Maand: augustus 2024

Tuu taa tuu taa politie achter mij
Tuu taa tuu taa nu ben ik er bij
Tuu taa tuu taa ze hebben mij gepakt
Tuu taa tuu taa stomweg in den bak

Belgian Associality, een bescheiden strijkerskwartet uit de jaren ’80, zong er al over, maar gisteren waren ze in de Spikstraat, de politie uw vriend. Telkens iemand aanstalten maakte om de bedstee op te zoeken, werd van alle kanten gewaarschuwd dat er « control » gesignaleerd werd in Wezemaal-centrum. Naarmate de avond vorderde verloor de arm der wet zelfs alle schaamte en posteerden ze zich gewoon op het einde van de Spikstraat om daar de arme WTC’ers/ATP’ers als ratten in de val op te wachten. Het feit dat ze dit kunststukje nu al voor de 3de keer in één week opvoerden, net op het ogenblik van het clubkampioenschap, veroorzaakte evident enige commotie in die mate zelfs dat menigeen opperde dat we dringend een politieker zouden moeten aantrekken bij Tennis Wezemaal om hier paal en perk aan te stellen.

Waar gemeenzaam gedacht werd dat de hoeders van de wet op zoek waren naar stervelingen die te diep in het glas gekeken hebben (wisten zij veel dat er in een sporttempel als het Hellegat al een paar jaar geen alcoholische dranken meer geserveerd worden), was de werkelijkheid echter anders : het ging om een klopjacht. Naar verluidt zou een individu dat zich verschanst had op Tennis Wezemaal zich schuldig gemaakt hebben aan een internationale zwendel in valse heupen. Het bedenkelijk sujet zou zelfs regelmatig de vlucht nemen richting het verre Oosten. Aan de hand van een robotfoto hielden de agenten elke passant staande op zoek naar de verdachte :

Ze kwamen echter thuis van een kale reis want de betrokkene wist naar verluidt op een tweewieler te ontsnappen in de kleine straatjes.

De verdachte is vermoedelijk tussen de 25 en de 35 jaar oud (minstens meet hij zich deze leeftijd aan), slank gebouwd maar voorzien van een stel stevige sportkuiten, spreekt gebroken Nederlands met een Westvlaamse tongval en is meestal sjofel gekleed. Alle informatie over de zaak is welkom via smurfen@police.belgium.eu of via het gratis nummer 0800 80 800. Ook aan de betrokkene zelf wordt gevraagd om zich te melden bij de politie.

Wat voor de federale politie dus een vruchteloze avond leek te worden, werd op de valreep alsnog een succes. De allerlaatste bezoeker aan het verderfelijke tennis-oord die om 4u ‘s nachts de terugreis naar huis was aangevat, bleek de voortvluchtige Sugar Voelie te zijn, één van de « journalisten » van het schimmige blad « Vers uit de Raket » die een klacht van een Russische olie-magnate / winnares van de Koningin Elisabethwedstrijd aan zijn been had wegens ongepast taalgebruik. Hij werd in afwachting van verder rectaal onderzoek 14 dagen in voorlopige hechtenis geplaatst. Zijn legal team werkt – zodra terug van drie weken deugddoende strandvakantie – met man en macht aan zijn vrijlating.

Door al die commotie vergeten we bijna dat er ook nog getennist werd in het Hellegat. Een ganse plejade van tennistalenten uit Wezemaal en omstreken had weer verzamelen geblazen in de Spikstraat al waren het mieren op een pot confituur. Elke dag opnieuw wordt er gesliced, dropgeshot, gesmasht en met een kort armpje gespeeld dat het een lieve lust is.
Sommigen hadden door de overvloedige regenval tot 2u30 ‘s nachts het beste van zich zelf gegeven en moesten de dag nadien al terug aantreden. De verbetenheid waarmee gestreden wordt op dit clubkampioenschap blijkt ook uit het aantal driesetters en supertiebreaks in de uitslagen. Kurt B en Peter W slaagden er op die manier in de broers Verwimp te kloppen. Rutger en Robby lieten dan weer Wim de W en Dirk B met verstomming achter na sprankelend tennis. Nathalie Ph en Sandy R wisten via een tiebreak alsnog het tij te keren in de supertiebreak tegen Nikki G en Annelies DC : 2/6 7/6 10/5. Intussen hoorden we Kris B, die duidelijk gepiekt heeft voor de Olympische Spelen en niet voor het clubkampioenschap – van op “den 13” – zijn frustraties uitschreeuwen in een spannend duel tegen Bram V. Voorbij middernacht lieten Stef DC en Stijn C zelfs nog een 10/8 in supertiebreak optekenen tegen Marc VG en Eddy H.

De vraag is wel of het Clubkampioenschap gespaard zal blijven van reglementswijzigingen die dezer dagen in veel sporten worden ingevoerd om het spektakel voor de kijker aantrekkelijker te maken : in het voetbal wordt geëxperimenteerd met scheidsrechters die met een livecam rondlopen, in de atletiek is het nu bon ton om Belgian Waffles-gewijs te mixed-relayen, in het zwemmen moet je tegenwoordig zo lang mogelijk onder water blijven, in het boksen krijg je dan weer extra punten als je gendergewijs verwarring kan zaaien terwijl de Petanque Federatie Vlaanderen een alcoholverbod invoerde zelfs al weet iedereen dat de kwaliteit van een demi-portée of een tiré recht evenredig stijgt met het aantal glazen pastis. Dit weekend zag ik tijdens de Koksijde Men’s Trophy (ik hoor Sugar Voelie denken : «dan ga ik toch liever naar de Ladies Cup het weekend voordien ») dan weer de scheidsrechter roepen « deciding point receiver’s choice » wat bij mij de bedenking ontlokte wat men hier in godsnaam mee bedoelt. Van mensen die het kunnen weten, begreep ik dat dit betekent dat de receiver dan mag kiezen hoe het beslissende punt gemaakt wordt : bijvoorbeeld, je moet met links opslaan terwijl je met rechts een Aperol Spritz soldaat maakt, je mag alleen achterwaarts naar het net lopen, je mag alleen backhands slaan die belachelijk wegbotsen (dat doe ik zelfs zonder receiver’s choice hoor ik Piet Nuttin denken) enz… Straf hoe de steeds gekker wordende maatschappij ook doorsijpelt in de sport. In het Hellegat hebben we – voetjes-op-de-grond, geen nood aan al die speciallekes. Wij zijn al speciaal genoeg van ons eigen.

