Vandaag was er weer een mooi aanbod spannende padel en tennis matchen. De regendruppels namen jammer genoeg rond 22u de overhand op de zweetdruppels. De tennissers maakten dankbaar gebruik van de tennishal terwijl de padellers van de regen in de drup bleven staan en de strijd tijdelijk moesten staken om morgen hun “paleta” weer boven te halen. Hilde M. en Ward M. namen alvast een set voorsprong op Wim DW en Ellen N. Naar eigen zeggen kent Hilde Ward alsof ze hem zelf gemaakt heeft waardoor ze perfect op elkaar zijn ingespeeld.
Ondanks zijn groeiend exoskelet schrijdt de desintegratie van Bert M. ongenadig voort. Hij verloor zijn dubbel en gaf forfait voor zijn revanche enkelmatch tegen Toppie. Hij zal zijn lichaam laten rusten en zichzelf de volgende maanden verder toeleggen op speedpoetry, een discipline waarbij je een onderwerp en 10 seconden krijgt om een gedicht te bedenken.
Er werden ook al enkele finales afgewerkt. Sofie E. lachte niet alleen best maar ook het laatst aan de zijde van Mattias V. Isabel mag morgen boarden richting Zuid-Afrika getooid met haar zilveren medaille.
Stevige finales in de recreatiereeksen leverden Liesbet C. en David VDS. als winnaars en Hermes werkte zijn finales af in DV en D1 met respectievelijk winst en verlies zodat hij morgen kan focussen op zijn interclubmatch. Jo V. bewees dat hij de zichzelf toebedeelde (dixit Elke V.) finaleplaats in D1 meer dan waard was!
Het kaf is van het koren gescheiden, de loserbonnekes zijn uitgedeeld, stilte voor de storm van zatterdag. De programmatie van de gala finalematchen, de frietketel (vanaf 17u30), het podium en de medailles staan klaar.
Eindelijk tijd dus om alle Vers uit de raketten (VUDR) bingegewijs te lezen voor je het onderstaande tradioneel interview aanvat.
Come to PAPA!
Bij evenementen met meer dan 200 deelnemers is het sinds kort verplicht om een preventieadviseur psychosociale aspecten (PAPA) aan te stellen. Vers uit de raket (VUDR) peilde even naar de indrukken van de CK Wezemaal PAPA die graag anoniem blijft.
VUDR: Is het vaak “come to PAPA” in het CK?
PAPA: Ja, de klachtenstroom over grensoverschrijdende beweringen in de VUDR en de loser bonnetjes is niet te verwerken.
VUDR: Over welke VUDR gaat het dan?
PAPA: Neem nu die VUDR van woensdag. Tientallen mensen kloegen over misselijkheid, evenwichtstoornissen en concentratieverlies. Die groene pillen waren zo sterk dat het louter lezen van de verzen uit het psylocibine-bedwelmde Stijn-brein een hallucinogeen effect had.
Over SugarVoelie mag ik niet veel zeggen want het gerechterlijk onderzoek is lopende. Zijn raadsman liet echter weten dat het hier gaat over een duidelijk geval van zattemansklap en de beklaagde volgt vrijwillig een psychologisch begeleidingstraject. Hij belooft om zich als lijstduwer bij Rox aan te sluiten.
Maar ik kreeg ook hartverwarmende positieve steunreacties. Inderdaad mooi hoe Dominique en Kris hun passie voor SM en xxx films discreet en subtiel hebben geout.
VUDR: maar er zijn toch ook luchtige VUDR zoals die van Ann W.?
PAPA: Ja, die lijkt onschuldig maar ik heb een gelaagde kijk op haar schrijfwerk en heb een zorgwekkend patroon ontdekt. Leg de puzzelstukjes zelf bij elkaar: hyperintelligent, fijngemanierd en welbespraakt, arts, de vondst van een Blauwe weeskind vlinder op het padel terrein en de foto van de doodskus aan Piet P., Hannibal Lecter is niet ver weg.
VUDR: en wat is er mis met het loser bonnetje?
