn al speciaal genoeg van ons eigen.
Het zal u misschien verbazen, maar ook voor ons, journalisten van De Vers, wordt de lat door onze grote chefs en oppergoeroe’s Bart en Elke steevast hoger gelegd. Eén van de strikte instructies dit jaar was om elk minstens een week te besteden aan voorbereidende research in een ijdele poging om de bedenkelijke kwaliteit van onze schrijfsels te verhogen. De vrucht van dit titatenwerk wil ik u dus niet onthouden. Als u ooit denkt dat tennis toch een heel moeilijke technische sport is, raad ik u aan om de beginselen van petanque onder de spreekwoordelijke knie te krijgen. Tennissen is qua techniek voor watjes als ik lees hoe moeilijk zelfs de meest triviale basishouding van een modale petanquer moet zijn :
De uitgangshouding is als volgt:
– de voeten staan zoals beschreven bij basistechniek
– het been aan de kant van de werparm wijst in de richting waarin gespeeld wordt.
– de knie kan als richtingswijzer worden gezien.
– de romp is zo recht mogelijk, bij een donnée dicht bij de cirkel is de romp licht gebogen.
– de balvoering is zoals beschreven bij basistechniek.
Het belangrijkste van de beweging is dat deze harmonisch is. Alle onderdelen dienen goed op elkaar afgestemd te zijn, zodat de worp één vloeiende beweging is.
De achterzwaai moet zo ruim mogelijk zijn. Ook in de voorzwaai (uitzwaai) moet de arm de beweging voltooien. Er mag geen abrupte stop in de beweging zitten.
Deze uitzwaai brengt de arm tot voorbij de horizontale lijn. De romp moet tijdens deze beweging nagenoeg rechtop blijven.
In de voor- cq. achterzwaai draaien de schouders in, (in de richting van de werparm). Bij een rechtshandige speler zal dus de rechter schouder, in de uitzwaai ten opzichte van de linkerschouder naar voren komen.
De beweging is als volgt:
– Een ruime achterzwaai, waarbij de balansarm de werparm volgt.
– Een voldoende voorzwaai.
– Na het loslaten van de bal wijst de hand de bal na.
– De handpalm is parallel aan de baan van de bal.
– Tijdens de zwaai wordt de pols ingeschakeld.
Aan het eind van de achterzwaai is de pols naar de binnenkant van de arm gebogen.
Tijdens de zwaai corrigeert de balansarm het evenwicht.
Naast de uitgangshouding is ook de keuze van de worp belangrijk, spelen we hoog of spelen we laag of daar tussenin?
Kortom : net zoals tennis blijkt petanque geen sinecure te zijn en vereist het een hoge mate van techniek, tactiek en fysiek. Gelukkig is er ook nog padel.
Genoeg gezeverd, morgen staat alweer een fantastische dag op de planning. We kijken vol spanning uit naar al het moois dat weer uit de tennis-en padelraketten getoverd zal worden.
Toedels,
Tom Vanraes