Het zal u misschien verbazen, maar ook voor ons, journalisten van De Vers, wordt de lat door onze grote chefs en oppergoeroe’s Bart en Elke steevast hoger gelegd. Eén van de strikte instructies dit jaar was om elk minstens een week te besteden aan voorbereidende research in een ijdele poging om de bedenkelijke kwaliteit van onze schrijfsels te verhogen. De vrucht van dit titatenwerk wil ik u dus niet onthouden. Als u ooit denkt dat tennis toch een heel moeilijke technische sport is, raad ik u aan om de beginselen van petanque onder de spreekwoordelijke knie te krijgen. Tennissen is qua techniek voor watjes als ik lees hoe moeilijk zelfs de meest triviale basishouding van een modale petanquer moet zijn :
De uitgangshouding is als volgt:

– de voeten staan zoals beschreven bij basistechniek
– het been aan de kant van de werparm wijst in de richting waarin gespeeld wordt.
– de knie kan als richtingswijzer worden gezien.
– de romp is zo recht mogelijk, bij een donnée dicht bij de cirkel is de romp licht gebogen.
– de balvoering is zoals beschreven bij basistechniek.
Het belangrijkste van de beweging is dat deze harmonisch is. Alle onderdelen dienen goed op elkaar afgestemd te zijn, zodat de worp één vloeiende beweging is.
De achterzwaai moet zo ruim mogelijk zijn. Ook in de voorzwaai (uitzwaai) moet de arm de beweging voltooien. Er mag geen abrupte stop in de beweging zitten.
Deze uitzwaai brengt de arm tot voorbij de horizontale lijn. De romp moet tijdens deze beweging nagenoeg rechtop blijven.
In de voor- cq. achterzwaai draaien de schouders in, (in de richting van de werparm). Bij een rechtshandige speler zal dus de rechter schouder, in de uitzwaai ten opzichte van de linkerschouder naar voren komen.
De beweging is als volgt:
– Een ruime achterzwaai, waarbij de balansarm de werparm volgt.
– Een voldoende voorzwaai.
– Na het loslaten van de bal wijst de hand de bal na.
– De handpalm is parallel aan de baan van de bal.
– Tijdens de zwaai wordt de pols ingeschakeld.
Aan het eind van de achterzwaai is de pols naar de binnenkant van de arm gebogen.
Tijdens de zwaai corrigeert de balansarm het evenwicht.
Naast de uitgangshouding is ook de keuze van de worp belangrijk, spelen we hoog of spelen we laag of daar tussenin?

Kortom : net zoals tennis blijkt petanque geen sinecure te zijn en vereist het een hoge mate van techniek, tactiek en fysiek. Gelukkig is er ook nog padel.

Genoeg gezeverd, morgen staat alweer een fantastische dag op de planning. We kijken vol spanning uit naar al het moois dat weer uit de tennis-en padelraketten getoverd zal worden.

Toedels,
Tom Vanraes

Na de vers die Tim gisteren neerpootte zakte de moed mij vandaag al in de schoenen.
Ik moet toegeven, ik heb vanochtend genoten van mijn boterhammen met préparé.
Er zijn al ochtenden geweest dat ik te laat op het werk was omdat ik elke zin 3 keer opnieuw had moeten lezen.
Vanavond voorspellen ze veel regen dus op tijd vertrekken is de boodschap. Dat komt nog goed uit ook want mijn wederhelft heeft vandaag de mensen van ’t buurtcomité bij ons uitgenodigd. Leuke bende hoor trouwens, daar niet van. Jonge vrouwen aan de macht en ze mogen nog gezien worden ook. Toch een man die er graag tussen vertoeft, zijnde Meneer Witvrouw, LO – en BIO leerkracht in het Montfortcollege, en beter gekend als meneer de lolly
In de wandelgangen van ATP heb ik dat woord ook al horen vallen maar hier zou het gaan om een meesteres. Ze deelt echter geen lekstokken uit , maar wel lakens, want ze is regelmatig op zoek naar een sugar daddy.
Ik zou niet weten waar je die kan vinden maar de kans lijkt mij ‘ t grootst in ’t ballenkot.
Mogelijks mag ik nu op zoek naar een goede advocaat, maar dan weet ik Tom wel te vinden, en laat dat nu net de buurman zijn van meneer de lolly. En zo is de cirkel rond.
Wat cirkels betreft, heel wat tennissers (ook dames en aanverwanten) maakten de voorbije jaren een boog van 90 à 180 ° zijnde een halve of volledige overstap naar Padel.

En zoals beloofd, hier dus een kleine uitleg over het ontstaan van Padel…
In 1924 introduceerde de Amerikaan Frank Beal het spel in de parken van New York en noemde hij het Paddle Tennis vanwege de peddels waarmee het gespeeld werd
Vanaf 1928 werd er pas dubbel gespeeld.
in 1969 maakte de rijke Mexicaanse zakenman E. Concuera een terrein in zijn eigen tuin
en paste de regels uit het tennis wat aan. Via een Spaanse vriend waaide de sport dan over naar Marbella in 1974 en daarna naar Argentinië. Sinds 1996 werd Padel in Spanje officieel erkend als sport en momenteel is het de snelst groeiende sport wereldwijd met meer dan 18 miljoen spelers. Daar zijn wij dus bij !
Waarom is het zo populair hoor ik u denken ? Het is heel verslavend doordat er endorfines vrijkomen, en dat zijn neurotransmitters die het beloningssysteem van het brein activeren, zodat er een goed gevoel van euforie en welzijn vrijkomt.
Bovendien is het goed voor de grove en de fijne motoriek en het coördinatievermogen, alhoewel ik hierover sterk mijn twijfels durf te uiten. Ik heb al toestanden en moves gezien in dat glazen kot waarna ik dacht, ze slaan mekaar de kop in.
Padel is wel een kostelijk grapje , zeker als je weet dat (volgens de boekjes) een racket
tijdig moet worden vervangen, namelijk om de 6 à 10 maanden als je 2x per week speelt .