PAPA: De psychologische impact van dat loser bonnetje mag je niet onderschatten. Wist je dat 80% van je zogenaamde vrienden het niks kan schelen dat je verliest en dat loserbonnetje krijgt? Gelukkig past men dat pervers loserbonnetje systeem niet toe bij Padel.
VUDR: maar dan zijn er toch nog 20% van je vrienden die empatisch je loserbonnetje-pijn delen?
PAPA: Fout, die 20% zijn zelfs blij met je droevig lot. Freud wist al dat het in elke mens ingebakken zit, Schadenfreude von Schande Freunden. En dit wordt in deze club op een duidelijk georganiseerde manier gecultiveerd want de verliezer van de wedstrijd moet onmiddellijk na de wedstrijd een vernederende walk of shame lopen van het terrein naar de wedstrijdtafel om er zijn loserbonnetje van de breed grijnzende tafelmanager in ontvangst te nemen. Daarbij wordt hij onderweg herhaaldelijk gevraagd of hij gewonnen heeft door omstaanders die donders goed weten dat hij zijn wedstrijd verloor.
VUDR: maar met het bonnetje kan hij op het CK feest toch gratis iets drinken?
PAPA: Klopt, om daar opnieuw publiek vernederd te worden, wanneer iemand het in de gaten krijgt dat je betaalt met een loser bonnetje krijg je een douche van misplaatste schuine opmerkingen en algemene hilariteit.
VUDR: het is overigens geen loser bonnetje meer, want er staat op “volgende keer beter”
PAPA: Ach weer zo een typisch geval van “happy washing” , iedereen weet wel goed genoeg waarover het gaat, het bevestigt alleen maar hoe dit systeem tot in de puntjes doordacht georkestreerd is.
VUDR: na het clubfeest is iedereen het toch weer snel vergeten.
PAPA: Eigenlijk begint de doffe ellende pas na het clubfeest. De verliezer voelt zich als een vreemde thuis, een indiaan in een iglo. Een hele lijst van lastige klusjes die nog moeten gedaan worden ligt klaar samen met borstel en vuilblik om de bergen gravel die her en der over oprit en huis verspreid zijn op te vegen. Padel heeft daarbij weer wel een streepje voor ten opzichte van tennis. Ook op het werk is het al niet veel beter, daar puilt de mailbox uit van multi-reminder onbeantwoorde berichten, het PC scherm en keyboard hangt vol met post-its en de agenda is overladen met overlappende meetings.
Er moet dringend werk gemaakt worden van een multidisciplinair psychosociaal team dat klaarstaat om de verliezers op te vangen in plaats van hun met een verliezersbonnetje in het riet te sturen. Het begint met een goed gesprek meteen na de wedstrijd. Maar daarnaast moet ook snel contact gelegd worden met het thuisfront en de psychosociale dienst van de werkgever om de nodige begeleidende maatregelen te nemen, daarmee maak je het verschil.
VUDR: Allemaal mooi en goed bedoeld maar daar heeft een tennisclub toch de middelen niet voor
PAPA: Maar wel voor paella, witte pensen, pizza’s en ICT. Indien niet snel wordt ingegrepen zal deze toestand ontsporen en onvermijdelijk leiden tot een epidemie van burn-outs. Om die te behandelen heb je een veelvoud aan middelen nodig.
VUDR: maar het kan toch altijd nog slechter dan een burn-out
PAPA: Huh, hoe durf je zoiets te stellen, die opmerking past echt wel in het toxische CKWezemaal sfeertje.
VUDR: vraag maar aan Kurt
PAPA: Kurt Beynen bedoel je wellicht, de VUDR auteur die zijn vers vergeten schrijven was? Eén van de weinige voordelen van leraar te zijn is dat je dagelijks bakken creatieve uitvluchten krijgt van leerlingen die hun taak alweer niet gemaakt hebben. Geen internet in dardennen… dat heeft hij zelf toch niet bedacht. Die man heeft waarschijnlijk nog nooit een loser bonnetje gekregen en heeft makkelijk spreken over burn-outs.
VUDR: neen, neen het is niet Kurt Beynen maar zijn copain Cobain.
PAPA: (zucht diep en rolt met de ogen)
Guy B