Ook dit jaar werden we voor de start van het CK uitgenodigd voor een eerste redactievergadering. De agenda die hoofdredacteur Bart L. doorstuurde leidde dit jaar tot enige opwinding, want we zouden starten met een film ! Nu kent, op zijn echtgenote na, iedereen de filmen waar onze hoofdredacteur het meest van geniet, dus dat zou wel eens leuk kunnen worden.
Eerste agenda punt dus: filmpje van Joppe op de OS !
Een duidelijke boodschap: vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen mocht de Vers enkel over sport gaan, en mocht niemand zich wagen aan enige politieke profilering! Voor mij een beetje vreemd agendapunt, komende uit een gemeente waar sportterreinen als padelstoelen uit de grond schieten en het bestuur zo deugdelijk en professioneel functioneert dat de oppositie hen twee dagen voor de verkiezingen al een felicitatie mail stuurt. Maar we keurden toch eenparig goed.
Tweede agendapunt: de naam van ons blaadje. Statistieken van dalende lezerscijfers werden voorgelegd, en iedereen besloot dat dat niet aan de kwaliteit van de schrijvers kon liggen, noch aan de lengte van onze schrijfsels maar dat de naam meer wervend moest zijn. Als starter mocht eminent oud-redactielid Patrick VdR de historiek schetsen, hoe hij na Den Grooten Oorlog niet meer wist wat doen met de illegale stencil machine in zijn kelder en dat zijn deelnames aan betogingen in de jaren 80 (toen alleen in Kleine Brogel met raketten mocht worden gespeeld) hem inspireerden. Soit een lang verhaal om uit te leggen hoe hij tot de naam ‘Vers van de raket’ was gekomen.
Toen hij tijdens zijn enthousiast expose voorstelde om nog eens zo’n betoging vanuit de padel beweging te organiseren, “weg met de tennis raketten” en alvast over de draad kroop om de terreinen te bezetten vond onze hoofdredacteur het tijd voor de brainstorming over een nieuw naam. Meerdere suggesties kwamen aan bod:
Vers van de Pers, vonden we te banaal, -30 jarigen zouden zich afvragen Wie is die Pers? en onze hoofdredacteur zag hierin duidelijk een politieke link met Iran en wees nog eens met aandrang naar het goedgekeurde eerste punt. Geen politiek !
Vanuit het clubbestuur werd dan Vers on the Rox, geopperd, om de consumptie in de bar aan te moedigen, ook afgekeurd, gedronken werd er al genoeg.
Het Groene Blaadje, door onze hoofredacteur gesuggereerd , kon ook bij zijn echtgenote op een zekere sympathie rekenen, verfrissend en nieuw, maar werd het uiteindelijk ook niet “Bart gij hebt al zoveel groen blaadjes geprobeerd, dat duurt nooit langer dan een maand.”
Toen Kris V Rode Ezels Oortjes suggereerde was een deel van de redactie het eens dat dit zeker de aandacht zou trekken maar wie zou dan verantwoordelijk worden voor de inhoud ?Kris V had wel een aantal ideëen en scrollde al enthousiast door de foto’s op zijn iPhone maar dan moest daar toch ook nog tekst bij! Toen vond onze hoofdredacteur het welletjes: er zou een referendum komen, hij stelde voor dat alle mensen die dit lazen op 13 oktober in de Sportoase bijeen zouden komen om over een naam te stemmen. Dan zouden we op basis van de opkomst ook zien hoe groot de invloed van dit blaadje echt is !
Gelukkig verliep het derde agendapunt “tennis kennis” een stuk beter. Er werd gepeild of we voldoende inzichten hadden om tennismatchen te verslaan: er waren twee schiftingsvragen: Wie zou een match tussen Bart L en Geert V winnen en wie die tussen Bram V en Nicolas G. Telkens had slechts een redactielid het antwoord fout.
En zo kwam vandaag mijn dag om verslag uit te brengen. Om 17.30 was ik al zwaar onder de indruk van de match tussen Tom V en Jo V, pittige match die Jo de uitspraak ontlokte”nu speel ik eens goed en nu verlies ik” ik speel meestal niet goed en verlies ook, dus ik vond dat Jo daar toch al een flinke stap in de goede richting had gezet.
Op het plein ernaast ging mijn aandacht naar twee vrouwelijke VvdR redactrices die het beste van zichzelf gaven. Elke V en Dominique G speelden tegen Leen W en Hannelore V, de ballen werden zo perfect geplaatst op de lijnen dat Hannelore voorstelde om het dan maar de lijnmatch te noemen, nu weet ik wel finaal niet meer zeker of dat over de lijnen van het plein ging of over de hoeveelheid calorieën die in deze marathonmatch werden verbrand. Elke ging trouwens zo op in de match dat ze niet doorhad dat ze met een kapotte raket speelde , (ze verbetert ook onze Verzen, misschien moet toch eens iemand zeggen dat haar rode stylo al een tijdje leeg is)
Op de center court speelde Dries H tegen Maarten C, ze gingen helemaal op in het gloriemoment: in het midden van de match beslisten ze om “change the balls” en een nieuwe doos te openen, nu nog lijnrechters en ballenjongens.
Ook gezien Frederik W en Victor D die speelden tegen Edith M en Nikki G (volgens mij met stip de mooiste achternaam in de club) Spaaaannend maar de heren waren dan toch zo galant om de winst aan de dames te laten.
En dan nog verschillende andere zeer goeie matchen maar de hoofdredacteur wil dat we het kort houden.
Zoals vorig jaar wilde ik ook deze Vers afsluiten met een interview met onze voorzitter, dit interview werd jammer genoeg onmogelijk gemaakt door de hoofdredacteur en zijn vrouw die luidkeels “no politics only sport!” riepen. gelukkig had onze voorzitter zijn vuvuzela bij de hand.
Naam bij de redactie bekend
Voila. Zo moet een vers zijn. Eerst de niet aandachtige lezer verleiden om zijn nieuwsgierigheid te bevredigen. Dan een stevig middenstuk waarin de rode ( a-politieke) draad wordt doorgetrokken. Effe to the point een paar matchen bekijken en dan afsluiten met een open einde. Een bank vooruit en ne kus van de juffrouw beste bij de redactie bekende.