Het clukampioenschap Padel ging dus maandag van start. In de hoogste damesreeks veegden Phaedra en Charlotte het tapijt aan met Dominique en Hilde. De nipple covers deden naar verluidt, goed hun werk . Ik ben zelf alvast benieuwd naar de match van Ellen Teypelmans later deze week.
Kurt Beynen en Wouter Hoegaerts toonden dat ze de bocht naar padel goed hebben genomen want ze klopten Bjorn en Jordy, wat toch wel een sterke ploeg is. Dus toch wel een duo om in de gaten te houden.

Over naar de orde van de avond dus. Veel regen, dus geen padel maar wel indoor tennis.
De regel aldaar is dus dat er bij 40/40 geen voordeel is na het volgende punt maar wel dat de game direct binnen is. Derde sets worden ook niet gespeeld maar wel Super Tie/break tot 10.
Rond 21 u gingen de hemelsluizen open waardoor er op terrein 2 een kleine instroom van water was. Ken en Tessa reageerden snel en sleepnet, borstel en bijeengezochte velourstegels deden hun opslorpwerk. Ondertussen deed Bart Lemmens alle moeite om zijn match niet te winnen, wat wonderwel lukte. De troostende woorden van zijn tegenstander “met uwe slag zoude veel beter moeten kunnen” drongen niet echt door. Waarschijnlijk dacht hij bij zichzelf , ik had beter s goed naar uw domme hersenen gemikt, of ik plant straks een boom waar de zon niet schijnt. Maar niet getreurd Bart, er was ook wel een lichtpunt te bespeuren in de killige hal. Aan mijn linkerzijde verscheen er immers een blonde deerne, wiens witte , ietwat te hoog opgetrokken sokjes, fel afstaken tegen haar fel gebronzeerde onderstel. Een leeftijd durfde ik er niet op te plakken, maar ik zou niet de kost willen geven dacht ik bij mezelf. Volgens Tessa was dat ook helemaal niet nodig want de Louis Vitton handtas maakte veel duidelijk. Een sugar daddy was er ook niet te bespeuren maar haar aandacht ging duidelijk naar Ken. Die zijn motor begon na een sterke eerste set wat te sputteren, je zou voor minder, maar hij hield het hoofd koel en won dan toch nog vlot van Ruben die zich heel goed weerde.
Mhr Triangle die veel te laat toe kwam, maar volgens eigen zeggen wel degelijk gebeld had naarTessa om dit te melden, was ietwat misnoegd omdat er ondertussen latere matchen naar voor waren geschoven. Slechte communicatie met Gert , de planner van dienst maar die liet het niet aan zijn hart komen. First come, first play is het motto, ook voor sugar daddies. Andre behoort echter tot de sugar opies.
De arme man kloeg dat hij morgenochtend om 6 u uit bed moest want de kleinkinderen gingen komen. Om dat uur ? Waar is de tijd dat je die jochies enkel op zondagnamiddag zag binnenwaaien zeg ? Maar soit, Gert heeft dat opgelost en Andre mocht een bank naar voor
Bert Meurrens mocht daarna ook nog ’s aan de slag,
De dag ervoor had hij Kris Beyen geklopt na een veldslag van 3 u, en vandaag blikte hij Topske in met 6/2 6/0. Er zijn geen zekerheden meer, behalve het feit dat je met 2 kunstheupen dus toch blijkbaar een beentje voor hebt. Later op de avond mocht hij dan nog s dubbelen en dat werd weer een late nachtmis. Winst in super tiebreak met 11/9.
Gelukkig kon hij wederom rekenen op de steun van Lianne, die al haar verlof hiervoor heeft opgesoupeerd.
Nikki tenslotte had me gevraagd of ik niet wou blijven om haar match nog bij te wonen maar mijn kaars was uit dus ik besloot het hazenpad te kiezen. De beste keuze bleek nadien, want toen ik thuis kwam en inlogde had Nikki haar racket al weggemoffeld na een zwaar verlies. Sorry Nikki,
Dit maak ik nog wel goed.

Sugar Voelie

Maandag 19 augustus. Oftewel, het échte begin van het Wezemaalse clubkampioenschap. Nu die paar Pukkelpopgangers, de overlevers van Kamping Kitsch en de kapoenen van “we-zetten-het-eerste-wellicht-verlengde-weekend-van-het-CK-sowieso-dicht” ook zijn aangesloten, kon het tornooi eindelijk losbarsten. Jolijt!

Niet vergeten: ook de hippe ladies & boys die de iets kleinere schuimraket verkiezen boven het fijn besnaarde exemplaar, en die er bewust voor opteren om met een vaste partner gedurende een uurtje te duelleren in een glazen kooi tegen een ander olijk duo, startten hun tornooi gisteren. 

Ondergetekende heeft zich helaas nog niet volledig opengesteld voor deze sport (waarom in godsnaam kokers voor maar drie in plaats van vier ballen?), kent onvoldoende de verschillende regels of P-klassementen, laat staan het onderscheid tussen een tennis- en een padelbal, dus bij deze alvast mijn oprechte excuses voor mijn minieme bijdrage over jullie sportieve exploten van gisteren. 

Maar niet getreurd: Kris N, de man met gevoel voor lettering, begenadigd tennisspeler, opkomend padeltalent én auteur van de Vers van dinsdag 20 augustus heeft de redactie plechtig beloofd dit evenwicht eigenhandig te herstellen morgen. Uw latte macchiato met havermelk op woensdagochtend zal dus nog nooit zo goed gesmaakt hebben, lieve padelvrienden! En hier zal het trouwens niet bij blijven: tot onze en wellicht ook uw vreugde zal ook Styn G dit jaar opnieuw het geschreven woord tot u richten. Na een eerste, weliswaar beleefde, weigering (elk topspringpaard weigert wel eens een hindernis tijdens zijn actieve jumpingcarrière) heeft zijn liefde voor de pen en het padel uiteindelijk toch de bovenhand genomen. Het is dus niet omdat men jullie vanop het terras (opnieuw) niet (goed) kan zien spelen, dat er niet over jullie zal geschreven worden. Hoera!

Opgemerkt feit nog: de padelorganisatie zorgde gisteren zelfs voor een eigen muziekinstallatie om de nodige beats het Wezemaalse luchtruim in te pompen. Het is nog even wennen aan de Rock Werchter sfeer in het café van Sven versus de beach bar vibes buiten, maar dat zal de leeftijd zijn. 

Een tweede opvallend verschijnsel dit jaar: er wordt in Wezemaalse raketsportkringen opvallend veel gesproken over kunstheupen en andere, nieuwe types gewrichten. Enkelen hebben de metalen marchandise al met succes laten implanteren, anderen staan netjes op de ziekenhuisplanning, nog anderen zouden beter actie ondernemen, maar twijfelen nog (zijn blessures zijn volgens Frank V erger en talrijker dan ooit dit jaar). Een kleine blik achter de schermen tussendoor: ook Walter M werd in de eerste versie van dit verslag nog vermeld als mogelijke twijfelaar, maar via een puik staaltje spontane onderzoeksjournalistiek in de herentoiletten gisteravond bleek dus dat Walter al op de operatietafel heeft gelegen en zich intussen in alle stilte, samen met zijn nieuwe heup, aan het voorbereiden is op de editie van 2025. Welke associaties u op dit eigenste ogenblik allemaal aan het maken bent bij onderzoeksjournalistiek in de herentoiletten is volledig uw verantwoordelijkheid, by the way.

Ik stel trouwens voor dat het sponsorteam van ATP Wezemaal deze opportuniteit dringend bekijkt en alles uit de kast haalt om deals te sluiten of groepskortingen te bedingen met de lokale ziekenhuizen. Lekker goedkoop een duo-operatie boeken en vervolgens gezellig even bijkletsen op de operatietafel over die laatste, heroïsche wedstrijd waarin de heup finaal om zeep werd geholpen? Moet lukken, toch?

Ook de volgende uitspraak van Dirk B over zijn persoonlijke ervaring is achteraf blijven nazinderen: “Je moet dat [nvdr: zo’n operatie dus] echt doen, Frank. Daarna ben je terug zoals nieuw.”

De vraag die daarna bleef ronddwalen in mijn competitieve geest, was de volgende: als iemand terug “als nieuw” is, moet die dan niet aantreden in een “nieuwe” reeks? Ik zie alvast twee opties: ofwel is er een leeftijdsaftrek (1 heup = 10 jaar; 2 heupen = 20 jaar) zodat de “nieuwe” persoon niet doodleuk in de (super)veteranen-reeks kan aantreden om daar met gloednieuwe heupen dartelend het goud te gaan grijpen; ofwel creëert de organisatie vanaf volgende editie een aparte reeks waarin diegenen met kunstgewrichten het onderling tegen elkaar kunnen opnemen en er achteraf rijkelijk verhalen kunnen uitgewisseld worden over die fantastische revalidatieperiode. Hierbij vrijblijvend al enkele naamsuggesties: Dubbel(e) Heupen, Ex-veteranen, de Super Gemanipuleerden.

U vraagt zich intussen misschien ook af of er nog getennist en gepadeld werd gisteravond? Toch wel hoor, maar voor betrouwbare uitslagen verwijs ik u graag door naar de betreffende Uitslagen-link. Weet vooral dat er ook op maandag 19 augustus weer naar hartelust gezweet, gelopen, gesliced, gevolleyed, gesupporterd (in stilte), gewonnen, verloren, gelijkgespeeld, gesmasht, gelobd, gegleden, gevloekt en vervloekt werd ter hoogte van de Spikstraat. Zoveel zelfs dat velen onder jullie wellicht niet eens de blauwe supermaan hebben opgemerkt vanavond. Waarom rood het nieuwe blauw is, vraag je best even aan de Canadezen.

Tot slot nog dit om deze vers mee af te sluiten. Terwijl ik vorig jaar de immer uitstekende muziekkeuze van Sven even de aandacht wilde geven die zij verdiende, gaat mijn lof dit jaar uit naar de loodgieter (m/v/x) van de club. Ik vermoed/ervaar dat deze ruimtes niet in groten getale worden opgezocht wegens allerlei hardnekkige geruchten – koud water, géén water, het “putje”. Al deze nare dingen zijn momenteel verleden tijd. Iemand met verstand van zaken en twee rechterhanden heeft er namelijk voor gezorgd dat er heerlijk warm én voldoende water uit de nieuwe (of ontkalkte?) douchekoppen spuit. Blijf dus niet langer dan nodig zwetend rondhangen op het terras, maar trakteer uzelf na enkele consumpties gerust op een verkwikkende douche en geniet daarna nog welriekend verder van een paar “allé, kom, de laatste dan”. 

Mijn ervaring reikte tot gisteren enkel tot in de herendouches voor alle duidelijkheid. Een korte poll omstreeks 22u bij een select vrouwelijk publiek deed mij ontdekken dat er blijkbaar slechts twee damesdouches zijn (in tegenstelling tot vier bij de heren), én deze bovendien gescheiden zijn van elkaar. Mijn respondenten waren unaniem dat deze ongelijkheid qua aantal en (on)gezelligheid misschien wel eens aangepakt moest worden. Ruilen van kleedkamer werd ook gesuggereerd als mogelijke oplossing, maar de vrees is wellicht terecht dat dit de WTP-betrouwbaarheidscijfers van sommige leden niet ten goede zou komen.

Denk er allemaal nog eens rustig over na, zou ik zeggen. Geniet intussen van jullie dinsdag & iedereen nog veel succes gewenst in de volgende wedstrijden!

TS

De trouwe lezers van de ‘Vers uit de raket’ weten dat ze een mix van stijlen voorgeschoteld zullen krijgen. De ene dag is het sportjournalistiek waarbij de prestaties op het tennisveld centraal staan, dan weer lijkt de vers meer op een modeblad met een analyse van de nieuwste tennismode. Wie weet krijg je ook nog wat datajournalistiek voorgeschoteld of gaan we voor burgerjournalistiek waarbij we de supporters aan het woord laten. Ik vrees zelfs dat u de komende dagen een stukje kan lezen waarbij een van onze journalisten zich door Chat GPT liet bijstaan. Uit betrouwbare bron weet ik dat minstens twee van onze journalisten zich al hebben verdiept in de mogelijkheden van artificiële intelligentie. Wat wel vaststaat is dat er dit jaar geen satirische stukken zullen verschijnen. We kregen uitdrukkelijk verbod van de eindredactie om ons nog aan de satire te wagen omdat ze absoluut een Herman Brusselmans-rel willen voorkomen. In de verslaggeving in de vers is wel een constante. Het is steeds een vorm van embedded journalism. Deze vorm van journalistiek wordt vooral gebruikt in tijden van oorlog. Hierbij worden journalisten toegewezen aan een militaire eenheid en trekken ze naar het front om daar te midden de actie verslag uit te brengen. Welnu ons team van verslaggevers is ook diep ingebed in dit clubkampioenschap. In nagenoeg elke reeks speelt wel een journalist mee, we hebben journalisten die geïnfiltreerd zijn in het organisatiecomité en journalisten die aan de tafel zitten. Zo kunnen we jullie een inkijk geven in de interne keuken van dit clubkampioenschap en ontgaat ons niets.

Na een rustige aanloop komt het clubkampioenschap vandaag echt op gang met 32 geplande wedstijden gespreid over 13 reeksen. Uiteindelijk werden vandaag nog minstens 4 wedstrijden geschrapt wegens forfaits en dergelijke.
Sommigen durven wel eens beweren dat door het opdelen in zoveel reeksen het sportieve niveau van het clubkampioenschap daalt. Deze bewering is echter geheel onterecht. Kijk maar naar de atletiek op de Olympische spelen. Daar stonden zo maar even 27 loopdisciplines op het atletiekprogramma. Wie durft er te beweren dat het niveau van de atletiek op de Olympische spelen laag is? Als we dan ons clubkampioenschap vergelijken met de tenniskompetitie op de Olympische spelen dan stel ik vast dat nagenoeg niemand nog weet wie de finale bij het dames enkel speelde (n.v.d.r. Zheng Qinwen en Donna Vekić ) maar uiteraard weet iedereen dat in 2023 Dominique G en Kaat V de finale van onze dames kompetitie speelden. Om maar te zeggen dat ons clubkampioenschap een van de hoogst aangeschreven graveltornooien is op de ATP-kalender.
We begonnen de zondagochtend met drie dubbel dames wedstrijden. Waarschijnlijk waren de heren nog achter pistolets bij de bakker.
Jitte H en Elke V gingen prima mee in het spervuur van harde crossballen tegen Nikki G en Lien V. Uiteindelijk bleken Nikki en Lien net iets constanter en wonnen ze verdiend deze mooie openingswedstrijd.
Sofie C en Nele VdV speelden Ingrid B en Christel G meedogenloos naar huis. Iris O en Isabel C kregen iets meer tegenstand van Barbara D en Evelien C maar wonnen hun wedstrijd relatief eenvoudig.
Bjorn G en Bram V waren de eerste mannen op het appel. Meteen een spannende wedstrijd waarin Bjorn het dankzij zijn loopvermogen en een combinatie van tennis- en paddeltactiek haalde. Victor J bood in zijn eerste wedstrijd ooit meer weerstand tegen Filip W dan de dubbele 6/0 doet vermoeden. Later op de avond bewees Victor aan de zijde van Isabelle C dat hij ook kan winnen tegen Eddy P en Susan Vermeij.
Ann W kon haar wedstrijd met Jolien P tegen Nathalie P en Marijke V afsluiten met een elegant vreugdesprongetje.
Nicki K had heel wat moeite om Kaatje G te verslaan en met zijn tweeën hadden ze het ook soms moeilijk om de score bij te houden. Zo zeer zaten ze met hun gedachten bij het spel.
David V tegen Pieter-Jan G, Geert S tegen Kris P, Nele VdV tegen Meredith L, Lars V tegen Lucas V, Inne R tegen Sofie V, Tom B tegen Wilfried C en tenslotte Maarten C tegen Willem G gingen allen vlot over hun tegenstanders in het enkelspel. Het duel tussen Lars V en Lucas V verdient extra aandacht omdat deze twee jonge spelers samen nog geen 30 jaar oud zijn. Dit moet de jongste enkelwedstijd ooit zijn uit de rijke geschiedenis van ons clubkampioenschap. Van deze twee opkomende talenten zullen we de volgende jaren zeker nog horen.
Robert VH had zich er al bij neergelegd dat hij met twee korte set zou verliezen tegen Dries H. Desondanks weerde Robert zich als een duivel in een wijwatervat en moest Dries het onderste uit de kan halen om Robert te verslaan. Op het aangrenzende terrein maakten Gert E en Tim S er een zo mogelijk nog spannendere wedstrijd van. Gert was dan wel niet tevreden over zijn spelniveau maar dat volstond toch net om Tim te verslaan.
Stef DC en Eddy H waren niet opgewassen tegen het solide dubbelspel van Toon VA en Jan V.
Inge H kwam aan de zijde van Jan A net iets te laat op dreef om Randy B en Sofie E te verslaan. Inge, die naarmate de wedstrijd vordert steeds beter werd, speelde dus tegen haar tegenpool Sofie, die liefst maar 1 set zou spelen.
Peggy T en Katleen H speelden de eerste herkansingswedstijd van dit kampioenschap. Peggy verloor eervol en werd beloond met het eerste ‘net niet gewonnen bonnetje’. Niet getreurd Peggy, onze Belgian Cats verloren op de Olympische spelen ook hun eerste twee wedstijden en wie durft te beweren dat zij niet goed speelden?
Kurt S slaagde er aan de zijde van David VdL in om zijn wedstijd tegen Peter W en Frank VdA in supertiebreak te winnen. Later op de avond moest Kurt, dit maal aan de zijde van Geert V, in opnieuw een supertiebreak het onderspit delven tegen Rudi V en Frederik W.
Wim D en Frank B konden een constanter niveau aanhouden tegen Johan S en Viktor DB en waren dan ook de terechte winnaars.
Voor Jan V voelde de 6/2 – 6/2 nederlaag tegen Frank V aan als een halve overwinning. Jammer genoeg kon Jan het goed gevoel dat hij overhield aan zijn eerste wedstijd niet meenemen in zijn tweede wedstrijd. De tip van zoonlief Arne om de ballen binnen de lijnen te slaan volstond niet om een nederlaag van Jan V en Ward M tegen André T en Burt V af te wenden.
Jos VD maakte er naar goede gewoonte een marathonwedstrijd van tegen Kenneth T. Kenneth kon na een lange driesetter het laken naar zich toetrekken.
Bart S en Edith M leken vlot over Luc DW en Toine VP te zullen walsen met een droge 6/0 in de eerste set. De twee ervaren rotten Luc en Toine vonden toch een antwoord op het spel van Bart en Edith maar verloren desondanks ook set twee met een eervolle 6/4.
Stijn W en Jarne S haalden het in een titanenstrijd tegen Ruben V en Marc VG na een supertiebreak waarin ze een 1/5 achterstand wisten om te buigen in een 11/9 overwinning.
Mieke C en Jolien P sloten deze zondag in schoonheid af met een hoogstaand duel waarin Mieke uiteindelijk de bovenhand haalde.

Zij die dit weekend naar het kampioenschap strandbloemen maken in Knokke-Heist gingen of het BK Dildowerpen op Kamping Kitsch bijwoonden, hadden ongelijk. Voor echt topentertainment moest je dit weekend in de Spikstraat in Wezemaal zijn.
Ook maandag belooft het weer een super drukke dag te worden met zomaar even 32 wedstrijden in het tennistornooi en de start van het padel clubkampioenschap.
De dagplanning van de padel kan morgen je op Instagram (https://www.instagram.com/atpwezemaal/ ) vinden.

Vandaag bereikt de vers jullie veel te laat, waarvoor mijn excuses, duizendmaal excuses!

Dus hier gaan we:

Excuus nr. 1: op het moment dat de mail met de planning in mijn mailbox terecht kwam beschikte ik niet over internet. U zal zeggen: “bestaan er dan nog plaatsen zonder internet?” Ja hoor, Wallonië. “Maar Kurt, hebben we dan nog niet genoeg geïnvesteerd in deze regio?” Daar gaan we niet over uitweiden, want voor je het weet beland je dan weer in een politieke discussie met Jo Vaeremans in bed om 4u ’s nachts. Gelukkig houden we bij ons op de club sport en politiek strikt gescheiden.

Excuus nr. 2: de batterij van onze auto had het begeven, waardoor we pas zeer laat in Wezemaal waren. Het is toch ook altijd iets met die Skoda’s. Nu eens de batterij leeg, dan weer eens bestickerd door K.V. met groene hartjes of een Sammy Moore hoofd en laatst een ringvinger erop getekend die dit CK weleens in een heel andere plooi had kunnen leggen.

Excuus nr 3: …

Nee, nee, oprecht mijn excuses aan de voorzitter van “Vers uit de raket”, Bart, die continuïteit zeer hoog in het vaandel draagt (al kan dat van de score van diens politieke partij niet gezegd worden) en aan alle mannen die hun zondagochtend converserend met hun vrouw hebben moeten doorbrengen. Volgens mijn vrouw is dit laatste excuus echter totaal overbodig aangezien deze mannen perfect de zondagskrant hadden kunnen nemen bij de bakker op het moment dat ze koffiekoeken gingen kopen voor hun eega. Ik denk dat ze me iets wil duidelijk maken. Ik “neem het mee” 😉

Maar nu over naar de orde van gisteren en die kan kort zijn want de laatste match werd al om half 7 gespeeld;

Al vroeg moest ATP G.O.A.T. Tinne Sauvillers het nipt afleggen tegen Ruben Vaeremans. 18 gouden plakken zijn dan toch geen garantie op winst.

Papa, Jo Vaeremans, blikte Kris Beyen in, had duidelijk fysiek een topdag en besloot dan maar om nog twee padelmatchen te spelen. “Alles is beter dan met zijn schoonfamilie te moeten gaan kamperen”.

Sammy won de clash met Tom Vanden Eynde. Ik kijk nu al uit naar de kamp met David Verwimp! Hopelijk vergaat het Sammy beter dan Goliath.

Sofie Elsen kwam tennisgewijs tekort, maar is een winnares in het leven. Je kon haar lach weer van mijlenver horen. Op een dag dat er weinig volk is op de club zorgt zij toch nog voor enige opwinding. Een dag zonder Sofie haar lach, is een dag niet geleefd! Men wil wel niet weten wat een kruising tussen Sofie en Topske voor lach zou teweegbrengen.

Nog twee faits divers:

1. Vervroegd terugkomen van Dardennen getuigt van respect voor het CK, maar (vervroegd) terugkomen van je trouw in Italië is next level! Molto bene Michaël! Jammer dat je woensdag naar de herkansing moet 😉
2. Sven had gisteren schitterende nieuwe hulp achter de toog. Wouter Appeltans besloot dan maar rijkelijk te tippen met 975euro i.p.v. 9.75euro. Geen geld om verstopte WC’s te repareren is dus geen excuus meer.

Geniet nog van het tennis iedereen en neem morgen op het werk gerust een koffiepauze meer om de schitterende vers van Bert te lezen!

K.B.

Mijn erfenis indachtig pleeg ik af een toe een bezoekje aan één van de planners van ons clubkampioenschap. De laatste dagen was de sfeer echter ver beneden het vriespunt: “Ongelooflijk, er kan bijna niemand spelen het eerste weekend. Iedereen is weg, we krijgen amper een match gepland!”.

Gezien ik mezelf ooit onderzoeker durfde noemen, ging ik op zoek naar de oorzaak achter deze vele afwezigheden. En het is niet het jaarlijkse mosselsouper, de Antwerpse Moederdag of een verlengd weekend dat onze spelers de alom gevreesde rode vakjes op het inschrijvingsformulier laat aankruisen. Soms hoor je fluisteren dat de afwezigen dit weekend pinten staan te drinken op één van de vele muziekfestivals, maar ook dat is niet correct. Nee, onze CK-deelnemers staan zelf op deze festivals, als act!

Zo vinden we op Kamping Kitsch dit weekend volgende deelnemers op het podium:

DJ Wout aka Wouter Appeltans

DJ Ward (Mathys)

DJ Da (Frede)Rik (Horemans)

Luc “Steeno” Guillaume

Sammy “Moore” Mesotten

Patje “Krimson” Vervoort

Op Pukkelpop treden nog wat andere leden op:

Bert “Berre” Meurrens

Michael “Killer Mike” Verwimp

Amber “Broos” Wouters

Charlotte “De Witte” Bartczak

Rudy “Becky Hill” Debecker

Fred(erik Horemans) again

De namen van de CK-deelnemers achter de acts “Barry Badpak”, “De Bromeo’s”, “Rene Obsedee” op Kamping Kitsch, en “Dikke”, “Snelle” en “Electric Callboy” op Pukkelpop zijn bij de redactie bekend, maar om hun familie te beschermen, verkozen ze om anoniem te blijven. Vrijblijvende gokken mogen aan de redactie gemaild worden en zullen toch gepubliceerd worden.

Tennissers zijn geen politici (toch niet allemaal), dus in plaats van alleen het probleem aan te kaarten, zoeken we ineens ook naar oplossingen. Hoe kunnen we er voor zorgen dat er meer volk aanwezig is tijdens het eerste weekend? Voor het antwoord kijken we naar de net afgelopen Olympische Spelen, waar de “beleving” van de aanwezigen centraal stond.

Akkoord, er was wat kritiek op het Belgium House in Parijs, maar een soortgelijk concept kan ook in Wezemaal werken. Op het gelijkvloers van het clubhuis richten we een fanzone in, waar je voor een luttele 30 euro naar sport op een tv kan staren. Een doordeweekse avond après-tennis dus. Op de eerste verdieping huldigen we elke avond de CK-winnaars van de dag, en kan je een optreden van één van de hoger vermelde artiesten bijwonen. En dat voor slechts 100 euro! Op het terras organiseren we later op de avond een talkshow met uitzicht op de Eiffeltoren van Wezemaal, onze kerktoren. We zoeken enkel nog een presentator. Vereisten zijn unieke sportmomenten van lullige commentaar kunnen voorzien, en/of net een nieuwe 31-jarige vriend(in) aan de haak hebben geslagen, en/of ongegeneerd je eigen lijn van sportkleding willen promoten tijdens de show. Karl Vannieuwkerke is gevraagd maar moet passen, de man moet net één van zijn andere 100 talkshows presenteren.

Alles hierboven moet verhullen dat er zoals vermeld maar bitter weinig matchen waren vanavond, die dan nog allemaal binnen moesten gespeeld worden. De aanwezige supporters konden genieten van de lekkere paella, dank aan het kookteam! Het eerste en tweede reekshoofd in de heren kompetitie traden aan en bevestigden hun status, terwijl Nikki een statement maakte bij de dames met een eerste vlotte overwinning. In dubbel 1 was er een strijd tussen twee A-spelers die ik stiekem kans geef om ver door te stoten in het tornooi in de schaduw van Kurt en Ken: David vs. Willem. David en Peter trokken de winst vlot naar zich toe. In de strijd tussen de Tommen trok Tom aan het langste Eynde.

De andere matchen heb ik aan mij moeten laten voorbijgaan, omdat ik nog elders een tornooi moest gaan spelen. Tot frustratie van de planners. Daar gaat allicht dan toch mijn erfenis.

En voor de rest van het tornooi: on met la patate!

BV

Beste tennisliefhebbers,

Het is zover! Het clubkampioenschap 2024 van ATP Wezemaal is gestart, het jaarlijkse hoogtepunt van ons seizoen! Iedereen was er duidelijk klaar voor om de baan op te gaan en te strijden voor die felbegeerde titel. Met een aantal van 204 deelnemers belooft het dit jaar een waar spektakel te worden! Bij deze gooien we ook nog wat cijfers te grabbel.
Bij de heren enkel hebben we 39 spelers die hun racket geslepen hebben, terwijl de veteranen enkel met 32 deelnemers aantreden om te bewijzen dat ervaring boven jeugdige energie gaat. De super veteranen enkel is een indrukwekkend veld met 11 taaie spelers die hun veerkracht en passie tonen. Bij de dames enkel strijden 27 vrouwen voor de winst, en de dames dubbel telt dit jaar maar liefst 48 teams die elkaar op de baan zullen ontmoeten.

Onze dubbel surprise heeft de grootste opkomst, met 120 deelnemers die allemaal klaarstaan voor onverwachte partnerschappen en spannende rally’s. Ook de dubbel veteranen zijn goed vertegenwoordigd met 39 teams die hun beste spel laten zien.

Wat we als belangrijk detail nog dienen te vermelden: onze club is in het bezit van enkelspelpaaltjes. Jaja! Deze enkelspelpalen zijn bedoeld om het net op de juiste hoogte te fixeren tijdens een enkelspelwedstrijd. De hoogte van het net moet, in het midden van het net, 0,914m zijn. Door de enkelspelpalen voldoet het net aan deze hoogte tijdens de enkelwedstrijd. Helaas was deze info vandaag nog niet aan de oren gekomen van onze enkelspelers.

In de veteranen recreatie kregen Johan en Steven de eer om het kampioenschap te openen. Blijkbaar hadden ze ook het plan om het te sluiten, want hun wedstrijd was de langste van de dag. Gelukkig stonden de enkelpalen niet klaar, want de veelvuldige netrandballen hadden dan roet in het eten gestrooid. Uiteindelijk mocht Steven, met zijn broekzak al doordrenkt van het zweet, de winst mee naar huis nemen!

In de heren recreatie eindigde de match tussen Stein en Dirk in het voordeel van laatstgenoemde. Het was niet zo duidelijk of Stein onder tijdsdruk stond want hij moest na de match spurten naar zijn tennisles.

In de reeks heren recreatie nam Robert het op tegen Randy. (Rollen die namen niet heerlijk van de tong?) Randy rende rond in zijn flitsend oranje shirt, maar de roep van mama en papa Van Hest leidde Robert naar een rimpelloze overwinning. Misschien waren die rollende namen niet het enige dat soepel ging!

In de dubbel dames 1 zette Annelies met korte backhand slices Ann flink onder druk, maar dat was niet genoeg. De krachtige versnellingen van Leen brachten Nathalie en Annelies uiteindelijk in het nauw, waardoor ze de wedstrijd niet konden winnen.

In de heren kompetitie werd het een nek aan nekrace tussen Michiel en Kris . Michiel wist echter telkens in de eindspurt over Kris te wippen en trok zo beide sets naar zich toe.

Voor de derde heren recreatiematch moeten alle interclubkapiteins goed hun oren spitsen want hier valt een vals konijn te sprokkelen! Maarten is met zijn luttele 10 punten een serieus ondergeklasseerde speler. Zijn mooi tennisspel met strakke slagen imponeerde Michael dusdanig waardoor Maarten vlotjes won.

In de dames recreatie streden Peggy en Iris op centercourt alsof ze vochten voor de laatste tennisbal op aarde. Peggy, die dacht dat enkelspel een makkie is, ontdekte al snel dat het toch iets meer inhield dan verwacht. Maar met de vastberadenheid van een tennisster die haar laatste kopje koffie verdedigt, wist ze er toch drie sets uit te slepen. Wie zei dat enkelspel simpel was? Peggy bewees het tegendeel!

In de dubbel dames 2 zorgde de identieke achternaam van de twee speelsters voor verwarring bij Sofie, die dacht dat ze met en tegen zussen speelde. Maar terwijl de echte zus als trouwe supportster langs de zijlijn stond te juichen, speelden Sofie en Christel alsof ze gedachten konden lezen. De verwarring bleek geen obstakel te zijn, want Sofie en Christel sloegen zich naar de overwinning. Christel paste Walters gouden tip toe: speel de bal waar niemand staat. En ja hoor, dat bleek de winnende zet te zijn!

In een tweede match heren kompetitie werd de winst vlot binnen gereven door Ken die met zijn ervaring toch nog iets standvastiger speelde dan Jorben.

In de veteranen recreatie nam Bart een snelle start en haalde de eerste set vlot binnen . Geert liet de match kantelen en haalde de 2 volgende sets binnen.
In de veteranencompetitie barstte een ware titanenstrijd los tussen Anderlecht en Brugge. Niet alleen op het veld, maar ook qua kledingstijl. Ja Tim, je vestimentaire keuzes blijven een gespreksonderwerp! Dirks strenge blik had geen kans tegen Tims tennisvaardigheden. Vandaag kwam Brugge als winnaar uit de strijd tegen RSCA op de tennisbaan.

In de derde match van de herencompetitie speelde Dominique een beetje verstoppertje met de bal in het donker. Die flitsende forehands van Rutger zag ze niet aankomen! Toen Dominique het slim trachtte te spelen en de bal naar Rutger’s backhand mikte, draaide Rutger zich hier rond en mepte de bal genadeloos terug. Rutger ging er met de winst vandoor!

De laatste match van de avond werd op center court bevochten waar  Ief hield het goed vol hield , maar uiteindelijk toch het onderspit moest delven tegen Stef.

De enkelspelpaaltjes liggen dus nog steeds verweesd aan de kanten van de velden te wachten! Op naar een nieuwe dag…

HW

We zijn er weer helemaal klaar voor.

De inschrijvingen liepen vlot, De loting verliep vrij vlot. Die hebben we een paar keer opnieuw moeten doen. Voor we door hadden dat er nog 1 regel code moest toegevoegd worden in de loting-module van de onvolprezen tafel-software (“if player_1 == ‘Bart Lemmens’ then player_2 = ‘Geert Verbiest'”). Daarna verliep de loting perfect.

Voor wie heeft moeten foefelen bij de inschrijving: het is nu het moment om de tafel te laten weten wanneer je bijkomend onbeschikbaar bent (tafel@ckwezemaal.be). Laat de tafel ook zeker iets weten als dat huwelijk of de begrafenis van de bomma toch niet doorgaat en je dus wel kan spelen.

De website kreeg een nieuw kleedje, en een nieuwe heup en knie, Het zou nog wat vlotter moeten gaan nu.

We kunnen nu al de Vers uit de Raket warm aanbevelen. Elke ochtend noemenswaardig en minder noemenswaardig nieuws over het clubkampioenschap, of over een ander onderwerp in de marge daarvan. We strikten nieuw toptalent voor het redactieteam. Als het renumeratiecomité niet te moeilijk doet, mag u dus enkele frisse insteken verwachten.

Zoals elk jaar serveren we lekker eten tijdens het clubkampioenschap. Check de website (rubriek “eten” onder “extra”), want inschrijven is soms noodzakelijk.

En tot slot de goede tafelmanieren:

1. Je komt vijftien minuten voor jouw match naar de club.
2. Je meldt je beleefd aan bij de tafel.
3. Je betaalt spontaan het (zeer democratische) inschrijvingsgeld.
4. Je volgt gedwee de instructies van de tafelmedewerker, ook als die zegt dat je jouw match op de 12 mag spelen.
5. Na de wedstrijd ga je eerst naar de tafel: om de uitslag mee te delen, om kennis te nemen van het feit dat jouw volgende wedstrijd nog gepland moet worden en om te vragen wat de tafelmedewerker wilt drinken.

Let the games begin!

Ah ja, we moesten nog uitleggen hoe je kan reageren op de artikels in de Vers uit de Raket: op de titel klikken en dan onderaan iets schrijven. Die reacties moeten wij modereren. En dat durven we al eens te vergeten.

Bart en Elke.